Ponad dwa lata na ulicy. Mała Fasolka uczy się życia na nowo - już we własnym domu :)

[Nutusia]

Maryniu - Imka sobie radzi, to i Siolka da radę!!!! :)

[Mazowszanka13]

Optymistyczne wieści, bardzo się cieszę :)

[Tyśka)]

łał, co za wieści.
Trzymam tak mocno kciuki za tę adopcję, że aż bledną mi palce :)

[DoPi]

kolejne super wieści!! :) Maryś wypoczywaj, a po powrocie będziem czekać na wieści. Oczywiście pozytywne fluidy dalej przesyłam. :) Ja mam też zagwozdkę, bo mały szczyl Nesca, która u mnie wylądowała razem z Bellą jest nadal u mnie. Zagwozdka taka jak u Maryni. Bardzo się zżyłyśmy . Bardzo trudno będzie mi się z nią rozstać. Do tego stopnia, że jej jeszcze nie ogłosiłam. Jeśłi jednak chciałabym dalej pomagać to niestety z Nescą muszę się rozstać. Moje dwa duże psiaki , Nesca, tymczas od sznaucerów w potrzebie i bardzo często Maksik psiak syna, to trochę dużo na moje 35 m2. Na takiej powierzchni one nawzajem wpadają na siebie. No i niektórym z nich się to nie podoba. Oj ciężko będzie.

taka Nesia przyjechała

[Tyśka)]

DoPi, znam ten ból, kiedy trafia nam się super pies na DT, a my nie wiemy czy zostawiać go, czy jednak nie.
Miałam różne tymczasy, ale też jeden spełniał moje marzenia o psie. Wtedy wydawało mi się, że muszę sunię oddać, bo inaczej nie będę mogła być DT, poza tym czekała na nią naprawdę super rodzinka, a ja nie mogłam wtedy poświęcić tej suni tyle czasu, ile chciałam. Z bólem serca podjęłam decyzję o wyadoptowaniu. Rodzinka oczywiście trafiła się super, mimo że szczególnie suczki nie ogłaszałam. I wiem, że sucz ma tam dobrze, ale... od tamtej pory przestałam być DT - sytuacja mi nie pozwala, a poza tym żyję z poczuciem, że mój pies marzeń właśnie poszedł do nowej rodziny. Od tej adopcji mija już 2lata, a nadal nie mogę się pogodzić ze swoją decyzję. Akurat tej adopcji żałuję, ale ze względów egoistycznych, a nie że temu psu jest źle (bo ma jak pączek w maśle), po prostu nie posłuchałam choć raz swojego serca. Jestem niemal pewna, że drugi taki pies mi się nie trafi.To dziwne, ale naprawdę tego psa nie chciałam wyadoptowywać, ale zrobiłam to, bo spojrzałam na całą sprawę zdroworozsądkowo. Teraz wiem, że jeśli czujemy, że to TEN pies, ten jedyny to nie ma co na siłę szukać mu domu.

Dlatego ja obecnie przestałam kogokolwiek nakłaniać na wyadoptowanie tylko pod pretekstem "bo nie będę już DT" - zwłaszcza, jeśli czuje, że taki drugi pies się nie trafi.

[AMIGA]

13 godzin temu, DoPi napisał:

kolejne super wieści!! :) Maryś wypoczywaj, a po powrocie będziem czekać na wieści. Oczywiście pozytywne fluidy dalej przesyłam. :) Ja mam też zagwozdkę, bo mały szczyl Nesca, która u mnie wylądowała razem z Bellą jest nadal u mnie. Zagwozdka taka jak u Maryni. Bardzo się zżyłyśmy . Bardzo trudno będzie mi się z nią rozstać. Do tego stopnia, że jej jeszcze nie ogłosiłam. Jeśłi jednak chciałabym dalej pomagać to niestety z Nescą muszę się rozstać. Moje dwa duże psiaki , Nesca, tymczas od sznaucerów w potrzebie i bardzo często Maksik psiak syna, to trochę dużo na moje 35 m2. Na takiej powierzchni one nawzajem wpadają na siebie. No i niektórym z nich się to nie podoba. Oj ciężko będzie.

taka Nesia przyjechała

 

To ja zdradzę - tak się zżyła, że wczoraj groziła, że ją zabije, bo jej nowe buty zjadła :) :)

[konfirm31]

58 minut temu, Tyś napisał:

DoPi, znam ten ból, kiedy trafia nam się super pies na DT, a my nie wiemy czy zostawiać go, czy jednak nie.
Miałam różne tymczasy, ale też jeden spełniał moje marzenia o psie. Wtedy wydawało mi się, że muszę sunię oddać, bo inaczej nie będę mogła być DT, poza tym czekała na nią naprawdę super rodzinka, a ja nie mogłam wtedy poświęcić tej suni tyle czasu, ile chciałam. Z bólem serca podjęłam decyzję o wyadoptowaniu. Rodzinka oczywiście trafiła się super, mimo że szczególnie suczki nie ogłaszałam. I wiem, że sucz ma tam dobrze, ale... od tamtej pory przestałam być DT - sytuacja mi nie pozwala, a poza tym żyję z poczuciem, że mój pies marzeń właśnie poszedł do nowej rodziny. Od tej adopcji mija już 2lata, a nadal nie mogę się pogodzić ze swoją decyzję. Akurat tej adopcji żałuję, ale ze względów egoistycznych, a nie że temu psu jest źle (bo ma jak pączek w maśle), po prostu nie posłuchałam choć raz swojego serca. Jestem niemal pewna, że drugi taki pies mi się nie trafi.To dziwne, ale naprawdę tego psa nie chciałam wyadoptowywać, ale zrobiłam to, bo spojrzałam na całą sprawę zdroworozsądkowo. Teraz wiem, że jeśli czujemy, że to TEN pies, ten jedyny to nie ma co na siłę szukać mu domu.

Dlatego ja obecnie przestałam kogokolwiek nakłaniać na wyadoptowanie tylko pod pretekstem "bo nie będę już DT" - zwłaszcza, jeśli czuje, że taki drugi pies się nie trafi.

Podpisuję się oburącz. Tak było u nas z Lerką. Też mi zamknęła DT,  chociaż  dopiero zaczęłam się  rozpędzać. Ja zawsze  mówię,  że  to nie my wybieramy psa,  to pies wybiera nas i nie należy  temu się  sprzeciwiać ;). 

[Nutusia]

To ja się lepiej nie wypowiem... ;)

Dwie tymczaski u mnie zostały i mi DT nie zamknęły :):):) A mój mąż zawsze mi wypomina, że te fajne i grzeczne oddaję, a te najgorsze cholery i psuje zostawiam ;)

[Tyśka)]

25 minut temu, Nutusia napisał:

A mój mąż zawsze mi wypomina, że te fajne i grzeczne oddaję, a te najgorsze cholery i psuje zostawiam ;)

Ha, mnie z kolei obcy wypominają, że zawsze mam śliczne koty i psy na DT, więc na pewno jestem snobem.
Ale racja: sama sobie zostawiam największe cholery, bo takie lubię, a poza tym uważam, że nikt normalny z nimi by nie wytrzymał ;). A że przy okazji są ładne... to inna broszka.

[Mattilu]

Marys, wyjazd, czas najlepszym doradca. Cokolwiek postanowisz bedzie dobre, bo zawsze bedziesz duzo dobrego dla zwierzat robic. Sciskam Cie mocno.

[konfirm31]

Pozdrowienia dla gromadki i czekam na dalsze wieści :)

[Marysia R.]

Jestem z powrotem :) Bardzo Wam dziękuję za obecność, kciuki i miłe słowa :) Ja też mam taką jedną delikwentkę, która przyjechała na tymczas i już po tygodniu zmieniła status na rezydentkę bo cała moja rodzina stwierdziła jednomyślnie, że Czikity nie odda ;) Podobnie było z foksterierem moich rodziców, kiedy wyjechali z Polski zabrali go ze sobą i oficjalnie adoptowali, choć wcześniej długo miał status tymczasowicza :)

Natomiast w przypadku Fasolki decyzja już ostatecznie zapadła, wczoraj dzwoniłam do Pani, która potwierdziła, że niecierpliwie czeka na Siolkę więc dzisiaj po południu sunia wyrusza do nowego domu :) Mam nadzieję, że wszystko się uda i mała paskuda szybko zaaklimatyzuje się z nowym domu. Tyle osób jej kibicuje, że musi być dobrze :)

[jola_li]

46 minut temu, Marysia O. napisał:

. Tyle osób jej kibicuje, że musi być dobrze :)

Musi :)!

Nie ma wyjścia :)!!

Przeogromnie się cieszę!!!

[konfirm31]

Witaj na forumowym łonie ;).  Jak Siolce  jest ten dom pisany,  to wszystko się ułoży.  Trzymam kciuki,  żeby tak było :) 

[Poker]

Ja też trzymam kciuki.

[Marysia R.]

Fasolka odwieziona, została w nowym domu, Nutusiu dziękuję za wsparcie :)

Oczywiście chciała wyjść z nami ale po zamknięciu drzwi nie było słychać, żeby piszczała. Pani na razie nie dzwoniła więc nic złego się nie dzieje, ja zadzwonię jeszcze raz dzisiaj wieczorem, żeby się dowiedzieć jak sytuacja. Na spacer Pani ma wyjść dopiero rano, żeby dać jej czas na ochłonięcie i ułożenie się z nową sytuacją. Zostawiłam suni bezpieczne, dobrze dopasowane szelki, łacuszkową smycz i kocyk z domowym zapachem. Pierwsze dni będą najtrudniejsze, mam ogromną nadzieję, że Pani da sobie radę a Siolka szybko zrozumie, że to jej nowy dom, gdzie będzie bezpieczna i kochana.

[Marysia R.]

Wieści są takie sobie, w domu jest całkiem nieźle ale ze spacerem jest na razie spory problem.

Kiedy wczoraj wyszłyśmy Fasolka się zdenerwowała, biegała po mieszkaniu, wskoczyła na parapet, półkę z telewizorem, oparcie wersalki, przeszukała wszystkie kąty. Potem się trochę uspokoiła położyła się najpierw w posłaniu pod stołem a potem przeniosła się na wersalkę i to jest jak na razie jej ulubione miejsce. Kiedy Pani przemieszcza się po mieszkaniu Fasolka chodzi za nią krok w krok, a kiedy wraca do pokoju układa się na wersalce gdzie czuje się najbezpieczniej. Nie podchodzi na zawołanie ale kiedy Pani ma w ręku coś do jedzenia podchodzi bez problemu i chętnie zjada z ręki. Wczoraj nie chciała zjeść posiłku ale Pani zostawiła karmę na noc i rano wszytko było zjedzone. W nocy spała z Panią w łóżku, trochę łaziła po mieszkaniu.

Wczoraj na spacer już nie wychodziła, w pewnym momencie zaczęła drapać podłogę przy drzwiach po czym pobiegła i zrobiła siku na dywan. Natomiast rano Pani przypięła jej smycz (sunia nie bardzo chciała dać sobie ją przypiąć ale nie uciekła) i wyszły na spacer. Nie było problemu z wyjściem z mieszkania i wejściem do windy, dopóki szły przez malutki trawniczek przed klatką nie było bardzo źle ale kiedy Pani przeszła na większy trawnik, trochę dalej Fasolka spanikowała i zaczęła się zachowywać tak, jak zachowywała się na samym początku nauki chodzenia na smyczy. Zaczęła skakać, tarzać się i wywijać "koziołki" w powietrzu, próbowała przegryźć smycz. Pani się przestraszyła, chciała przytrzymać małą za szeleczki ale ona nie pozwoliła się dotknąć i ze strachu złapała Panią zębami za rękę. W związku z tym Pani po prostu skróciła smycz i postanowiła poczekać aż sunia się odrobinę uspokoi i kiedy tak się stało zaczęła ją prowadzić z powrotem w kierunku wejścia do klatki. Fasolka kiedy się zorientowała, że wracają szła w miarę chętnie, bez problemu weszła na klatkę, do windy a potem do mieszkania. Po powrocie po raz kolejny przeszukiwała mieszkanie po czym nasikała na podłogę w przedpokoju i wróciła na swoje miejsce na wersalce.

Pani nie spodziewała się aż takich problemów ze spacerami ale się nie poddaje. Będzie na razie wychodziła tylko na trawnik tuż przed blokiem, ja postaram się zawieźć jej wspomagająco jakiś preparat na stres. Na szczęście zabezpieczenie po raz kolejny w pełni zdało egzamin i wiemy, że te dobrze dopasowane szelki i łańcuszkowa smycz są bezpieczne. Pani ma dzwonić po wyjściu na kolejny spacer, zobaczymy jaka będzie sytuacja.

[konfirm31]

Brawo dla Pani :). Dobrze, że  Siolka pozytywnie do Niej  nastawiona. I faktycznie,  na początku najbliższy trawniczek  wystarczy. A jak było z siusianiem u Ciebie na samym początku? 

[malagos]

Los suczynki w jej łapkach....

historia Amiśki nie powtórzy się, nie....oby, nie

[Marysia R.]

U mnie na początku, przez pierwszą dobę nie załatwiła się w ogóle, potem wychodziła w nocy klatki i sikała na podłogę/podkład a kiedy zaczęłam ją wynosić na smyczy na dwór, dość szybko zaczęła się załatwiać na zewnątrz. Nie miała też problemu z załatwianiem się na smyczy kiedy zaczęła wychodzić poza posesję.

Największym problemem nie jest (przynajmniej na razie) załatwianie się w domu ale ta panika podczas spaceru :(

[konfirm31]

Malagosku,  ale to zupełnie inny rodzaj Pańciostwa ;). Marysiu,  ale u Ciebie dookoła cisza i spokój,  a  DS całkiem miejski.   Bliss też  na początku  panikowała i bała się wszystkiego,  od schodów zaczynając. Jak Pani doświadczona psowo,  to dadzą sobie  radę.  Póki co,  psacerki wyłącznie w najbliższym  otoczeniu. 

[Tyśka)]

Ja wierzę, że będzie dobrze - kciukuję.
A nie mają Państwo zaprzyjaźnionego psiaka? Spokojnego, zrównoważonego? Wiem, że wielu psiakom pomaga towarzystwo zrównoważonego mentora, wtedy strachy są mniejsze. Może i tu pomoże?

[Mazowszanka13]

Życzę Pani cierpliwości, bo z czasem na pewno wszystko ułoży się.

[Poker]

Biedna Siolka. Przestawienie się ze spokojnego otoczenia na ruchliwe miejsca nie jest łatwe dla psa po przejściach. Trzymam mocno kciuki za pani wytrwałość i  Siolki postępy.

[malagos]

10 godzin temu, Poker napisał:

Biedna Siolka. Przestawienie się ze spokojnego otoczenia na ruchliwe miejsca nie jest łatwe dla psa po przejściach. Trzymam mocno kciuki za pani wytrwałość i  Siolki postępy.

Podpisuję się i trzymam kciuki :)