Lęk separacyjny u szczeniaka

[[email protected]]

Kochani,

Piszęz dużym z dużym klopotem. 

2.05 adoptowalam około 9 tygodniowego szczeniaka ze schroniska.  Suczka szybko się uczy, jest mądra, zna komendy typu siad, leżeć, daj łapę, na miejsce,  teraz powoli uczymy się komendy zostań. 

Uczy się czystości (umiała na mate, teraz pol ma pol, ale cierpliwość i bedzie dobrze .

Kłopot mam z jej lękiem separacyjnym.  Wyje, szczeka, trupta,  średnio interesują ja rzeczy które zostawiam np kong, czy treasure box.  Nagrywam ją i 30 minut wycia na 30 minut wyjścia. Zdarzaly sie wpadki z kupą gdziekolwiek :(

za rada behawiorysty zamykam się w pokojach,  zostawiając jej cos smacznego, piszczy szczeka drapie ale zajmuje się jedzeniem potem jest to samo. 

wyjść przez drzwi główne nie mogę, po sekundach zaczyna się koncert  :(

jest w trakcie nauki przebywania w klatce. Kocha ją,  śpi tam, bawi się tam, ale gdy tylko wyjdę z pokoju leci za mną, gdy ja próbuje zamknąć i wyjsc z pokoju robi rozpierduche, boję się że zniszczy klatkę i się porani.

czy jest jeszcze cos co moge zrobic?

będę bardzo wdzięczna za podpowiedź,  bo jest to kłopot który spędza mi sen z powiek, ona jest nerwowa, ja jestem nerwowa, o sąsiadach w bloku nie wspomnę.

pozdrawiam 

AK

[Sowa]

Jeśli tam gdzie mieszkasz, jest dobry ośrodek szkolenia psów/dobry trener - zaproś do siebie. Pokaże Ci jak uczyć szczeniaka pozostawania w spokoju. Będzie widział reakcje malucha zależnie od tego co robisz i jak próbujesz przyzwyczajać do samotności. Tyle że tak mały szczeniak - teraz ma 3 miesiące, tak? - nie wytrzyma bez załatwiania potrzeb fizjologicznych dłużej niż trzy, trzy i pół godziny. Więc z konieczności załatwi się w kojcu lub w mieszkaniu, jeżeli na dłużej zostanie sam.  Twoje emocje natychmiast udzielają się psu - jeśli jesteś, jak sama piszesz, nerwowa - to nauka potrwa znacznie dłużej.