Z przymrużeniem oka: jakim byłabym psem

[zebra12]

Byłabym kiepskim psem. Zaraz by mnie z domu wywalili i co najwyżej na łańcuch uwiązali, bo [B]biegam w nocy do WC.[/B] Nie sądzę, by ktoś chciał wyprowadzać psa kilka razy w nocy. Jakby mi ktoś przeszkadzał spać i natarczywie chciał glaskać, to bym użarła, jak nic. Nie chciałoby mi się szczekać, gdy ktos puka. Suchej karmy bym nie tknęła.

A Wy? Jakimi byłybyście/bylibyście psami?

[ewtos]

Rozbawił mnie Twój post :lol:.Myślę ,że też bym nie do końca się nadawała na psa. Niezniosłabym smyczy ,że nie wspomnę o kagańcu, ograniczonych spacerów, suchej karmy , wydzielanych smaków , "twardawego" posłania .Ale myślę ,że sprawdziłabym się w obronie swoich bliskich i posesji :diabloti:. Czyli widzę się raczej jako- pies podwórkowy na dużej powierzchni.Bez nadmiernego miziania i gugania nade mną, mogłabym dysponując porządną ciepłą wiatą pożyć jako pies.

[Litterka]

A ja byłabym yorkiem. Małą iskierką radości, którą najlepiej kochać, brać na kolanka i rozpieszczać:) Mam niezależny charakter terrierów, ich błyszczące oczka... No, ale bywam też nieznośna, żeby się aż tak nie chwalić:D

[bejb]

Hm. Takim szczeniakiem w okresie "kryzysu 7 miesiąca". Baaardzo rozpieszczonym. Ale nie niezależnym czy nieufnym. Takim psiakiem kochającym wszystkich ludzi, tylko nieświadomie wiecznie im dokuczającym :p i bardzo niezdarnym :D

[engelina_88]

Zdecydowanie jamnikiem. Kanapa-kocyk-miska-spacerek-kanapa-kocyk-miska ;)

[Sylwia i Ares]

Ja bym była okropnym psem.

Wyobrażam siebie jako ŹLE wychowanego psa - coś w typie amstaff, rottweiler;). Może bym się nadawała do obrony, bo obcych nie lubie. Ale boże broń bym trafiła do domu z dzieciakiem. To mogłoby się źle skończyć. Wiem z własnego doświadczenia, że jak przyjmę 2-3 dzieci (jako pacjentów) dziennie, to wracam do domu zmęczona i zła. Do dziecka muszę być miła, ale w domu wszystko odchoruję. Więc nie wyobrażam sobie, że miałabym z dzieciakiem być 24h na dobę :angryy:. Suche żarcie mogłabym jeść, ale zbożowe. Bo nie cierpię mięsa.

Oj byłabym potwornym psem - szybko bym trafiła do schronu.

P.S. Do miłośników ras wymienionych w tekście - amstaff czy rottek nadaje się do dzieci (wiem o tym dobrze), ale ja podkreślam będę źle wychowanym psem, bez socjalizacji i tresury.

[Pies Pustyni]

[quote name='Sylwia i Ares']Ja bym była okropnym psem.

Wyobrażam siebie jako ŹLE wychowanego psa - coś w typie amstaff, rottweiler;). Może bym się nadawała do obrony, bo obcych nie lubie. Ale boże broń bym trafiła do domu z dzieciakiem. To mogłoby się źle skończyć. Wiem z własnego doświadczenia, że jak przyjmę 2-3 dzieci (jako pacjentów) dziennie, to wracam do domu zmęczona i zła. Do dziecka muszę być miła, ale w domu wszystko odchoruję. Więc nie wyobrażam sobie, że miałabym z dzieciakiem być 24h na dobę :angryy:. Suche żarcie mogłabym jeść, ale zbożowe. Bo nie cierpię mięsa.

Oj byłabym potwornym psem - szybko bym trafiła do schronu.

P.S. Do miłośników ras wymienionych w tekście - amstaff czy rottek nadaje się do dzieci (wiem o tym dobrze), ale ja podkreślam będę źle wychowanym psem, bez socjalizacji i tresury.[/QUOTE]

A mozna wiedziec w jakim charakterze przyjmujesz tych pacjentow?

[zebra12]

[quote name='Sylwia i Ares']Ja bym była okropnym psem.

Wiem z własnego doświadczenia, że jak przyjmę 2-3 dzieci (jako pacjentów) dziennie, to wracam do domu zmęczona i zła. Do dziecka muszę być miła, ale w domu wszystko odchoruję. Więc nie wyobrażam sobie, że miałabym z dzieciakiem być 24h na dobę :angryy:.


[/QUOTE]


Hehehe, ja z dziećmi pracuję codziennie i mam ich całe stado. Idzie przywyknąć, naprawdę. Choć ja akurat lubię dzieci. Co nie znaczy, że nie mam ich czasem dość. Bo ile można znieść wrzasku? Za to pracowałam kiedyś z seniorami. I to jest masakra. Bo o ile dzieci się rozwijają, widzisz z dnia na dzień coś nowego, nowe umiejętności, o tyle starsi ludzie z dnia na dzień są słabsi, pogłębia się demencja, uchodzi z nich życie. To bardzo frustrujące. Dzieci uczą się życia, starsi zbliżają się w szybkim tempie do jego kresu. Wybieram życie!

[Sylwia i Ares]

[quote name='Pies Pustyni']A mozna wiedziec w jakim charakterze przyjmujesz tych pacjentow?[/QUOTE]

Hmmm, jak to powiedzieć w miare bezboleśnie:hmmmm: . Lekarz dentysta - więc wyobraź sobie ile nerwów mnie kosztuje aby okiełznać bobasa:-x. Oki, moi pacenci szybko się socjalizują, szefowa jest zadowolona i cały czas proponuje abym poszła na pedodoncje* bo mam dobre podejście do dzieci. Ale ja wcale o tym nie myślę. Przez pacjentów poniżej 8 rż - ja sama nie chcę mieć dzieci - bo jak ja wytrzymam??? Chyba zostanę starą, bezdzietną dewotką z 100 psów przez małoletnich pacjentów. Tylko co na to mój mąż???:diabloti:

*Pedodoncja - specjalizacja stomatologiczna o profilu leczenia zachowawczego u dzieci.

A tak offtopując, wiecie jak poznać dentystę - wystarczy zapytać go jak wygląda np. jego małżonek. Zawsze zacznie odpowiedź od czegoś w stylu:
-ma duże ładne zęby...:cool1:

[Litterka]

Offtopując dalej: Pamiętaj, że co innego dziecko cudze, a co innego swoje. Ale przyznam Ci się, że patrząc na dzieci znajomych i dzieci na ulicy, to ja też umrę bezdzietnie... Mam chyba za słabe nerwy;)

[Yorkomanka]

[QUOTE]mnie kosztuje aby okiełznać bobasa[IMG]http://www.dogomania.pl/images/smilies/kij.gif[/IMG][/QUOTE]
Oj pamiętam jak byłam mała i poszłam z babcią na kontrole ząbków i jak tylko dentystka zbliżała swoje wielkie łapska to ją za nie łapałam:diabloti: (byłam po leczeniu ząbka które bardzo bolało)
Ale za to w tamtym roku ta sama dentystka chwaliła mnie że tak spokojnie siedzę a dosyć długo wierciła mi w zębie i było w miarę ok. ale potem wsadziła truciznę (na szczury:diabloti:) i myślałam że zaraz umrę:mad: ale 2 pozostałe zęby już szybko poszły;). No i jeszcze 2 tygodnie później następna godzina dłubania w zębie żeby nerwa wyjąć ale to już prawie wcale nie bolało (takie małe ukłucie) i cały czas pytała czy chce przerwe - a po kiego czorta miałabym siedzieć tam jeszcze dłużej? Odpowiedziała że prawie zawsze jej pacjenci chcą przerwe:-o

A co do psa żeby offa nie robić to byłabym małym swetaśnym zaczepno obronnym yoleckiem któremu wszystko wolno:eviltong:

[andromeda]

[COLOR=#000000][FONT=MS Shell Dlg 2]Ciężka sprawa bo niezależna jestem jak moje dwa szpice. A jak trzeba to wyłazi ze mnie taki np. moskiewski stróżując, jak jest potrzeba to "przywalę słownie" i nie tylko, ogólnie umiem być bojowa. Z powodu dziwnych sytuacji na spacery chodzę uzbrojona....

Czyli byłabym miksem :)[/FONT][/COLOR]

[Karilka]

Ja idealnie taka jak mój pies. Czyli posraniec totalny. Nie różnimy się NICZYM oprócz tego, ze on szczuplutki a ja krowa.

[Kajus_ka]

Byłabym pitbullem. Bali by się mnie,a jednoczesnie byłabym na tyle mała żeby móc wcisnąć się do jakiejś dziury i narobić kłopotu mojej pani/panu..xD. Miła bym była dla wybranych.Spałabym na poduszkach,nie jadłabym suchej karmy.
Nie lubiłabym wiecznie drzących sie dzieciaków,które ciągnęły by mnie za ogon.
Sądzę że...byłabym strasznie rozpieszczonym wariatem;).

[Sylwia i Ares]

Oooo, widzę, że większość z nas byłaby piekielnymi psami.... Brrr, aż bym się bała spotkać z Wami w następnym wcieleniu...

[Pies Pustyni]

Ja to bym sie bal nawet w obecnym...

[*Monia*]

Ja bym była w większości taka jak moja Shina - do obcych ok, bez agresji, ale bez spoufalania i dotykania, jak jakiś pies podpadnie to wpierdziel. Do swoich kochana i łagodna, ale jak mnie by ktoś wnerwił to bym mu nagadała po psiemu ;). Ogólnie towarzyska, ale czasem potrzebująca samotności na poleniuchowanie i porobienie tego na co bym miała ochotę. Rozpuszczali by mnie wszyscy, bo przecież taka grzeczna i spokojna psinka to przecież można jej pozwolić na wszystko. Szybko bym łapała co się opłaca i można to robić, a co można pominąć i nikt się nie czepnie. Oczywiście leniwa, bo po co się przemęczać :evil_lol:. Sprawiająca wrażenie grzecznej, uległej ale potrafiąca mieć swoje zdanie i przy nim uparcie obstawać. Jak się bym uparła to za nic właściciel by mnie nie przekonał do zmiany zdania. Co do wielkości to średnia, żarłoczna, ale jakimś cudem trzymająca linię.

[Karilka]

[quote name='Pies Pustyni']Ja to bym sie bal nawet w obecnym...[/QUOTE]
A kysz! ;)

[Afryka]

Ja byłabym kundelkiem - chyba mixem chow chow, może takim jak w na obrazku z lewej strony? Zawsze kiedy spotykam tego psa (to pies wujka), myślę sobie o tym, jaki jest do mnie podobny z charakteru ;) Z daleka miły i puchaty, ale od czasu do czasu zdarza mu się ugryźć jakąś podejrzanie wyglądającą łydkę. Poza tym nie lubiłabym obcych, ale nie obszczekiwałabym ich zza płotu, tylko czekałabym aż wejdą do ogrodu i dopiero wtedy - w łydkę ich, w łydkę! Poza tym cała rodzina miałaby ze mną ogromne problemy wychowawcze, ale i tak by mnie kochali jak nie wiem co. I ja ich też!

[Patyś_]

Ja byłam bym czymś... Czymś co wyglądem wzbudza respekt ^^ Kocham takie psy i takim poczochrańcem chciałabym być ! :) Aste, Pittem, Jużakiem? Owczarkiem niemieckim? Moskwieskim stróżującym? Mm, tak! Na pierwszy rzut oka straszny i w ogóle "morderca" Szczekałabym na obcych, pilnowała mojej rodziny kochała i dawała się miziać za uszami :) Na pewno lubiłabym inne psy :) Ale nie szczekacze które na wstępie ciągałyby mnie za fafy -.- Byłabym dość opanowana, ale jak by mi już szajaba odbiła to koniec ! :D Wszystkie patyki w okolicy moje!

[marta9494]

A ja z wygladu to bym była grzywaczem,bo w ludzkim wcieleniu też gęstość moich włosów jest jakby to okkreślić...mizerna:DA z charakteru,to chyba duzym kundlem,takim spokojnym do czasu.

[mat33]

A ja wam powiem że napewno byłbym świrnietym owczarkiem, takim ktorego trudno opanować, wiecznie rozrabiajacy, z niewyczerpanymi pokładami energi i najdziwniejszych pomyslów, milym dla swoich i niezbyt przepadajacym za obcymi ... no chyba że chca się bawić;). Wiecznie sprawiał bym problemy jako niezalezny, wolny duch i jednoczęsnie nigdy nie bylo by ze mna nudno :lol:
Jednym slowem bylbym taki jak moj Max, czasem mi sie nawet wydaje żew juz taki jestem...;)

[puli]

U nas działa reguła: "jaki pan ,taki pies".
Prowadzimy podobny tryb życia, jadamy prawie to samo (mięso z warzywami tyle że burkowe jest bez soli), lubimy sie uczyć interesujących rzeczy, lubimy pracować o ile zadanie do wykonania jest wciagajace a wynagrodzenie godziwe, czasami mamy ochote na calodniowe wedrowanie ale bywa ze mamy ochote przespac niemal całą dobę (przy czym burki moga sobie na to pozwolic - ja niestety nie).
Różnice miedzy nami sa drobne i niewiele znaczace - ja nie ujadam na obcych "profilaktycznie" a na ulicy nie dopraszam sie głaskania od kazdego kto mi wpadnie w oko, a z przyjemnosci wole nikotyne od cielecych gnatów.
Mimo tych różnic myśle ze gdybym zamieniła sie miejscami z którąś kudłatą, to nikt nie zauwazyłby różnicy
:evil_lol:

[Daga&Maks]

ja bym była na pewno takim psem jak mój Maks. Zresztą nawet nie muszę być psem. I bez tego mamy podobne charaktery :lol: Chociaż psem to byłabym jeszcze gorszym niż człowiekiem, bo u psa dochodzą zęby i pazury których można użyć :diabloti:

[bonsai_88]

Widzę, że nie tylko ja byłabym jak mój własny psiak ;).

Ja byłabym jak Muśka - zmienna, niezależna i trudna do opanowania ;). Na pierwszy rzut oka miła, słodka i kochana.. ale za to spróbujcie zrobić coś komuś, kogo Musi lubi - bez ostrzeżenia leci z zębami na wierzchu. Cała rodzinka twierdzi, że pod tym względęm jesteśmy podobne :D.