Białaczka!

[Beluta]

Lazy,
Trzymam kciuki, doktor Jagielski jest swietnym specjalistą od nowotworów.

[bajadera]

[FONT=Georgia][SIZE=3][COLOR=blue]Ja miałam przybadek białaczki młodzieńczej u suki ze swojej hodowli. Zaczęło się niewinnie od guzka na dziąśle, gdy suczka miała 10 miesięcy. Zrobiono zabieg, poem było leczenie. Szczegółów nie znan, bo suczka była u szwagierki, a ta nie bardzo umiała odtworzyć, co jej podawano. Po kilku tugodniach w bardzo szybkim tempie na całej skórze pojawiły się guzki wypełnione krwią, suczka bardzo osłabła. Wzięliśmy ją do naszego veta, który miał dwa podejrzenia - zakażenie promieniowcami albo białaczka. Krew z guzków została pobranana badania bakteriologiczne (nic nie wykazały) i histopatologiczne. Robi w je w Łodzi ktoś na Akademii Medycznej (obecnie UM), kto specjalizuje się w takich rzeczach w ramach swoich badań. Wynik przyszedł szybko - złośliwa białaczka młodzieńcza. Niestety nie było żadnego ratunku i suczka 3 dni przed pierwszymi urodzinami musiała przekroczyć Tęczowy Most.[/COLOR][/SIZE][/FONT]

[mch]

Paulinko trzymamy kciuki za Lazowską

[LAZY]

Witam.

Na poczatku chciałam bardzo serdecznie podziekowac Hani (Flair). Kochana jestes wielka! Hania poświeciła swój czas i pienaidze (rachunek za telefon:oops: ) i podpytała swojego weterynarza o to i owo. Przede wszystkim jej znjaomy weterynarz jak sie dowiedział ze chora sunia jest ze Szczecina spytał czy była juz u doktora Gugały! A to nasz wet!!! To dobry znak. Po drugie poweidział ze Gugała współpracuje z dr Jagielskim! Razem organizuja rózne sympozja onkologiczne itp. To drugi dobry znak! Jestesmy w dobrych rękach!
Jeśli chodzi o sama białaczke to pewno czeka nas jeszcze okres diagonzy dotyczący stadium choroby itd. Potem dobranie odpewiedniego programu leczenia. Przeraziło mnie jedno. Podejrzenie znajomego Flair ze moga sie nie podjac leczenia w Szczecinie. Martwi mnie to. Warszawa daleko, koszty ogromne a mój portfel juz teraz powoli pęka w szwach.
Białaczka oczywiscie jest nie uleczalna jedynie zaleczalna. Od jej rodzaju, stadium itd. zależec bedzie to jak długo uda nam sie oszukac chorobe.
Dzisiaj sunia czuje sie dobrze. Byłysmy na stadionie i troszke sobie poszlała. Je kurczaczka i duzo pije (co wazne przy braniu sterydów). Nie mamy temperatury wiec jest lepiej niz było przedwczoraj.
Jutro rano mam wizyte u dr Gugały. Powinien byc po konsultacji z dr Jagielskim (mam taka nadzieje). Pewno bedzie miał juz komplet badan. Teraz tylko trzymac kciuki zeby to była najłagodniejsza biaąłczka pod słońcem we wczesnym stadium.
Najbardziej boje sie usłyszec ze tego leczyc w zasadzie nie ma sensu, bo sunia długo nie pozyje. Ze mamy takie stadium zaawansowania i taka ciezka białaczke ze długo nie pociagniemy.
Moje motto: "Psa należy leczyć tak długo, jak długo leczenie nie sprawia wiecej bólu niż sama choroba". Mądre słowa zaczerpnięte z jednego z artykułów dr Jagielskiego.

[Alicja]

[URL="http://www.dogomania.pl/forum/Moje%20motto:%20"]Moje motto: "Psa należy leczyć tak długo, jak długo leczenie nie sprawia wiecej bólu niż sama choroba". Mądre słowa zaczerpnięte z jednego z artykułów dr Jagielskiego.[/URL]
Paulinko , bardzo madre te słowa , ale mam taką nadzieję ,że u Was będzie warto ,że to naprawdę dopiero poczatek i przed Lazy jeszcze kilka dobrych lat

[asher]

Paulina :kciuki:
Jesli będzie potrzebne leczenie w Warszawie, to miejscówkę macie zapewnioną. Możecie się u mnie zatrzymać na tak długo, jak to bedzie konieczne. Więc tym sie nie martw ;)

[Agga]

[COLOR=darkgreen][B]ALU święte słowa. ja się do nich zastosowałąm :-( [/B][/COLOR]
[COLOR=darkgreen][/COLOR]
[COLOR=darkgreen][B]Paulinko jestem ciągle myslami przy was. LAZY psinko zdrowiej[/B][/COLOR]

[Flaire]

LAZY, ja jakoś mam takie przeczucie, że uda sie psinkę leczyć w Szczecinie. Nie wiem, czemu, ale tak jakoś myślę. Ale jak się nie da, to jestem pewna, że uda się to jakoś dogomaniacko w Warszawie załatwić, więc o to się nie martw.

[LAZY]

To jest odpowiedz od dr Jagielskeigo odnosnie białaczki.

[QUOTE]Termin białaczka zarezerwowany jest dla nowotworów układu hematopoetycznego wywodzących się ze szpiku kostnego i mogących mieć charakter limfoidalny lub nielimfoidalny. Ze względu na stopień dojrzałości komórek nowotworowych dzieli się białaczki na:
· ostre,
· przewlekłe.
Białaczki ostre są wynikiem transformacji nowotworowej i proliferacji wczesnych krwiotwórczych komórek prekursorowych, co prowadzi do zahamowania rozwoju normalnych linii komórkowych. Przewlekłe białaczki powstają w wyniku transformacji nowotworowej późnych prekursorów układu krwiotwórczego, w wyniku czego powstają komórki dobrze zróżnicowane. Stąd białaczki wywodzące się z komórek limfoidalnych mogą być określane jako: ostra białaczka limfoblastyczna (ALL) lub przewlekła białaczka limfatyczna (CLL). Białaczki wywodzące się z komórek nielimfoidalnych są bardziej zróżnicowane i trudniejsze do klasyfikacji, szczególnie u kotów. Białaczka nielimfatyczna z określonej linii komórkowej może ewoluować w inną, procesem nowotworowym mogą być dotknięte tylko niektóre linie komórek nielimfoidalnych lub może on dotyczyć ich wszystkich. Chociaż używane są niekiedy terminy ostra białaczka szpikowa (AML) i przewlekła białaczka granulocytarna (CGL), to często wszystkie białaczki nielimfoidalne określane są razem jako choroby mieloproliferacyjne.

Białaczki limfatyczne i szpikowe

W tym rozdziale omówione zostaną ALL, CLL, AML, CGL i białaczki monocytowe oraz mielomonocytowe.

Występowanie

Ostre białaczki stanowią niecałe 10% wszystkich nowotworów układu krwiotwórczego psów, przy czym AML występuje trzy razy częściej niż ALL (Couto, 1992). Chorują psy młode i w średnim wieku (średnio 5-6 letnie w ALL), choć zakres jest szeroki (1-12 lat). Samce zapadają na te choroby częściej niż samice (3:2), nie stwierdzono predylekcji rasowych. Przewlekłe białaczki stwierdzane są u psów znacznie rzadziej niż ostre, przy czym liczba przypadków CLL znacznie przewyższa liczbę przypadków CGL. Zazwyczaj zwierzęta są w średnim wieku lub starsze (średnio 9,4 lat dla CLL). Samce chorują na CLL dwukrotnie częściej od samic. Nie stwierdzono predylekcji rasowych. U kotów białaczki występują częściej stanowiąc 1/3 wszystkich nowotworów układu krwiotwórczego (Theilen i Madewell, 1987). Około 2/3 przypadków to białaczki szpikowe (Couto, 1992). Wśród białaczek limfatycznych dominuje ALL, CLL występuje rzadko.

Przyczyny

Przyczyny rozwoju białaczek psów są nieznane. Od jednego z pacjentów z białaczką wyizolowano lentiwirusy (Safran i wsp., 1992). Promieniowanie jonizujące, ekspozycja na benzen są czynnikami mogącymi wywoływać ALL ludzi (Leifer i Matus, 1985). CLL ludzi może mieć podłoże genetyczne, a także podłoże immunologiczne (stwierdzono występowanie łącznie z chorobami autoimmunologicznymi) (Leifer i Matus, 1985, 1986).
U kotów bardzo istotnym czynnikiem etiologicznym jest FeLV. U 90% kotów z białaczkami limfatycznymi i szpikowymi stwierdzano zakażenie FeLV. Możliwe są też inne czynniki etiologiczne, gdyż doświadczalne zakażenie FeLV wywołuje zaburzenia mieloproliferacyjne jedynie u niewielkiego odsetka zwierząt. W białaczce kotów stwierdzano aberracje chromosomalne dotyczące komórek zakażonych i niezakażonych FeLV (Grindem i Bouen, 1989; Gulino, 1992). Przyjęto hipotezę, że FeLV wywołuje proliferacje komórek hematopoetycznych, co zwiększa ryzyko aberracji chromosomalnych, a one z kolei wywołują transformację nowotworową. FIV także może być przyczyna zaburzeń mieloproliferacyjnych samodzielnie lub wespół z FeLV (Hutson i wsp., 1991).

Patologia

Ostre i przewlekłe białaczki wywodzą się z limfoidalnych i nielimfoidalnych linii komórkowych (tab. 15.11). Granica pomiędzy białaczką ostrą i przewlekła nie zawsze jest wyraźna, w niektóry białaczkach limfatycznych dominują formy dobrze zróżnicowane, jednocześnie jednak występują też komórki niedojrzałe, co uniemożliwia przewidzenie dalszego przebiegu choroby.
W wielu ostrych białaczkach komórki są na tyle słabo zróżnicowane, że bez odpowiednich technik cytochemicznych, immunocytochemicznych, czy cytometrycznych nie jest możliwe ustalenie, czy komórki są/nie są limfoidalne/mieloidalne. Zależnie od typu komórek ostre białaczki szpikowe dzieli się na: ostrą białaczkę mieloblastyczną niezróżnicowaną (AML), ostrą białaczkę monocytową/monoblastyczną (AMoL) i ostrą białaczkę mielomonocytową (AMML).
U kotów komórki białaczkowe wywodzą się z różnych linii komórkowych, stąd różnicowanie białaczki szpikowej z innymi zaburzeniami mieloproliferacyjnymi jest trudniejsze. Jest to niewątpliwie spowodowane tym, że wszystkie linie komórkowe wywodzą się ze wspólnej, pluripotencjalnej komórki macierzystej pnia, np. rozrost komórek linii erytrocytarnej u kota może dać poczatek erytroleukemii lub AML.

Przebieg kliniczny

Ostre białaczki charakteryzuje agresywny przebieg kliniczny i szybki postęp choroby. Wczesne formy blastyczne proliferują w szpiku kostnym kosztem prawidłowej hematopoezy dostając się do krwi, naciekając narządy wewnętrzne, np. śledzione, wątrobę, węzły chłonne i nerwy. Masywna leukocytoza powoduje nadlepkość krwi, co doprowadza do tworzenia agregatów komórkowych i zatorów w mózgu i płucach. Zdarza się, że komórki nowotworowe nie przedostają się do krążenia, rozwija się białaczka bezbiałaczkowa. Ostre białaczki zazwyczaj charakteryzuje znaczna mielosupresja, tj niedokrwistość, małopłytkowość, limfopenia, granulocytopenia i zwiększona podatność na zakażenia w związku z obniżeniem odporność humoralnej i komórkowej.
Białaczki przewlekłe charakteryzuje powolny rozwój choroby i stosunkowo słabo wyrażone objawy kliniczne. Komórki nowotworowe proliferują w szpiku kostnym kosztem prawidłowej hematopoezy, przedostają się do krwi, naciekają narządy wewnętrzne. Jednak mielosupresja jest mniejsza niż w białaczka ostrych. W CGL w końcowym etapie choroby dochodzi do proliferacji komórek blastycznych (kryzys blastyczny), wiele miesięcy, lat po postawieniu rozpoznania CGL. I w białaczka przewlekłych mogą występować wtórne zakażenia.

Zespoły paranowotworowe

W 25% przypadków CLL psów występuje gammopatia monoklonalna. U 10% pacjentów poziom immunoglobulin jest obniżony. Czerwienica prawdziwa może być przyczyną zespołu nadlepkości krwi.

Objawy kliniczne

W ostrych białaczkach można obserwować:
· objawy niespecyficzne – słabość, ospałość, brak apetytu, wymioty, biegunkę, podwyższenie ciepłoty ciała (głównie w AML), bladość błon śluzowych,
· nieznaczne powiększenie węzłów chłonnych (mniej nasilone niż w chłoniakach), splenomegalię, hepatomegalię,
· nieprawidłowości hematologiczne będące przyczyną krwotoków, wylewów krwawych, obrzęków stawów (wylewów śródstawowych) lub DIC (częściej w AML).
Inne możliwe objawy to:
· naprzemienne kulawizny, ból kostny (częściej w AML),
· zmiany w gałce ocznej – wylewy w spojówce i siatkówce oka, krwistek, jaskra, nacieczenie siatkówki (częściej w AML),
· zaburzenia neurologiczne, neuropatie, niedowłady (częściej w ALL),
· wtórne zakażenia np. skóry.
W połowie przypadków CLL mogą nie występować żadne objawy kliniczne, a rozpoznanie choroby stawiane jest na podstawie badania hematologicznego. W pozostałych parzypadkach CLL i we wszystkich przypadkach CGL występują słabe, ale pogłębiające się objawy choroby takie jak: ospałość, brak apetytu, wymioty, podwyższenie ciepłoty ciała, wielomocz, zwiększone pragnienie, utrata masy ciała, bladość błon śluzowych, nieznaczne powiększenie węzłów chłonnych (częściej w CLL), splenomegalia lub hepatomegalia, nacieczenia skóry, zespół nadlepkości krwi.

Rozpoznawanie

Wstępne rozpoznanie białaczki stawiane jest na podstawie objawów klinicznych i laboratoryjnych (ryc. 15.13). Ostateczna diagnoza wymaga badania szpiku kostnego, w którym stwierdza się komórki nowotworowe jednej lub wielu linii (ryc. 15.10, 15.11 i 15.12).

Badania w kierunku zakażenia FeLV i FIV

U wszystkich kotów podejrzanych o białaczkę / zespół mieloproliferacyjny należy wykonać test wykrywający antygen FeLV lub przeciwciała anty-FIV.

Badania laboratoryjne

W badaniu hematologicznym stwierdza się niedokrwistość nieregeneratywną, małopłytkowość lub neutropenię, które są wynikiem mielosupresji (cięższe cytopenie stwierdzane są w białaczce ostrej, niż w przewlekłej). W krążeniu stwierdza się obecność nietypowych komórek białokrwinkowych, tj. limfoblastów w ALL, mieloblastów w AML, monoblastów w AmoL, dużą liczbę limfocytów w CLL lub ganulocytów CGL z przesunięciem w lewo w kierunku mielocytów, czasami mieloblastów. W ostrych białaczkach należy ocenić koagulogram w celu wykrycia skaz krwotocznych lub DIC.
Badanie biochemiczne surowicy obejmuje przede wszystkim określenie stężenia Ca (wykrycie hiperkalcemii), aktywności enzymów wątrobowych (wykrycie dysfunkcji wątroby), stężenia kreatyniny i azotu mocznika (wykrycie dysfunkcji nerek). Dla rozpoznania gammopatii monoklonalnej w CLL konieczne jest określenie poziomu białka całkowitego i wykonanie elektoforezy białek surowicy.

Badania obrazowe

Badanie radiologiczne i ultrasonograficzne jamy brzusznej może ujawnić powiększenie wątroby. Zajęcie tego narządu przez komórki nowotworowe może być potwierdzone tylko w badaniu materiału z BAC lub biopsji.

Biopsja/BAC

Badanie cytologiczne aspiratu szpiku kostnego ma zasadnicze znaczenie dla:
· potwierdzenia rozpoznania białaczki,
· określenia stopnia upośledzenia prawidłowej hematopoezy,
· określenia rodzaju dominujących komórek, tj. blastów (ostra białaczka), proliferujących, dojrzałych komórek limfoidalnych lub mieloidalnych (przewlekła białaczka).
Zastosowanie technik cytochemicznych i immunocytochemicznych pozwala w ostrych białaczkach na zaklasyfikowanie blastów do określonej linii komórkowej. Z kolei techniki immunocytochemiczne i cytometria przepływowa umożliwiają określenie fenotypu komórek w aspiratach szpiku kostnego (Vernau i Moore, 1999).

Klasyfikacja kliniczna

Nie stworzono systemu klasyfikacji klinicznej dla białaczek.

Leczenie

Leczenie chirurgiczne

Nie jest stosowane.

Radioterapia

Nie jest stosowana. Napromienianie szpiku kostnego wiąże się z objawami ubocznymi nieakceptowalnymi u zwierząt.

Chemioterapia

Jest leczeniem z wyboru w białaczkach. Odpowiedź na chemioterapię zależy od typu procesu. Celem leczenia jest zniszczenie komórek nowotworowych i umożliwienie prawidłowej hematopoezy. Taki efekt łatwiej jest osiągnąć w przypadkach białaczek przewlekłych, niż ostrych. Znaczna mielosupresja towarzysząca ostrym białaczkom uniemożliwia często wykorzystanie leków cytostatycznych z powodu niezdolności do odbudowy prawidłowej liczby krwinek. Intensywna opieka medyczna, transplantacja szpiku kostnego oraz pozaustrojowe modyfikowanie szpiku kostnego są procedurami stosowanymi w medycynie człowieka, a nieużywanymi / nieakceptowanymi w medycynie weterynaryjnej. Zastosowanie psich i kocich rekombinowanych czynników wzrostowych kolonii granulocytarnych (G-CSF) i granulocytarno-makrofagowych (GM-CSF) pozwala na znaczne poprawienie stanu zwierząt w leczeniu ostrych białaczek. Nie są one niestety dostępne komercyjnie.
Leki zalecane w leczeniu ALL są podobne do stosowanych w chłoniaku, tj winkrystyna, prednizolon, leki alkilujące i inne. Leczenie ALL jest oparte o wykorzystanie arabinozydu cytozyny wspomagającego różnicowanie komórek blastycznych. Cytarabina stosowana jest łącznie z prednizolonem, merkaptopuryną i tioguaniną. Protokoły indukcyjne dla ostrej białaczki przedstawiono w tabeli 15.12. Leczenie indukcyjne stosowane jest do momentu powrotu liczby leukocytów do wartości prawidłowych oraz zaniku blastów we krwi obwodowej. Teoretycznie dawki leków oraz częstość ich podawania zmniejszane są w protokołach podtrzymujących, ale w praktyce rzadko można sobie na to pozwolić.
Chemioterapia zalecana jest też zazwyczaj w przewlekłych białaczkach, choć w niektórych przypadkach bezobjawowej CLL wystarcza czasowo monitorowanie stanu klinicznego i parametrów hematologicznych. W leczeniu CLL stosowany jest zazwyczaj chlorambucil oraz prednizolon. Lekami z wyboru w CGL są hydroksymicznik lub busulfan (tab. 15.13). Celem leczenia jest powrót liczby leukocytów do wartości prawidłowych. Odpowiedź na leczenie monitorowana jest na podstawie badań hematologicznych. Po uzyskaniu remisji wprowadzane jest leczenie podtrzymujące z zastosowaniem mniejszych i rzadszych dawek w/w leków.

Tab. 15.12 Protokoły chemioterapii w leczeniu ostrej białaczki.
Ostra białaczka limfoblastyczna (ALL)
Podstawowy protokół indukcyjny
Winkrystyna 0,5 mg/m2 iv. co 7 dni
Prednizolon 40 mg/m2 p.o. dziennie przez 7 dni, następnie 20 mg/m2 co 48 godzin
Dodatkowe leki
Cyklofosfamid 50 mg/m2 p.o. co 48 godzin * (patrz tab. 15.7)
cyklofosfamid + arabinozyd cytozyny 50 mg/m2 p.o. co 48 godzin * (patrz tab. 15.7) 100 mg/m2 sc. lub iv. dziennie przez 2 dni (koty) lub 4 dni (psy) (w dawkach podzielonych przy podaniu iv.)
L-asparaginaza 10000-20000 j.m./m2 im. co 2-3 tygodnie
Ostra białaczka szpikowa (AML)
Protokół podstawowy
Arabinozyd cytozyny 100 mg/m2 sc. lub iv. dziennie przez 2-6 dni
Dodatkowe leki
prednizolon 40 mg/m2 p.o. dziennie przez 7 dni, następnie 20 mg/m2 co 48 godzin
6-tioguanina 50 mg/m2 p.o. dziennie lub co 48 godzin
6-tioguanina+doksorubicyna 50 mg/m2 p.o. dziennie lub co 48 godzin10 mg/m2 iv. co 7 dni
Markaptouryna 50 mg/m2 p.o. dziennie lub co 48 godzin
Protokoły alternatywne
arabinozyd cytozyny 5-10 mg/m2 sc. 2 razy dziennie przez 2-3 tygodnie, następnie co drugi tydzień
Doksorubicyna 30 mg/m2 (psy) lub 20 mg/m2 (koty) iv. co 3 tygodnie lub 10 mg/m2 co 7 dni
Leczenie podtrzymujące
Każda z wymienionych powyżej kombinacji leków po zmniejszeniu dawek i częstotliwości dawkowania może stanowić leczenie podtrzymujące i utrzymuje liczbę białych krwinek w granicach normy.

Tab. 15.13 Protokoły chemioterapii w leczeniu przewlekłej białaczki.
Przewlekła białaczka limfatyczna (CLL)
Podstawowy protokół indukcyjny
Chlorambucil 2-5 mg/m2 p.o. dziennie przez 7-14 dni, następnie 2 mg/m2 co 48 godzin lub 20 mg/m2 p.o. jako pojedyncza dawka co 14 dni
Prednizolon 40 mg/m2 p.o. dziennie przez 7 dni, następnie 20 mg/m2 co 48 godzin

Dodatkowe leki
Winkrystyna 0,5 mg/m2 iv. co 7 dni

Protokoły alternatywne
Winkrystyna 0,5 mg/m2 iv. co 7 dni
Cyklofosfamid 50 mg/m2 p.o. co 48 godzin *
Prednizolon 40 mg/m2 p.o. dziennie przez 7 dni, następnie 20 mg/m2 co 48 godzin
Lub
Winkrystyna 0,5 mg/m2 iv. co 14 dni (tydzień 2 i 4)
cyklofosfamid 200-300 mg/m2 p.o. lub iv. co 14 dni (tydzień 1 i 3)
Prednizolon 40 mg/m2 p.o. dziennie przez 7 dni, następnie 20 mg/m2 co 48 godzin
Przewlekła białaczka szpikowa (CML)
Hydroksymocznik 50 mg/kg p.o. dziennie przez 1-2 tygodnie, następnie co 48 godzin lub 80 mg/kg p.o. co 3 dni aż do uzyskania remisji lub 1 g/m2 p.o. dziennie aż do uzyskania remisji
busulfan 2-6 mg/m2 p.o. dziennie aż do uzyskania remisji
Leczenie podtrzymujące
Każda z wymienionych powyżej kombinacji leków po zmniejszeniu dawek i częstotliwości dawkowania może stanowić leczenie podtrzymujące i utrzymuje liczbę białych krwinek w granicach normy.
* patrz tabela 15.7

Inne metody leczenia

Jeszcze przed rozpoczęciem chemioterapii należy rozpocząć leczenie hiperkalcemii i hipergammaglobulinemii mogących towarzyszyć białaczce (patrz rozdział 2). Ponadto w ostrej białaczce zazwyczaj potrzebne jest leczenie wspomagające, tj. płynoterapia (przy odwodnieniu, braku apetytu), przetoczenie krwi (przy utracie dużej ilości erytrocytów lub płytek krwi) i antybiotykoterapia (przy wtórnych zakażeniach bakteryjnych).

Rokowanie

Rokowanie jest niepomyślne ze względu na:
· niemożność uzyskania i utrzymania remisji,
· niewydolność narządów wewnętrznych potęgującą działania uboczne leków cytostatycznych,
· posocznicę spowodowaną chorobą lub leczeniem,
· DIC.
Rokowanie dla psów z ALL jest nieznacznie lepsze, niż dla psów z AML. W 20-40% przypadków ALL udaje się uzyskać remisję, czas przeżycia jednak jest zazwyczaj krótki, 1-3 miesięczny (Couto, 1992), niekiedy dłuższy (MacEwen i wsp., 1977; Matus i wsp., 1983; Gorman i White, 1987). Czas przeżycia w AML rzadko przekracza 3 miesiące (Couto, 1985; Grindem i wsp., 1985). Rokowanie w przewlekłych białaczkach psów jest znacznie lepsze, niż dla białaczek ostrych. Średnia i mediana czasu przeżycia dla zwierząt z CLL może przekraczać 1 rok (Leifer i Matus, 1985, 1986). Dla pacjentów z CGL czasy przeżycia są zazwyczaj dużo krótsze z powodu dużego ryzyka wystąpienia kryzysu blastycznego.
Reakcja na leczenie protokołem COP jest lepsza u kotów z chłoniakami (64% odpowiedzi), niż z białaczką (27% odpowiedzi) (Cotter, 1983). Czasy przeżycia są dłuższe u pacjentów z ALL (1-7 miesięcy), niż kotów z AML (2-10 tygodni) (Couto, 1992). Odpowiedź CLL na leczenie jest zazwyczaj dobra, doniesienia na temat CGL są podobne.
[/QUOTE]

Przerażajace sa te rokowania....:-(

[Flaire]

LAZY, nie sugeruj się generalnymi opisami - poczekaj na swoją własną diagnozę.

[rebellia]

[quote name='Flaire']LAZY, nie sugeruj się generalnymi opisami - poczekaj na swoją własną diagnozę.[/quote]

racja :-( trzeba mieć dużo wiary i nadziei bo każdy przypadek jest odrębny

[daga10011]

Lazy..tak mi przykro to czytac:-( .Trzymam kciuki aby diagnoza po konsultacjach byla optymistyczna-o ile wogole mozna tu o optymizmie mowic:-( .Trzymaj sie cieplutko-jestesmy z Toba i trzymamy mocno kciuki

[malawaszka]

[quote name='LAZY']Teraz tylko trzymac kciuki zeby to była najłagodniejsza biaąłczka pod słońcem we wczesnym stadium.[/quote]

i za to trzymamy całą rodzinką :kciuki:

[tufi]

Lazy - bardzo madre slowa o odchodzeniu...
Nie martw sie, masz takie wsparcie, ze sunia dlugo jeszcze cieszyc sie bedzie zyciem - popatrz na moje czipsy: Bunia po wylewie - zyje juz 5 lat, w sumie na swiecie 6; Beri - po aspergillusie i martwicy chrzastki nosa w sumie sladu nie ma, bryka jak szczenie, a co przezywalam, to wiesz... No i Bigos - mial zyc 2 tyg-2 miesiace max, a ma juz 18 miesiecy i nie zanosi mu sie na cos zlego - wiara i milosc czynia cuda, a takie wsparcie leczy lepiej niz niejeden lek! Trzymajcie sie cieplutko, badz bardzo silna i wylacznie dobrej mysli - na smutki masz jeszcze duzo czasu!

[freda]

lazy
pisałaś że sunia brykała po stadionie
wiem że bardzo Cię to cieszy jako objaw dobrego samopoczucia
ale pamiętaj że zarówno choroba jak i leczenie będą bardzo obciążające dla organizmu i staraj się sunię oszczędzać
brykać będzie jak wydobrzeje
trzymamy kciuki

[sylwiaskalska]

[quote name='LAZY']Przerażajace sa te rokowania....:-([/quote]

Musisz jednak wierzyć że każdy organizm jest inny tak jak u człowieka, niektóre organizmy są bardzo silne i walczą - mam nadzieje że Lazy właśnie jest silnym organizmem :)

Sama widziałam wczoraj że Lazy to dzielna dziewczynka :)

[LAZY]

Nie ma jeszcze wyników szpiku. Jagielskiemu nie bardzo wyniki krwi pasuja w 100% do białaczki. Muszą sie upewnic. Niestety podejrzeniem jest ostra białaczka limfatyczna. Nasze szanse wtedy to 1-3 życia. Niewiele...
Może to byc jeszcze chłonniak wątroby jeśli calkowiecie badanie szpiku wykluczy białaczke. Wtedy mamy parę miesiecy wiecej. Jestem zalamana...prawie zrezygnowana...nie mam siły. Co spojrzę na Lazy to płacze! Dlaczego to nas spotyka??? DLACZEGO????????????????????:placz:

[sylwiaskalska]

Paulinko no cóż moge powiedzieć - zawsze jestem z toba dla Ciebie rozchmurz się chodź odrobinkę [IMG]http://www.gify.biz/gify%20kreskowki/gifu-kubus-puchatek/disa0060.gif[/IMG] [IMG]http://www.gify.biz/gify%20kreskowki/gify-Windel%20Winnie/WindelWinnie__9_.gif[/IMG]

[Aganiok]

Jest mi bardzo przykro. Ale nie załamuj się, wszystko jest możliwe, a szansa jest zawsze...

[jo-jo]

Paulinko jesteśmy z Wami tak jak już pisałam całym naszym serduchem moim i Jojkowym :calus: :calus: :calus: :calus: :calus: :calus: :calus:

[PIKA]

Paulinko
Dopoki nie ma na nic 100% pewności to nalezy myśleć pozytywnie

My calą (juz piatką) trzymamy kciuki, lapki i skrzydelka :kciuki:

[wolfi]

Lazy-trzymaj się .
Medycyna to nie matematyka-wszystko jest możliwe.
Szczęśliwe zakończenia w najtrudniejszych przypadkach -też.

[LAZY]

Dzięki dziewczyny! To jest jednak bardzo trudne. W głębi duszy nadal mam nadzieje...moja mama co jakis czas wysmyla nowe przycyzny złego samopoczucia psa...chce wierzyc ze to nieprawda...Dzis był bardzo ciezki dzien. Wszystkie trzy (ja, mama i siostra) płakałysmy. Ale staramy sie aby nic jej nie zabrakło. Musimy zbierac siłe na najgorsze które dopiero przed nami. Narazie sunia czuje sie dobrze. Jest widocznie smutniejsza i mniej zywotna w domu, ale na podwórku odzyskuje wigor. Kopiemy jej wszsytkie kamyczki świata (a co mi tam!). Juz nie jestesmy na diecie...:oops: Będziemy ja kochac i rozpieszczac.
Dzis wet powiedział mi cos waznego. w tym wszystkim najważniejszy jest pies. Jego samopoczucie. My sie tu nie liczymy. To o niego trzeba dbac i sie troszczyc. O jego komfoirt życia. Zwierze ma ta przewage nad nami ze nie ma świadomosci choroby. My za niego mozemy zadecydowac kiedy należy przerwac męki. Bede sie trzymac tego ze kazdego dnia trzeba cieszyc sie z pomerdania ogonem na nasz widok, ze zjedzonej michy i radosci na spacerze. A w najtrudniejsyzm dniu w mom życiu dać jej godnie i w spokoju odejsc.

[Aganiok]

Pięknie to napisałaś i bardzo mądrze...
Wiem jak się czujesz, bo 1,5 miesiąca temu też to przeżywałam a i teraz żyję w ciągłym lęku...
:glaszcze:

[Pysia]

Lazy - czekam na dalsze wiadomości i trzymam bardzo mocno kciuki. Powiem Ci ze jak u moje ONki - 10-cio letniej Hery wykryto cukrzyce to dawano jej 1- 3 miesiecy zycia. A zyła lat 3!!!!!! To bardzo długo jak na psa....
Trzymajcie sie dziewczyny cieplutko i myslcie pozytywnie bo jak będziecie płakać to pies będzie nieszczęśliwy. Głowa do góry - będzie dobrze. MUSI !!!!