rak płaskonabłonkowy

[Mayka]

[COLOR=black][FONT=Verdana]Witam, [/FONT][/COLOR]
[COLOR=black][FONT=Verdana]mam dziesięcioletnią sznaucerkę olbrzymkę. Ma już usunięte trzy paluszki. Dwa ostatnie w przeciągu niespełna roku (jesień 2008 i maj 2009). W maju amputowany paluszek został wysłany do badania histopatologicznego- wynik - [B]rak płaskonabłonkowy rogowaciejący z odczynem zapalnym [/B](carcinoma planoepitheliale keratodes inflamatorium) . Wynik przyszedł w dniu, w którym miała kolejną operację (to było 2 tygodnie temu). Tym razem usuwano narośl wielkości małej pomarańczy, która bardzo szybko rosła na łopatce i sprawiała suczce coraz większy ból. Po operacji stwierdzono, że to był rak (z wyglądu, ze struktury…). Po operacji Sabunia bardzo szybko wracała do zdrowia i nagle pogorszenie przyszło w 7 dobie po operacji. Zaczęła oszczędzać łapkę, schodzenie po schodach zaczęło sprawiać jej trudność. Kuleje. Zauważyłam, że w okolicy rany pooperacyjnej (która ładnie się goi), pod skórą znowu coś zaczyna rosnąć. Czy to możliwe że pojawia się kolejna narośl- rak? Tak szybko? [/FONT][/COLOR]
[FONT=Times New Roman][SIZE=3] [/SIZE][/FONT]

[marta23t]

nie umiem Ci niestety odpowiedzieć na pytanie jeśli tyczy się określonego rodzaju nowotworu:shake: co zmian nowotworowych to mogę Ci powiedzieć tylko tyle na przykładzie mojej śp suni, że u niej po operacji guza kolejne wychodziły na całym ciele / tzw. wykwity/ w tydzień po operacji i to z dnia na dzień:shake::shake: przy bardzo złośliwym nowotworze takie rzeczy się zdarzają. czy guz był wycięty z tkanką dookoła???


mam prośbę-masz może zdjęcia tej zmiany co wycinaliście - amputacja paluszków? moja beagielka 11 lat miała w zeszłą środę amputację, dziś przyszły wyniki: czerniak złośliwy- zaawansowane stadium. na palcu miała po prostu niegojącą się rankę , palec spuchnięty. chciałabym zerknąć na fotki jeśli takowe posiadasz tak dla porównania:oops::oops:

[ewtos]

[quote name='Mayka'][COLOR=black][FONT=Verdana] [B]rak płaskonabłonkowy rogowaciejący z odczynem zapalnym [/B]Zauważyłam, że w okolicy rany pooperacyjnej (która ładnie się goi), pod skórą znowu coś zaczyna rosnąć. Czy to możliwe że pojawia się kolejna narośl- rak? Tak szybko? [/FONT][/COLOR][/quote]

[B]Niestety tak.[/B] Ten rodzaj"raka"( potocznie używa się nazwy rak choć
nie spełnia kryteriów biologicznych) tzn. nie tworzy odległych przerzutów. Jest jednak półzłośliwy , ma tak jak się obawiasz bardzo duże skłonności do tworzenia wznowy miejscowej(czyli rośnie ponownie) po usunieciu chirurgicznym.

[Mayka]

[COLOR=black][FONT=Verdana]Na dzisiaj Sabunia jest umówiona na kolejną operację. Mam bardzo mieszane uczucia, czy jednak się na nią zdecydować – zwłaszcza po Waszych postach. Czy mam moralne prawo skazywać ją na kolejne cierpienia. Ta kolejna narośl jest bardzo rozlana – zajmuje prawie całą łopatkę i rośnie. Coś zaczęłam wyczuwać w brzuszku :( [/FONT][/COLOR]

[COLOR=black][FONT=Verdana]Bunia ma taką niesamowitą wolę życia, ale… nawet spacer na przysłowiowe siusiu jest już wielkim, wielkim problemem. Widzę, że chciałaby gdzieś pójść, zmienić miejsce gdzie leży, zobaczyć co się dzieje w innym pokoju (jest bardzo towarzyska) ale tego nie robi… Boli ją :-([/FONT][/COLOR][COLOR=black][FONT=Verdana] i jest bardzo, bardzo słaba.[/FONT][/COLOR]

[COLOR=black][FONT=Verdana]Wszystkie ingerencje chirurgiczne były robione z tzw. dużym marginesem, więc byłam spokojna. RTG płuc też nie wykazał zmian. [/FONT][/COLOR]
[COLOR=black][FONT=Verdana]Zdjęć wyciętych zmian nie mam – jedynie zdjęcia RTG paluszka. Tam widoczna była martwica palca postępująca od pazurka i idąca na kolejne paliczki.[/FONT][/COLOR]

[mala_czarna]

[quote name='Mayka'][COLOR=black][FONT=Verdana]

[/FONT][/COLOR][COLOR=black][FONT=Verdana]Bunia ma taką niesamowitą wolę życia, ale… nawet spacer na przysłowiowe siusiu jest już wielkim, wielkim problemem. Widzę, że chciałaby gdzieś pójść, zmienić miejsce gdzie leży, zobaczyć co się dzieje w innym pokoju (jest bardzo towarzyska) ale tego nie robi… Boli ją :-([/FONT][/COLOR][COLOR=black][FONT=Verdana] i jest bardzo, bardzo słaba.[/FONT][/COLOR]
[/quote]

Mayka, cholernie mi przykro :(
Powtórzę to, co mój wet mi zawsze powtarzał jak leczylismy moją sznaucerkę mini.
Eutanazja wchodzi w grę wtedy gdy piesek nie ma apetytu, nie wykazuje chęci do zabawy, nie chce już towarzystwa, nie ma siły wychodzić na dwór żeby załatwić swoje potrzeby, no i przede wszystkim, ewidentnie cierpi.
Ja w takich własnie okolicznościach musiałam uśpić Wikunię. Żarłam się z myslami, ale musiałam to zrobić, nie było innej rady :-(

[marta23t]

i jak sunia po operacji??

[ewtos]

Również współczuję ,to są najtrudniejsze decyzje i sama rozumiesz ,że musisz je podjąć sama.

[Mayka]

[FONT=Times New Roman][SIZE=3]Sabcia Żyje!!! [/SIZE][/FONT]
[FONT=Times New Roman][SIZE=3]Jest ustalone leczenie zachowawcze. Antybiotyki + sterydy.[/SIZE][/FONT]
[FONT=Times New Roman][SIZE=3]Operacji nie było. Zmiana jest jednak nieoperacyjna. Zbyt rozległa i miejscu, gdzie łapa „pracuje” – łopatka. Rokowania na zagojenie byłyby złe, a ponieważ byłby zbyt duży ubytek skóry, to musiałby być przeszczep z innego miejsca. [/SIZE][/FONT]
[SIZE=3][FONT=Times New Roman]Sabunia jest co prawda słaba, jak chodzi, to widać, że sprawia jej to jakiś ból (największym problemem są schody, zwłaszcza jak schodzi w dół, w górę już nie mamy tego problemu), ale … śpi spokojnie :lol:[/FONT][FONT=Times New Roman], ma apetyt i stara się uczestniczyć w „życiu rodziny” :lol:[/FONT][FONT=Times New Roman] . Decyzja o przesunięciu ostatecznego „[/FONT][/SIZE][FONT=Times New Roman]rozwiązania[SIZE=3]” podjęłam nie tylko ja, ale i dwójka weterynarzy. Gdybym widziała, że ewidentnie cierpi - inna byłaby decyzja. [/SIZE][/FONT]

[mala_czarna]

Bardzo się cieszę. Zawsze wiedziałam, że cuda się jednak zdarzają :multi:

[Mayka]

Oby ten cud trwał jak najdłużej!!!

[Adamant]

Bedziemy trzymać kciuki ja osobiście wogóle bym nie usuwała takich zmian - jest bardzo duże ryzyko przyśpieszenia choroby :shake:

[marta23t]

póki pies trzyma się na ,,własnych nogach,,, je, załatwia się i nie ma bóli i nie cierpi niech żyje jak najdłużej. trzymam za Was kciuki- czasem życie potrafi być nieprzewidywalne- choroba może się spowolnić albo zahamować i tego Wam z całego serca życzę!!

[Mayka]

Wczoraj byłyśmy z Sabcią u jeszcze jednego weterynarza. Kontakt do niego dostałam od pani farmaceutki z apteki gdzie wykupywałam leki dla suni. Apteka oprócz leków konwencjonalnych ma także dział leków homeopatycznych i współpracują z lekarzami "ludzkimi" jak i weterynarii. Nie wiem co sądzicie o takim leczeniu, ale ja postanowiłam spróbować (mam znajomych, którzy tylko takimi lekami się leczą i są okazami zdrowia). Pojechałyśmy na wizytę. Niestety diagnoza się potwierdziła :-( ale wróciłyśmy do domu z leczeniem homeopatycznym. Może pomoże, z pewnością nie zaszkodzi.
A tak wiadomości z godziny 8.30 - ze smakiem zjadła śniadanko, które zostało przyniesione (jak na dzień świąteczny przystało :lol:) do łóżeczka. Trochę odpoczęła i teraz domaga się porcji porannych pieszczot.

[Mayka]

[FONT=Times New Roman][SIZE=3]Razem (ja i Sabcia) przegrałyśmy bitwę o życie. Odeszła 4 września, o 17.45 bić Jej serduszko... [/SIZE][/FONT]
[SIZE=3][FONT=Times New Roman]Przestała cierpieć!!! Ale pozostawiła po sobie niesamowitą pustkę i ból... dlaczego… [/FONT][/SIZE]
[SIZE=3][FONT=Times New Roman]Bardzo chcę wierzyć, że jest "coś" za granicą życia i śmierci. Jeżeli [/FONT][/SIZE]
[SIZE=3][FONT=Times New Roman]jest - to z pewnością już tam hasa... Ma całą listę swoich przyjaciół (ludzkich, psich, kocich...), których z pewnością już odszukała[/FONT][/SIZE]

[mala_czarna]

[quote name='Mayka'][FONT=Times New Roman][SIZE=3]Razem (ja i Sabcia) przegrałyśmy bitwę o życie. Odeszła 4 września, o 17.45 bić Jej serduszko... [/SIZE][/FONT]
[SIZE=3][FONT=Times New Roman]Przestała cierpieć!!! Ale pozostawiła po sobie niesamowitą pustkę i ból... dlaczego… [/FONT][/SIZE]
[SIZE=3][FONT=Times New Roman]Bardzo chcę wierzyć, że jest "coś" za granicą życia i śmierci. Jeżeli [/FONT][/SIZE]
[SIZE=3][FONT=Times New Roman]jest - to z pewnością już tam hasa... Ma całą listę swoich przyjaciół (ludzkich, psich, kocich...), których z pewnością już odszukała[/FONT][/SIZE][/quote]

Mayka, przykro mi bardzo. Twoja Sabcia biega już sobie z moją Wikunią i innymi psiaczkami :-(

[peppermint]

Witam!
Moja 12 latka ma zdiagnozowanego (dr Hildebrandt) raka płaskonabłonkowego u ujścia cewki moczowej (miejsce nie do zoperowania). Z informacji weterynarzy jest to rak odporny na chemioterapię w związku z czym podjęte.. czynności (no bo nie leczenie) to piroxicam i powtarzanie cystoskopii czy następuje rozrost czy zmniejsza się itd..

W związku z tym mam pytanie, być może macie doświadczenia jakieś, jakie są rokowania? Od paru msc jest na antybiotykach i piroxicamie, jest względnie nieźle (lepiej niż przed ich braniem) chociaż wydaje się być trochę słabsza (dużo śpi, mniej biega na spacerze). Czytałam gdzieś, że to złośliwy nowotwór i zastanawiam się jakie tu są możliwe scenariusze: czy narośle mogą się skurczyć wskutek działania piroxicamu dzięki czemu moja sunia będzie jeszcze długo funkcjonować czy może nastąpić szybki zwrot i nasilenie choroby (trwa to od ok maja/czerwca 2011)? Na klinikach nic konkretnego nie chcieli mi powiedzieć, zapewne sami nie potrafią przewidzieć dalszego scenariusza..

Byłabym wdzięczna za jakieś odpowiedzi. Patrzę psa i sobie myślę, że jest dobrze, że nie wykazuje oznak bolesności a jej osłabienie wynika z mocnych leków. Z drugiej strony diagnoza brzmi bardzo "dramatycznie" i oprócz piroxicamu nie ma innej możliwości działania..