Mati- parówka znalazła swoje stado, na zawsze u Florentynki:)

[Florentynka]

[quote name='Becia66']Matysiu - pamiętamy o tobie kochana....[/QUOTE]
O tak, bardzo pamiętamy...
Dziś jechaliśmy gdzieś, ponieważ lało to chodziły wycieraczki w samochodzie i wspominaliśmy jak Mati słuchała tych wycieraczek ( bo piszczą). Siedziała i przekrzywiała łebek raz w jedną raz w drugą stronę...
Masa takich drobiazgów się przypomina,cały czas któreś z nas mówi "a Matylda to, a Matylda tamto..."
Bardzo nam jej brak, stado jest niepełne, zdekompletowane.

[majuska]

Mati dużo wnosiła do stada....wspaniały charakter, ale też odrobinę jasnego koloru, bo cała reszta taka szaro-buro-czarna...no dobra z podpaleniami gdzie niegdzie :)

[karolciasz28]

Matyśka była najjaśniejszym punktem tego stadka, dosłownie i w przenośni ;-) Będziemy pamiętać o cudownym orzeszku.:lol:

[Dzika_Figa]

strasznie mi przykro, że nie zdążyłam Matyldy poznać osobiście...

[Miśka84]

[quote name='Florentynka']O tak, bardzo pamiętamy...
Dziś jechaliśmy gdzieś, ponieważ lało to chodziły wycieraczki w samochodzie i wspominaliśmy jak Mati słuchała tych wycieraczek ( bo piszczą). Siedziała i przekrzywiała łebek raz w jedną raz w drugą stronę...
Masa takich drobiazgów się przypomina,cały czas któreś z nas mówi "a Matylda to, a Matylda tamto..."
Bardzo nam jej brak, stado jest niepełne, zdekompletowane.[/QUOTE]
Nie pisz tak! Bo ryczę jak debil!!!

[majuska]

Mati wzięłabyś i przemówiła jakoś do tej "mądrej " Chanelki żeby wylazła wreszcie i raczyła dać się złapać

[Florentynka]

[quote name='majuska']Mati wzięłabyś i przemówiła jakoś do tej "mądrej " Chanelki żeby wylazła wreszcie i raczyła dać się złapać[/QUOTE]
Oj tak,kierowniczka miała siłę przekonywania...

[majuska]

Wystarczyło, że popatrzyła :)

[Florentynka]

Adam dziś wymyślił, żeby pójść do ogrodu i zapalić po świeczce na grobach naszych zwierzaków...
Sonia I - wspaniałe suczysko o wielkim sercu, patronka naszego stada ( bo w jakimś sensie przez nią się to wszystko zaczęło) - pewnie czuwa nad nami nadal i każdą istotę która pojawia się w tym domu przytula do serca - zawsze tak robiła.
Kubuś - biedna, zgryźliwa dziadyga - mam nadzieję, że odnalazł spokój. Może już teraz w nowym wcieleniu jest ślicznym radosnym szczeniakiem.
Hagen ( zwany Pokurczem) - nieszczęsny psychopatyczny york. Może tam, gdzie jest teraz może wreszcie wyluzować i czuć się szczęśliwy.
Mati - nasza kochana krówka, bulterier, kierowniczka - wciąż obecna w naszych myślach. Szkoda, że już jej nie mogę przytulić.
Nie ma ich już z nami, ale pamiętamy o nich cały czas...

[Becia66]

My co roku zapalamy świeczkę w ogrodzie na grobie ukochanego Borka. Minęło 4 lata, a jeszcze tak boli....

[halcia]

I ja dzs pomyslałam o tej co odeszła
[*]:-(

[Andzike]

My też wczoraj byliśmy na działce i postawiliśmy chryzantem i znicz na klombiku pod którym leżą nasze jamnicze sucze - Zuza i Sonia oraz w intencji kotów Filona i nieodżałowanego mojego Rudolfa :(
Naprawdę wierzę, że one gdzieś tam na nas czekają - jeśli nie w niebie to ja nie chce do niego iść - nie jest niebem skoro nie czekają na mnie w nim moje zwierzęta!

[majuska]

I ja kochana Matysiu wciąż Cię wspominam..[*]
....znalazłam u siebie taką "perełkę":

[IMG]http://img215.imageshack.us/img215/5771/enujcepsy028.jpg[/IMG]

[UBOCZE]

Większość kociaków, które pożegnaliśmy, jest wciąż blisko nas - też w ogródku: Ksawer, Kropka, Ociec, Krop, Duch (to ona), Kajtuś... Timur także tam byłby, gdyby nie było wtedy zimy...

Ksawer był jedynym, którego mieliśmy od kociaka. Pozostałe to znajdy. To Ksawer nas nauczył przebywania z kotami i to dzięki niemu w domu mamy sporawy kociniec...
Myślę, że często podobnie bywa z psami...

[majuska]

Mati , a Ty co powiesz na nowa parówkę w stadku:razz: ? Daje radę , nie :)

[Florentynka]

Nowa parówka w stadzie jest tu dzięki Mati. Bo mając dwie parówki zrozumieliśmy, że one powinny być dwie. Balbina nie jest zamiast, jest obok, bo Mati ma tu swoje miejsce na zawsze. I myślę, że o tym wie, niezależnie od tego gdzie teraz akurat jest.

[figa33]

widzisz Mati jaką dobrą robotę zrobiłaś piesku kochany ?:lol:
teraz już jest jasne ,że parówki muszą być dwie
bo co dwie parówki to nie jedna
Koniec.Kropka.
ale to dlatego też,że miałaś wyjątkowy domek u Florentynki
Mati kochana dziewczynko, śpij dobrze

[Florentynka]

Zajrzałam sobie na wątek Mati... Moja suczynka kochana, brakuje nam jej.
Czasem się mylę i mówię do Balbiny "Mati" - chociaż przecież Balbina nie jest zamiast. Matyldy nikt nie zastąpi.
Jutro (a właściwie dziś) są urodziny Gjalpa. Przeglądałam zdjęcia z imprezy urodzinowej rok temu - Matylda wspaniale się wtedy bawiła, całe stadko było takie szczęśliwe.
Dobrze, że mieliśmy Matyldę - dużo wniosła w nasze życie.

[Becia66]

Tak to już jest Florentynko. Nawet nie wiesz, czy w następne urodziny Gjalpo nie będziesz wspominać psiaka którego już nie będzie, a w dzisiejszym dniu świętuje...Tfu,tfu, splunąć i odpukać...

[Florentynka]

Nigdy nie wiemy komu co pisane. Ważne, żeby się cieszyć obecnością naszych zwierząt póki są z nami, a potem zachować fajne wspomnienia. Tych związanych z Mati mamy naprawdę dużo.

[majuska]

Ja zawsze uważałam Mati za bardzo wyjątkową suke i często ja wspominam a w ostatnim okresie jest tez szczególnie dla mnie ważna bo wierzę, że opiekuje się moim dziadem kochanym, po prostu to wiem, że oni są tam razem :)

[Florentynka]

Wczoraj w nocy, wracając do domu, przejechaliśmy przez miejscowość, w której kiedyś mieliśmy spotkanie z okulistą Matyldy. Adam sobie przypomniał, że gdzieś tu ją wieźliśmy... Bardzo mi się zrobiło smutno, że nie ma Matyldy, że już jej nie mogę przytulić i pogłaskać po tym śmiesznym łbie. A potem przypominałam sobie różne fajne momenty z Matyldą. Wróciło do mnie wspomnienie jej spojrzenia, jej głosu, nawet tego jej charakterystycznego, lekko krówkowatego zapachu, jaki wydzielała jeśli zmokła na deszczu. Dziś w ogrodzie zobaczyłam, że kwitnie biała róża na grobie Matyldy.
Moja nieosiągalna Mati ciągle jest z nami, wciąż należy do stada.

[Becia66]

W moim ogrodzie na grobie ukochanego Borcia kwitnie hortensja ale podziwiam ją z daleka bo nie mogę się tam zbliżać, nie mogę.....bo mnie zatyka i paraliżuje, chociaż w lipcu minęło już 5 lat. Na dłużej przycupnę tylko 1 listopada kiedy zapalam świeczkę... :-(

[UBOCZE]

[quote name='Florentynka']Wczoraj w nocy, wracając do domu, przejechaliśmy przez miejscowość, w której kiedyś mieliśmy spotkanie z okulistą Matyldy. Adam sobie przypomniał, że gdzieś tu ją wieźliśmy... Bardzo mi się zrobiło smutno, że nie ma Matyldy, że już jej nie mogę przytulić i pogłaskać po tym śmiesznym łbie. A potem przypominałam sobie różne fajne momenty z Matyldą. Wróciło do mnie wspomnienie jej spojrzenia, jej głosu, nawet tego jej charakterystycznego, lekko krówkowatego zapachu, jaki wydzielała jeśli zmokła na deszczu. Dziś w ogrodzie zobaczyłam, że kwitnie biała róża na grobie Matyldy.
[FONT=Arial Black]Moja nieosiągalna Mati ciągle jest z nami, wciąż należy do stada[/FONT].[/QUOTE]

Pięknie napisane...

[Florentynka]

Zaglądam tu dziś wyłącznie ze względu na tradycję. Bo o Matyldzie myślę zawsze. Chociaż może to co innego niż myślenie. Nie wiem, jak to nazwać. Matylda jest obecna, bo była z nami, bo była ważna, jest i będzie częścią naszego życia, naszego domu, naszego stada.
Ból po stracie Matyldy przerodził się z czasem we wdzięczność za to, że była z nami, że mogliśmy spędzić razem trochę czasu, coś jej dać, coś od niej dostać.
Kochana to była suka.