Nowelizacja ustawy o ochronie zwierząt

[Issa]

[quote name='pantolini']A kto ich zmusi ?[/QUOTE]
Nikt :) NIkt ich też nie zmusza do zarabiania na zwierzętach. I koło się zamyka.
Ustawa ma wyeliminować produkcję psów i kotów tylko dla zarobku.

[N_i_e_do_W_I_A_R_Y]

[quote name='Issa']Teraz dziala.
I właśnie, prócz tego jednego śladu nie ma nic więcej. Zadnej strony, żadnych kontaktów telefonicznych, żadnych danych jak działa to stowarzyszenie.[/QUOTE]

kontakt telefoniczny do nich w ogloszeniu jest

[url]http://allegro.pl/bernenski-pies-pasterski-rodowodowe-piekne-maluchy-i2038931012.html[/url]

[keksik]

[quote name='pantolini']Ta ustawa to odrębna sprawa jest do d..y ,a co do tego czy związki łamią prawo to nie.Nie łamią bo prawo nie określa co znaczy rasa.Rasę możesz stworzyć odpowiednie dobierając rozmnażane osobniki.Ale to wymaga czasu i nakładów czasu i pieniędzy.[/QUOTE]

taa... bo ustawy są od przepisywania definicji z wikipedii... może zanim napiszemy jakąś ustawę, to każdy wyraz w niej zdefiniujemy najpierw? Co znaczy "każdy"? Co znaczy "zabrania się"? Co znaczy... itd itp
A może: co znaczy "pies"? Tutaj też mogą być jakieś niejasności przecież. Bo czy wilk to już pies czy już nie. A może pies to wilk?

Litości...

[Issa]

[quote name='N_i_e_do_W_I_A_R_Y']kontakt telefoniczny do nich w ogloszeniu jest

[url]http://allegro.pl/bernenski-pies-pasterski-rodowodowe-piekne-maluchy-i2038931012.html[/url][/QUOTE]
Chodzi mi o kontakt do tego stowarzyszenia ducha ;)

[N_i_e_do_W_I_A_R_Y]

[quote name='Issa']Chodzi mi o kontakt do tego stowarzyszenia ducha ;)[/QUOTE]

Z uwagi na to,ze to stowarzyszenie jest ZWYKLE,czyli 3 osobowe to najpewniej jego "dyrekcja"czyli Zarzad jest pod tym samym numerem tel,co podany w ogloszeniu;)

[Joan od Wolanda]

Ludzie, tu się nie da dyskutować merytorycznie, bo po prostu brak Wam wiedzy...

To jeszcze można jakoś zrozumieć... Ale specjaliści od Ustaw powinni tę wiedzę mieć .

[N_i_e_do_W_I_A_R_Y]

[quote name='Joan od Wolanda']Ludzie, tu się nie da dyskutować merytorycznie, bo po prostu brak Wam wiedzy...

To jeszcze można jakoś zrozumieć... Ale specjaliści od Ustaw powinni tę wiedzę mieć .[/QUOTE]


Joan po prostu chcialam powiedziec,ze jesli stowarzyszenie sklada sie z 3 osob,to najpewniej ten,co zredagowal to ogloszenie jest i zalozycielem owego stowarzyszenia a co za tym idzie numer tel. jest po prostu u samych "zainteresowanych",czyli w owym ogloszeniu....to chyba nie jest brak wiedzy:)
moim zdaniem to wlasnie tak jest.


dopisuje: a specjalisci od ustaw...lepiej sie nie wypowiadac-bo do tej pory juz porzadna wykladnia z POLSKIEGO NA TKZW." NASZE "POWSTAC POWINNA,bo nie sztuka cos napisac i wprowadzic w zycie a nie dac WIARYGODNEJ WYKLADNI-O CO TAK NAPRAWDE CHODZI[B]-czyli napisac co wolno a co nie-TAK JAKBY INTERPRETOWAL TO SAD-[/B]BO WLASCIWIE TA WYKLADNIA/wiarygodna/ SIE WSZYSTKIM NALEZY TERAZ-jakby nie bylo ustawa [B]jest taka jaka jest[/B]t na razie, nie wyszla calkiem dobrze-to nie wyszla-mimo to trzeba teraz ja zinterpretowac jak najbardziej wiarygodnie dla ludzi a nie czekac az ludzie zaczna ja "obchodzic" na tysiace sposobow,trzeba wiarygodnej i jedynej interpretacji TEGO WSZYSTKIEGO,bo weszla od 1 go a chwala Bogu mamy dzis juz nie drugi styczen,tylko[B] troszke [/B]pozniej,wiec moim zdaniem[B] USTAWODAWCY POWINNI MIEC DOKLADNA WYKLADNIE PRZED 1 STYCZNIA ,LUB WRAZ Z JEGO NADEJSCIEM.[/B]
no bo inaczej to wszyscy sa swieci-nie "musza" niczego sie domyslac przeciez,powinno byc to jasne i oczywiste i nic nie utajone,tylko[B] SPOD PIORA[/B] na ten moment.
I tyle.I nie byloby niejasnosci.
A tymczasem...jest zapis jaki jest i kazdy ma inne zdanie....a potem zaczna sie schody.

Edited January 13, 2012 by N_i_e_do_W_I_A_R_Y
dopisek

[Joan od Wolanda]

Zgadza się...ale to ciągle Stowarzyszenia zgodne z prawem...
Nie wiem, dlaczego ustawodawca tego nie przewidział. Jest tylko jedno, inne tłumaczenie, ale takich wniosków wysnuwać nie bedę.

Nie chce mi się nawet dyskutować, bo trzeba by zrobić kilkugodzinny wykład

To tez bzdura nad bzdurami:
[quote name='Issa']Jeśli towarzyszenie nie współpracuje z polskim związkiem kynologicznym lub europejskim, światowym nie ma prawa wystawiać ani rodowodów ani metryk to raz.
Jeśli je wystawia to robi to nielegalnie i pobiera opłaty a tu już powinien być zarejestrowany w sądzie i US.
Sama przynaleznośc to tego "krzaka" nie upoważnia do ogłaszania się, że jest hodowcą psa rasowego.
Jest jeszcze pare kruczków, które można wyciągnąć i zdemaskowac Pana i owo stowarzyszenie.....[/QUOTE]
...a i DNA, na wszelkie choroby...

Komuś, gdzieś coś dzwoni, ale nie wie w którym kościele.

Trzeba by w ogóle zacząć od tego, że regularna hodowla przyczynia się do degeneracji ras. Trzeba by przytoczyć wypowiedzi genetyków o przyczynach chorób nękających zwierzęta hodowlane... Czy w Sejmie nie ma nikogo, kto interesowałby się tym naprawdę, choćby amatorsko ?

Czy nigdy nie można zacząć "ab ovo", tylko zawsze zaczyna się od odwrotnej strony? Czy to będzie reforma Oświaty, czy Służby Zdrowia???

Nie chce mi się powtarzać tego, co pisałam na poprzednich stronach. Te pomysły obywatelskie... też, co jeden to lepszy...

Ta ustawa [B]ma chronić psy i inne zwierzęta domowe ![/B]

[Issa]

[quote name='Joan od Wolanda']Zgadza się...ale to ciągle Stowarzyszenia zgodne z prawem...
Nie wiem, dlaczego ustawodawca tego nie przewidział. Jest tylko jedno, inne tłumaczenie, ale takich wniosków wysnuwać nie bedę.

Nie chce mi się nawet dyskutować, bo trzeba by zrobić kilkugodzinny wykład

To tez bzdura nad bzdurami:

...a i DNA, na wszelkie choroby...

Komuś, gdzieś coś dzwoni, ale nie wie w którym kościele.

Trzeba by w ogóle zacząć od tego, że regularna hodowla przyczynia się do degeneracji ras. Trzeba by przytoczyć wypowiedzi genetyków o przyczynach chorób nękających zwierzęta hodowlane... Czy w Sejmie nie ma nikogo, kto interesowałby się tym naprawdę, choćby amatorsko ?

Czy nigdy nie można zacząć "ab ovo", tylko zawsze zaczyna się od odwrotnej strony? Czy to będzie reforma Oświaty, czy Służby Zdrowia???

Nie chce mi się powtarzać tego, co pisałam na poprzednich stronach. Te pomysły obywatelskie... też, co jeden to lepszy...

Ta ustawa [B]ma chronić psy i inne zwierzęta domowe ![/B][/QUOTE]
Skoro nie mam racji to obal moją teorie popierając oczywiscie cytatami prawnymi :)a najlepiej linkami, żebym poznała jak to w takim razie jest

[Ada-jeje]

[quote name='Joan od Wolanda'] Ale specjaliści od Ustaw powinni tę wiedzę mieć .[/QUOTE]
O tym przekonalismy sie wchodzac w 2012r kiedy to Ustawa weszla w zycie.

[Joan od Wolanda]

Stowarzyszenie - organizacja społeczna (zrzeszenie) powoływana przez grupę osób mających wspólne cele lub zainteresowania. Specjalnymi odmianami stowarzyszeń, oddzielnie skodyfikowanymi i mającymi specjalne cele, są w Polsce partie polityczne, komitety wyborcze, związki wyznaniowe, organizacje pracodawców, związki zawodowe, cechy rzemieślnicze. Cechą wspólną wszystkich tych organizacji jest działalność niezarobkowa.
Spis treści
[ukryj]

* 1 Prawo o stowarzyszeniach obowiązujące w Polsce
o 1.1 Stowarzyszenia
o 1.2 Stowarzyszenia zwykłe
* 2 Zobacz też
* 3 Linki zewnętrzne

Prawo o stowarzyszeniach obowiązujące w Polsce [edytuj]

Najwyższym aktem prawnym regulującym istnienie stowarzyszeń w Polsce jest Konstytucja z 2 kwietnia 1997 r., która w artykule dwunastym stanowi, iż „Rzeczpospolita Polska zapewnia wolność tworzenia i działania związków zawodowych, organizacji społeczno-zawodowych rolników, stowarzyszeń, ruchów obywatelskich, innych dobrowolnych zrzeszeń oraz fundacji”.

Podstawowym aktem prawnym regulującym problematykę stowarzyszeń, ich zakładania i funkcjonowania jest ustawa z dnia 7 kwietnia 1989 r. – Prawo o stowarzyszeniach, tekst jednolity: (Dz. U. z 2001 r. Nr 79, poz. 855).

Już preambuła ustawy – Prawo o stowarzyszeniach określa intencje, jakimi kierował się ustawodawca, stanowiąc regulację prawną odnośnie instytucji stowarzyszenia – została ona powołana do życia „w celu stworzenia warunków do pełnej realizacji gwarantowanej przepisami Konstytucji wolności zrzeszania się zgodnie z Powszechną Deklaracją Praw Człowieka i Międzynarodowym Paktem Praw Obywatelskich i Politycznych, umożliwienia obywatelom równego, bez względu na przekonania, prawa czynnego uczestniczenia w życiu publicznym i wyrażania zróżnicowanych poglądów oraz realizacji indywidualnych zainteresowań, a także uwzględniając tradycje i powszechnie uznawany dorobek ruchu stowarzyszeniowego (...)”.

Ustawa – Prawo o stowarzyszeniach reguluje podstawowe zasady i reguły tworzenia i prowadzenia działalności przez stowarzyszenia, czyli organizacje społeczne o określonych w przedmiotowej ustawie cechach. Ma ona zatem ogólny i bardzo szeroki zakres obowiązywania. Ustawodawca wyłączył jednak w drodze przepisu art. 7 z jej zakresu (podmiotowego) następujące podmioty:

1. Organizacje społeczne działające na podstawie odrębnych ustaw lub umów międzynarodowych, których Rzeczpospolita jest stroną. Do takich organizacji można zaliczyć m.in. Polski Czerwony Krzyż działający na podstawie ustawy z 16 listopada 1964 roku, cechy i izby rzemieślnicze oraz szereg innych podmiotów zrzeszających działających w sferze gospodarczej.
2. Kościoły i inne związki wyznaniowe oraz ich osoby prawne.
3. Organizacje religijne, których sytuacja prawna jest uregulowana ustawami o stosunku państwa do kościołów i innych związków wyznaniowych, działające w obrębie tych kościołów i związków.
4. Komitety powstające w celu przygotowania wyborów do Sejmu i Senatu oraz organów samorządu, jeżeli są one przeprowadzane na podstawie ustaw lub zarządzeń władz – od dnia zarządzenia wyborów do ukończenia czynności wyborczych,
5. Partie polityczne.

W stosunku do tych podmiotów ustawodawca wydaje odrębne regulacje, co podyktowane jest ich szczególnym charakterem oraz doniosłą rolą, jaką pełnią w demokratycznym państwie prawnym.

Prawo o stowarzyszeniach ma charakter regulacji generalnej, nawiązującej bezpośrednio do art. 12 i art. 58 Konstytucji, co potwierdza przepis art. 7 ust. 2, zgodnie z którym do określonych organizacji w sprawach nie uregulowanych odrębnie stosuje się przepisy UPS. Dlatego też regulacje wynikające z ustaw szczególnych (regulujących kwestie konkretnych stowarzyszeń) mają charakter swoistych odstępstw i wyjątków wobec przepisów UPS.
Przedmiot ustawy określony jest w art. 1 ust. 1 „Obywatele polscy realizują prawo zrzeszania się w stowarzyszeniach, zgodnie z przepisami Konstytucji oraz porządkiem prawnym określonym w ustawach”. Prawo o stowarzyszeniach w art. 1 ust. 2 stanowi, że prawo zrzeszania się może być ograniczone jedynie w akcie prawnym rangi ustawowej, gdy jest to niezbędne do zapewnienia interesów bezpieczeństwa państwowego lub porządku publicznego albo ochrony praw i wolności innych osób.

Ustawa ta określa również definicję legalną stowarzyszenia (art.2 ust. 1 w zw. z art. 2 ust. 2 i 3). Zgodnie z literą UPS stowarzyszenie jest dobrowolnym, trwałym i samorządnym zrzeszeniem o celach niezarobkowych, które samodzielnie określa swoje cele, programy działania i struktury organizacyjne oraz uchwala akty wewnętrzne dotyczące jego działalności, opierając ją na pracy społecznej członków.

Prawo o stowarzyszeniach w art. 3 określa podmiotowy zakres wolności zrzeszania się. Generalnie prawo to przysługuje obywatelom polskim mającym pełną zdolność do czynności prawnych oraz nie pozbawionym praw publicznych. UPS stwarza również możliwość przynależności do tego typu zrzeszeń osobom małoletnim i cudzoziemcom oraz zasady i warunki ich funkcjonowania w takich stowarzyszeniach. Ustawa określa także zasady tworzenia i funkcjonowania na terytorium RP stowarzyszeń międzynarodowych (art. 5).

Ustawa z 1989 r. wyodrębnia dwa główne rodzaje stowarzyszeń: stowarzyszenia oraz stowarzyszenia zwykłe. Stowarzyszenia, które podlegają rejestracji w KRS nazywa się czasami stowarzyszeniami rejestrowymi.
Stowarzyszenia [edytuj]

Stowarzyszenie (potocznie stowarzyszenie rejestrowe) posiada osobowość prawną, może zakładać terenowe jednostki organizacyjne, łączyć się w związki stowarzyszeń, przyjmować w poczet swych członków osoby prawne oraz korzystać z ofiarności publicznej i przyjmować dotacje od organów władzy państwowej i innych instytucji.

Kwestię zakładania tego typu stowarzyszeń reguluje rozdział 2 „Tworzenie stowarzyszeń” ustawy – Prawo o stowarzyszeniach. Zgodnie z art. 9 tej ustawy, do założenia stowarzyszenia niezbędne jest uchwalenie statutu i wybranie komitetu założycielskiego przez co najmniej 15 osób. UPS określa również elementy konstytutywne statutu stowarzyszenia (art. 10) i jego władze – walne zebranie członków, zarząd i organ kontroli wewnętrznej (art.11).

Do finalnego utworzenia stowarzyszenia ustawa Prawo Stowarzyszeń wymaga jego zarejestrowania w Krajowym Rejestrze Sądowym – i o ile kwestie KRS określone są w odrębnej ustawie, to procedura rejestracyjna jest przedmiotem regulacji UPS (art. 13 – art. 21). Prawo o stowarzyszeniach (art. 22) przewiduje również możliwość łączenia się stowarzyszeń w ich związki – taki związek mogą założyć co najmniej 3 stowarzyszenia – które podlegają rygorom komentowanej ustawy.

W rozdziale 3 ustawy uregulowany został szczegółowo problem nadzoru terytorialnego nad stowarzyszeniami, o którym wspomina już art. 8 ust. 5 ustawy (artykuł ten wskazuje organy nadzoru – wojewodę w odniesieniu do stowarzyszeń jednostek samorządu terytorialnego oraz starostę w odniesieniu do innych stowarzyszeń).

Przepisy dotyczące nadzoru określają w szczególności uprawnienia organów nadzorczych w stosunku do „podległych” im stowarzyszeń oraz sankcje karne mogące być nałożone na zrzeszenia, gdy te nie stosują się do żądań organów nadzorczych (art. 26). W rozdziale tym uregulowane zostały uprawnienia władcze sądu w stosunku do stowarzyszeń (art.29). W rozdziale tym przewidziano również możliwość wprowadzenia do stowarzyszenia zarządu kuratorskiego, gdy statutowy zarząd utracił zdolność podejmowania działań prawnych.

W rozdziale 4 znalazły się przepisy dotyczące majątku stowarzyszenia. Zgodnie z art. 33 majątek ten powstaje ze składek członkowskich, darowizn, spadków, zapisów, dochodów z własnej działalności, dochodów z majątku stowarzyszenia oraz ofiarności publicznej. UPS dopuszcza również możność prowadzenia przez tego typu zrzeszenia działalności gospodarczej, z której zyski przeznaczane mogą być tylko i wyłącznie na działalność statutową stowarzyszenia. UPS nie wyklucza również możliwości otrzymywania przez stowarzyszenia państwowych dotacji.
Stowarzyszenia zwykłe [edytuj]

Ustawa – Prawo o stowarzyszeniach obok stowarzyszeń zajmuje się również kwestią tzw. stowarzyszeń zwykłych, którym poświęcony jest rozdział 6 ustawy. Ta forma stowarzyszenia ma charakter uproszczony. Nie posiada ono osobowości prawnej (choć z mocy ustawy ma zdolność prawną), a do jego założenia wystarczy działanie jedynie trzech osób, które muszą uchwalić regulamin (a więc nie statut) oraz przedstawiciela reprezentującego dane stowarzyszenie.

To stowarzyszenie, w przeciwieństwie do właściwego stowarzyszenia, nie podlega obowiązkowi rejestracji w KRS. Jednakże fakt założenia tego typu zrzeszenia musi być zgłoszony na piśmie organowi nadzorującemu właściwemu miejscowo (który ustalany jest na podstawie art. 8 ust. 5 ustawy). Zakaz działalności tego typu stowarzyszeń może wydać tylko i wyłącznie sąd rejestrowy na wniosek prokuratora lub organu nadzorującego, jeżeli nie spełnione zostały wymogi określone w art. 16 UPS.

W przepisie artykułu 42 określone zostały czynności, których stowarzyszenie zwykłe nie może podjąć – a mianowicie chodzi tutaj o powoływanie terenowych jednostek organizacyjnych, łączenie się w związki stowarzyszeń, zrzeszanie osób prawnych, prowadzenie działalności gospodarczej, przyjmowanie spadków, darowizn i zapisów oraz otrzymywanie dotacji czy korzystanie z ofiarności publicznej. Takie stowarzyszenie winno utrzymywać się jedynie ze składek członkowskich.

Przepisy ustawy – Prawo o stowarzyszeniach są niewątpliwie gwarancją (z jednej strony) i narzędziem (z drugiej strony) realizacji jednej z podstawowych wolności, nie tylko obywatela, ale i człowieka, zrzeszania się dla osiągnięcia czy wspierania określonych celów – przede wszystkim społecznych.

Jest ona realizacją tej wolności, która gwarantowana jest nie tylko przez polską Ustawę Zasadniczą z 1997 roku, ale i szereg umów międzynarodowych, których stroną jest Polska (chodzi tutaj przede wszystkim o Powszechną Deklarację Praw Człowieka oraz Międzynarodowy Pakt Praw Obywatelskich i Politycznych).

Stanowi ona (w sensie materialnym, a nie formalnym) wyznacznik demokracji, wolności oraz poszanowania podstawowych praw jednostki – wartości te mają charakter uniwersalny i są zarazem wyznacznikiem poziomu cywilizacyjnego, na którym znajduje się państwo. Wszystkie nowoczesne i praworządne państwa XXI wieku bez nich nie mogą się obyć ani z nich zrezygnować bez narażenia się opinii światowej – wyznaczają one markę danego państwa na scenie międzynarodowej. Na nich opiera się także funkcjonowanie Unii Europejskiej (art. 6 ust. 1 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską) jako takiej oraz wszystkich państw w niej uczestniczących.

[URL]http://pl.wikipedia.org/wiki/Stowarzyszenie[/URL]

Stowarzyszenie zwykłe jest określane jako „uproszczona formuła stowarzyszenia”. Nie ma ono osobowości prawnej. Realizuje cel społeczny, w oparciu o uchwalony regulamin. Stowarzyszenia zwykłe nie rejestrują się w Krajowym Rejestrze Sądowym, tylko u starosty.



Stowarzyszenia zwykłe:

*
mają prostszą strukturę organizacyjną;
*
nie mają osobowości prawnej;
*
wiążą się z mniej zawiłymi formalnościami przy zakładaniu;
*
mają ograniczone źródła finansowania – mogą to być tylko składki członkowskie.

Założenie stowarzyszenia zwykłego

Stowarzyszenie zwykłe mogą utworzyć co najmniej 3 osoby fizyczne (art. 40-43 ustawy Prawo o stowarzyszeniach). Osoby prawne (np. firmy, inne organizacje) nie mogą być założycielami ani członkami stowarzyszenia zwykłego. Osoby zakładające stowarzyszenie zwykłe, decydują, jaka będzie nazwa stowarzyszenia i po co ono powstaje (jaki jest jego cel). Ustalają też, gdzie stowarzyszenie ma swoją siedzibę jaki ma teren działania oraz określają regulamin działalności (dokument ten pełni taką rolę, jak statut w stowarzyszeniu zarejestrowanym). Wybierają również przedstawiciela, który będzie reprezentował stowarzyszenie


Następnie zgłaszają (pisemnie) utworzenie stowarzyszenia do organu nadzorującego – zwykle jest to wydział spraw obywatelskich w starostwie powiatowym, właściwym ze względu na siedzibę stowarzyszenia. Aby stowarzyszenie zostało wpisane do ewidencji starosty musi złożyć u niego odpowiednie dokumenty. Jakie? O to najlepiej zapytać we właściwym dla siedziby organizacji starostwie. Najczęściej wymagane dokumenty to:

*
wniosek o wpisanie do ewidencji stowarzyszeń; we wniosku powinny być: data jego sporządzenia, nazwa organu, do którego jest kierowany (czyli starosty), adres siedziby stowarzyszenia, numer telefonu kontaktowego do przedstawiciela, podpis przedstawiciela;
*
regulamin działalności (3 egzemplarze).

Jak wynika ze stron internetowych wielu urzędów powiatowych zazwyczaj żądają one także następujących dokumentów:

* protokół z zebrania założycielskiego podpisany przez przewodniczącego zebrania i protokolanta wraz z załącznikami: uchwałą o powołaniu organizacji, uchwałą o zatwierdzeniu regulaminu działalności, uchwałą o powołaniu 3-osobowego komitetu założycielskiego wraz z umocowaniem do wszelkich czynności związanych z wpisem do ewidencji;
* lista założycieli, zawierająca: imię i nazwisko, datę i miejsce urodzenia, adres zamieszkania, własnoręczny podpis (czasami wymagany jest też numer PESEL);
* lista obecności na zebraniu założycielskim (założyciele i osoby biorące udział w zebraniu).



Za wniosek o rejestrację opłaty skarbowe wynoszą 5 zł, a za każdy załącznik – 50 gr. Starostwo ma na odpowiedź 30 dni od dnia złożenia wniosku.



Starosta – jeśli nie ma uwag i zastrzeżeń co do celu powstania stowarzyszenia – wpisuje je do swojej ewidencji stowarzyszeń. Jeśli w ciągu tych 30 dni starostwo powiatowe nie zakaże działalności stowarzyszenia (np. z powodu niezgodności regulaminu z przepisami prawa) może ono rozpocząć działalność.

Zawiązanie stowarzyszenia zwykłego jest prostszym, niż utworzenie stowarzyszenia zarejestrowanego w KRS, sposobem na podjęcie i prowadzenie formalnej działalności społecznej. Ale wiąże się też z pewnymi ograniczeniami. Mówiąc językiem prawnym: stowarzyszenie zwykłe nie jest podmiotem praw i obowiązków w zakresie prawa cywilnego (nie ma zdolności prawnej) oraz nie ma zdolności do czynności prawnych. W praktyce oznacza to, że np. nie może zawierać umów o przyznaniu dotacji, czy o wykonaniu zadania publicznego lub innej usługi.

Stowarzyszenia zwykłe nie mogą:

* powoływać swoich oddziałów terenowych,
* łączyć się w związki stowarzyszeń,
* zrzeszać osób prawnych (np. innych stowarzyszeń, firm itp.),
* prowadzić działalności gospodarczej,
* przyjmować darowizn, spadków, zapisów, otrzymywać dotacji, korzystać z ofiarności publicznej.



Finansowanie

Jedynym źródłem finansowania działalności stowarzyszenia zwykłego są składki jego członków (są to jedyne dozwolone przez prawo przychody stowarzyszeń zwykłych).

Składki członkowskie są zwolnione z podatku dochodowego od osób prawnych (art. 17 ust. 1 pkt 40 Ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych).



Zdolność sądowa

Stowarzyszenie zwykłe nie ma osobowości prawnej, ale jest organizacją społeczną i w związku z tym ma zdolność sądową. Oznacza to, że może występować przed sądem jako strona, w sprawach związanych z celami zapisanymi w swoim regulaminie (art. 64 k.p.c.).



Nadzór zewnętrzny

Organem nadzoru dla stowarzyszenia zwykłego, tak jak dla stowarzyszenia zarejestrowanego w KRS, jest starosta lub prezydent miasta, jeśli stowarzyszenie ma siedzibę w mieście na prawach powiatu.



Obowiązki stowarzyszenia zwykłego

Stowarzyszenie zwykłe musi uzyskać numer REGON, NIP oraz musi założyć konto bankowe i składać sprawozdania. Więcej o tych formalnościach czytaj tutaj: poradnik.ngo.pl/x/443003





Podstawa prawna
Ustawa z dnia 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach (Dz. U. z 2001 r., Nr 79, poz. 855 z późn. zm.), art. 40–43
Ustawa z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz.U. z 2004 r., Nr 269, poz. 2681), art. 2
Rozporządzenie Ministra Finansów w sprawie szczególnych zasad rachunkowości dla niektórych jednostek niebędących spółkami handlowymi, nieprowadzących działalności gospodarczej z dnia 15 listopada 2001 r. (Dz.U. z 1997 r. Nr. 121, poz. 591)

[N_i_e_do_W_I_A_R_Y]

[quote name='Joan od Wolanda']Zgadza się...ale to ciągle Stowarzyszenia zgodne z prawem...
Nie wiem, dlaczego ustawodawca tego nie przewidział. Jest tylko jedno, inne tłumaczenie, ale takich wniosków wysnuwać nie bedę.

Nie chce mi się nawet dyskutować, bo trzeba by zrobić kilkugodzinny wykład

To tez bzdura nad bzdurami:

...a i DNA, na wszelkie choroby...

Komuś, gdzieś coś dzwoni, ale nie wie w którym kościele.

Trzeba by w ogóle zacząć od tego, że regularna hodowla przyczynia się do degeneracji ras. Trzeba by przytoczyć wypowiedzi genetyków o przyczynach chorób nękających zwierzęta hodowlane... Czy w Sejmie nie ma nikogo, kto interesowałby się tym naprawdę, choćby amatorsko ?

Czy nigdy nie można zacząć "ab ovo", tylko zawsze zaczyna się od odwrotnej strony? Czy to będzie reforma Oświaty, czy Służby Zdrowia???

Nie chce mi się powtarzać tego, co pisałam na poprzednich stronach. Te pomysły obywatelskie... też, co jeden to lepszy...

Ta ustawa [B]ma chronić psy i inne zwierzęta domowe ![/B][/QUOTE]


Ok,nie do konca zrozumialam pewnie poprzedni post,nie byl on kierowany raczej do mnie:)
Ale tez mi juz sie miesza od tego we lbie,bo to byl "krotki zryw" 1go stycznia i trwa do dzis,ale zapewne po paru tygodniach juz tak rozowo nie bedzie.
Wazne,zeby trzymac sie tego co sie ma a nie ubierac w rozowe kolory,bo zaczna sie schody,tak jak mowilam wczesniej.A nawet juz sie zaczynaja.Choc wlasciwie martwic tez sie nie ma czym,zawsze to lepiej O NIEBO,niz bylo.I na razie tylko TO sie liczy.Ostatnio uratowalam bernardyna,duzego,glodnego psa,ktorego wlasciciel/prawdopodobnie/zostawil przy drodze.Patrzyl na kazdy samochod,jakby ktos mial z niego wysiasc i zabrac go do srodka z powrotem.I tak samo patrzyl na drugi dzien,w tym samym miejscu.Juz wiedzialam,ze on tam "stacjonuje",ze nie siedzi sobie przypadkowo w tym miejscu,tylko na chwile.Zglosilam do Gminy,zareagowali.
Od tej pory widze go niemal codziennie,przejezdzajac tamtedy,ale juz go tam nie ma a wyobraznia nadal dziala.Ustawa prawdopodobnie przyczynila sie do tego troche.Niestety,mozna powiedziec-musza byc ofiary...Ale jesli juz ra zobaczy sie oczy tych "ofiar w imie lepszego jutra" to powiem Wam-calosc sie NIE OPLACILA.
Ide spac,pewnie znow go "zobacze".Szkoda,ze nie moglam go zabrac na zawsze do siebie.
Dobranoc.

[N_i_e_do_W_I_A_R_Y]

[quote name='Joan od Wolanda']Stowarzyszenie - organizacja społeczna (zrzeszenie) powoływana przez grupę osób mających wspólne cele lub zainteresowania. Specjalnymi odmianami stowarzyszeń, oddzielnie skodyfikowanymi i mającymi specjalne cele, są w Polsce partie polityczne, komitety wyborcze, związki wyznaniowe, organizacje pracodawców, związki zawodowe, cechy rzemieślnicze. Cechą wspólną wszystkich tych organizacji jest działalność niezarobkowa.
Spis treści
[ukryj]

* 1 Prawo o stowarzyszeniach obowiązujące w Polsce
o 1.1 Stowarzyszenia
o 1.2 Stowarzyszenia zwykłe
* 2 Zobacz też
* 3 Linki zewnętrzne

Prawo o stowarzyszeniach obowiązujące w Polsce [edytuj]

Najwyższym aktem prawnym regulującym istnienie stowarzyszeń w Polsce jest Konstytucja z 2 kwietnia 1997 r., która w artykule dwunastym stanowi, iż „Rzeczpospolita Polska zapewnia wolność tworzenia i działania związków zawodowych, organizacji społeczno-zawodowych rolników, stowarzyszeń, ruchów obywatelskich, innych dobrowolnych zrzeszeń oraz fundacji”.

Podstawowym aktem prawnym regulującym problematykę stowarzyszeń, ich zakładania i funkcjonowania jest ustawa z dnia 7 kwietnia 1989 r. – Prawo o stowarzyszeniach, tekst jednolity: (Dz. U. z 2001 r. Nr 79, poz. 855).

Już preambuła ustawy – Prawo o stowarzyszeniach określa intencje, jakimi kierował się ustawodawca, stanowiąc regulację prawną odnośnie instytucji stowarzyszenia – została ona powołana do życia „w celu stworzenia warunków do pełnej realizacji gwarantowanej przepisami Konstytucji wolności zrzeszania się zgodnie z Powszechną Deklaracją Praw Człowieka i Międzynarodowym Paktem Praw Obywatelskich i Politycznych, umożliwienia obywatelom równego, bez względu na przekonania, prawa czynnego uczestniczenia w życiu publicznym i wyrażania zróżnicowanych poglądów oraz realizacji indywidualnych zainteresowań, a także uwzględniając tradycje i powszechnie uznawany dorobek ruchu stowarzyszeniowego (...)”.

Ustawa – Prawo o stowarzyszeniach reguluje podstawowe zasady i reguły tworzenia i prowadzenia działalności przez stowarzyszenia, czyli organizacje społeczne o określonych w przedmiotowej ustawie cechach. Ma ona zatem ogólny i bardzo szeroki zakres obowiązywania. Ustawodawca wyłączył jednak w drodze przepisu art. 7 z jej zakresu (podmiotowego) następujące podmioty:

1. Organizacje społeczne działające na podstawie odrębnych ustaw lub umów międzynarodowych, których Rzeczpospolita jest stroną. Do takich organizacji można zaliczyć m.in. Polski Czerwony Krzyż działający na podstawie ustawy z 16 listopada 1964 roku, cechy i izby rzemieślnicze oraz szereg innych podmiotów zrzeszających działających w sferze gospodarczej.
2. Kościoły i inne związki wyznaniowe oraz ich osoby prawne.
3. Organizacje religijne, których sytuacja prawna jest uregulowana ustawami o stosunku państwa do kościołów i innych związków wyznaniowych, działające w obrębie tych kościołów i związków.
4. Komitety powstające w celu przygotowania wyborów do Sejmu i Senatu oraz organów samorządu, jeżeli są one przeprowadzane na podstawie ustaw lub zarządzeń władz – od dnia zarządzenia wyborów do ukończenia czynności wyborczych,
5. Partie polityczne.

W stosunku do tych podmiotów ustawodawca wydaje odrębne regulacje, co podyktowane jest ich szczególnym charakterem oraz doniosłą rolą, jaką pełnią w demokratycznym państwie prawnym.

Prawo o stowarzyszeniach ma charakter regulacji generalnej, nawiązującej bezpośrednio do art. 12 i art. 58 Konstytucji, co potwierdza przepis art. 7 ust. 2, zgodnie z którym do określonych organizacji w sprawach nie uregulowanych odrębnie stosuje się przepisy UPS. Dlatego też regulacje wynikające z ustaw szczególnych (regulujących kwestie konkretnych stowarzyszeń) mają charakter swoistych odstępstw i wyjątków wobec przepisów UPS.
Przedmiot ustawy określony jest w art. 1 ust. 1 „Obywatele polscy realizują prawo zrzeszania się w stowarzyszeniach, zgodnie z przepisami Konstytucji oraz porządkiem prawnym określonym w ustawach”. Prawo o stowarzyszeniach w art. 1 ust. 2 stanowi, że prawo zrzeszania się może być ograniczone jedynie w akcie prawnym rangi ustawowej, gdy jest to niezbędne do zapewnienia interesów bezpieczeństwa państwowego lub porządku publicznego albo ochrony praw i wolności innych osób.

Ustawa ta określa również definicję legalną stowarzyszenia (art.2 ust. 1 w zw. z art. 2 ust. 2 i 3). Zgodnie z literą UPS stowarzyszenie jest dobrowolnym, trwałym i samorządnym zrzeszeniem o celach niezarobkowych, które samodzielnie określa swoje cele, programy działania i struktury organizacyjne oraz uchwala akty wewnętrzne dotyczące jego działalności, opierając ją na pracy społecznej członków.

Prawo o stowarzyszeniach w art. 3 określa podmiotowy zakres wolności zrzeszania się. Generalnie prawo to przysługuje obywatelom polskim mającym pełną zdolność do czynności prawnych oraz nie pozbawionym praw publicznych. UPS stwarza również możliwość przynależności do tego typu zrzeszeń osobom małoletnim i cudzoziemcom oraz zasady i warunki ich funkcjonowania w takich stowarzyszeniach. Ustawa określa także zasady tworzenia i funkcjonowania na terytorium RP stowarzyszeń międzynarodowych (art. 5).

Ustawa z 1989 r. wyodrębnia dwa główne rodzaje stowarzyszeń: stowarzyszenia oraz stowarzyszenia zwykłe. Stowarzyszenia, które podlegają rejestracji w KRS nazywa się czasami stowarzyszeniami rejestrowymi.
Stowarzyszenia [edytuj]

Stowarzyszenie (potocznie stowarzyszenie rejestrowe) posiada osobowość prawną, może zakładać terenowe jednostki organizacyjne, łączyć się w związki stowarzyszeń, przyjmować w poczet swych członków osoby prawne oraz korzystać z ofiarności publicznej i przyjmować dotacje od organów władzy państwowej i innych instytucji.

Kwestię zakładania tego typu stowarzyszeń reguluje rozdział 2 „Tworzenie stowarzyszeń” ustawy – Prawo o stowarzyszeniach. Zgodnie z art. 9 tej ustawy, do założenia stowarzyszenia niezbędne jest uchwalenie statutu i wybranie komitetu założycielskiego przez co najmniej 15 osób. UPS określa również elementy konstytutywne statutu stowarzyszenia (art. 10) i jego władze – walne zebranie członków, zarząd i organ kontroli wewnętrznej (art.11).

Do finalnego utworzenia stowarzyszenia ustawa Prawo Stowarzyszeń wymaga jego zarejestrowania w Krajowym Rejestrze Sądowym – i o ile kwestie KRS określone są w odrębnej ustawie, to procedura rejestracyjna jest przedmiotem regulacji UPS (art. 13 – art. 21). Prawo o stowarzyszeniach (art. 22) przewiduje również możliwość łączenia się stowarzyszeń w ich związki – taki związek mogą założyć co najmniej 3 stowarzyszenia – które podlegają rygorom komentowanej ustawy.

W rozdziale 3 ustawy uregulowany został szczegółowo problem nadzoru terytorialnego nad stowarzyszeniami, o którym wspomina już art. 8 ust. 5 ustawy (artykuł ten wskazuje organy nadzoru – wojewodę w odniesieniu do stowarzyszeń jednostek samorządu terytorialnego oraz starostę w odniesieniu do innych stowarzyszeń).

Przepisy dotyczące nadzoru określają w szczególności uprawnienia organów nadzorczych w stosunku do „podległych” im stowarzyszeń oraz sankcje karne mogące być nałożone na zrzeszenia, gdy te nie stosują się do żądań organów nadzorczych (art. 26). W rozdziale tym uregulowane zostały uprawnienia władcze sądu w stosunku do stowarzyszeń (art.29). W rozdziale tym przewidziano również możliwość wprowadzenia do stowarzyszenia zarządu kuratorskiego, gdy statutowy zarząd utracił zdolność podejmowania działań prawnych.

W rozdziale 4 znalazły się przepisy dotyczące majątku stowarzyszenia. Zgodnie z art. 33 majątek ten powstaje ze składek członkowskich, darowizn, spadków, zapisów, dochodów z własnej działalności, dochodów z majątku stowarzyszenia oraz ofiarności publicznej. UPS dopuszcza również możność prowadzenia przez tego typu zrzeszenia działalności gospodarczej, z której zyski przeznaczane mogą być tylko i wyłącznie na działalność statutową stowarzyszenia. UPS nie wyklucza również możliwości otrzymywania przez stowarzyszenia państwowych dotacji.
Stowarzyszenia zwykłe [edytuj]

Ustawa – Prawo o stowarzyszeniach obok stowarzyszeń zajmuje się również kwestią tzw. stowarzyszeń zwykłych, którym poświęcony jest rozdział 6 ustawy. Ta forma stowarzyszenia ma charakter uproszczony. Nie posiada ono osobowości prawnej (choć z mocy ustawy ma zdolność prawną), a do jego założenia wystarczy działanie jedynie trzech osób, które muszą uchwalić regulamin (a więc nie statut) oraz przedstawiciela reprezentującego dane stowarzyszenie.

To stowarzyszenie, w przeciwieństwie do właściwego stowarzyszenia, nie podlega obowiązkowi rejestracji w KRS. Jednakże fakt założenia tego typu zrzeszenia musi być zgłoszony na piśmie organowi nadzorującemu właściwemu miejscowo (który ustalany jest na podstawie art. 8 ust. 5 ustawy). Zakaz działalności tego typu stowarzyszeń może wydać tylko i wyłącznie sąd rejestrowy na wniosek prokuratora lub organu nadzorującego, jeżeli nie spełnione zostały wymogi określone w art. 16 UPS.

W przepisie artykułu 42 określone zostały czynności, których stowarzyszenie zwykłe nie może podjąć – a mianowicie chodzi tutaj o powoływanie terenowych jednostek organizacyjnych, łączenie się w związki stowarzyszeń, zrzeszanie osób prawnych, prowadzenie działalności gospodarczej, przyjmowanie spadków, darowizn i zapisów oraz otrzymywanie dotacji czy korzystanie z ofiarności publicznej. Takie stowarzyszenie winno utrzymywać się jedynie ze składek członkowskich.

Przepisy ustawy – Prawo o stowarzyszeniach są niewątpliwie gwarancją (z jednej strony) i narzędziem (z drugiej strony) realizacji jednej z podstawowych wolności, nie tylko obywatela, ale i człowieka, zrzeszania się dla osiągnięcia czy wspierania określonych celów – przede wszystkim społecznych.

Jest ona realizacją tej wolności, która gwarantowana jest nie tylko przez polską Ustawę Zasadniczą z 1997 roku, ale i szereg umów międzynarodowych, których stroną jest Polska (chodzi tutaj przede wszystkim o Powszechną Deklarację Praw Człowieka oraz Międzynarodowy Pakt Praw Obywatelskich i Politycznych).

Stanowi ona (w sensie materialnym, a nie formalnym) wyznacznik demokracji, wolności oraz poszanowania podstawowych praw jednostki – wartości te mają charakter uniwersalny i są zarazem wyznacznikiem poziomu cywilizacyjnego, na którym znajduje się państwo. Wszystkie nowoczesne i praworządne państwa XXI wieku bez nich nie mogą się obyć ani z nich zrezygnować bez narażenia się opinii światowej – wyznaczają one markę danego państwa na scenie międzynarodowej. Na nich opiera się także funkcjonowanie Unii Europejskiej (art. 6 ust. 1 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską) jako takiej oraz wszystkich państw w niej uczestniczących.

[URL]http://pl.wikipedia.org/wiki/Stowarzyszenie[/URL]

Stowarzyszenie zwykłe jest określane jako „uproszczona formuła stowarzyszenia”. Nie ma ono osobowości prawnej. Realizuje cel społeczny, w oparciu o uchwalony regulamin. Stowarzyszenia zwykłe nie rejestrują się w Krajowym Rejestrze Sądowym, tylko u starosty.



Stowarzyszenia zwykłe:

*
mają prostszą strukturę organizacyjną;
*
nie mają osobowości prawnej;
*
wiążą się z mniej zawiłymi formalnościami przy zakładaniu;
*
mają ograniczone źródła finansowania – mogą to być tylko składki członkowskie.

Założenie stowarzyszenia zwykłego

Stowarzyszenie zwykłe mogą utworzyć co najmniej 3 osoby fizyczne (art. 40-43 ustawy Prawo o stowarzyszeniach). Osoby prawne (np. firmy, inne organizacje) nie mogą być założycielami ani członkami stowarzyszenia zwykłego. Osoby zakładające stowarzyszenie zwykłe, decydują, jaka będzie nazwa stowarzyszenia i po co ono powstaje (jaki jest jego cel). Ustalają też, gdzie stowarzyszenie ma swoją siedzibę jaki ma teren działania oraz określają regulamin działalności (dokument ten pełni taką rolę, jak statut w stowarzyszeniu zarejestrowanym). Wybierają również przedstawiciela, który będzie reprezentował stowarzyszenie


Następnie zgłaszają (pisemnie) utworzenie stowarzyszenia do organu nadzorującego – zwykle jest to wydział spraw obywatelskich w starostwie powiatowym, właściwym ze względu na siedzibę stowarzyszenia. Aby stowarzyszenie zostało wpisane do ewidencji starosty musi złożyć u niego odpowiednie dokumenty. Jakie? O to najlepiej zapytać we właściwym dla siedziby organizacji starostwie. Najczęściej wymagane dokumenty to:

*
wniosek o wpisanie do ewidencji stowarzyszeń; we wniosku powinny być: data jego sporządzenia, nazwa organu, do którego jest kierowany (czyli starosty), adres siedziby stowarzyszenia, numer telefonu kontaktowego do przedstawiciela, podpis przedstawiciela;
*
regulamin działalności (3 egzemplarze).

Jak wynika ze stron internetowych wielu urzędów powiatowych zazwyczaj żądają one także następujących dokumentów:

* protokół z zebrania założycielskiego podpisany przez przewodniczącego zebrania i protokolanta wraz z załącznikami: uchwałą o powołaniu organizacji, uchwałą o zatwierdzeniu regulaminu działalności, uchwałą o powołaniu 3-osobowego komitetu założycielskiego wraz z umocowaniem do wszelkich czynności związanych z wpisem do ewidencji;
* lista założycieli, zawierająca: imię i nazwisko, datę i miejsce urodzenia, adres zamieszkania, własnoręczny podpis (czasami wymagany jest też numer PESEL);
* lista obecności na zebraniu założycielskim (założyciele i osoby biorące udział w zebraniu).



Za wniosek o rejestrację opłaty skarbowe wynoszą 5 zł, a za każdy załącznik – 50 gr. Starostwo ma na odpowiedź 30 dni od dnia złożenia wniosku.



Starosta – jeśli nie ma uwag i zastrzeżeń co do celu powstania stowarzyszenia – wpisuje je do swojej ewidencji stowarzyszeń. Jeśli w ciągu tych 30 dni starostwo powiatowe nie zakaże działalności stowarzyszenia (np. z powodu niezgodności regulaminu z przepisami prawa) może ono rozpocząć działalność.

Zawiązanie stowarzyszenia zwykłego jest prostszym, niż utworzenie stowarzyszenia zarejestrowanego w KRS, sposobem na podjęcie i prowadzenie formalnej działalności społecznej. Ale wiąże się też z pewnymi ograniczeniami. Mówiąc językiem prawnym: stowarzyszenie zwykłe nie jest podmiotem praw i obowiązków w zakresie prawa cywilnego (nie ma zdolności prawnej) oraz nie ma zdolności do czynności prawnych. W praktyce oznacza to, że np. nie może zawierać umów o przyznaniu dotacji, czy o wykonaniu zadania publicznego lub innej usługi.

Stowarzyszenia zwykłe nie mogą:

* powoływać swoich oddziałów terenowych,
* łączyć się w związki stowarzyszeń,
* zrzeszać osób prawnych (np. innych stowarzyszeń, firm itp.),
* prowadzić działalności gospodarczej,
* przyjmować darowizn, spadków, zapisów, otrzymywać dotacji, korzystać z ofiarności publicznej.



Finansowanie

Jedynym źródłem finansowania działalności stowarzyszenia zwykłego są składki jego członków (są to jedyne dozwolone przez prawo przychody stowarzyszeń zwykłych).

Składki członkowskie są zwolnione z podatku dochodowego od osób prawnych (art. 17 ust. 1 pkt 40 Ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych).



Zdolność sądowa

Stowarzyszenie zwykłe nie ma osobowości prawnej, ale jest organizacją społeczną i w związku z tym ma zdolność sądową. Oznacza to, że może występować przed sądem jako strona, w sprawach związanych z celami zapisanymi w swoim regulaminie (art. 64 k.p.c.).



Nadzór zewnętrzny

Organem nadzoru dla stowarzyszenia zwykłego, tak jak dla stowarzyszenia zarejestrowanego w KRS, jest starosta lub prezydent miasta, jeśli stowarzyszenie ma siedzibę w mieście na prawach powiatu.



Obowiązki stowarzyszenia zwykłego

Stowarzyszenie zwykłe musi uzyskać numer REGON, NIP oraz musi założyć konto bankowe i składać sprawozdania. Więcej o tych formalnościach czytaj tutaj: poradnik.ngo.pl/x/443003





Podstawa prawna
Ustawa z dnia 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach (Dz. U. z 2001 r., Nr 79, poz. 855 z późn. zm.), art. 40–43
Ustawa z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz.U. z 2004 r., Nr 269, poz. 2681), art. 2
Rozporządzenie Ministra Finansów w sprawie szczególnych zasad rachunkowości dla niektórych jednostek niebędących spółkami handlowymi, nieprowadzących działalności gospodarczej z dnia 15 listopada 2001 r. (Dz.U. z 1997 r. Nr. 121, poz. 591)[/QUOTE]

jakby tak do tego podeszli ustawodawcy/czyli do calej ustawy/JAK TY to byloby wszystko czarno na bialym.

[Joan od Wolanda]

[URL="http://www.dogomania.pl/members/127561-N_i_e_do_W_I_A_R_Y"][B]N_i_e_do_W_I_A_R_Y, [/B][/URL]myślisz tak samo jak ja i zależy Ci na tym samym. Mnie też prześladują takie obrazki. Tylko dlatego wtrącam się do tej dyskusji...

[Issa]

[quote name='Joan od Wolanda']Stowarzyszenie - organizacja społeczna (zrzeszenie) powoływana przez grupę osób mających wspólne cele lub zainteresowania. Specjalnymi odmianami stowarzyszeń, oddzielnie skodyfikowanymi i mającymi specjalne cele, są w Polsce partie polityczne, komitety wyborcze, związki wyznaniowe, organizacje pracodawców, związki zawodowe, cechy rzemieślnicze. Cechą wspólną wszystkich tych organizacji jest działalność niezarobkowa.
Spis treści
[ukryj]

* 1 Prawo o stowarzyszeniach obowiązujące w Polsce
o 1.1 Stowarzyszenia
o 1.2 Stowarzyszenia zwykłe
* 2 Zobacz też
* 3 Linki zewnętrzne

Prawo o stowarzyszeniach obowiązujące w Polsce [edytuj]

Najwyższym aktem prawnym regulującym istnienie stowarzyszeń w Polsce jest Konstytucja z 2 kwietnia 1997 r., która w artykule dwunastym stanowi, iż „Rzeczpospolita Polska zapewnia wolność tworzenia i działania związków zawodowych, organizacji społeczno-zawodowych rolników, stowarzyszeń, ruchów obywatelskich, innych dobrowolnych zrzeszeń oraz fundacji”.

Podstawowym aktem prawnym regulującym problematykę stowarzyszeń, ich zakładania i funkcjonowania jest ustawa z dnia 7 kwietnia 1989 r. – Prawo o stowarzyszeniach, tekst jednolity: (Dz. U. z 2001 r. Nr 79, poz. 855).

Już preambuła ustawy – Prawo o stowarzyszeniach określa intencje, jakimi kierował się ustawodawca, stanowiąc regulację prawną odnośnie instytucji stowarzyszenia – została ona powołana do życia „w celu stworzenia warunków do pełnej realizacji gwarantowanej przepisami Konstytucji wolności zrzeszania się zgodnie z Powszechną Deklaracją Praw Człowieka i Międzynarodowym Paktem Praw Obywatelskich i Politycznych, umożliwienia obywatelom równego, bez względu na przekonania, prawa czynnego uczestniczenia w życiu publicznym i wyrażania zróżnicowanych poglądów oraz realizacji indywidualnych zainteresowań, a także uwzględniając tradycje i powszechnie uznawany dorobek ruchu stowarzyszeniowego (...)”.

Ustawa – Prawo o stowarzyszeniach reguluje podstawowe zasady i reguły tworzenia i prowadzenia działalności przez stowarzyszenia, czyli organizacje społeczne o określonych w przedmiotowej ustawie cechach. Ma ona zatem ogólny i bardzo szeroki zakres obowiązywania. Ustawodawca wyłączył jednak w drodze przepisu art. 7 z jej zakresu (podmiotowego) następujące podmioty:

1. Organizacje społeczne działające na podstawie odrębnych ustaw lub umów międzynarodowych, których Rzeczpospolita jest stroną. Do takich organizacji można zaliczyć m.in. Polski Czerwony Krzyż działający na podstawie ustawy z 16 listopada 1964 roku, cechy i izby rzemieślnicze oraz szereg innych podmiotów zrzeszających działających w sferze gospodarczej.
2. Kościoły i inne związki wyznaniowe oraz ich osoby prawne.
3. Organizacje religijne, których sytuacja prawna jest uregulowana ustawami o stosunku państwa do kościołów i innych związków wyznaniowych, działające w obrębie tych kościołów i związków.
4. Komitety powstające w celu przygotowania wyborów do Sejmu i Senatu oraz organów samorządu, jeżeli są one przeprowadzane na podstawie ustaw lub zarządzeń władz – od dnia zarządzenia wyborów do ukończenia czynności wyborczych,
5. Partie polityczne.

W stosunku do tych podmiotów ustawodawca wydaje odrębne regulacje, co podyktowane jest ich szczególnym charakterem oraz doniosłą rolą, jaką pełnią w demokratycznym państwie prawnym.

Prawo o stowarzyszeniach ma charakter regulacji generalnej, nawiązującej bezpośrednio do art. 12 i art. 58 Konstytucji, co potwierdza przepis art. 7 ust. 2, zgodnie z którym do określonych organizacji w sprawach nie uregulowanych odrębnie stosuje się przepisy UPS. Dlatego też regulacje wynikające z ustaw szczególnych (regulujących kwestie konkretnych stowarzyszeń) mają charakter swoistych odstępstw i wyjątków wobec przepisów UPS.
Przedmiot ustawy określony jest w art. 1 ust. 1 „Obywatele polscy realizują prawo zrzeszania się w stowarzyszeniach, zgodnie z przepisami Konstytucji oraz porządkiem prawnym określonym w ustawach”. Prawo o stowarzyszeniach w art. 1 ust. 2 stanowi, że prawo zrzeszania się może być ograniczone jedynie w akcie prawnym rangi ustawowej, gdy jest to niezbędne do zapewnienia interesów bezpieczeństwa państwowego lub porządku publicznego albo ochrony praw i wolności innych osób.

Ustawa ta określa również definicję legalną stowarzyszenia (art.2 ust. 1 w zw. z art. 2 ust. 2 i 3). Zgodnie z literą UPS stowarzyszenie jest dobrowolnym, trwałym i samorządnym zrzeszeniem o celach niezarobkowych, które samodzielnie określa swoje cele, programy działania i struktury organizacyjne oraz uchwala akty wewnętrzne dotyczące jego działalności, opierając ją na pracy społecznej członków.

Prawo o stowarzyszeniach w art. 3 określa podmiotowy zakres wolności zrzeszania się. Generalnie prawo to przysługuje obywatelom polskim mającym pełną zdolność do czynności prawnych oraz nie pozbawionym praw publicznych. UPS stwarza również możliwość przynależności do tego typu zrzeszeń osobom małoletnim i cudzoziemcom oraz zasady i warunki ich funkcjonowania w takich stowarzyszeniach. Ustawa określa także zasady tworzenia i funkcjonowania na terytorium RP stowarzyszeń międzynarodowych (art. 5).

Ustawa z 1989 r. wyodrębnia dwa główne rodzaje stowarzyszeń: stowarzyszenia oraz stowarzyszenia zwykłe. Stowarzyszenia, które podlegają rejestracji w KRS nazywa się czasami stowarzyszeniami rejestrowymi.
Stowarzyszenia [edytuj]

Stowarzyszenie (potocznie stowarzyszenie rejestrowe) posiada osobowość prawną, może zakładać terenowe jednostki organizacyjne, łączyć się w związki stowarzyszeń, przyjmować w poczet swych członków osoby prawne oraz korzystać z ofiarności publicznej i przyjmować dotacje od organów władzy państwowej i innych instytucji.

Kwestię zakładania tego typu stowarzyszeń reguluje rozdział 2 „Tworzenie stowarzyszeń” ustawy – Prawo o stowarzyszeniach. Zgodnie z art. 9 tej ustawy, do założenia stowarzyszenia niezbędne jest uchwalenie statutu i wybranie komitetu założycielskiego przez co najmniej 15 osób. UPS określa również elementy konstytutywne statutu stowarzyszenia (art. 10) i jego władze – walne zebranie członków, zarząd i organ kontroli wewnętrznej (art.11).

Do finalnego utworzenia stowarzyszenia ustawa Prawo Stowarzyszeń wymaga jego zarejestrowania w Krajowym Rejestrze Sądowym – i o ile kwestie KRS określone są w odrębnej ustawie, to procedura rejestracyjna jest przedmiotem regulacji UPS (art. 13 – art. 21). Prawo o stowarzyszeniach (art. 22) przewiduje również możliwość łączenia się stowarzyszeń w ich związki – taki związek mogą założyć co najmniej 3 stowarzyszenia – które podlegają rygorom komentowanej ustawy.

W rozdziale 3 ustawy uregulowany został szczegółowo problem nadzoru terytorialnego nad stowarzyszeniami, o którym wspomina już art. 8 ust. 5 ustawy (artykuł ten wskazuje organy nadzoru – wojewodę w odniesieniu do stowarzyszeń jednostek samorządu terytorialnego oraz starostę w odniesieniu do innych stowarzyszeń).

Przepisy dotyczące nadzoru określają w szczególności uprawnienia organów nadzorczych w stosunku do „podległych” im stowarzyszeń oraz sankcje karne mogące być nałożone na zrzeszenia, gdy te nie stosują się do żądań organów nadzorczych (art. 26). W rozdziale tym uregulowane zostały uprawnienia władcze sądu w stosunku do stowarzyszeń (art.29). W rozdziale tym przewidziano również możliwość wprowadzenia do stowarzyszenia zarządu kuratorskiego, gdy statutowy zarząd utracił zdolność podejmowania działań prawnych.

W rozdziale 4 znalazły się przepisy dotyczące majątku stowarzyszenia. Zgodnie z art. 33 majątek ten powstaje ze składek członkowskich, darowizn, spadków, zapisów, dochodów z własnej działalności, dochodów z majątku stowarzyszenia oraz ofiarności publicznej. UPS dopuszcza również możność prowadzenia przez tego typu zrzeszenia działalności gospodarczej, z której zyski przeznaczane mogą być tylko i wyłącznie na działalność statutową stowarzyszenia. UPS nie wyklucza również możliwości otrzymywania przez stowarzyszenia państwowych dotacji.
Stowarzyszenia zwykłe [edytuj]

Ustawa – Prawo o stowarzyszeniach obok stowarzyszeń zajmuje się również kwestią tzw. stowarzyszeń zwykłych, którym poświęcony jest rozdział 6 ustawy. Ta forma stowarzyszenia ma charakter uproszczony. Nie posiada ono osobowości prawnej (choć z mocy ustawy ma zdolność prawną), a do jego założenia wystarczy działanie jedynie trzech osób, które muszą uchwalić regulamin (a więc nie statut) oraz przedstawiciela reprezentującego dane stowarzyszenie.

To stowarzyszenie, w przeciwieństwie do właściwego stowarzyszenia, nie podlega obowiązkowi rejestracji w KRS. Jednakże fakt założenia tego typu zrzeszenia musi być zgłoszony na piśmie organowi nadzorującemu właściwemu miejscowo (który ustalany jest na podstawie art. 8 ust. 5 ustawy). Zakaz działalności tego typu stowarzyszeń może wydać tylko i wyłącznie sąd rejestrowy na wniosek prokuratora lub organu nadzorującego, jeżeli nie spełnione zostały wymogi określone w art. 16 UPS.

W przepisie artykułu 42 określone zostały czynności, których stowarzyszenie zwykłe nie może podjąć – a mianowicie chodzi tutaj o powoływanie terenowych jednostek organizacyjnych, łączenie się w związki stowarzyszeń, zrzeszanie osób prawnych, prowadzenie działalności gospodarczej, przyjmowanie spadków, darowizn i zapisów oraz otrzymywanie dotacji czy korzystanie z ofiarności publicznej. Takie stowarzyszenie winno utrzymywać się jedynie ze składek członkowskich.

Przepisy ustawy – Prawo o stowarzyszeniach są niewątpliwie gwarancją (z jednej strony) i narzędziem (z drugiej strony) realizacji jednej z podstawowych wolności, nie tylko obywatela, ale i człowieka, zrzeszania się dla osiągnięcia czy wspierania określonych celów – przede wszystkim społecznych.

Jest ona realizacją tej wolności, która gwarantowana jest nie tylko przez polską Ustawę Zasadniczą z 1997 roku, ale i szereg umów międzynarodowych, których stroną jest Polska (chodzi tutaj przede wszystkim o Powszechną Deklarację Praw Człowieka oraz Międzynarodowy Pakt Praw Obywatelskich i Politycznych).

Stanowi ona (w sensie materialnym, a nie formalnym) wyznacznik demokracji, wolności oraz poszanowania podstawowych praw jednostki – wartości te mają charakter uniwersalny i są zarazem wyznacznikiem poziomu cywilizacyjnego, na którym znajduje się państwo. Wszystkie nowoczesne i praworządne państwa XXI wieku bez nich nie mogą się obyć ani z nich zrezygnować bez narażenia się opinii światowej – wyznaczają one markę danego państwa na scenie międzynarodowej. Na nich opiera się także funkcjonowanie Unii Europejskiej (art. 6 ust. 1 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską) jako takiej oraz wszystkich państw w niej uczestniczących.

[URL]http://pl.wikipedia.org/wiki/Stowarzyszenie[/URL]

Stowarzyszenie zwykłe jest określane jako „uproszczona formuła stowarzyszenia”. Nie ma ono osobowości prawnej. Realizuje cel społeczny, w oparciu o uchwalony regulamin. Stowarzyszenia zwykłe nie rejestrują się w Krajowym Rejestrze Sądowym, tylko u starosty.



Stowarzyszenia zwykłe:

*
mają prostszą strukturę organizacyjną;
*
nie mają osobowości prawnej;
*
wiążą się z mniej zawiłymi formalnościami przy zakładaniu;
*
mają ograniczone źródła finansowania – mogą to być tylko składki członkowskie.

Założenie stowarzyszenia zwykłego

Stowarzyszenie zwykłe mogą utworzyć co najmniej 3 osoby fizyczne (art. 40-43 ustawy Prawo o stowarzyszeniach). Osoby prawne (np. firmy, inne organizacje) nie mogą być założycielami ani członkami stowarzyszenia zwykłego. Osoby zakładające stowarzyszenie zwykłe, decydują, jaka będzie nazwa stowarzyszenia i po co ono powstaje (jaki jest jego cel). Ustalają też, gdzie stowarzyszenie ma swoją siedzibę jaki ma teren działania oraz określają regulamin działalności (dokument ten pełni taką rolę, jak statut w stowarzyszeniu zarejestrowanym). Wybierają również przedstawiciela, który będzie reprezentował stowarzyszenie


Następnie zgłaszają (pisemnie) utworzenie stowarzyszenia do organu nadzorującego – zwykle jest to wydział spraw obywatelskich w starostwie powiatowym, właściwym ze względu na siedzibę stowarzyszenia. Aby stowarzyszenie zostało wpisane do ewidencji starosty musi złożyć u niego odpowiednie dokumenty. Jakie? O to najlepiej zapytać we właściwym dla siedziby organizacji starostwie. Najczęściej wymagane dokumenty to:

*
wniosek o wpisanie do ewidencji stowarzyszeń; we wniosku powinny być: data jego sporządzenia, nazwa organu, do którego jest kierowany (czyli starosty), adres siedziby stowarzyszenia, numer telefonu kontaktowego do przedstawiciela, podpis przedstawiciela;
*
regulamin działalności (3 egzemplarze).

Jak wynika ze stron internetowych wielu urzędów powiatowych zazwyczaj żądają one także następujących dokumentów:

* protokół z zebrania założycielskiego podpisany przez przewodniczącego zebrania i protokolanta wraz z załącznikami: uchwałą o powołaniu organizacji, uchwałą o zatwierdzeniu regulaminu działalności, uchwałą o powołaniu 3-osobowego komitetu założycielskiego wraz z umocowaniem do wszelkich czynności związanych z wpisem do ewidencji;
* lista założycieli, zawierająca: imię i nazwisko, datę i miejsce urodzenia, adres zamieszkania, własnoręczny podpis (czasami wymagany jest też numer PESEL);
* lista obecności na zebraniu założycielskim (założyciele i osoby biorące udział w zebraniu).



Za wniosek o rejestrację opłaty skarbowe wynoszą 5 zł, a za każdy załącznik – 50 gr. Starostwo ma na odpowiedź 30 dni od dnia złożenia wniosku.



Starosta – jeśli nie ma uwag i zastrzeżeń co do celu powstania stowarzyszenia – wpisuje je do swojej ewidencji stowarzyszeń. Jeśli w ciągu tych 30 dni starostwo powiatowe nie zakaże działalności stowarzyszenia (np. z powodu niezgodności regulaminu z przepisami prawa) może ono rozpocząć działalność.

Zawiązanie stowarzyszenia zwykłego jest prostszym, niż utworzenie stowarzyszenia zarejestrowanego w KRS, sposobem na podjęcie i prowadzenie formalnej działalności społecznej. Ale wiąże się też z pewnymi ograniczeniami. Mówiąc językiem prawnym: stowarzyszenie zwykłe nie jest podmiotem praw i obowiązków w zakresie prawa cywilnego (nie ma zdolności prawnej) oraz nie ma zdolności do czynności prawnych. W praktyce oznacza to, że np. nie może zawierać umów o przyznaniu dotacji, czy o wykonaniu zadania publicznego lub innej usługi.

Stowarzyszenia zwykłe nie mogą:

* powoływać swoich oddziałów terenowych,
* łączyć się w związki stowarzyszeń,
* zrzeszać osób prawnych (np. innych stowarzyszeń, firm itp.),
* prowadzić działalności gospodarczej,
* przyjmować darowizn, spadków, zapisów, otrzymywać dotacji, korzystać z ofiarności publicznej.



Finansowanie

Jedynym źródłem finansowania działalności stowarzyszenia zwykłego są składki jego członków (są to jedyne dozwolone przez prawo przychody stowarzyszeń zwykłych).

Składki członkowskie są zwolnione z podatku dochodowego od osób prawnych (art. 17 ust. 1 pkt 40 Ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych).



Zdolność sądowa

Stowarzyszenie zwykłe nie ma osobowości prawnej, ale jest organizacją społeczną i w związku z tym ma zdolność sądową. Oznacza to, że może występować przed sądem jako strona, w sprawach związanych z celami zapisanymi w swoim regulaminie (art. 64 k.p.c.).



Nadzór zewnętrzny

Organem nadzoru dla stowarzyszenia zwykłego, tak jak dla stowarzyszenia zarejestrowanego w KRS, jest starosta lub prezydent miasta, jeśli stowarzyszenie ma siedzibę w mieście na prawach powiatu.



Obowiązki stowarzyszenia zwykłego

Stowarzyszenie zwykłe musi uzyskać numer REGON, NIP oraz musi założyć konto bankowe i składać sprawozdania. Więcej o tych formalnościach czytaj tutaj: poradnik.ngo.pl/x/443003





Podstawa prawna
Ustawa z dnia 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach (Dz. U. z 2001 r., Nr 79, poz. 855 z późn. zm.), art. 40–43
Ustawa z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (Dz.U. z 2004 r., Nr 269, poz. 2681), art. 2
Rozporządzenie Ministra Finansów w sprawie szczególnych zasad rachunkowości dla niektórych jednostek niebędących spółkami handlowymi, nieprowadzących działalności gospodarczej z dnia 15 listopada 2001 r. (Dz.U. z 1997 r. Nr. 121, poz. 591)[/QUOTE]
Dziękuję..ta wiedza mi się przyda

[farabutto]

[quote name='N_i_e_do_W_I_A_R_Y']
dopisuje: a specjalisci od ustaw...lepiej sie nie wypowiadac-bo do tej pory juz porzadna wykladnia z POLSKIEGO NA TKZW." NASZE "POWSTAC POWINNA,bo nie sztuka cos napisac i wprowadzic w zycie a nie dac WIARYGODNEJ WYKLADNI-O CO TAK NAPRAWDE CHODZI[B]-czyli napisac co wolno a co nie-TAK JAKBY INTERPRETOWAL TO SAD-[/B]BO WLASCIWIE TA WYKLADNIA/wiarygodna/ SIE WSZYSTKIM NALEZY TERAZ-jakby nie bylo ustawa [B]jest taka jaka jest[/B]t na razie, nie wyszla calkiem dobrze-to nie wyszla-mimo to trzeba teraz ja zinterpretowac jak najbardziej wiarygodnie dla ludzi a nie czekac az ludzie zaczna ja "obchodzic" na tysiace sposobow,trzeba wiarygodnej i jedynej interpretacji TEGO WSZYSTKIEGO,bo weszla od 1 go a chwala Bogu mamy dzis juz nie drugi styczen,tylko[B] troszke [/B]pozniej,wiec moim zdaniem[B] USTAWODAWCY POWINNI MIEC DOKLADNA WYKLADNIE PRZED 1 STYCZNIA ,LUB WRAZ Z JEGO NADEJSCIEM.[/B]
no bo inaczej to wszyscy sa swieci-nie "musza" niczego sie domyslac przeciez,powinno byc to jasne i oczywiste i nic nie utajone,tylko[B] SPOD PIORA[/B] na ten moment.
I tyle.I nie byloby niejasnosci.
A tymczasem...jest zapis jaki jest i kazdy ma inne zdanie....a potem zaczna sie schody.[/QUOTE][FONT=Verdana]
[/FONT] [FONT=Verdana]Uważam również, że zapanowała nieprawdopodobna bylejakość w stanowieniu prawa.
Co powiedziałby klient salonu samochodowego gdyby kupił nowego Peugeota, a tuż za bramą zabrakłoby paliwa w dziurawym baku, silnik zacząłby pracować na dwa cylindry, wysiadłby wsteczny bieg i wszystkie światła? Klient wraca do salonu z pretensjami i słyszy, że samochód jest jaki jest, a teraz serwis będzie go naprawiał więc o co mu chodzi? Klient swoje, że kupił nowy samochód i ma rację! Posłowie niestety mają wszystko w nosie. [/FONT]

[farabutto]

[quote name='Joan od Wolanda']Ludzie, tu się nie da dyskutować merytorycznie, bo po prostu brak Wam wiedzy...

To jeszcze można jakoś zrozumieć... Ale specjaliści od Ustaw powinni tę wiedzę mieć .[/QUOTE]

[quote name='Ada-jeje']O tym przekonalismy sie wchodzac w 2012r kiedy to Ustawa weszla w zycie.[/QUOTE]
Wg moich obserwacji politycy, tzn. specjaliści od ustaw, mają wiedzę głównie dotyczącą sposobów autokreacji, co robić żeby zostać wybranym na następną kadencję. To w większości jest ich cała wiedza.

[keksik]

Wow
Ale łatwo wam zaimponować cytatem z wikipedii, który niczego nie wnosi... <patrzy na przydługawy tekst powyżej> nie prościej było dać linki?

[Daniela]

A ja mysle o tym ze w przypadku niezgodnosci z prawem zadne stowarzyszenie nie byloby zarejestrowane w sadzie wzgl przez inny organ.W tej chwili juz trwa walka ze stowarzyszeniami jak widze. Przeciez kazda hodowla zarejestrowana w stowarzyszeniu jest do skontrolowania zarowno w US jak i sama hodowla/a przeciez o to chodzilo ustawodawcy/Na pewno trzeba likwidowac dzikie hodowle tj pod Sieradzem ktora telewizja pokazywal ale i takie rodowodowe jak pod Walbrzychem /z grzywaczami/I uwazam ze na tym sie trzeba skupic a nie na zmianie ustawy o stowarzyszeniach/

[filodendron]

Co do ksiąg wstępnych to związek takie prowadzi dla ras nieuznanych przez FCI lub uznanych ale o tak nielicznym pogłowiu, że dla dobra rasy konieczne jest poszerzenie puli genetycznej (na tej zasadzie była otwarta księga wstępna dla owczarków podhalańskich - nie wiem, czy nadal jest).
Zakładanie ksiąg wstępnych dla modnych ras typy yorki, shih-tzu itp. to wyważanie otwartych drzwi. W obecnej sytuacji służy wyłącznie temu, żeby w szeregi nowej organizacji zassać wszystkich właścicieli słitaśnych modnych pieseczków, którzy nie mogą się pogodzić z faktem, że nie można ich już sobie rozmnażać tak hiphiphurraistycznie.

[Joan od Wolanda]

Każde Stowarzyszenie jest zarejestrowane, jak nie w Sądzie, to w Gminie i jeśli jest zarejestrowane, to jest zgodne z prawem. Jeśli do tej pory sam ZKwP nie był w stanie skontrolować hodowli zarejestrowanych pod jego szyldem, to kto ma to teraz robić? Jeśli do teraz, bardzo trudno było wyegzekwować nawet zapisy z umowy dotyczącej kupna psa, to kto teraz będzie stał na straży respektowania tych zapisów?

Księgi Wstępne prowadziły też Związki dla Owczarków Niemieckich Długowłosych, kiedy w ZKwP (i FCI) były one petami. Gdyby taka ustawa weszla w zycie 30 lat temu, nie byłoby w Polsce ani jednego Owczarka Niemieckiego Długowłosego.

[Daniela]

[quote name='Joan od Wolanda']Każde Stowarzyszenie jest zarejestrowane, jak nie w Sądzie, to w Gminie i jeśli jest zarejestrowane, to jest zgodne z prawem. Jeśli do tej pory sam ZKwP nie był w stanie skontrolować hodowli zarejestrowanych pod jego szyldem, to kto ma to teraz robić? Jeśli do teraz, bardzo trudno było wyegzekwować nawet zapisy z umowy dotyczącej kupna psa, to kto teraz będzie stał na straży respektowania tych zapisów?

Księgi Wstępne prowadziły też Związki dla Owczarków Niemieckich Długowłosych, kiedy w ZKwP (i FCI) były one petami. Gdyby taka ustawa weszla w zycie 30 lat temu, nie byłoby w Polsce ani jednego Owczarka Niemieckiego Długowłosego.[/QUOTE]

Popieram w 100% nareszcie rozsadny glos w tej dyskusji.Przeciez sa ludzie ktorzy sprowadzaja psy rzadkich ras rejestrowanych w klubach zagranicznych ktorych nie akceptuje Zwk/ci co zyja w luksusie i stac ich na to/.Kluby rzadkich i nie tylko istnieja w calej Europie i nikt ich nie potepia.W zwiazku z ustawa nigdy nie mogli by tego robic bo ustawa im tego zabrania.Patologia w tym kraju na kazdym kroku.Jaki kraj takie prawo

[Lilyeth]

Jeżeli ktoś naprawdę myśli, że te 'związki' powstały na potrzeby hodowli ginącej rasy Śpiewających Psów Czeczeńskich Na Bażanty, to jest frajerem.

[keksik]

[quote name='Daniela']Kluby rzadkich i nie tylko istnieja w calej Europie i nikt ich nie potepia.W zwiazku z ustawa nigdy nie mogli by tego robic bo ustawa im tego zabrania.Patologia w tym kraju na kazdym kroku.Jaki kraj takie prawo[/QUOTE]

Najpierw zdefiniuj sobie pojęcie "klub."

[Daniela]

[quote name='Lilyeth']Jeżeli ktoś naprawdę myśli, że te 'związki' powstały na potrzeby hodowli ginącej rasy Śpiewających Psów Czeczeńskich Na Bażanty, to jest frajerem.[/QUOTE]
Przeciez nie wszyscy hodowcy w zwiazku hoduja psy w celu udoskonalenia rasy/po co doskonalac rase ktora w warunkach naturalnych miala okreslone c
echy,znam takie w ktorych jest kilka suczek i jeden "swoj "reproduktor wiec pytam jakie to jest doskonalenie rasy?A w tych hodowlach zwiazkowych w ktorych jest kilkadziesiat psow roznych ras to jakie jest to doskonalenie rasy?