Mój najukochańszy przyjaciel właśnie umiera, a ja jestem bezsilna, wszystko zepsułam.

[aneeri125]

Nie wiem co pisać. Tyle czasu mnie tu nie było. Chyba chciałam trochę odetchnąć od tego ciągłego żalu. Już minęło ponad pół roku od śmierci Nodiego! Trudno uwierzyć, jak to zleciało. Wstyd mi trochę, że tyle mnie tu nie było. Chciałabym zmienić przynajmniej tytuł wątku, pisałam do moderatora i nie odpowiadał.

Ja dalej tęsknię strasznie za Nodim. Znowu płaczę... U mnie w domu wciąż się o nim rozmawia. Mi jest okropnie przykro. Mimo, że funkcjonuję normalnie, to często o nim myślę i tęsknię. Nie mogę go już przytulić jak dawniej, tylko zdjęcia oglądam.
Jak myślę, że mogłabym przygarnąć nowego psa, to dziwnie się z tym czuję.
Bardzo brakuje mi Nodiego, pół roku to za mało.

[danka4u1]

[B]Aneeri,[/B]pozwól sobie na czas żałoby, smutku i [B]ł[/B]ez po odejsciu Nodiego[B]. [/B]Niczego nie przyspieszaj[B].[/B] Nadejdzie ten czas, że dotwojego domu znów zawita psiak, Nodi- chociaż w innym futerku. Trzymaj się.:loveu:

[aneeri125]

Dziękuję bardzo za wsparcie danusiu. Postaram się trzymać, chociaż nie jest łatwo :/