Mazowszanka13

Niezły jest. A na kompostownik jak zgrabnie wskakuje.

Tu filmik pokazujący jak Lilek biega. Ale i ma swoje humory. Nagle rozmyślił się i wrócił do domu. https://youtu.be/mI-ySL_GYao

Ha, ha ! Mój Lilek też chodził z takim kawałkiem smyczy przypiętym do szelek.

Zdjęcie nie na temat, ale ta ławeczka zawsze kojarzy mi się smutno z nadchodzącą jesienią i końcem sezonu. https://images91.fotosik.pl/432/576c2f09c3280620gen.jpg

Lilek jesienny pozdrawia. Dziś poszedł jeszcze dalej. Biegał po łące jak szczeniak, a raczej kicający zając, bo trawa wysoka. Spróbuję to kiedyś uchwycić.

Mam nadzieję, że i ten strach pokona. Oby,oby. Dzisiaj po raz pierwszy wyszedł na spacer jak normalny pies. Poszedł do furtki razem z pozostałą dwójką. Nie zareagował na przypinanie Małej na smycz linkową. Doszedł razem z resztą towarzystwa do kiszonek nie bojąc się Małej na smyczy. Na miejscu biegał z Luką po łąkach i polach, a potem wrócił jak trzeba.

Nieoczywisty kontekst, bo specyficzne umaszczenie wyżła, ale zupełnie inny pies. Trzymam kciuki :)

U nas na osiedlu był taki wyżłowaty jamnik, tylko w brązie. Chyba psy myśliwych maja używanie na wsi. Umaszczenie cudne i w nieoczywistym kontekście.

Podsyłam 10 zł dla Solara i 10 zł dla Savi :)

Daleko, ale wraca galopem. Dzisiaj był telefon w sprawie Lilka. Niestety/stety Pani dzwoniła z warszawskiej Ochoty, z bloku. Pomijając sprawę smyczy, on boi się też małych, zamkniętych pomieszczeń. Do łazienki nie wchodzi, choć Mała, którą naśladuje, tam mnie odwiedza otwierając sobie łebkiem niedomknięte drzwi. Aby wyszedł na zewnątrz trzeba otworzyć dwoje drzwi, z kuchni do sionki i dalej z sionki na werandę. Inaczej nie wyjdzie, cofa się w popłochu. Już widzę te śluzy w bloku przy wchodzeniu na klatkę. Mam nadzieję, że mu to przejdzie, bo cały czas robi postępy. Sam domaga się gł

Ja też nie jestem specem, ale jakoś powoli pcham do przodu. Co gorsze każdy przypadek jest inny i rady z mądrych książek nie są skuteczne. Trzeba spokojnie, bo takie strachulce wyczuwają nasze nerwy i pośpiech. Ale Cie pocieszyłam. Dasz radę :)

Też mi się wydaje, że on jest najbystrzejszy z naszych obecnych psów. Nikomu nic nie umniejszając.

Każda śmierć przychodzi za wcześnie. Bardzo Wam współczuję. Ale dobrze, ze nie musieliście podejmować tej zawsze trudnej decyzji. Nutka podjęła ją za Was.