Jaką rasę mam wybrać vol. 2

[marcin.sawa]

Tak jak pisałem- poza dwoma dniami w tygodniu pies miałby zapewnione wiele ruchu, w zależności od pory roku (wiadomo że w okresie wyjazdowym więcej)- minimum 2 godziny dziennie, w weekendy często dłużej.

Ale oczwiście nie jesteśmy zdecydowani jeszcze, ciągle myślimy ;) problem w tym, że pies musi nam się podobać wizualnie, ten pudel by pasował pewnie ale wygląd ma jaki ma.

Mój sznup był psem podwórkowym, na spacery chodził praktycznie tylko w weekendy, więc nie mam porównania ;)

Moja kobieta z kolei z psami na spacery chodziła i dostosowywała jednak czas pod siebie a nie pod psa :) więc też inaczej na to patrzy

[gryf80]

no włqasnie,musicie wcześniej wszstko wyjasnić,porozmawiac o wspólnej opiece.trzymam kciuki

[marcin.sawa]

skończy sie pewnie na przygarnięciu jakiegoś szczeniaka coś czuję ;)

[Fauka]

[quote name='marcin.sawa']I uważasz że te rasy dadzą sobie radę na szlaku w górach?[/QUOTE]

Szlak w górach jest raz na jakiś czas, a co z pozostałym czasem? Taki pies poradzi sobie, kupujesz specjalny plecak i jazda z psem na barana :razz: W ogóle góry to nie taka prosta sprawa dla jakiegokolwiek psa, ponieważ wymaga to jednak trochę treningu by obyło się bez kontuzji. Pies musi być przyzwyczajony do intensywnego wysiłku, to nie takie hop siup jedziemy w góry i nagle z godziny spacerku robi się cały dzień łażenia po niewygodnym terenie.
Musicie to porządnie przemyśleć, nie można mieć wszystkiego bo nie ma rasy któa raz w roku potrzebuje ruchu, albo codziennie musi być wybiegana, albo w ogóle nie ma takiej potrzeby. Beagle, teriery to rasy wymagające, nie ma co sugerować się jednym przypadkiem bo o pies to historia. Takie psy bez odpowiedniej dawki ruchu mogą wam uprzykrzyć życie, a to przecież ma być przyjemność nie udręka.
Pomyślcie na spokojnie, czy jesteście w stanie poświęcić się i zapewnić psu dziennie 2-2,5 godziny ruchu i móc wyruszyć z nim w góry, czy po prostu lepiej bedzie wybrać rasę któa może wyjść na godzinkę i od tego nie ucierpi, a wy w pakiecie kupicie jakiś wygodny transportero-plecak by w tych górach psa nie zamęczyć :)

[motyleqq]

tak szczerze, to dużo też wychodzi 'w praniu'. ja mam dość aktywnego psa, ale jak ma cieczkę to nie ma aktywnych spacerów przez 2 tygodnie i da się to przeżyć ;) wiele razy mi się nie chciało i też jakoś dawaliśmy radę. zawsze można porobić coś ciekawego w domu. jeśli to raptem 2 dni w tygodniu, gdy nie macie czasu, to myślę że to nie jest tragedia i z średnio aktywnym psem sobie poradzicie

[Delph]

Moim zdaniem najwięcej zależy od ludzi. Jedni dadzą radę z aktywnym psem, bo po prostu wiedzą, na co się zdecydowali i np.:
- nie ruszy ich, że pies zjadł kanapę, kiedy nie mieli czasu na spacer, wiedzą, że to ich wina
- nie znudzą im się spacery i wynajdowanie coraz to nowych rozrywek psu
- mają możliwości wybrać się z psem na szkolenie
- gdy nie da rady wyjść na długi spacer, zajmą się psem w domu
- spacery krótsze nie będą snuciem się pod blokiem, a wyzwaniem i urozmaiconym szkoleniem zajęciem dla psa
- są gotowi na rozwiązywanie problemów behawioralnych, które mogą się pojawiać, gdy pies nie ma zaspokojonych potrzeb

Natomiast inni będą się męczyć z takim psiakiem przez kilkanaście lat, albo gdy pies zacznie dojrzewać stwierdzą, że ich to przerasta, bo jednak przyjemne i bezproblemowe jest życie ze spokojnym, statecznym kanapowcem.

Ja rozumiem, że każdemu oczy się świecą na myśl o rasach pracujących, mających duże możliwości. Łażenie po górach, psie sporty, intensywne szkolenie itp. itd. Warto sobie jednak zrobić rachunek sumienia i zastanowić się, czy wystarczy nam chęci i wytrwałości w CODZIENNYM życiu z takim psem przez następne kilkanaście lat. Wypady w góry są najczęściej raz do roku, a na co dzień wracamy z pracy zmęczeni i po 500 dwugodzinnych spacerach dzień po dniu sporo z nas miałoby dosyć ;) A pies to ma być przyjemność, towarzysz naszego życia codziennego, a nie męczarnia.

[gryf80]

[B]delph [/B]kwintesencja moich myśli :loveu:

[Afryka]

Marcinie, a czy koniecznie musi być szczeniak? Akurat z Waszego "zapotrzebowania" wynika, że chyba najbardziej pasowałby do Was pies już dorosły - taki np. 2-3 letni, który jest już trochę spokojniejszy i zapewne bez problemu zniesie 6 czy 8 godzin bez człowieka - dla szczeniaka to cała wieczność. Można oczywiście szukać rasowego czy w typie rasy do adopcji.
Nasza sunia w typie owczarka miała niecałe 5 lat kiedy ją wzięliśmy jest świetna - też z nią chodzimy po górach :)

[Unbelievable]

Marcin, mi się wydaje, że i beagle i jack russell będą dobrym rozwiązaniem, bo wydaje się, że oboje jesteście dosyć aktywni, ale też jakiś fajnie zbudowany, energiczny szczeniak ze schroniska będzie dla was fajny ;)

[Patmol]

Właśnie -na pewno liczy się częstotliwość wyjazdów z psem w [I]teren/ w góry[/I] -kiedy chodzi się cały dzień czy kilka całych dni
Szczególnie zimą, gdy jest mróz i głęboki śnieg --nie z każdym psem można iść na kilkugodzinny spacer w góry.
Wtedy liczy się i kondycja psa i to czy po prostu ma odpowiednią sierść, która go zabezpieczy przed zimnem. Noszenie psa zimą odpada -bo byłoby psu zimno; a człowiekowi za cięzko.

[Afryka]

W naprawdę głębokim śniegu, to chyba każdy pies małych rozmiarów będzie się trochę męczył. W sumie zależy co kto rozumie przez chodzenie po górach - dla jednego to będą wielodniowe wyprawy z namiotem na plecach, dla innego marsz grzbietem Gubałówki ;)

[Patmol]

psy małych rozmiarów sa lekkie i się nie zapadają w sniegu albo niewiele - jeśli jest chociaz lekki mróz i naprawdę dużo sniegu,

Kiedy ja zapadam się po kolana,albo bardziej - mój 17 kg pies ledwie łapy ma zapadnięte w sniegu i jeszcze się ogląda na mnie co chwilę -co ja tak wolno idę.

[Afryka]

17 kilogramowego psa trudno nazwać małym.
Jakiś czas temu byliśmy ze znajomymi na Starych Wierchach i koleżanka miała swoje sznaucery miniaturowe - przyznam szczerze, że dla nich to naprawdę nie była specjalna frajda, bo zapadały się w śniegu. Sierść miały mokrą po czubek głowy. Krótkie łapki też nie pomagają w chodzeniu po śniegu.

[Patmol]

17 kg to taki ani mały ani duży

dlatego biorąc psa trzeba przemyśleć bardzo swój tryb życia -i starać się dobrać sobie takiego psa, pod względem wielkości, charakteru i predyspozycji - żeby jak najbardziej pasował do przyszłych właścicieli

Moja znajoma ma pinczera średniego -wagowo, wielkościowo -odpowiada mojemu psu. Ma dobra kondycję i lubi spacery.Ale od września do kwietnia jest za zimno, żeby go zabrac w góry -bo ma całkiem inną sierść niż mój pies. Jeżdżą bez niego.

[2pbzen]

Czy Rottweiler jest rzeczywiście taki agresywny? Bardzo podoba mi się ten pies, jednak obawiam się o rodzinę i siebie:) Może to kwestia wychowania?

Edited March 15, 2013 by 2pbzen

[Fauka]

Każdy pies może być agresywny, są rasy które łatwiej i trudniej się układa, do niektórych trzeba mieć po prostu wyższy level wtajemniczenia ;)
Ale nawet amator może pozwolić sobie na trudnego psa, pod warukiem że odrobi lekcje, poczyta trochę wartościowej literatury i skorzysta ze szkolenia bo wtedy naprawdę sporo się można nauczyć na przyszłość :)
Jeżeli wybierzesz rottka z dobrej hodowli, po zrównoważonych rodzicach, zadbasz o jego socjalizację i konsekwentne wychowanie to nie powinien zamordować ciebie i rodziny :eviltong:

[asiak_kasia]

a ja się zastanawiam co to za nowa moda uskuteczniania takiej bezsensownej reklamy po forach internetowych?

alkomaty? na forum o psach ? :niewiem:

[2pbzen]

No niby tak, tylko że one nie są cały czas agresywne. Po prostu im "odbija" w najmniej oczekiwanym momencie. Możliwe, że media żądne popularności zrobiły tej rasie złą opinię. Jednak nie słyszałem o innych rasach tylu złych opinii.

[asiak_kasia]

widzę, że pieknie zedytowany pościk i sygnaturka ;)

a co do rotków, to radzę poczytać o rasie [url]http://www.rottweilery.wortale.net/[/url]

[2pbzen]

Dzięki za odpowiedzi i informacje:)

[omry]

[quote name='asiak_kasia']a co do rotków, to radzę poczytać o rasie [URL]http://www.rottweilery.wortale.net/[/URL][/QUOTE]

Plus jeszcze jakieś forum o rottkach, gdzie sobie możesz podpatrzeć jak się z takim rottkiem żyje tak naprawdę. No i jest tam też co poczytać.

[Fauka]

Wraz z moim bratem wychowaliśmy się z rottkiem. Pies był całkiem cierpliwy i przewidywalny, dziabnął mojego brata raz w nogę ostrzegawczo, kiedy ten próbował mu wykopać piłkę z pyska. Ale to było tylko capnięcie zębami, żaden atak i to było całkowicie do przewidzenia ;) jak z biegiem czasu sobie pomyślę, co robiliśmy temu biednemu psu, to cudem jest że żyjemy. Jest pełno złych i dobrych przykładów psów jednej rasy, bo to zależy od wielu czynników - hodowli, socjalizacji, wychowania, sytuacji.

[Karilka]

Łe tam. Z każdego psa, można zrobić przyjaciela rodziny. Trzeba chcieć.
Rottki to mi sie kojarzą z takimi dużymi ropuszkami.:evil_lol:

[Afryka]

Rzuciłam okiem na forum rottweilerowe, ale niestety wątek o stosunku do innych zwierząt jest dostępny tylko dla zarejestrowanych.
Znajoma hodowczyni kotów sprzedała kocię rasy main coon do domu z rottweilerem (rodowodowym). Przez dwa lata zwierzaki żyły sobie zgodnie, aż kiedyś kot nieopatrznie podszedł do miski psa i pies się na niego rzucił. Kot miał zmiażdżoną miednicę i uszkodzony kręgosłup i tylko dzięki refleksowi właścicielki, która była na miejscu i szybko zabrała kota do dobrego weterynarza, udało się go uratować.
Znam osobiście innego rottweilera i dwa miksy rottweilera i wszystkie te trzy psiaki są sympatycznie i grzeczne. Ale mimo wszystko po tej historii z kotem nie zdecydowałabym się na psa tej rasy.

Edited March 16, 2013 by Afryka

[motyleqq]

[quote name='Afryka']Rzuciłam okiem na forum rottweilerowe, ale niestety wątek o stosunku do innych zwierząt jest dostępny tylko dla zarejestrowanych.
Znajoma hodowczyni kotów sprzedała kocię rasy main coon do domu z rottweilerem (rodowodowym). Przez dwa lata zwierzaki żyły sobie zgodnie, aż kiedyś kot nieopatrznie podszedł do miski psa i pies się na niego rzucił. Kot miał zmiażdżoną miednicę i uszkodzony kręgosłup i tylko dzięki refleksowi właścicielki, która była na miejscu i szybko zabrała kota do dobrego weterynarza, udało się go uratować.
Znam osobiście innego rottweilera i dwa miksy rottweilera i wszystkie te trzy psiaki są sympatycznie i grzeczne. Ale mimo wszystko po tej historii z kotem nie zdecydowałabym się na psa tej rasy.[/QUOTE]

to mógłby być jakikolwiek inny pies. łącznie z kundelkiem.