pies vs studia

[Dada]

Moja koleżanka z roku (studia dzienne) pracuje również jako nauczycielka (chyba trzy dni w tygdniu) (skończyła inne studia), więc nie można od razu zakładać kłamstwa ;). Chociaż na pewno jest to trudne to zrobienia... (pogodzenie pracy i studiów)

[Incunabula]

Ja studiuję we Wrocławiu (a jestem w Łodzi), zabrałam ze sobą trzy psy a i znajduję sobie czas na dorabianie. Wszystko jest do zrobienia, chociaż wymaga to bardzo sprawnej organizacji, samodyscypliny no i niestety wielu wyrzeczeń...
Acha, wynajęcie mieszkania z psami było prawdziwym koszmarem :cool1: .

[Szczurosława]

[quote name='Incunabula']Ja studiuję we Wrocławiu (a jestem w Łodzi), zabrałam ze sobą trzy psy a i znajduję sobie czas na dorabianie. Wszystko jest do zrobienia, chociaż wymaga to bardzo sprawnej organizacji, samodyscypliny no i niestety wielu wyrzeczeń...
Acha, wynajęcie mieszkania z psami było prawdziwym koszmarem :cool1: .[/quote]


Dokładnie, jak sie chce to się pogodzi, ale znaleźć coś to koszmar, ile sie człowiek nachodził nadzwonił to jego:roll:

[Kori]

Hmm... Widzę, że wiele osób ma to szczescie, że miesza z rodziną i studiuje w rodzinnym mieście. W takim wypadku pogodzenie psa i studiów rzeczywiście jest możliwe.
Nie mogę sobie jednak wyobrazić studenta (np. pierwszego roku) na trudnych, wymagających studiach (np. medycyna), który wynajmuje mieszkanie, ma zryty rozkład zajęć, zyje jakieś 200 km od rodziny i przyjaciół z liceum i ma jeszcze psa :crazyeye:

Jesli taki jest, niech sie zgłosi ;) To mu pogratuluję :cool3:

[Talagia]

Dokladnie... Po przegladnieciu planu zajec pierwszego roku weterynarii (np. poniedzialek zajecia od 7:30 do 19:00) to posiadanie psa jest niemozliwe...

[pidzej]

[QUOTE]Dokladnie... Po przegladnieciu planu zajec pierwszego roku weterynarii (np. poniedzialek zajecia od 7:30 do 19:00) to posiadanie psa jest niemozliwe...[/QUOTE]

niestety dla wielu osób jest możliwe. biedne psy.

[Martens]

Szczerze mówiąc trochę niefajnie, że robią taki plan na "zwierzakowym" kierunku... To dość logiczne, że przyszli weci w większosci mają zwierzęta domowe, przykładowo psy, a w obcym mieście nie zawsze jest możliwość pomocy przy opiece.

[Jagienka]

Ja adoptowałam moją psinę na 2 roku studiów, Moria miała już 5 lat i była po zmarłym właścicielu, dlatego odpadała mi konieczność uczenia psa załatwiania się na zewnątrz itp.
Można pogodzić studia z psiakiem, ale trzeba mieć zaufaną osobę, którą czasami można poprosic o pomoc. Ja między zajęciami jeździłam psa wyprowadzać i po zajęciach nie mogłam iść bezpośrednio ze znajomymi na piwo, tylko dojeżdżałam po wyprowadzeniu psa jak jeszcze siedzieli (1h drogi w jedną stronę autobusem).
Tak samo wszytskie wypady, imprezy czy koncerty, wszyscy wracali nad ranem a ja jechałam o północy najpóźniej do psicy.
Na szczęście miałam wyrozumiałych znajomych i na domówki czy grille Moria jeździła ze mną, albo organizowane były wypady w plener żebym mogła zabrać psa :) Ale to trzeba mieć kochanych znajomych :)

Ale szczerze mówiąc studia studiami... u mnie większy problem pojawił się po studiach... no bo praca... niekoniecznie na miejscu i nie ma wolnego w środku dnia, ani wykładów które można opuścić.

A jak się dostanie prace za granicą? W inym mieście? Znowu wynajmowanie mieszkania itd
TZ tez do pracy, znajomych już nie ma bo np pracuje się w innymi mieście, sąsiedzi inni.... mniej wyrozumiali... i kłopot gotowy.

Pracowałam w Bolesławcu to psica wariowała w domu i straż miejsca już się musiała z Nami w końcu zakolegować :cool1:

Teraz pracujemy gdzie indziej i wynajęliśmy dom z ogrodem i jest ok... ale dla psiaka to też pranie mózgu... niestety :cool1:

Nie mówiąc o wyrozumiałym TZcie, który raz toleruje psa w łóżku :lol:, a dwa wypady musi ograniczyć do miejsc, gdzie psiaka można zabrać...