Jakie cechy szczeniaka powodują, że od razu odróżniamy go od psa dorosłego?

[Agata i Rysiek]

Jakie cechy szczeniaka powodują, że od razu odróżniamy go od psa dorosłego? Chodzi o cechy wyglądu charakterystyczne dla młodych psów, które z wiekiem zmieniają się.

np.
Nieproporcjonalnie duża glowa
Krótki pysk
nieproporcjonalnie długie łapy
aksamitna puszysta sierść

itp.

Pytanie wynika z tego, że gdy idę na spacer z moim ok 15 miesięcznym psem, średniej wielkości mieszańcem, wszyscy pytają ile miesięcy ma ten szczeniak, ile jeszcze urośnie lub jakiej rasy to szczeniak ;) nie chcą wierzyć że ma już ponad rok.

może Wy mi powiecie o co chodzi :P
zdjęcia psiaka:
[IMG]http://img23.otofotki.pl/obrazki/de170_aa.jpg[/IMG]

[Tree]

Rzeczywiście Twój piesek wygląda młodo, a jak jeszcze lubi się bawić to tym bardziej można się pomylić ;) Ma taki uśmiechnięty, delikatny pyszczek, Niektórzy ludzie nadal myślą, że mój 10 letni york jest szczeniakiem ;)

[sabulina]

Wiesz, Twój pies i tak jest jeszcze młody, nasza suczka ma 14 miesięcy i też wygląda jeszcze dość szczeniakowato :D Myślę, że najbardziej rozpoznawalną cechą młodego psa - oprócz tych, które wymieniłaś - jest też takie figlarne spojrzenie i sterczące uszka :)) W oczach psa widać wiele, tę młodość i radość życia i chęć do psocenia też można w nich dostrzec :) ps. Masz ślicznego psiaka! :D

[gryf80]

obejżec zęby-wtedy o pomyłke trudno;)

[Beatrx]

na tym największym zdjęciu wygląda trochę jak szczeniak, ale na reszcie jak dorosły pies. nie wiem, czemu ludzie myślą, że to szczyl:eviltong:
taką dużą adresówkę macie?

[Tessi&Tola]

gdy pies na spacerze łatwo się ekscytuje: macha ogonem do każdej latarni, próbuje się widać z każdym przechodniem, rozgląda się jakby był tu pierwszy raz, "kuli się" na widok dorosłego psa, szuka kontaktu wzrokowego z człowiekiem... to albo jest szczeniakiem, albo wyjątkowo niewychowanym dorosłym psem... tak z mojego doświadczenia
moje dwulatki osiągnęły wreszcie etap stabilizacji - ogon chodzi im tylko na widok rodziny, unikają obcych, na spacerach idą równo i spokojnie, lekceważą obce psy i nie wpatrują się w oczy przechodniom... już dawno nikt mnie nie zaczepiał, co oznacza, że są dorosłe:p
może twój szczyl jeszcze nie osiągnął tego wyciszenia? niektóre psy nie osiągają go nigdy, ale można je tego nauczyć - jak się chce...

[maartaa_89]

[quote name='Tessi&Tola']gdy pies na spacerze łatwo się ekscytuje: macha ogonem do każdej latarni, próbuje się widać z każdym przechodniem, rozgląda się jakby był tu pierwszy raz, "kuli się" na widok dorosłego psa, szuka kontaktu wzrokowego z człowiekiem... to albo jest szczeniakiem, albo wyjątkowo niewychowanym dorosłym psem... tak z mojego doświadczenia
moje dwulatki osiągnęły wreszcie etap stabilizacji - ogon chodzi im tylko na widok rodziny, unikają obcych, na spacerach idą równo i spokojnie, lekceważą obce psy i nie wpatrują się w oczy przechodniom... już dawno nikt mnie nie zaczepiał, co oznacza, że są dorosłe:p[/QUOTE]


Twoja teoria ma jednak niewiele wspólnego z realiami w przypadku psów które sporo w życiu przeszły. A masa z nich jest dorosła. Czy źle wychowana? Niekoniecznie, prędzej ze skopaną socjalizacją (a moim zdaniem to nie to samo co złe wychowanie). Niekażdy dorosły pies jest stabilny psychicznie.

[Tessi&Tola]

[quote name='maartaa_89']Twoja teoria ma jednak niewiele wspólnego z realiami w przypadku psów które sporo w życiu przeszły. Niekażdy dorosły pies jest stabilny psychicznie.[/QUOTE]

a gdzie napisałam, że każdy jest? opisałam przykład ciekawskiego, ufnego, żywiołowego, uległego psa - czy tak zachowują się psy ze skrzywioną psychiką? jak zawsze zresztą, dodaję, "z mojego doświadczenia" :roll: nie mówię tu o psich nastolatkach, którym zaczynają już buzować hormony - mówimy o szczylach, w moim mniemaniu do pół roku...

[sabulina]

[quote name='gryf80']obejżec zęby-wtedy o pomyłke trudno;)[/QUOTE]

Myślisz, że przypadkowi przechodnie będą zaglądać psu w pychol? :P

[Agata i Rysiek]

Raz nawet usłyszałam pytanie czy to szczeniak amstafa (wtf?:P ja nie widzę w nim podobieństwa do amstafa wcale :))
piechu jest z nami niedługo, ale faktycznie z zachowania to taki szczeniakowaty jeszcze jest. pewnie dlatego że schroniskowy, podobno po przejściach, prawdopodobnie bity. może nie miał prawdziwego dzieciństwa i teraz sobie to "odbija" :)
Szczególnie po kastracji strasznie zdziecinniał :)

A co do adresówki - pierwsza była ogromna. Teraz ma nieco mniejszą. wiązało się to także z faktem że Ryś panicznie boi się obcych ludzi i (jeśli kiedyś się wystraszy czegoś i zwieje) jakby komuś się nie udało podejść to z pewnej odległości zobaczy jego imię i/lub mój numer telefonu. Z reszta leciutka jest, wykonana przeze mnie z drewnianego kółeczka :)