Jaaga

Właśnie o to chodzi, że gdyby te sprawy obchodziły wiekszosć ludzi, to nam byłoby lżej. Udostępniam Amely gdzie się da. Na FB jakaś kobieta zarzuciła mi, że na schroniskowym filmiku Amely jest dręczona i "ktoś" ma jej pomóc i ja przygarnąć. Normalnie staram się głęboko odetchnąć, policzyć do iluś, ale w czwartej dobie czekania na to, czy Amely przekroczy granice, kiedy włascielka schroniska wysiada psychicznie po przejechaniu ok 800 km z ilomaś chorymi i niepełnosprawnymi psami i wizją powrotu do schroniska z większością z nich, ch.. mnie strzela na takie wypociny.

Widać, że w tym kojcu są inne niewidome psy.Wstawię zdjecie towarzyszy niedoli Amely. Takie piękne, serce mi się ściska na ich widok. Na myśl o tym, ze na oślep muszą poruszac się między tą zimna budą, a plasitkowym legowiskiem. Nic nie widzą, wszystkiego boją się. Bez szansy na zmianę losu, bo na co komu kłopot i niewidomy pies? Amely w drodze, a one bezimienne, nie interesujące nikogo oprócz Mariny. Po cichutku liczę na to, że amelka zobaczy świat i znajdzie dom, a wtedy bedę mogła wziać któregoś. Dziś doszłam do wniosku, że chyba ze mną jest coś mocno nie tak. Znajome hodowczynie

Ślicznie dziękuję, zapisane. Dziękuję bardzo.

Mam takie same odczucia i co gorsze,a dla mnie zupełnie niezrozumiałe, że to robi ukraińska strona. Zamiast się cieszyć, że ktoś chce zabierać ich kalekie psy, to rzucają kłody pod nogi i je tak często odsyłają z granicy z byle powodu. Kaleki szczeniak nie przejechał, bo zakwestionowali jego wiek. Dla mnie to wielki wstyd. Mentalnie są daleko od Europy i długo tam nie dotrą. Przez takie działanie, już kierowcy nie biorą szczeniaków, które mają największe szanse oraz chorych i niepełnosprawnych psów, które najbardziej potrzebują pomocy. Amely może przyjechać dzięki temu, że Ola pokryje koszt je

Tolu, chyba będzie wpłata od Zuzanny J. Marzena napisała, że na koniec miesiąca jeszcze wpłaci drugi raz. To czekanie mnie wykańcza, co dzień odwleka się przyjazd. Biedna mała.

Również bardzo dziekuję :)

Ślicznie dziękuję :) Już poprawiłam numerację. Rozumiem, że chodzi o musy, teraz nr 12, zaznaczam je.

Takie transporty są opóźniane i bardziej kontrolowane na granicy, trudniej przejechać, często są cofane z byle powodu. Zapraszam wszystkich na mój bazarek Amelkowy:

Teraz moje przetwory, podzielone wg pory zbiorów: Wiosna 8. Dwa słoiki syropu z mniszka lekarskiego z cytryną lub limonką (nie oznaczyłam słoików). Kwiaty zbierane na nie nawożonej łące, w południe, bez chemii. Osad w sy ropie pochodzi z pyłku kwiatowego oraz cytryny. Cena wywoławcza za słoik 10 zł.Za poradnikzdrowie cytuję: Syrop z mniszka lekarskiego ma m.in. działanie przeciwwirusowe i przeciwzapalne, dlatego najczęściej jest stosowany w leczeniu bólu gardła i kaszlu. Dzięki zawartości wielu cennych witamin i minerałów może być stosowany także w celu leczenia dolegliwości żołądkow

Na bazarek przeznaczam poszewki, które sprzedała mi taniej znajoma pani w sklepie z używaną odzieżą, więc podzielę się nimi z Amely oraz moje przetwory. Są przygotowane na domowe potrzeby, w pełni ekologiczne, nie "chrzczone" i nie rozcieńczane. 1. Poszewka na kołdrę w komplecie z poszewką na normalną poduszkę dla młodej miłościczki koni, zapinane na zamek, szerokość poszewki 130 cm. Cena wywoł. 9 zł 2. Śliczna poszewka na kołdrę - wspomnienie lata. Z jednej strony wzór patchworkowy: koniki morksie, rozgwiazdy, kwiatuszki i paseczki, z drugiej błekitno beżowe paski. Szerokość p

Zapraszam wszystkich serdecznie na bazarek, który utworzyłam na potrzeby niewidomej, starszej Amely, która do mnie jedzie z Ukrainy: Bazarek ma formę licytacji, będzie trwał 5 dni, do wtorku 08.12.20 do godz. 20.00. Kupujący pokrywa koszt przesyłki. Możliwy odbiór osobisty w Katowicach Dąbrówce Małej.

Są problemy z transportem. Kierowca odmówił wzięcia niepełnosprawnych psów. Amely ma ponoć jechać, z resztą gorzej. Jest psiak paliatywny z nowotworem, który miał jechać do Poski, żeby tu dożyć w kochającym domu, który na niego czeka. Bardzo mi go żal. Przyjazd będzie opóźniony.

Podnoszę bazarek, może ktoś jeszcze zechce pomóc Amely?

Dalej, choc już nie panicznie. Można wszystko koło niej robić, jesli nie zwraca się uwagi na jej syki. Za blisko nie można, bo rąbnie pazurami. jest bez porównania lepiej, niż na początku, kiedy ze stresu potrafiła się załatwić do miski z jedzeniem i była na feromonach. koleguje się z koteczką, którą ktoś do nas podrzucił w ciąży. Liczyłam na jej adopcję, ale ma nawyk łapania za nogi pazurami i wbijania w nie zebów, więc chętnych nie było. Nie nadałam jej imienia, zeby nie zapeszyc, że zostanie. I tym sposobem mamy poprostu Kotę i tą zamojską Wścieklicę.

Też tak myślę. Tak samo robił 18 letni yorczek mojej mamy, ktorego weci traktowali jak śmierdzące jajko ze względu na ryzyko zabiegu związane z wiekiem. wiem, że mial ropnie w tylnych zębach i najpierw dostawał antybiotyk, a dopiero później miał je czyszczone i usuwane wg potrzeb. Jeszcze boję się też dirofilarii. Dobrze, ze chociaż teraz nie ma komarów, to nie rozniosłaby, gdyby miała. I tak w głębi duszy marzę, że jej ślepota (od początku pobytu w schronisku) jest operacyjnie do usunięcia. stanęłabym na głowie, żeby tylko mała dała radę jeszcze jednym oczkiem zobaczyć świat. Trzymajcie