Perraszku - gdzie jesteś? - pytanie bez odpowiedzi....

[brazowa1]

A nie sadzicie,ze ktos kto chce psy na doswiadczenia,to nie fatyguje sie po psa z Dogo,tylko albo maja swoje hodowle albo chichcem podjezdzaja do wielkiego schronu na koncu swiata i zabieraja,co im potrzebne?

[mariee]

:shake::crazyeye:

[bonika]

[quote name='Ewkaa']Na pierwszym zdjęciu jak dla mnie Perro ma smutne oczy, a radze zerknąć na zdjęcie z domu Irmy- to był szczęśliwy radosny pies!

takie zdjęcie to naprawdę żaden dowód:shake:
Generalnie ktokolwiek mógłby nawet pozować do zdjęcia byle tylko ktoś się cieszył że pies ma nowy dom, ale jaka jest prawda???
Wystarczy spojrzeć na niektóre zdjęcie psów z nowego domu i porównać sobie.
Jeśli ktoś przygarnia psa to chyba cieszy się tym faktem, robi trochę zdjęć i chce się podzielić swoim szczęściem z innymi?
A myślę że zarówno ja jak i Irma miałybyśmy najwięcej powodu do radości że pies jest kochany, niezależnie od tego za którą granicą się znajduje.:shake:[/quote]

Zdjęcia z domu Irmy są przepiękne - pełne radości.. a tutaj szczególnie to pierwsze zdjęcie jest właśnie smutne i takie nieprzyjemnie dziwne - może miało być oryginalne :roll:

A czy mogą być dowodem - mogą bardzo dużo powiedzieć. Jeśli byłoby np. kilkanaście zdjęć na których można byłoby rozpoznać, że jest to ten pies i otoczenie miłe i pies radosny i wokół szczęśliwa rodzina to przede wszystkim uspokoiłoby to i można by było wtedy na spokojnie rozmawiać jak formalnie załatwić już do końca adopcję.

A czemu się nie dzielą zdjęciami - otrzymali jakieś informacje, że może psa im odbiorą i się boją - dobrze by było aby Pajunia zdobyła obecne zdjęcia psa - te jego zdjęcia ze schroniska BARDZO łapią za serce i chciałoby się wiedzieć, że wszystko u niego dobrze..

[carolinascotties]

[CENTER][B][COLOR=darkslateblue]Zdjęcia nie są niestety żadnym dowodem...[/COLOR][/B]
[B][/B]
[B][COLOR=darkslateblue]przerzucę tutaj post z zamkniętego wątku - myślę, że to dość istotne...[/COLOR][/B]
[B][/B] [/CENTER]


[CENTER][B]Pozwolę sobie zacytować wypowiedź Admina forum fundacji Pro Equo - Sandry:[/B][/CENTER]
[URL]http://www.proequo.pl/[/URL]

"Jeśli chodzi o psy, to faktycznie zdażają się niedobory kundelków, bo [B][SIZE=3]w Niemczech od dawna sterylizacja i kastracja osobników niehodowlanych jest na porządku dziennym.[/SIZE][/B]
Poza tym mają inne podejście do psów starszych, czy kalekich - biorą często nawet zwierzęta bez szans na adopcję w Polsce.

[B][COLOR=red]Niektórzy zachłysnęli się możliwością wywożenia psów na Zachód i w pewnym okresie robiono to masowo. Później wyszło kilka afer: że psy trafiały na uczelnie weterynaryjne, do laboratoriów i firm farmaceutycznych, że nadmiar był usypiany w Niemieckich schroniskach.[/COLOR][/B] [B][COLOR=red]Ile w tym prawdy, nie wiem, ale jestem ostrożna z adopcją psa za granicę.[/COLOR][/B]

W Szczecinie i okolicach działają dwie osoby związane z pewną dużą fundacją niemiecką i te osoby zbierają po ludziach i po schroniskach psy, na jakie w Niemczech jest zapotrzebowanie (Niemcy chętnie adoptują nieduże suczki do czterech lat, oczywiście łagodne).

[B]Gdy u mnie zrobiło się poważne przepełnienie, chciałam nawiązać z nimi współpracę, ale zrezygnowałam, gdy dowiedziałam się, że:
- muszę podpisać zrzecznie psa
- pies jeśli nie znajdzie od razu opiekuna, trafi do domu tymczasowego, lub... do schroniska pod Hamburgiem
- nikt mnie nie informuje o dalszych losach psa, nawet nie wiem, czy pies żyje[/B]

Ja oddaję psy tylko docelowym opiekunom, z którym podpisuję umowę adopcyjną, więc w grę nie wchodzi zrzeczenie. Z nowymi opiekunami mam kontat, śledzę losy psa. Niemieckie schronisko jest może jedyną alternatywą dla psa z polskiego schroniska, który jest chory, tłamszony przez psy, albo przeznaczony do uśpienia z racji wieku, bądź kalectwa (warunki podobno są bdb., żadnego przepełnienia, czysto, fachowa obłsuga, także medyczna), ale moje psy mogą spokojnie czekać u mnie [IMG]http://www.proequo.pl/forum/img/smilies/wink.png[/IMG]

[B]Podsumowując: adopcje za granicę ok, ale nie w ciemno[/B]."

jest to post 942 wątek - [URL]http://www.dogomania.pl/forum/showthread.php?t=86616&page=95[/URL]

[carolinascotties]

[quote name='brazowa1']A nie sadzicie,ze ktos kto chce psy na doswiadczenia,to nie fatyguje sie po psa z Dogo,tylko albo maja swoje hodowle albo chichcem podjezdzaja do wielkiego schronu na koncu swiata i zabieraja,co im potrzebne?[/quote]

niekoniecznie...

[Witokret]

[quote name='brazowa1']A nie sadzicie,ze ktos kto chce psy na doswiadczenia,to nie fatyguje sie po psa z Dogo,tylko albo maja swoje hodowle albo chichcem podjezdzaja do wielkiego schronu na koncu swiata i zabieraja,co im potrzebne?[/quote]

No wlasnie niekoniecznie... pies, ktory ma jechac za granice musi zostac zaszczepiony, zaczipowany i miec paszport. Dogomaniacy staja na glowie, zeby ich psy trafily do domu, wiec wszystkie te dodatkowe wydatki ponosza i zalatwiaja sami, a pozniej na tacy podaja psa do wywozu. Oczywiscie nie sadze, ze wszystkie psy, ktore wyjezdzaja za granice trafiaja zle, ale w przypadku kiedy nie ma o nich zadnych wiesci, mozna miec takie obawy.

[Guest Msand]

Nie chcę i nie będę siać zamętu bo wbrew ostatnio modnemu rzucaniu oskarżeń na podstawie przesłanek w tym państwie ja mam do tego podejście bardziej racjonalne. Ponieważ jednak pewna grupa ludzi próbuje skierować mnie na pewien tor poprzez podrzucanie "wolnych myśli" takie na chwilę obecną próbuje ułożyć w całość. Przede wszystkim, jeżeli anagażujecie się w wyjazd psa za granicę państwa musicie do tego podchodzić bez emocji - w stylu super, pięknie, etc. jasne, że ja też nie zawsze mam zdjęcia z nowego domu psiula, którego pomogłam wyciągnąć z biedy, ale wiem gdzie jest i przede wszystkim każdemu zainteresowanemu losem psa mogę podać kontakt do nowego właściciela. Tam gdzie trafia "mój" pies z pewnością jest i właściciel, który zdaje sobie sprawę z odpowiedzialności i z tego, że skoro tylu ludzi było zaangażowanych w adopcję psa na pewno im zależy na kontakcie i przed takim się nie bronią. I ja nie mam licznika i nie podpieram sie liczbami w setkach. Jeśli pomogłam 3 czy 4 psom to wiem, gdzie są, jak odmienił się ich los i równiez je widuje. Skoro są setki dogomaniaków i każdemu uda się "wyadoptować" tych kilka psów to liczba ogólna rośnie. Jasne, że nie pokrywa to wszystkich potrzeb, ale filantropia nie jest filozofią życia, a scenariusz tego ostatniego jest nieprzewidywalny. Nie da się uratować wszystkich, ale nie mozna podchodzić do tego właśnie w ten sposób. Jeżeli z 10 uratowano 1 życie, to na naszym sumieniu nie powinno być 9 innych straconych, ale właśnie to szczęsliwe 1. Świata nie da się po prostu zbawić.

[Ewkaa]

Podpisuję się pod tym co napisała Msand.

---------------------------------------------------------------------------
[quote name='bonika']
A czemu się nie dzielą zdjęciami - otrzymali jakieś informacje, że może psa im odbiorą i się boją [/quote]

A od kogo mogli zdobyć takie informacje??
Ani ja ani Irma (no chyba że coś się zmieniło) nie znamy niemieckiego!!!
Ktoś celowo podał taką informację tylko w jakim celu?

[bonika]

Informacji, że może ktoś im odebrać psa nawet nie musieli otrzymać, sami po prostu mogli tak pomyśleć.


Ja bym nie pisała tutaj na tym wątku teraz o adopcjach zagranicznych tylko szukałabym sposobu jak się dowiedzieć czy żyje i jest cały i zdrowy ten konkretny pies.

Jeśli Pajunia ma możliwość zdobycia jego aktualnych zdjęć to byłoby bardzo dobrze..

Patrze na te zdjęcia ze schroniska i myślę, że każdy chciałby aby szczególnie jego spotkało już w życiu tylko samo dobro..

[IMG]http://static.flickr.com/26/46369655_660cef5e1c.jpg[/IMG]

[Guest Msand]

Cel moich wypowiedzi jest taki, żeby zapobiegać podobnym sytuacjom, stąd też pojawia się wątek dotyczący wywożenia MASOWEGO w ilościach wręcz HURTOWYCH do państw, gdzie posiadanie psa wiąże się z restrykcjami i nakładami finansowymi, jakich w naszym państwie nie ma.

[Ewkaa]

[quote name='bonika']Informacji, że może ktoś im odebrać psa nawet nie musieli otrzymać, sami po prostu mogli tak pomyśleć.


Ja bym nie pisała tutaj na tym wątku teraz o adopcjach zagranicznych tylko szukałabym sposobu jak się dowiedzieć czy żyje i jest cały i zdrowy ten konkretny pies.
.
[/quote]

Ok zatem zadam pytanie:Czemu inni Niemcy którzy adoptują psy z Polski nie wpadają na pomysł, że ktoś chce im psa zabrać i wysyłają zdjęcia i relacje z domu???
W przypadku Perra zasugerował ktoś że psa chcemy odebrać.(bo po co byłaby cała kancelaria i prawnicy?można się bez tego dogadać- my wam posyłamy umowę a wy nam zdjęcia psa i jakieś relacje)

Post 499
[quote] Mam tez pare innych pytan np:
- dlaczego pierwszy wlasciciel Perra w Niemczech nie wiedzial ze pies byl u Irmy, tylko uslyszal ze to pies z ulicy? Dziwne, skoro w paszporcie bylo nazwisko Irmy?
[/quote]Tutaj też sami tak pomyśleli???? Czy ktoś im coś zasugerował????

Za dużo niejasności w tym wszystkim!

[B]Mimo że jest to wątek Perra warto pisać o adopcjach zagranicznych........
[/B]

[brazowa1]

Nie chcialabym,zeby watek sie rozmydlił.Ewkaa załozyla drugi watek,tylko o adopcjach zagranicznych,moze warto jednak zachowac podział?
Przez watek Perra niewielu przebrnie,a tamten watek mogłby byc podsylany ku rozwadze osobom,ktore beda chciały wysylac psy za granice.

[bonika]

[quote name='brazowa1']Nie chcialabym,zeby watek sie rozmydlił.[/quote]
No właśnie.

A inni Niemcy, że posyłają zdjęcia itd. - są różni ludzie, ci akurat się przestraszyli - sami z siebie, czy ktoś im powiedział choćby, że pies był bardzo kochany na DT - mogli się przestraszyć, że coś się może nie spodobać bo jak psa się na DT bardzo pokocha to siłą rzeczy ma się większe wymagania - ale jak było to czy to w tej chwili ważne ?

Ja gdybym miała z tą adopcją związek napisałabym do Pajuni prosząc o przesłanie, o zdobycie aktualnych zdjęć psa.

[Dorothy]

boniko - pajunia byla proszona o zdjecia Perraszka osobiscie i przez posrednikow, na watku i na pw juz ze sto tysiecy razy.
Nie dostarczyla ich, wiec pewnie nie ma mozliwosci ich zdobyc. Tak ja to rozumiem.

[Ewkaa]

:shake: bonika przeczytaj sobie raz jeszcze wypowiedzi z tego wątku dotyczące samej adopcji.
Pajunia umyła od tego ręce i zostawiła namiar na kancelarię- jakie to wygodne prawda.

A swoją drogą

[quote]Moim bledem bylo jedynie, ze nie powiedzialam Irmie, ze pies ze wzgledow zdrowotnych ,zmienil wlasciciela[/quote][B].[/B][quote] A to, ze nowy wlasciciel dostal nawrot raka i nie mogl dluzej psa trzymac, to jest przykre dla nich bardzo.[/quote]Po pierwszym zadaniu mogłabym myśleć że psa oddano z powodu JEGO stanu zdrowia :shake:
Drugie zdanie to wyklucza.

A może to właśnie jest kłamstwem bo łatwo współczuć choremu człowiekowi i akceptować jego decyzje?
A może pies się znudził?
A może.. a może...... można sobie gdybać.

[quote]I Perro, jak pisalam na poczatku o jego adopcji,, byl na poczatku nielatwy, jego milosc byla tak bezgraniczna, ze ci ludzie oka w nocy nie zmruzyli, gdyz on ciagle chcial byc przytulany. Przychodzila do nich do domu prywatna behawiorystka, aby go szkolic[/quote]To jest kolejna bzdura- pies spędził u Irmy trochę czasu, byłam widziałam- wszyscy spali smacznie, pies nie chciał spać na łóżku i nie była potrzebna żadna behawiorystka! Nagle w Niemczech na tego psa wszystkie plagi egipskie spadają- traci dom, traci słuch, są z nim problemy wychowawcze.....

[B]Będę do znudzenia powtarzała- jeśli ludzie nie mają nic do ukrycia nie potrzebni są żadni prawnicy- można się dogadać bo każdemu chodzi o dobro psa.[/B]

Jedyna rzecz groźniejsza od kłamstw to prawda.:shake:

[bonika]

Dorothy - dwa zdjęcia Pajunia jakoś zdobyła, jej wysłali, nikomu innemu.
Irma miała też jakiś kontakt z prawnikiem, z jakąś p.Ute - może do nich też napisać, że chodzi tylko o zdjęcia aby osoby które wyciągnęły psa ze schroniska mogły poczuć się szczęśliwe, że pomogły psu a zarazem też sprawiły radość ludziom którym go powierzyli.

Napisać do wszystkich którzy mieli związek z tą adopcją i napisać tylko o zdjęciach na dowód, że pies jest cały i zdrowy.

Strasznie długo trwa wyjaśnianie tej sprawy i dużo o sprawach formalnych a najprostrzej rzeczy nie jest nikt pewny.

Jak są jeszcze inne sposoby zdobycia informacji to piszcie - trzeba zrobić wszystko co jest możliwe. Jak trzeba po niemiecku to kto zna język niech pomoże.

[carolinascotties]

czy ktos moze wymienic po kolei osoby, ktore "mialy " Perraszka?

na kim konczy sie ta historia...?

do kogo trzeba by pisac?

[Ewkaa]

Witaj
w poście nr 491 możesz przeczytać jak to wyglądało - jedno jest pewne pies trafił od Irmy do domu w Berlinie, potem do kolejnego domu i w celu uzyskania informacji co się dzieje w tym drugim domu musimy kontaktować się z kancelarią prawniczą. :shake::shake:

[carolinascotties]

:shake: to jest katastrofa...

[xxxx52]

nie byloby niejasnosci gdyby osoba adoptujaca robila kontrole:shake:

[Ewkaa]

Ale w tym przypadku chodzi o zatajanie informacji o psie, umywanie rączek od tego czego się podjęło:shake:


[B]Perraszku.........gdzie jesteś[/B] :shake:

[Guest Msand]

Może prościej byłoby zacząć od tego jak wygląda działalnośc ludzi organizujących adopcję psów za granicami państwa w świetle prawa w Niemczech i porównać do tego co się stało z Perrem? Skoro wszystko działa bez zarzutu, dlaczego pojawia się problem z weryfikacją wiadomości "jak się ma pies"? "żyje czy uśpiony?" "dom czy może jakieś bagno laboratoryjne albo poszedł na futro?"

[Dorothy]

mysle ze niektore osoby wywozace psy zagranice bylyby tym "swiatlem prawa" w Niemczech mocno zaniepokojone...:shake: zeby im sie ono do tylka nie dobralo...

[bonika]

Sytuacja psa nie musi być wcale dramatyczna.

Ja sobie pomyślałam jeszcze coś takiego, że może jeśli chodzi o DT starać się nie przywiązywać zbytnio psa do siebie - taką zasadę przyjąć - zapewniamy podstawę : jedzenie, legowisko, spacery i głaskanko, ale "w normalnych ilościach" - nie pozwalamy psu wskakiwać na łóżka, nie okazujemy wylewnie miłości zaspokajając naszą potrzebę zadośćuczynienia krzywd - można zrobić ogromną krzywdę w ten sposób psu który nie wie, że jest na tymczasie i oddanie rozumie jako karę, że coś źle zobił i do tego nie wie co - i w nowym, własnym już domu może sprawiać kłopoty - wylewnie okazywać przywiązanie do nowych właścicieli albo próbować uciec szukając opiekunów tymczasowych.

Może to co napisali niemieccy właściciele jest jednak prawdą ? Pies mógł do nich okazywać natarczywe przywiązanie - rozpaczliwie ciągle chcieć z nimi przebywać i może też wypatrywał wszędzie opiekunów z DT i próbował uciec (o tym nie pisali, ale może) i może ci ludzie mówili co się dzieje i otrzymali krótką odpowiedź, że pies widocznie pokochał bardzo poprzednich opiekunów - i może się przestraszyli, że jak poprzedni opiekunowie dowiedzą się o tęsknocie psa zdecydują, żeby go zabrać ?

Wyobraźcie sobie, że ktoś by miał Was kontrolować gdy już pies u Was jest i mógł go Wam odebrać.

Nie wiem ile zrobiono "po dobroci" w sprawie dowiedzenia się o losach tego psa, ale jakkolwiek to może zacząć od nowa ?

[irma]

[quote=bonika;]
Ja gdybym miała z tą adopcją związek napisałabym do Pajuni prosząc o przesłanie, o zdobycie aktualnych zdjęć psa.[/quote]

nie miałaś
ale napisz do pajuni ciekawe co Ci odpisze

[quote=Dorothy;]boniko - pajunia byla proszona o zdjecia Perraszka osobiscie i przez posrednikow, na watku i na pw juz ze sto tysiecy razy.
Nie dostarczyla ich, wiec pewnie nie ma mozliwosci ich zdobyc. Tak ja to rozumiem.[/quote]

zapewne nie ma możliwości i z chęciami pewnie też krucho - bo pajunia twierdzi, że z tą adopcją nie miała wiele wspólnego
ponoc to ja wszystko załatwiałam

a przy okazji [B]Ewkaa nadal nie znam j. niemieckiego[/B]

a przy okazji - nie wiem dlaczego ale do mnie nikt w sprawie Perra nie pisze, nikt o nic nie pyta (poza jedną BeatąJ)- pewnie dlatego, że nie mam żadnej wiedzy w tym temacie, prawda?
wszyscy wszystkich (a w szczególności pajunię, która twierdzi, że z tą adpocją nie miała wiele współnego) pytają, dzielą się informacjami, uwagami i za chwilę się dowiem, jaka jest 'historia prawdziwa podhalana Perraszka', który przyjechał do mnie od Ewkaa razem z Wilczakiem, którego wyleczyłam, wychuchałam, wypieściłam i na swoje nieszczęście na "prośbę" pajuni (popartą stwierdzeniem, że jeżeli psa nie wydam to ją skompromituję) wysłałam w świat na niepewny LOS i modlę się, żeby mój Perraszek żył i jeżeli żyje w upodleniu to oby pozwolono mi go przywieźć spowrotem a jeżeli ma wspaniały dom (jak twierdzi pajunia) to żebym wraz z Ewą mogła się tym cieszyć

Perraszku, piesku mój maleńki i kochany, byłeś dla nas wspaniałym kumplem, dla mojej Oliwki puchatą zabawką i mięciutkim podgłówkiem,
miałeś charakter i osobowość prawdziwego mężczyzny, wszyscy Cię pamiętamy i wspominamy i nigdy sobie nie daruję, że zgodziłam się na tę adopcję
to spojrzenie będę pamiętała do końca moich dni


[URL="http://imageshack.us/"][IMG]http://img109.imageshack.us/img109/1641/dsc049487tj.jpg[/IMG][/URL]