Jaką rasę mam wybrać vol. 2

[zmierzchnica]

[quote name='tonciu']przyjaciel, nie za trudny w tresurze
może bronić, nie musi
raczej średnie psy, z sierścią
w stylu mudi, hovawart, kuvasz, golden, owczarek niemiecki...[/QUOTE]

Bierzesz pod uwagę tylko wygląd? Czy też predyspozycje psychiczne? Hovawarty są strasznie terytorialne, doskonali stróże, ale wymagające i trudne psy do szkolenia, za swój teren mogą uznać całe blokowisko i bronić terenu przed "intruzami", czyli np. innymi mieszkańcami, psami z bloku obok itd. Mudiki, owczarki niemieckie to psy potrzebujące współpracy z człowiekiem, psychicznej stymulacji, szkolenia obok wysiłku fizycznego. Same spacery, nawet długie i połączone z zabawą z innymi psami, tu nie wystarczą. Pies wróci do domu, otworzy szafkę i zniszczy zawartość z czystych nudów... Goldeny podobnie, to psy pracujące, myśliwskie. Mają pogodne usposobienie, ale to nie znaczy, że są spokojne - potrzebują pracy, stworzone są do aportowania i to uwielbiają robić. Poza tym mogą wykazywać nadmierny instynkt myśliwski, a z tym trudno walczyć, więc zależy, gdzie chodzisz na spacery - jeśli tam, gdzie jest zwierzyna to może nie być łatwo goldena nauczyć odwołania.

Ponawiam pytanie: co chcesz z psem robić? Jaki rodzaj aktywności? Bieganie przy rowerze, jogging, psie sporty, zwykłe szkolenie w zabawie np taniec z psem, aportowanie, szukanie schowanych zabawek itd? Pamiętaj, że żadnemu psu nie wystarczy spacer w stylu - idziemy do parku, okrążamy drzewka i wracamy do domu. Przynajmniej ja nie znam żadnego, któremu to wystarcza ;) Szczególnie rasowego psa. Rasowe psy są stworzone do określonego celu - owczarki do pasienia, hovki do stróżowania, goldeny do aportowania zwierzyny i tak dalej... Dlatego te psy mają w genach zakodowaną pasję do pracy i ciężko będzie z nią walczyć, zresztą nie ma po co, lepiej to wykorzystać do urozmaicenia codziennego życia z psem. A jeśli komuś nie odpowiada pracoholizm tych psów, to lepiej niech pomyśli o innym... Albo zainteresuje się tym, co z takim psem można robić:) Proszę, zanim wybierzesz JAKIEGOKOLWIEK psa, zarejestruj się na forum rasy, poczytaj w internecie - ale nie suche informacje, tylko rady i doświadczenia właścicieli. Dopiero to da Ci obraz rasy i pojęcie o przyszłych problemach.

A co do ras, właśnie - dlaczego nie kundelek? Z Twoich tekstów wynika, że nie chcesz psa do konkretnego celu, więc może pomyśl o psiaku np. z domu tymczasowego? Pełno psów, także szczeniaków o wyjątkowej urodzie, czeka na dom...

[B]Tonciu [/B]- ale co "a shiba inu"? Rozumiem, że chcesz psu poświęcać godzinę dziennie na spacery i żeby zostawał sam 6 godzin? Dla psa godzina dziennie to za mało! O wiele! I to dla każdego, noo może jakiemuś 15letniemu staruszkowi to by wystarczyło. Shiba to psy pierwotne, szpice - co oznacza że mogą niszczyć, wyć i przeżywać zostawione same. Czy to naprawdę taki problem wpisać w google rasę i poczytać o niej informacje? Pinkmoon dała Ci przykład bardzo fajnego psa - flata. Nie napisałeś co o nim myślisz. Wychodzi na to, że wcale nie czytasz naszych postów, więc po co się produkujemy? :roll:

[filodendron]

[quote name='zmierzchnica'] Hovawarty są strasznie terytorialne, doskonali stróże, ale wymagające i trudne psy do szkolenia, za swój teren mogą uznać całe blokowisko i bronić terenu przed "intruzami", czyli np. innymi mieszkańcami, psami z bloku obok itd. [/QUOTE]
[SIZE=1]Poważnie? To dotyczy głównie psów, czy suk też? (Pytam, bo po sąsiedzku mam hovkę, młoda jeszcze ale wychowywana chyba bezstresowo (i bezsmyczowo). To znaczy jest bardzo sympatyczna, ale biega głównie bez smyczy, podbiega do ludzi, do psów, jak się ją pogłaszcze to skacze do twarzy - chce polizać, ale nie jest to fajne, szczególnie dla drobnej nastolatki, którą taki całus może po prostu wywrócić. Do mojego psa podbiega zawsze, płaszczy się przed nim na ziemi - musi, bo on jest wielkości jej zadu - popiskuje, ale mój i tak się jej trochę boi. No i tak się zastanawiam, czego się spodziewać, jak panna dojrzeje?)[/SIZE]

[***kas]

hovki to psy trudne, takie bezstresowe, bezszkoleniowe i bezrobotne wychowywanie małej może zaowocowac agresją, czy własnie nadmiernym pilnowaniem terytorium. Pies zajmie się tym, bo nic innego nie odwraca uwagi. Hovy to nie są psy dla laika, niestety. Dodatkowo gabaryty robią swoje. Niekoniecznie pies musi miec złe zamiary, ale w spotkaniu z pudlem, nawet dużym, może mu zrobić krzywdę. Nienauczona odwołania, ani wyciszenia się, taka suka juz jest problemem, nawet nie chce myśleć, co taki "naturalny" chów zrobi z tego psa...

Tonciu-godzina dziennie to za mało dla każdego młodego psa, nawet i kundelka. Młody pies potrzebuje miejsca i czasu na rozładowanie energii, potrzebuje szkolenia, zajęcia, zmęczenia, by w domu stać się bezproblemowym mieszkańcem. Jeżeli zabraknie chociaż jednego elementu, pies wykombinuje sobie zamiennik, zacznie niszczyc meble, buty, ksiązki, zaczną sie uczieczki na spacerach, ganianie za ptakami, kotami, innymi psami, to może przerodzić się w agresję-także do ludzi.
Pies to najpierw obowiązek, pochłania, czas i pieniądze, dopiero potem przyjemność. Ale tylko wtedy kiedy Twój pies jest szczęśliwy, a do tego nie wystarczy godzina wąchania trawki i pełna miska.
Szczęsliwy pies to wymęczony pies. Wymęczony pies to taki, który ma zajęcie i fizyczne i psychiczne. Czyli szkolenie, zabawa, szkolenie, zabawa, praca, szkolenie i tak w kółko.
Masz na to czas, chęci, możliwości? Jężeli nie, odradzam psa. Unieszcześliwisz i siebie i jego....

[filodendron]

[quote name='***kas']hovki to psy trudne, takie bezstresowe, bezszkoleniowe i bezrobotne wychowywanie małej może zaowocowac agresją, czy własnie nadmiernym pilnowaniem terytorium. Pies zajmie się tym, bo nic innego nie odwraca uwagi. Hovy to nie są psy dla laika, niestety. Dodatkowo gabaryty robią swoje. Niekoniecznie pies musi miec złe zamiary, ale w spotkaniu z pudlem, nawet dużym, może mu zrobić krzywdę. Nienauczona odwołania, ani wyciszenia się, taka suka juz jest problemem, nawet nie chce myśleć, co taki "naturalny" chów zrobi z tego psa...[/QUOTE]
[SIZE=1]To mi trochę mina zrzedła. To mili ludzie i miła suczka, ale poza tym reszta idzie na żywioł. Ona zwykle dopada galopem do mojego psa ale tuż przed nim zaczyna się płaszczyć na ziemi i piszczeć. On się boi, bo to kawał przedziwnie wijącej się baby - albo próbuje się schować, albo pokazuje zęby - w tym drugim przypadku ona się wycofuje i zazwyczaj wraca do właściciela. Chyba że jestem na spacerze z córką - wtedy zostawia psa i zajmuje się córką. Póki co udaje się te spotkania rozładować pokojowo i bez strat, ona jest w sumie przyjazna, tyle że duża. Jakoś jednak nie brałam pod uwagę, że hovki to terytorialne psy - no niestety terytorium mamy wspólne. Myślę, że ona ma około 1,5 roku, może troszkę mniej - to chyba - w przypadku hovawarta - nie jest jeszcze ukształtowany charakter i sytuacja może się zmienić (na gorsze...)?[/SIZE]

[tonciu]

wy moich tez, albo sie skrotowo porozumiewamy :)
lacznie dziennie okolo 2,5 h samych SPACEROW
te rasy ktore wymienilem, to odnosnie wygladu, bo ktos wczesniej o to pytal
wydaje mi sie ze shiba bedzie najlepsza, z informacji z ktorymi sie zapoznalem

"ZACHOWANIE W DOMU

Nie szczeka bez powodu. Dziwnymi dźwiękami jak np. ziewnięcia czy piszczenie sygnalizuje swoje potrzeby. Nigdy nie zmusza właściciela do wychodzenia np. o godzinie trzeciej w nocy bez potrzeby! Nie niszczy mebli, nie demoluje mieszkania. Jak wracacie zmęczeni, to Shiba nie jest nachalna. Nie wymaga długich spacerów i nie lubi brzydkiej pogody.

Dla kogo ta rasa jest odpowiednia?

dobra rasa dla ludzi pracujących, bo dobrze znosi kilkugodzinną nieobecność ludzi,

dobra dla osób samotnych, gdyż to pies niewymagający, tani w utrzymaniu i bardzo przywiązany,

spacer i aktywność fizyczna - TAK, ale bez przesady,

nie wydziela „psiego zapachu”, nadaje się dla alergików."

[zmierzchnica]

[quote name='filodendron'][SIZE=1]Poważnie? To dotyczy głównie psów, czy suk też? (Pytam, bo po sąsiedzku mam hovkę, młoda jeszcze ale wychowywana chyba bezstresowo (i bezsmyczowo). To znaczy jest bardzo sympatyczna, ale biega głównie bez smyczy, podbiega do ludzi, do psów, jak się ją pogłaszcze to skacze do twarzy - chce polizać, ale nie jest to fajne, szczególnie dla drobnej nastolatki, którą taki całus może po prostu wywrócić. Do mojego psa podbiega zawsze, płaszczy się przed nim na ziemi - musi, bo on jest wielkości jej zadu - popiskuje, ale mój i tak się jej trochę boi. No i tak się zastanawiam, czego się spodziewać, jak panna dojrzeje?)[/SIZE][/QUOTE]

Na pewno samce są bardziej cięte na obronę terytorium... Ale myślę, że taka luzem biegająca suka to zagrożenie tak czy siak. Teraz jest młoda, ale raz czy dwa jakiemuś psu nie spodoba się, że podbiega i sucz nauczy się atakować... Poza tym hovki są duże, a to już jest problem. Ja bym miała przekichane, mój pies rzuca się na podbiegaczy, a taka suczka jest i tak dwa razy większa niż on.. Brr.

tonciu - shiby mają bardziej niezależny charakter ;) Fakt że nie szczekają, ale te ich wycie i inne dziwaczne dźwięki są niezłe (wpisz sobie w youtube "talking shiba" :diabloti:). Mi się osobiście podobają, ale wolę jednak psy bardziej nastawione na człowieka. Może rzeczywiście w Twojej sytuacji shiba będzie najlepszym wyborem, pamiętaj jednak, że to pies który jest dość trudny w szkoleniu. Najlepiej pogadaj z właścicielami shib, bo to co pisze w internecie, a prawda często się rozmijają. Ale jak na razie wydaje mi się, że to dobry wybór, to nie są psy pracoholicy, które wymagają non stop zajęcia umysłowego. Nie miałam bezpośrednio styczności z shibami, więc więcej nie pomogę w tym zakresie ;)

[Martens]

[quote name='tonciu']wy moich tez, albo sie skrotowo porozumiewamy :)
lacznie dziennie okolo 2,5 h samych SPACEROW
te rasy ktore wymienilem, to odnosnie wygladu, bo ktos wczesniej o to pytal
wydaje mi sie ze shiba bedzie najlepsza, z informacji z ktorymi sie zapoznalem

"ZACHOWANIE W DOMU

Nie szczeka bez powodu. Dziwnymi dźwiękami jak np. ziewnięcia czy piszczenie sygnalizuje swoje potrzeby. Nigdy nie zmusza właściciela do wychodzenia np. o godzinie trzeciej w nocy bez potrzeby! Nie niszczy mebli, nie demoluje mieszkania. Jak wracacie zmęczeni, to Shiba nie jest nachalna. Nie wymaga długich spacerów i nie lubi brzydkiej pogody.

Dla kogo ta rasa jest odpowiednia?

dobra rasa dla ludzi pracujących, bo dobrze znosi kilkugodzinną nieobecność ludzi,

dobra dla osób samotnych, gdyż to pies niewymagający, tani w utrzymaniu i bardzo przywiązany,

spacer i aktywność fizyczna - TAK, ale bez przesady,

nie wydziela „psiego zapachu”, nadaje się dla alergików."[/QUOTE]


Z jakiej stronki jest ten opis? Bo przypomina opis pluszaka ;) Same zalety, w dodatku naciągane, ale o wadach rasy ani słowa (a nie ma rasy bez wad) - zmień żródło informacji, koniecznie.
Nikt nie może dać gwarancji, że dany pies nie będzie hałaśliwy, nie będzie niszczył mieszkania, nie trzeba z nim wychodzić w brzydką pogodę. To bardziej charakter danego psa plus praca właściciela, a nie cechy w pakiecie, bo taka rasa.
A z tym "dla alergików" to już kompletna bzdura, shiba jak każdy szpic linieje dość mocno, poza tym uczulić może nie tylko sierść, ale i ślina, martwy naskórek.

[tonciu]

[url]http://www.hauward.pl/shiba.html[/url]

[Martens]

A jednak nie taka zła ta stronka ;)
Wziąłeś pod uwagę wady rasy?

I przede wszystkim - czego oczekujesz od psa w sensie ruchu, spacerów, zachowania wobec rodziny, domowników... Bez tego trudno cokolwiek zaproponować.

[tonciu]

to ze nie lubi brzydkiej pogody raczej nie zaprzeczy wyjsciu na spacer ;)
wydaje mi sie ze shiba to najlepszy wybor

[pinkmoon]

Tonciu, jak już wiesz, to po co pytasz? ;)

Shiba nie pasuje mi do tego że jak piszesz pies ma być łatwy w prowadzeniu i dla początkujących właścicieli, misiek.

Skopiowałam tylko kilka wypowiedzi z dogo, z działu o shibach:

[quote]Po ośmiu latach życia z shibami mogę napisać tyle- jest to jedna z najtrudniejszych ras, z jakimi miałam do czynienia. A miałam do czynienia z dogami niemieckimi, rottweilerami (różne ilości i wielkości oraz psy po przejściach), większe i mniejsze kundle, akity, azjaty, owczarki niemieckie, bullmastify, bulteriery itp.
Shiba jest tak straszliwym dziwadłem, że nawet trudno to opisać.
Dlatego tez tak trudno kupić u mnie shibę.
A każdego, kto chce takiego psa mieć , mogę tylko zachęcić do kontaktu ze mną, a ja juzż mu opowiem, z czym może mieć do czynienia.[/quote]

[quote][FONT=Comic Sans MS][SIZE=3]Shiba Inu - potocznie nazywany przez nas "szybowcem", to nie jest dobry wybór na pierwszego w życiu psa.
Pod tym ślicznym uśmiechem kryją się pierwotne psie instynkty, które u tej rasy są bardzo silnie wyrażone.
To dobre, kochane i w sumie bezproblemowe psy, ale dla osób z dość dużym "psim doświadczeniem".
Rozumiem, że shiby ci się bardzo podobają, ale na pierwszego pieska, jednak ich nie polecam.[/quote]

[quote][/SIZE][/FONT]niezaleznosc, indywidualizm, upartosc, (co wiekszosc właścicieli shiba uwaza za zalete [IMG]http://www.dogomania.pl/../images/smilies/icon_smile.gif[/IMG] ), niufnosc w stosunku do obcych, terytorializm, chec dominacji, jest to rasa, ktora ma tedencje to "uciekinierstwa" mi ososbiscie sie nie zdarzylo, ale moja shiba rowniez nie jest na tyle usluchana zeby przychodzila na zawolanie w kazdej sytuacji(czeesto sa sprawy wazniejsze niz wolajajcy wlasciciel) ... shiba traci tez sporo sersci w okresie linienia, co dla niektorych moze byc problemem. nie wiem czy wymienilam wszytsko, bo nie znam rasy jak wielu ludzi na forum. to tylko moje obserwacje. Poza tymi "wadami" to wspaniale psy![/quote]

[quote]Jest to rasa bardzo niezależna i w wychowaniu wymaga od właściciela determinacji i konsekwencji. Jest odważny (nawet za bardzo),[/quote]

[vpassione]

[quote name='no_rehearsal']witam:) dojrzałam wreszcie do decyzji żeby nie tylko czytać dogomanię, ale też się tutaj udzielać ;)
na początek zwracam się do was z pewnym pytaniem...

Mój kuzyn latem przeprowadza się z rodziną z miejskiej kawalerki do podmiejskiego domku z ogrodem. I zamarzył mu się pies, Nawet dwa naraz. Problem na tym, że nigdy czworonoga nie miał, pomijając pekińczyka rodziców, który zmarł w słusznym wieku jakieś 15 lat temu. Rodzina składa się z niego samego, żony, w której jakoś nie widzę wielkiej czułości do zwierząt, i córeczki siedmioletniej, która rzadko kiedy z psami miała kontakt. I tak - kuzyn chce duże psy, straszące za siatką wyglądem, ale w domu niekoniecznie - bo córa, żona dużych psów się boi, a dziecię idzie za jej przykładem. On cały czas ma nadzieję, może i słuszną, że obie przyzwyczają się do każdego psa, który będzie dorastał na ich oczach. Dodatkowo - jedyne kryteria wyboru sierściucha jakie do tej pory ze strony rodzinki słyszałam to ładny/nieładny. Na tym kończy się ich wiedza. Ale, o ile w kobiety nie wierzę, kuzyn ma szczerzą chęć zapoznania się z rasami przed wyborem właściwego (bo tylko rasowy w grę wchodzi).

I oto pytanie: czy znacie jakąś książkę, w której zawarte jest możliwie najwięcej opisów ras, (wygląd, rozmiary, charakter, zastosowanie, itp) żeby mógł sobie poczytać i sensownie wyselekcjonować kilka najodpowiedniejszych?
I może sami podacie kilka pomysłów jaki psiak nadawałby dla takiej rodzinki? Chodzi tu o dużego, najchętniej czarnego psa (ot, fanaberia), z raczej łatwym charakterem, któremu właściciel może przeznaczyć czas na jeden długi spacer dziennie po pobliskim lesie / wycieczki rowerowe w pogodne dni, plus dostęp do dużego ogrodu w każdej chwili.

Ja myślałam oczywiście o moich ulubionych owczarkach niemieckich, berneńczyku, leonbergerze, hovawarcie, rodezjanie, nowofunlandzie, białym owczarku szwajcarskim, dużym szwajcarskim psie pasterskim, terierze rosyjskim... Ale nie znam się aż tak dogłębnie na charakterach poszczególnych ras...

Pomóżcie, proszę!
Nie chciałabym żeby kuzyn wybrał psy, które później będą się u niego mniej lub bardziej męczyć...[/QUOTE] Ja tylko zahaczę temat dwóch psów naraz. Skoro kuzyn miał niewiele do czynienia z psami, to poradzi sobie z dwoma szczeniakami? Jak dla mnie to fatalny pomysł(mając doświadczenie z psami, nie decydowałabym się brać 2 w jednym czasie). Warto napisać, że to potrójne wyzwanie. Obu psom należy poświęcać odpowiednio dużo czasu, do tego źle prowadzone chętniej będą współpracować z sobą nawzajem, niż z człowiekiem, będą od siebie nabywać nawyków(z reguły, tych nie porządanych) itd.
Przede wszystkim zaproponuj kuzynowi na początek jednego psa, jak po np. 3 latach(wtedy pierwszy pies już jest dorosły, ułożony) nadal będzie chciał kolejnego, to niech dopiero wtedy bierze się za realizację wzięcia drugiego psa.

Co do opisów psiaków, zamiast książek można poprzeglądać internet - wybrać kilka ras, które by nam pasowały, wtedy zacząć się zagłębiać w fora poświęcone konkretnym rasom. Pogadać z właścicielami, hodowcami, zaproponować spacer, obserwować zachowanie psa i oczywiście pytać, pytać, PYTAĆ. Pójście na wystawę też jest fajnym pomysłem, ale jednak często jest tak, że psy tam zachowują się zupełnie inaczej niż w życiu codziennym.

[bonsai_88]

vpassione z wystawami miałam raczej na myśli pogadanie z hodowcami ;)...

[Kateczka]

akity też podobno mało szczekaja...a moja to czasem niezłe koncerty urzadza....Też kiedyś myślałam o Shibie....ale trochę odstraszyły mnie opisy...no może nie odstraszyły...jak się ma duzego psa...to większość osób zwraca uwagę na szkolenie...na ułożenia...bo pies dużu...może być niebezpieczny...moze krzywdę zrobić...przy mniejszych rasach niestety się o tym zapomina...bo co taki mały psiutek może zrobić....moze dlatego decydowałam się an większego psa...zeby nie zapomnieć o tak istotnej rzeczy jak nauka...

[marta23t]

,,Nigdy nie zmusza właściciela do wychodzenia np. o godzinie trzeciej w nocy bez potrzeby!,,

a ja skomentuję jeszcze ten cytat; który jest kompletnie bez sensu. każdy pies zawoła o spacer w środku nocy jeśli będzie miał niedyspozycję żołądkową i chyba żaden pies w środku nocy nie obudzi właściciela od tak żeby sobie iść na spacer..

[sugarr]

ja proponowałabym bernardyna, berneńczyka. są duże, dobrze wychowane od małego powinny się fajnie dogadać z dzieckiem, nie przestraszą rodziny, natomiast ze względu na gabaryty niby mogą złodzieja odstraszyć (ale zawsze będę mówić - jak złodziej chce, to żaden pies mu nie przeszkodzi), mają sierść odpowiednią do spędzenia czasu na dworze, ale przede wszystkim chodzi mi o to, że charakterem powinny spasować.

onek - nigdy bym im nie poleciła. jeżeli córa i żona się boją większych psów, to tylko czekać aż trafi się bardziej pewny siebie, użytkowy onek, który będzie je ustawiał jak będzie chciał już od małego, a słuchał np tylko mężczyzny. poza tym z nimi trzeba coś robić, a czy kuzyn planuje szkolenia, tropienia, obronę? z opisu wątpię.

co do reszty ras, które wymieniłaś - również nie wydają mi się odpowiednie, ale nie będę się rozpisywać o każdej..

i może powiecie, że myślę stereotypami, ale dla takiej rodzinki poleciłabym goldena - nie będzie nikogo straszył przez płot, ale to psy ciche, łagodne, moim zdaniem (i to tylko osobista opinia) dobre dla początkujących


ale co najważniejsze - RODOWÓD!
uświadom kuzyna, że jak weźmie psa bez rodowodu, to naraża rodzinę, bo nigdy nie wiadomo co takie psy mają za psychikę :) (mocno, ale może przekona)

[bonsai_88]

[quote name='marta23t'],,Nigdy nie zmusza właściciela do wychodzenia np. o godzinie trzeciej w nocy bez potrzeby!,,

a ja skomentuję jeszcze ten cytat; który jest kompletnie bez sensu. każdy pies zawoła o spacer w środku nocy jeśli będzie miał niedyspozycję żołądkową i chyba żaden pies w środku nocy nie obudzi właściciela od tak żeby sobie iść na spacer..[/QUOTE]
Oj nie wiedz co mówisz.... mój poprzedni psiak zmusił mnie kiedyś do spaceru o 4 nad ranem - bo świeży śnieg w blasku księżyca jest taki piękny ;). Niby siuśnią coś dla niepoznaki, ale było widać że chodzi i podziwia :D

[mat33]

[QUOTE]Oj nie wiedz co mówisz.... mój poprzedni psiak zmusił mnie kiedyś do spaceru o 4 nad ranem - bo świeży śnieg w blasku księżyca jest taki piękny [IMG]http://www.dogomania.pl/images/smilies/icon_wink.gif[/IMG]. Niby siuśnią coś dla niepoznaki, ale było widać że chodzi i podziwia [IMG]http://www.dogomania.pl/images/smilies/icon_biggrin.gif[/IMG] [/QUOTE]
Nie no, u nas to norma jak pada świerzy śnieg ( szczegolnie pierwszy) to musimy wyjść niezależnie od pory dnia czy nocy

[Borówka16]

To ja może coś o tych naszych yorkshire terrierkach i pinczerach miniaturowych-yorkshire terrieka mam obecnie,pinczera miałam ,gdy byłam mała :)

[Borówka16]

[B][I][U]YORKSHIRE TERRIER[/U][/I][/B]
Powstanie rasy:
Miejsce-Wielka Brytania
Czas-XIX w.
Przeznaczenie:
Pierwotnie-polowanie na szczury
Obecnie-pies do towarzystwa
Długość życia-przeciętnie ok.15-16lat,lecz czasem mogą dożyć nawet 20lat!
Klasyfikacja FCI-grupa3
Waga-1,5kg-3,5kg
Wzrost-22,5cm-23,5cm
Trochę historii o rasie:
Jest to najpopularniejszy mały terrier,powstał na początku XIXw.w okolicy Riding w Yorkshire-zkąd właśnie wzięła się jego nazwa rasy.Górnicy chcieli wyhodować maleńkiego terriera do łapania szczurów,którego mogli by zabierać do pracy w przysłowiowej "kieszeni".Prawdopodobnie krzyżowali oni czarne podpalene terriery z terrierami paisley i clydesdale.
Wygląd:
Długi jedwabisty włos na całym ciele,kufa koloru złotego,płaszczyk czarno-srebrnego,bądź srebrnego.Włos musi być szczotkowany na boki,albo przycięty,włosy na uszach ostrzyżone w kształcie odwróconej litery "V".Włos na korpusie długi i prosty.Kufa yorka jest bardzo wąska,ale obfite włosy nadają jej kwadratowy kształt.Z wiekiem czarny nosek jaśnieje,na grzbiecie nosa włos bardzo delikatny.Włos jest płowy,ciemniejszy u podstawy,a jaśniejszy u szczytu.Łapy są proste i cienkie,całkowicie ukryte w długich włosach.
O rasie obecnie:
To jedna z najliczniejszych ras psów.W Europie i Ameryce Północnej jest równie popularny,ponieważ łączy w sobie wszystkie pozytywne cechy miniatury.Intensywna hodowla dała również nerwowe i słabsze psychicznie oraz fizycznie egzemplarze,lecz one na szczęście stanowią mniejszość.Zmniejszanie jej rozmiarów spowodowało,że nękają ją różne dolegliwość .
Charakter:
Żywiołowy,przyjacielski,skoczny,raczej dominujący,a także wytrwały i uparty.
Yorkshire terrier absolutnie nie nadaje się do tresury.
Dla kogo:
Dla osoby samotnej,starszej,nie dla małych dzieci,dla odpowiedzialnych nastolatków,ewentualnie dla rodziny z dzieckiem w wieku przedszkolnym,lecz dorosły będzie musiał kontrolować relacje malca i małego przyjaciela.Jest to typowy kanapowiec,najchętniej śpi w łóżku swojego właścieciela,ale jest także psiakiem żywotnym,który z chęcią wyjdzie na spacer pobiegać za piłką.
[B]Mam nadzieję ,że troszkę przybliżyłam Wam tą cudowną rasę :)[/B]
[B]Pamiętaj nie kupuj psa od pseudohodowców!!![/B]

[bonsai_88]

Niby jak to yorki nei nadają sie do tresury? Przecież to normalny pies, powinien pracować jak każdy! Przecież tresura to nie tylko skoki przez metrowe przeszkody czy ataki na pozoranta....

Swoją drogą yorki wcale nie mają takiego cudownego charakteru - to są terriery, moim zdaniem bez pracy stają się nieznośne... i mówię to jako osoba mająca parę yorków w klatce, które są strasznie szczekliwe i którym brak choćby podstawowego wychowania [szczekają i atakują inne psy z nudów! Jedyny, który jest w miarę wychowany i wybiegany jest o niebo fajniejszy :)]

[bonsai_88]

Dubel :roll:

[Borówka16]

[B][I][U]PINCZER MINIATUROWY[/U][/I][/B]
Powstanie rasy:
Miejsce-Niemcy
Czas-XVIIIw.
Przeznaczenie:
Pierwotne-polowanie na szczury
Obecnie-pies do towarzystwa
Długość życia-ok.14-15 lat,lecz może dożyć nawet 20lat!!!
Waga: 4-5kg
Wzrost: 25-30cm
Klasyfikacja FCI-grupa2
Trochę o historii rasy:
Rasa ta powstała z pinczera niemieckiego setki lat temu. "Min Pin" był początkowo dość masywnym psem do polowań na szczury w stajniach.Jego obecny delikatny i "sarenkowaty" wygląd jest wynikiem selekcji hodowlanej.
O rasie obecnie:
Pinczer miniaturowy jest uderzająco podobny do angielskiego toy terriera,lecz miniaturowy pinczer powstał z zupełnie innych ras,ale powód był taki sam-miał zmniejszyć liczbę gryzoni.Wygląda jak maleńki doberman,ale łączy go tylko z tą rasą kraj pochodzenia-Niemcy ; powstał wcześniej od dobermana o co najmniej 200lat.Obecnie ten mały terrier jest głównie psiakiem do towarzystwa,choć umiejętność polowania na szczury pozostała mu do dziś.Pomimo niewielkich rozmiarów potrafi walczyć z innymi psami dziesięciokrotnie większymi od siebie.
Wygląd:
Uszy stojące,w kształcie odwróconej literki "V".Sierść któtka.Możliwe umaszczenia: czarny,czarny podpalany,rudy,błękitny,czekoladowy,zwarte stopy,dobrze wysklepione palce,dobrze ustawione stojące uszy,tylne kończyny w dolnej partii wyraźnie wydzielonw,wyprostowane.
Dla kogo:
Dla dzieci w wieku szkolnym,stanie się dla nim fajnym kompanem w poznawaniu świata psów,dla rodziny z dziećmi,dla osoby starszej,lecz ,która zapewni mu ruch.
Charakter:
Żywiołowy,zaczepny wobec innych,a w szczególności dużych psów,przyjazny,w przypadku mojego psa bardzo podatny na szkolenie.
[B]Mam nadzieję ,że troszkę przybliżyłam Wam tą cudowną rasę [IMG]http://www.dogomania.pl/images/smilies/icon_smile.gif[/IMG]
Pamiętaj nie kupuj psa od pseudohodowców!!![/B]

[Borówka16]

Yorkshire terriery są psami upartymi ,a więc jest to już jedna z przeszkód do tresury.A po za tym nie jest to pies tak podatny na szkolenie jak np.pudle.Oczywiście zgadzam sie z Tobą,że yorka można nauczyć paru prostych komend,lecz nie jest to takie proste.

[Unbelievable]

[quote name='Borówka16']Yorkshire terriery są psami upartymi ,a więc jest to już jedna z przeszkód do tresury.A po za tym nie jest to pies tak podatny na szkolenie jak np.pudle.Oczywiście zgadzam sie z Tobą,że yorka można nauczyć paru prostych komend,lecz nie jest to takie proste.[/QUOTE]

bzdury :evil_lol: