Search the Community

Witam, mój szczeniak skończył 3 miesiące i jest po 3 szczepieniach i 2 odrobaczeniach - mija tydzień kwarantanny po ostatnim szczepieniu - weterynarz zalecił 14 dni odczekać. Przed nami za miesiąc jeszcze szczepienie przeciw wściekliźnie. Za tydzień planuje wyjść z nim na zewnątrz ;), zastanawiam się nad obrożą/szelkami? czy rzeczywiście szelki niszczą włos?? obawiam się, że obroża też zrobi swoje. Czy po spacerze myjecie wasze psiaki ? tzn łapy i "podwozie" ? Czy konieczna jest dwutygodniowa kwarantanna? Do tej pory wyprowadzałem pieska na zewnątrz tylko na rękach. Czy do codziennego czesania używacie odżywek>? Piesek przybiera na wadze 100g na tydzień to dużo, mało??- wg mnie bardzo ciężko jest odmierzyć 30-40g dziennie i podzielić to na 3 posiłki :). Jak często czyścicie uszy, będę wdzięczny za rady doświadczonych hodowców odnośnie pielęgnacji.

Mam problem z moją adoptowaną sunią. Dafne (zmiksowana labradorka) ma niemal dwa lata, a jest z nami od 9 miesięcy. Od momentu jej przygarnięcia mieliśmy z nią dużo kłopotów. Podejrzewamy, że była bita, wcześniej w ogóle nie opuszczała klatki w schronisku i nie znała życia poza nim, bała się nawet jedzenia, ale najbardziej ludzi. Jednak, choć trwało to długo, udało mi się zdobyć jej zaufanie (jak na razie niestety tylko mnie, mojego chłopaka nadal się boi, choć coraz mniej). Niestety mieszkamy w jednym z afrykańskich krajów i ze względów bezpieczeństwa odradzono mi samodzielne poruszanie się po ulicy. Mamy dom z ogrodem, co pozwala Dafne bawić się, biegać i załatwiać się w bezpiecznym, zamkniętym otoczeniu. Ale z drugiej strony utrudnia to jej wychowanie. Nie mogę jej zaznajomić z nowymi bodźcami, takimi jak ruch uliczny, rower, dziecko z piłką itd. Postanowiłam jednak z nią wychodzić od czasu do czasu. Problem polega na tym, że nie mogę nauczyć jej chodzenia na smyczy. [B]Scenariusz przedstawia się następująco:[/B] podchodzę ze smyczą (którą wcześniej zwykłam kłaść koło suni, żeby w końcu przestała się bać samego obiektu; po pewnym czasie zaczęła wreszcie ignorować, że coś koło niej leży) i gdy tylko sunia zobaczy, że mam smycz w ręku już się spina i ucieka do kąta. Mimo tego przypinam smycz do obroży i wtedy zaczyna się rodeo. Dafne rzuca się na oślep, obijając się o wszystko wokół, robi jakieś dziwne fikołki i podskakuje, jak zając. W tym samym czasie robi pod siebie (i siusiu i kupę). Wiele razy musiałam puścić smycz, żeby nie zrobiła sobie krzywdy (nawet w ogrodzie, gdzie jest dużo miejsca ona wpada w taki szał, że obija się o mur, kolumny i inne takie). W końcu, gdy trochę się zmęczy tym rodeo siada w kącie, znowu spięta. Ja podchodzę, łapię za smycz i staram się ją zachęcić, żeby się ruszyła. Na razie nie ciągnę, nie popycham itp. Gdy tylko ona poczuje, że smycz lekko się napina - powtarza to swoje rodeo. Po pewnym czasie ja tracę cierpliwość i ciągnę za smycz, żeby ją z tego kąta w końcu wyciągnąć. Ona sztywnieje i się zapiera w ziemię tak, że przy napiętej smyczy zaczyna się dusić. I ja w tym momencie odpuszczam, bo nie chcę jej zrobić krzywdy. Ostatnio próbowałam tego samego z szelkami. Jak tylko ją zapięłam od razu zrobiła pod siebie. Ale nie miała takiej możliwości ruchu, jak przy smyczy, więc rodeo było nieco słabsze. Niestety szelki, które udało mi się tutaj znaleźć (a łatwo nie było) są nieco za duże. Gdy sunia się zapiera i cofa do tyłu sama wyskakuje z tych szelek. Może z tymi szelkami, jeśli znajdę mniejsze, uda mi się ją nauczyć. Żeby jeszcze tylko przestała się tak wbijać w ziemię. W ogóle nie można jej wtedy ruszyć, nie robiąc jej krzywdy. [B]Ale może też podsuniecie mi jakiś pomysł na ćwiczenia z normalną smyczą? Poradźcie mi coś, proszę! [/B] Za kilka miesięcy, gdy wrócimy do Europy, Dafne będzie musiała przejść przez lotnisko i transport do domu. Będzie w mieszkaniu bez ogrodu i będzie musiała wychodzić na spacer na smyczy. Jeśli się tego nie nauczy nie będę mogła jej nawet zabrać na lotnisko. Nie wyobrażam sobie wyjechać bez niej.

Cześć, Mam kilka problemów z moją 3 miesięczną suczką, Melą (mix husky). 1. Na spacerze widząc inne psy od razu kładzie się z głową przy ziemi i postawionymi uszami, żadne przywołanie na nią wtedy nie działa, leży jak przyklejona, a kiedy tylko pies do niej podejdzie, ta od razu na niego skacze, trącając go (mało delikatnie) łapą. Najczęściej podchodzące do niej psy (na osiedlu są praktycznie same yorki i maltańczyki, więc mniejsze od niej) od razu się wycofują, ignorują ją albo nawet od niej uciekają. Takie zachowanie wywołuje w niej automatyczne ujadanie. Szczeka tak bardzo, że nie mogę jej uspokoić. Dopiero odciągnięcie jej na siłę od psa coś daje. Zawsze po odejściu ona znów wyrywa w tamtą stronę, wtedy robię z nią SIAD i daję smaczka. W tym momencie odwrócenie uwagi działa, jednak kiedy obok jest inny pies, to totalnie mnie ignoruje. Wstyd mi za nią, bo psy z którymi się spotyka na spacerach są łagodne i nawet jej nie zaczepiają, a ona zachowuje się jak wariatka. W domu nie szczeka prawie w ogóle, jedynie w trakcie zabawy czasem się jej zdarzy, ale nigdy nie jest to ujadanie. Nie wiem już co z nią robić, staram się wyprzedzać jej ruchy ale zazwyczaj i tak zawsze kończy się tak samo. 2. Skakanie na ludzi. Zawsze kiedy mijamy innych ludzi, Mela podrywa się w ich stronę, czasami zdążę zareagować i ją lekko odciągam a czasami w np. wąskim przejściu po prostu skacze im na nogi :/ Jest to bardzo uciążliwe, bo nie każdy sobie tego życzy. Czasami zdążę przed mijaniem się z kimś powiedzieć NIE ale zazwyczaj na to nie reaguje... 3. Trzecią rzeczą jest ciągnięcie na smyczy. Nie wiem jak mogę zmusić ją do chodzenia przy nodze i na luźnej smyczy. Ćwiczę z nią komendy SIAD w trakcie spaceru, zatrzymuje ją kiedy zaczyna ciągnąć za mocno i ruszając mówię komendę IDZIEMY, na którą ładnie reaguje. Nawet puszczam ją luzem, wtedy biega ale pilnuje się mnie i zazwyczaj przychodzi (choć nie zawsze) na zawołanie. Jak zachęcić ją do wolniejszego chodzenia, bo na razie nasze spacery wyglądają jak maraton :( Doradźcie, bo bardzo zależy mi na jej wychowaniu, w dodatku że będzie dużym psem, który może swoim zachowaniem kogoś wystraszyć. Od stycznia idziemy do psiego przedszkola, ale do tego czasu chciałabym nie utrwalać w niej negatywnych zachowań, tylko je eliminować. Z góry dziękuję za pomoc! :)

Witam, co według was jest najlepsze dla dużego psa rasy owczarek niemiecki długowłosy? Szelki, kolczatka, obroża? Nie wiem na co sie zdecydować, pies nie jest problematyczny na spacerach ale za to jest bardzo silny, dlatego gdy pociągnie chce nad nim mieć jak największa kontrole, potrzebuje pomocy. Z góry dziękuje za przydatne odpowiedzi.. jestem tu od dzis dlatego proszę w razie czego o wyrozumiałość! PS: pies ma 8 miesięcy ;)

Witam, czytałem sporo tematów o tym jak najlepiej przyzwyczaić pieska do smyczy oraz żeby wiedział, że smycz nic mu nie zrobi ale... Mój piesek ma trochę ponad 2 miesiące, do obroży przyzwyczaił się po dosłownie dwóch dniach, na początku próbował ja zdjąć albo obluzować łapą ale nauczyłem go, że obroża to nic złego różnymi smakołykami, głaskaniem i tak dalej. Teraz pora na smycz, niedługo mam zamiar się przeprowadzić bo póki co mieszkam w miejscu gdzie co prawda jest parę ulic, które po południu potrafią być zatłoczone, ale obok domu ma sporo miejsca do wybiegania się i staram się wychodzić z nim dalej tylko w weekendy kiedy nie ma dużego ruchu (wolne od pracy itd.) no i jakoś muszę go nauczyć spokojnie chodzić żeby przyzwyczaił się do większego miasta. Tutaj zaczyna się problem... Na początku, kiedy zapinałem mu smycz chodził trochę po domu ciągnąc ją po ziemi, widać było, że bardzo jej się bał ale z czasem przy odpowiednich smakołykach i chodzeniem z nim wyłącznie po domu gdzie nie mógł odejść bardzo daleko od mojej nogi było coraz lepiej. Teraz kiedy tylko widzi smycz już zaczyna merdać ogonem i zadowolony pomyślałem, że połowa sukcesu już za mną. Z naszym wychodzeniem jest naprawdę różnie... Momentami kiedy z nim wychodzę jest bardzo posłuszny. Nie odchodzi ode mnie daleko, stara się trzymać mojej nogi a kiedy tylko dalej odejdzie i czuje, że sam napina smycz to zwalnia - oczywiście dostaje za to nagrodę (bardzo lubi jak się go drapie za uchem i tylko wtedy to robię). Nawet jak już sam specjalnie zwalniam podczas tego jak jest taki spokojny, żeby zobaczyć czy będzie się mnie słuchał on też idzie wolniej. Ale nieraz wychodzenie z nim na spacer to już nie jest przyjemność tylko jakaś tragedia, w domu jak zapinam mu jego smycz wszystko jest okej, wychodzimy na zewnątrz i nagle od razu zaczyna wariować, próbuje uciec od smyczy, biegnie przed siebie a jak tylko czuje, że smycz się napina to od razu się wywraca i leży dopóki do niego nie podejdę, jak już obok niego jestem znów wstaje i robi to samo... Myślałem, że to dlatego, że bardzo chce się bawić no ale jednak jakoś muszę z nim dojść do miejsca gdzie swobodnie może sobie biegać prawda? Staram się go w jakiś sposób karcić klepiąc go ale on myśli, że robię to dla zabawy i zaczyna biegać i dalej wyrywa się od smyczy. A czasem jest nawet jeszcze gorzej. Podczas spaceru po prostu kładzie się na ziemi i nic nie może go ruszyć, dosłownie nic. Starałem się go jakoś delikatnie podnosić żeby dać mu do zrozumienia - że nie dam mu za wygraną i i tak będzie musiał ze mną iść, dalej bezskutecznie bo też myśli, że to jest część zabawi i wyrywa mi się, czasami delikatnie gryzie po rękach (nie jakoś tragicznie - po prostu jakby się ze mną bawił, zdarza mu się też czasami mnie złapać delikatnie za nogawkę ale to bardzo bardzo rzadko). Chciałbym zapytać, jak mogę go karcić w taki sposób, żeby nie zniechęcić go do smyczy ale też żeby wiedział, że robi źle wyrywając się z niej? Może powinienem kupić mu dłuższą smycz? Obecnie ma 3-metrową i wydaje mi się, że jest mu w niej wygodnie. Każda rada mile widziana i będę próbował wszystkiego bo bardzo mi zależy na tym żeby można było z nim spokojnie spacerować. Z góry dzięki za przeczytanie tych wypocin dłuższych od mojej pracy maturalnej i za każdą odpowiedź : )

Witajcie! :) Otóż nasza Ursa, nie słucha się partnera, nie załatwia swoich potrzeb z nim na spacerze, tylko po powrocie na matę w domu, ze mną wszystko robi jak należy, nawet gdy jesteśmy razem w domu mała prosi na dwór, z nim tak nie postępuje, nie chce tez chodzić z nikim na smyczy tylko ze mną, gdy wychodzę do pracy psinka strasznie płacze i wyje, a nie zostaje sama.. Zapomniałam dopisać że jest to ponad 9 tygodniowy owczarek niemiecki. Partner bawi się z mała, dba o nią, karmi ją podczas gdy jestem w pracy-jednym określeniem: zwariował na jej punkcie, tylko nie rozumie dlaczego dzieje się tak nie inaczej, załamuje się. Od połowy kwietnia mamy zacząć psie przedszkole, jednak do tego czasu jest trochę czasu.. Mieliście podobne sytuacje? Pisałam do Pani behawiorystki z mojej miejscowości, ale wiadomość odczytana bez odpowiedzi, a prosiłam o spotkanie.

Która obroża bedzie lepsza dla psa duzej rasy ? standardowa na sprzaczke :[IMG]http://kudlatyart.weebly.com/uploads/2/2/9/9/22999466/4084628.jpg[/IMG] z klamerką zatrzaskową:[IMG]http://kudlatyart.weebly.com/uploads/2/2/9/9/22999466/9089916.jpg[/IMG] pół zaciskowa : [IMG]http://kudlatyart.weebly.com/uploads/2/2/9/9/22999466/1321795.jpg[/IMG] pół zaciskowa typ martingale : [IMG]http://kudlatyart.weebly.com/uploads/2/2/9/9/22999466/3756546.jpg[/IMG] jest taka informacja na stronie ze pol zaciskowej nie mozna uzywac przy smyczytypu flexi. Czemu?

Witam, jestem nowa na forum. Od ponad miesiaca mamy pieska, z adopcji, uratowany z patologii. Biegła sobie luzem albo byla przywiązana do innego psa. Podejrzewamy, że to mix owczarka australijskiego, na co wskazuje wygląd oraz niektóre cechy suczki. Szybko się do nas przyzwyczaiła, nie robi szkód w domu, kiedy nas nie ma(oprocz wyjadania chusteczek z kosza na smieci;)), zachowuje czystość. Mam jednak dwa problemy - pies ciągnie na smyczy tak, że mi rękę urywa( a to 17kg..). Juz probowalam wszystkiego, kroków w tył, smakołyków, wracania się, komend do nogi, patrz, czekaj - działa na sekunde, a potem jest to samo. Mimo tego, że np. idziemy jedna i tą samą trasą, to Lea musi wszystko powąchać, wyrywa się, każdy krzak, każdą kupę, siki, wszystko. Już nie mam siły i kupiłam jej kantarek, bo naprawdę ręce mnie bolały niemiłosiernie - pomaga też na chwile, ale cały czas go probuje zerwać z pyszczka, wiec taki spacer to nie spacer. Pies wychodzi 4 razy dziennie, każdy spacer po 20-30 minut, jeden minimum 45, a do tego wybieg dla psów, gdzie bawi się z innymi(stosunek do psów jest też okej). Nawet jak przeszlismy długi dystans i mi nogi wchodzą nie powiem gdzie, to ona dalej ciągnie. Staram się urozmaicać trasy, jak się tylko da. CO ROBIC? Szkolenie niestety jest zbyt drogie, jak na moją studencką kieszeń. Druga sprawa - za bardzo się cieszy, kiedy ja badz mój partner się ubieramy - wie albo mysli, ze zaraz pojdzie na spacerek, potrafi skakać, piszczec szczekac do momentu kiedy nie wyjdzie(lub my wyjdziemy bez niej). Sytuacja sie zdarza nawet wtedy, kiedy kiedy jest po długim spacerze. proszę o jakieś rady!

Hej, Mam pewien problem (a raczej kilka) z moim psem, których nie umiem nazwać i sprecyzować - stąd nowy temat. Mój pies (samiec) ma 15 miesięcy i jest nierasowym cocker spanielem. Został wzięty od właścicielki jego mamy, swoje pierwsze 6 tygodni spędził z psią mamą i siostrą (inne pieski z miotu niestety zdechły). Od małego był socjalizowany z innymi psami - chodził do przedszkola, na różne szkolenia oraz często bawi się bez smyczy ze swoimi osiedlowymi przyjaciółmi. Zna wiele komend i sztuczek, przychodzi na zawołanie, jest bardzo pogodnym i przyjacielskim psem i na ogół chętnie nawiązywał kontakty z nowymi psami. Problemy zaczęły się wraz z dorastaniem i niestety pogłębiają się. Atak Pies zaczął negatywnie reagować na przykład na warczenie czy szczekanie ze strony innych psów. Zarówno na smyczy jak i bez niej w momencie gdy pies warknie lub wyśle sygnał ostrzegawczy, nasz pies rzuca się na tego osobnika i niestety trzeba je rozdzielać lub odciągać. Pies zaczyna szczekać, i dosłownie wiesza się na smyczy żeby dopaść tego drugiego. Ostatnio problem mocno się nasila ponieważ czasem w naszym odczuciu bez ostrzeżenia rzuca się na mijane psy. > opiszę sposób powitania - pies widząc innego psa, z którym chciałby się przywitać stopniowo zniża się i kładzie przed danym psem czekając aż ten drugi podejdzie. Kiedy podchodzi, mój pies wstaje i zaczynają się obwąchiwać (ma luźną smycz). Często jest spięty tzn. sztywnieje mu ogon, ale nie zawsze kończy się to wybuchem z jego strony. Czasem zaprasza do zabawy merdając ogonem i skacząc na wszystkie strony a czasem najeża się i atakuje. Nie da się przewidzieć jego reakcji. Ciężko jest również odwrócić jego uwagę od psa. Na początku problemy związane były z kilkoma konkretnymi psami - to one pierwsze musiały na niego zawarknąć lub naszczekać (były to z początku tylko szarpiące się na smyczy maltańczyki). Nasz pies stopniowo podłapywał te zachowania i zaczął reagować na nie w ten sam sposób. Później zaczęło się to także z innymi psami. Pies nie potrafi nie reagować na zaczepki innych psów. Reakcja jest taka sama w przypadku gdy inne psy chcą się bawić z moim psem w sposób mało delikatny, tzn. turbują go łapami, wpadają w niego rozpędzone lub też naskakują na niego i próbują kopulować. Mocno się wtedy odgryza. Podobny problem jest gdy na przykład zza płotu wyskoczy rozwrzeszczany pies i mocno mojego psa przestraszy. Z tym, że w tym przypadku widać, że ma to podłoże mocno lękowe (szczególnie boi się dużych psów np. owczarków niemieckich), ponieważ zaczyna on wtedy histerycznie ujadać, szczek jest piszczący, wpada po prostu w szał histerii ALE nie potrafi odpuścić. Biega wokół płotu i wydziera się na tego psa najeżony jakby krzycząc ratunku. Także kiedy widzi aferę między innymi psami a jest spuszczony ze smyczy, zawsze chce biec się dołączyć. Dodam jeszcze, że pies ma problem z emocjami - nakręca się i ciężko go uspokoić np. przy powitaniu. Często się EKSCYTUJE. Jak ćwiczymy? Od kilku dni nieustannie wertujemy internet w celu znalezienia odpowiedzi na nasze problemy. Szkopuł tkwi jednak w tym, że nie wiemy czy jest to agresja smyczowa (pies robi tak również kiedy jest spuszczony) czy np. agresja lękowa (pies jest ogólnie lekko strachliwy - boi się niektórych dźwięków np. jak coś spadnie koło niego). Zaczęliśmy od ponownej nauki chodzenia na luźnej smyczy, rozpraszaniu uwagi podczas mijania innych psów (ale nie do końca rozumiemy co to ma na celu...) - kiedy idzie pies, z którym mogło by dojść do niepożądanego zachowania, rozpraszamy uwage psa zabawka-piszczałką i przekierowujemy jego uwagę na siebie. Pytanie: czy pies kiedyś zakuma bez zabawki, że oczekujemy takiego zachowania czy będziemy musiel z tą zabawką chodzić już do końca życia? Wyciszamy psa przed wyjściem na spacer - komenda SIAD otwieramy drzwi i dopiero kiedy nie poruszy się przy otwartych drzwiach pozwalamy wyjść. Uczymy go kontrolowania emocji np. ze smaczkami - komenda ZOSTAW i OKEJ. Kupiliśmy również szarpak jako rozpraszaczo-nagrodę na spacerach. <- ćwiczymy tak dopiero od kilku dni Czy ktoś mógłby nam doradzić co w tej sytuacji robić? Byliśmy u behawiorysty ale pies ani razu podczas spaceru z behawio nie zareagował w ten sposób na mijane psy więc behawio niczego nie stwierdził. Prosimy o rady i konstruktywną krytykę jeśli robimy coś źle. Czy jest to po prostu głupi wiek dorastania i to minie? Czy zachowania te zostaną utrwalone? Bardzo prosimy o wszelkie rady jak pracować z psem I CO TO MOŻE BYĆ ponieważ spacery zaczynają się robić mało przyjemne. ED: pies został wykastrowany kilka tygodniu temu - był wnętrem.

Witam, wiem, że temat był wielokrotnie poruszany, ale w żadnym z nich nie znalazłam zadowalającego rozwiązania. Moim psim przyjacielem jest 11 miesięczny owczarek szkocki. Jak już wspomniałam w temacie borykam się z problemem uporczywego ciągania na smyczy. Jest to pies o sporych gabarytach, ja natomiast do postawnych ludzi nie należę, więc nie ukrywam, że często spacery kończą się dla mnie boleśnie. Próbowałam różnych rozwiązań, które udało mi się odkopać w internecie, ale żadne na dłuższą metę nie jest skuteczne. Od klasycznego zamieniana się w kamień przy każdym pociągnięciu smyczy, przez ulubione smakołyki jako zachęta to dobrego zachowania i zawracanie przy każdym szarpnięciu, kończąc na szelkach easy-walk. W szelkach spacery są bardziej znośne niż w pozostałych sytuacjach (mniej siły wkładam w takie spacery), ale i tak robię przystanki średnio co 5 metrów. Problem właściwie pojawił się, gdy mój psi dzieciaczek skończył mniej więcej 4 miesiące (do tego czasu był grzecznym, ułożonym chłopcem). Wiem, że jest to pies o dużym intelektualnym potencjale, większość komend opanowuje błyskawicznie, więc podejrzewam, że to ja jestem problemem całego zamieszania. Nasz pupil słucha mnie w ok. 50 proc sytuacji, natomiast mój tata osiąga wynik niemalże 100 proc. W związku z tym pytam jak mogę zbudować większy autorytet u psa? Może moje pytanie jest głupie, ale ogarnia mnie prawdziwa desperacja. Czy są jeszcze jakieś sposoby na spacerowe problemy prócz tych, które wymieniłam? Dziękuję za dotrwanie do końca tego przydługiego wywodu, będę wdzięczna za każdą radę.

Witam wszystkich :) Napewno byl juz taki temat ale kazdy pies to sprawa indywidualna. Mam taki problem z moja 11-sto miesieczna suczka (wzielam ja jak miala 4,5 miesiaca). Po pierwsze nie slucha na spacerze, ciagnie gdzie popadnie ! Chociaz od dluzszego czasu duzo cwicze z nia i sa poprawy wiec ten temat mam jak na razie na duzy plus :) Teraz jest drugi problem, mieszkam blisko ladnego lasku i ogolnie fajnych okolic jak dla psa, chcialabym ja popuszczac bez smyczy ale niestety ona nie slucha ! wolam ja i wolam a ona nic, odwrca sie i biegnie przed siebie...W domu jest bardzo spokojna, lubi sie przytulac i nie odstepuje mnie na krok a na podworku jest zupelnie inaczej ! Jak mam ja nauczyc posluszenstwa bez smyczy? (Moje metody to smakolyki i kliker). Dzieki wielkie :)

Cześć. Od razu mówię, że nie wiem czy temat pasuje, ale nie wiedziałam jaki dać :p Otóż moja koleżanka, mająca psa a'la cocker spaniel, ma chyba z milion smyczy i obroży. I dobiera je w zależności od pogody, czy tego w jaki sposób się ubierze (w sensie że zawsze pies ma na sobie smycz i obrożę pod kolor do jej ciuchów). I tak się zastanawiam, co wy o tym sądzicie? Wasze psy mają jedną, może dwie obroże i smycze, czy też tak dużo? Wg mnie można mieć np. dłuższą smycz na spacery po lesie, jakąś krótką do miasta, inną treningową i takie wybierane pod tym kątem. A wy jak sądzicie??

Cześć planuje zaadoptować psa. Psiak który mnie interesuje ma ok 12msc, waży ok 20kg, a jego głowa sięga trochę ponad kolano. Będzie to mój pierwszy własny pies. Proszę o polecenie wytrzymałych obroży lub szelek, wytrzymałej smyczy, sprawdzonych misek na pokarm i wodę oraz jakiś fajnych zabawek/szarpakow. Nic nie musi być w jakimś super nowoczesnym stylu, ważne by było wytrzymałe i w rozsądnej cenie.