justysiek Posted February 16, 2015 Share Posted February 16, 2015 cześć Basiu :calus: przeczytałam o Zuzu, biedna mała :( faktycznie nadal wygląda jak szczeniaczek. uściskaj ja ode mnie. zajrzyj też do nas, buziaki i jestem pełna podziwu dla tego jak o nią walczycie! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
basia2202 Posted February 16, 2015 Author Share Posted February 16, 2015 Wydobrzeje i poszaleje :) Koleżanka ze stowarzyszenia ma na dozywotnim DT sunię astkę , Teja ma 3 nóżki , bo raczysko tak jej tylną łapkę zjadło , ze to był jedyny ratunek , Teja potrafi pędzić jak przecinak po polach , lesie , nawet próbowała pływania :) , więc i Zuza da radę Och... oby oby :) Wiem, że psiaki radzą sobie z 3ma łapami, co prawda tym mniejszym pewnie łatwiej, bo lżejsze - ale gdyby Zuzia musiała mieć 3, to pewnie też by dała radę... Póki co noga ładnie się goi i mamy nadzieję, że przeszczep się przyjmie. Zuzia na pewno nadgarstek będzie miała sztywny - ale też mam nadzieję, że poszaleje jeszcze... że będzie mogła popływać - ona tak uwielbia pływać. Latem jeździliśmy z nią nad takie bajoro niedaleko nas... (taki całkiem duży staw, nawet jakieś kąpieliska dla człowieków porobili niedawno) - rzucaliśmy jej na zmianę piłkę i pieniek z brzozy - no jak wariatka tak szalała:) uwielbia to! tak się potrafi nakręcić... musi już naprawdę padać na pysk, żeby nie wskoczyła do wody kolejny raz :) Mieliśmy w ogóle w tym roku podrzucić młodą do naszej znajomej w wakacje i pojechać gdzieś za granicę, gdzie jest cieplej niż u nas. Ale biorąc pod uwagę okoliczności... że to mogą być Zuzi ostatnie wakacje (choć mam nadzieję, że nie - tfu tfu tfu) - to wszystko będzie dla niej. Ona będzie miała super wakacje - jeśli tylko będzie mogła pojechać i pan doktor powie, że nie ma przeszkód ku temu. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
basia2202 Posted February 16, 2015 Author Share Posted February 16, 2015 basiu, przeczytalam, jestem pełna podziwu dla was i dla waszej dzielnej księżniczki! oczywiście mam wielką gulę w gardle, przypomniało mi się, jak stawałam na rzęsach, by nasz lecterek zjadł cokolwiek...to wszystko jest takie trudne :( wiem co przeżywacie, wiem jak się człowiek czuje, gdy usłyszy, że ukochany pies ma raka, znam dobrze to uczucie, gdy nagle serce staje, kolana się uginają i to wrażenie, że świat się skończył po usłyszeniu "wyroku" :( myślę jednak, że zuzia jest w dobrych rękach, z tego co piszesz jest pod bardzo profesjonalną opieką i da radę zwalczyć to wstrętne dziadostwo z waszą troskliwą pomocą. mocno trzymam za ślicznotkę kciuki! och... księżniczka :) jak milusio :) ja nigdy tak o Zuzi nie mówiłam :) zawsze była naszą świneczką, prosiaczkiem, słoninką, pasztecikiem albo paproszkiem :) a czasem jak była niedobra, to gadziną albo nawet pomiotem szatańskim :D powiem jej jak się obudzi, jak tu cioteczki na nią mówią :) może coś zakuma ;) dzięki Aga za ciepłe słowa - bardzo się przydają w takich trudnych chwilach, podnoszą na duchu... na szczęście Zuzia ma apetyt - na karmę to by pewnie miała długie zęby, ale kurczaczka to owszem zje z chęcią :) no i leki muszę podawać podstępem - w wędlince - bo wrzucone do miski to spryciula potrafi wygrzebać i wypluć i masz rację - jak się człowiek dowiaduje, to myśli, że usłyszał wyrok - też tak pomyślałam te 3,5 tyg. temu... najpierw zaniemówiłam.... słuchałam tylko i nie dowierzałam... że jak to - moja Zuzia? to niemożliwe przecież... przecież Zuzia jest pancernym psem... potem mi się chciało wyć... a potem zaczęłam pytać o wszystko (nie wiem nawet, czy wszystko wtedy zapamiętałam, co lekarka nasza mówiła...) pomyślałam tylko "i co teraz?" - bałam się, że usłyszę, że trzeba Zuzię uśpić od razu... :| potem przez 2 dni nie mogłam się na niczym skupić, w pracy praktycznie nic nie zrobiłam... Zuzia śniła mi się w nocy, jak jest w klinice... w ogóle różne scenariusze mi się śniły, co może się wydarzyć... i jak na nią patrzyłam, to łzy napływały mi do oczu i serce pękało po kawałku wtedy była chyba najbardziej wymiziana i wyprzytulana w całym jej życiu - choć nigdy nie żałowaliśmy jej czułości... Teraz już mi trochę lepiej, bo wiem, że jest jakaś nadzieja... Wszystko zależy od wyników biopsji - jeszcze ok. tygodnia musimy czekać i boję się, co usłyszę dziękujemy za ciepłe słowa:) mam nadzieję, że to raczysko pójdzie sobie won w cholerę i więcej nie wróci Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
basia2202 Posted February 16, 2015 Author Share Posted February 16, 2015 cześć Basiu :calus: przeczytałam o Zuzu, biedna mała :( faktycznie nadal wygląda jak szczeniaczek. uściskaj ja ode mnie. zajrzyj też do nas, buziaki i jestem pełna podziwu dla tego jak o nią walczycie! Justyś!! witaj!! tyle się nie słyszałyśmy... cieszę się, że zajrzałaś uściskam jutro - teraz śpi już :) w ogóle uściskam od wszystkich cioteczek :) i jakbym mogła nie walczyć... gdzie ja bym znalazła drugą taką słoninkę... buziaki!!! :) zajrzymy a i owszem :) nie wiedziałam, że też jeszcze tu zaglądasz... a agaciaa bywa tu jeszcze? się pozmieniało po latach trochę... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
basia2202 Posted February 16, 2015 Author Share Posted February 16, 2015 durne to dogo.... jakieś dziwne zasady powprowadzane są... napisałam posta, bo czym mi wyskakuje komunikat, że odpowiedź nie może być wysłana, bo została napisana za szybko :mellow: eee?? :o jak ja nie umiem wolniej... :mellow: no i tak się niby nie dodało, że potem się okazuje, że ten sam post 6 razy się zapisał... nie ogarniam!! :mellow: teraz siedzę i to kasuję... :blink: Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
basia2202 Posted February 16, 2015 Author Share Posted February 16, 2015 po dzisiejszej wizycie u weta (a w zasadzie to już wczorajszej) - Zuzia ma już zdjęty opatrunek ze stópki - został teraz tylko sztywny opatrunek a la gips na całej nodze stópka niestety wygląda koszmarnie (choć noga pod sztywnym opatrunkiem pewnie wygląda jeszcze gorzej) Zuzanka mogłaby teraz wystąpić w filmie o zombiakach - z taką stopą... odleżyny się porobiły i stąd taki wygląd ale to podobno normalne.... stópka dojdzie do siebie - z drobną moją pomocą :) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
basia2202 Posted February 16, 2015 Author Share Posted February 16, 2015 a tak wygląda Zuzanka i jej stopa... brrrr... straszności... bida moja... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
basia2202 Posted February 16, 2015 Author Share Posted February 16, 2015 fotki jeszcze sprzed zdjęcia opatrunku ze stópki... już chyba sama nie wie, jak się z tą sztywną nogą ułożyć... ale potrafi się też tak wyluzować z wywalonym jęzorem :) a jaki milusi ten jęzorek :) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
basia2202 Posted February 16, 2015 Author Share Posted February 16, 2015 przynajmniej je i pije z chęcią :) iii.... co najważniejsze - staje na tej nóżce!! :) bo przed operacją nie używała jej wcale :( Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
basia2202 Posted February 16, 2015 Author Share Posted February 16, 2015 ech... na wspominki mi się zebrało... :) czy ktoś pamięta, że Zuzia była takim słodkim prosiątkiem? ok. 9 tyg. - jakieś 5,5 kg tutaj chyba już odrobinkę starsza była... tak dawno temu, że sama już nie pamiętam ;) dupka od chleba... to było coś! :) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
basia2202 Posted February 16, 2015 Author Share Posted February 16, 2015 Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
basia2202 Posted February 16, 2015 Author Share Posted February 16, 2015 ech... i te moje stópeńki różowe nakrapiane - do całowania... :) DOBREJ NOCY Wszystkim :) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
justysiek Posted February 17, 2015 Share Posted February 17, 2015 pamiętam tego słodziaka jak była mała :) teraz w sumie też jest slodka tylko większa :kiss_2: trzymam mocno kciuki, żeby wszystko ułożyło sie jak najlepiej i żeby Zuzanka jeszcze na niejedne wakacje w Wami pojechała. jeszcze tu bywam, choć rzadzko bo czasu brakuje i ciągle cos się dzieje. a z tarczycą to mam niezle przeboje, po ciąży miałam przełom i o mało się nie przekręciłam, a teraz mi się buja w tą i w tą, ciągle na lekach i czuje się paskudnie. raz przytyje, zaraz schudne i tak w kółko. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Alicja Posted February 17, 2015 Share Posted February 17, 2015 Bidulinka z tymi opatrunkami , ranami i kloszem ;) . Na te odparzenia i odgniotki , to najlepiej jak wet poradzi , ja po operacjach psikałam Octeniseptem ,ładnie odkaża i ładnie się potem goiło . Fotasy malizny są słodkie ...szkoda , ze to trwa tak krótko , a potem czas już leci do przodu galopem . Zuza jeszcze niejedne wakacje z wami będzie :) zobaczysz . Co do Tejki , to nie pisałam w sensie , ze amputować łapkę , tylko , ze Tejucha już też miała nie żyć , ona miała tą nóżkę jak balon :( , wycięte ma z nawiązką do miednicy , też myśleli , ze na chwilę ją tylko maja , a Tejucha 2 rok szaleje :) , w 2014 we wrzesniu , pojechali nad morze , bo Teja morza jeszcze nie widziała :) .U mnie też była , wdrapała sie na 4 piętro :). Zuzanka też da radę jeszcze długo :) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
basia2202 Posted February 18, 2015 Author Share Posted February 18, 2015 tak szybko i krótko, bo spitalam zaraz do roboty (nieco później) wczoraj po nocy łapka bardzo spuchła - po tym zdjętym opatrunku :( dzwoniłam do lekarzy... do naszej pani doktor, do chirurga/ortopedy, do onkologa... jakieś tam porady były, ale chirurg (a on jest guru) powiedział, że chce zobaczyć i żeby przyjechać do niego, bo jak łapka będzie dłużej napuchnięta, to może się jakaś martwica zrobić poza tym kazał w międzyczasie masować i lekko uciskać łapkę... a nasza pani doktor poleciła też chłodne okłady psikać niczym na razie nie możemy bo na łapce są odleżyny, więc niczym mokrym nie pozwolili, żeby się nie paprało póki co zasypałam jej stópkę Linomagiem i wygląda to lepiej na szczęście jak dotarliśmy do weta, to po masowaniu stópka była już nieco mniejsza - chirurg powiedział, że teraz wygląda już nieźle i nie będziemy jednak rozcinać sztywnego opatrunku - żeby masować po nocy i będzie ok. więc taką mam nadzieję dziś zmiana - mąż zostaje w domu z malutką - ja pędzę do roboty (a tak mi się nie chce... boszzzz....) wieczorem wstawię Wam zdjęcie spuchniętego kulaska dziś po nocy stópka spuchła znowu, ale znacznie mniej niż wczoraj, więc chyba będzie ok. uściski i miłego dzionka dla wszystkich!! a Zuzanka wysyła całusy!! :) p.s. aaa... wczoraj zrobiliśmy też kontrolną krew - dzisiaj mają być wyniki - więc czekamy... Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
justysiek Posted February 18, 2015 Share Posted February 18, 2015 Basiu trzymam kciuki! sercem z Wami! :* Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
agaga21 Posted February 18, 2015 Share Posted February 18, 2015 daj znać jak będą wyniki, trzymam kciuki. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Alicja Posted February 20, 2015 Share Posted February 20, 2015 Basiu , czekam y na wieści . Po zabiegu nózia może puchnąć . Ludziom każe sie trzymać wyzej , z psiakiem tak sie nie da Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
basia2202 Posted February 21, 2015 Author Share Posted February 21, 2015 krótka przerwa była... jak wróciłam do roboty, to ogarnąć się nie mogłam... ale do rzeczy... stópka już coraz lepsza - puchnie jeszcze po nocy, ale już coraz mniej - w sumie teraz to już nieznacznie w porównaniu z tym co było po pierwszej nocy po zdjęciu opatrunku, to jak dzień do nocy :) masowanie stópki i zimne okłady pomagają, więc super :) odparzenia nadal się robią, bo miejscami jak chodzi albo wyciągnie jakoś inaczej nogę, to obciera ją o ten sztywny opatrunek ale... wtykam waciki za sztywny opatrunek, żeby nie obcierało i nadal sypiemy Linomagiem - ładnie i szybko się goi, czyli że pomaga :) wyniki krwi w sumie dobre Zuzia ma podwyższone leukocyty, ale to podobno normalne po tak poważnej operacji i nie jest ich na tyle za dużo, żeby się martwić, że coś się dzieje niepokojącego erytrocyty są za to poniżej normy, ale minimalnie - onkolog powiedział, żeby się na razie nie martwić i będziemy monitorować oznacza to małą anemię, ale to też normalne po długim zabiegu, rekonwalescencji i chemii gdyby czerwone krwinki spadly dużo bardziej, to wtedy będziemy szukać innych przyczyn anemii, ale onkolog powiedział, że powinno wszystko wrócić do normy, więc czekamy do środy - w środę 25/02 kolejna krew przez poprzednie 2 wieczory Zuzia jak zasypiała to bardzo szybko oddychała, tak jakby sapała po ciężkim wysiłku, krótko tak i płytko... zmartwiło mnie to, bo nigdy tak nie miała - nawet jak zasnęła i ją obudziłam, to też tak oddychała... bałam się, że to może jakiś problem z oddychaniem albo serduszkiem (ale w ciągu dnia oddychała normalnie, a serduszko miała sprawdzane codziennie u weta) na szczęście to minęło i dziś w nocy było już wszystko ok. - tym niemniej napisałam do weta, żeby mieć pewność, że nic się nie dzieje - czekam na odp. poza tym Zuzia jest ogólnie taka spokojna, ale to podobno po chemii, b.dużo śpi ogonek trochę merda, ale raczej jest taka wyciszona ale plusem tego wszystkiego jest, że przestała kwękać w aucie, bo przed operacją potrafiła tak całą drogę, oszaleć było można :) nie wiem, czy się więc zepsuła, czy naprawiła - ale tego nam akurat nie brakuje :) teraz grzecznie siedzi, wygląda przez okno, albo nawet się kładzie i drzemie (bez gadania 8 razy!) :) wcześniej to nie było normalne zachowanie... wcześniej 2 minuty z tyłkiem nie usiedziała, łaziła po bagażniku z jednej strony na drugą... normalnie jak nie nasz pies! z wieści zdrowotnych to chyba na razie tyle... teraz w czwartek idziemy do ortopedy-chirurga, pewnie zdejmie już opatrunek więc zobaczymy, jak nóżka się goi - pewnie będzie też chciał prześwietlić, więc powinniśmy też wiedzieć, co tam w środku się dzieje, czy ok wszystko Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
basia2202 Posted February 21, 2015 Author Share Posted February 21, 2015 pamiętam tego słodziaka jak była mała :) teraz w sumie też jest slodka tylko większa :kiss_2: trzymam mocno kciuki, żeby wszystko ułożyło sie jak najlepiej i żeby Zuzanka jeszcze na niejedne wakacje w Wami pojechała. jeszcze tu bywam, choć rzadzko bo czasu brakuje i ciągle cos się dzieje. a z tarczycą to mam niezle przeboje, po ciąży miałam przełom i o mało się nie przekręciłam, a teraz mi się buja w tą i w tą, ciągle na lekach i czuje się paskudnie. raz przytyje, zaraz schudne i tak w kółko. przyznaję, że słodka jest nadal :) choć ma też fochy i pokazuje rogi czasem :D no... teraz po operacji to nie, ale przed a i owszem :) a pamiętam czasy, jak mieszkaliśmy jeszcze w Łodzi, mąż już pracował w Wawie i przyjeżdżał w piątki na weekend... to mała tak się cieszyła (a wtedy była małym srujdołkiem), że wieszała mu się zębami na dresach i tak wisiała... i on chodził tak z takim "pasożytem" przy nodze :) :lol: miałam gdzieś nawet zdjęcia, ale nie wiem gdzie są... trzeba by je odkopać :) dziękuję bardzo za kciuki! Zuzi przyda się każde wsparcie, zwłaszcza takie duchowe :) u nas z czasem jak widzisz podobnie... teraz z uwagi na Zuzię więcej pracuję w domu, dlatego też częściej jestem przy kompie i tak pewnie do końca lutego jeszcze będzie zobaczymy, czy uda mi się potem zaglądać w miarę regularnie a zdrowiem swoim to mnie bardzo zmartwiłaś, Kochana! :( strasznie źle się musiało dziać, skoro aż takie przejścia miałaś - przykro mi bardzo ale cieszę się, że jest lepiej jesteś pod stałą opieką lekarza, kontrolujesz to jakoś? Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
basia2202 Posted February 21, 2015 Author Share Posted February 21, 2015 Bidulinka z tymi opatrunkami , ranami i kloszem ;) . Na te odparzenia i odgniotki , to najlepiej jak wet poradzi , ja po operacjach psikałam Octeniseptem ,ładnie odkaża i ładnie się potem goiło . Fotasy malizny są słodkie ...szkoda , ze to trwa tak krótko , a potem czas już leci do przodu galopem . Zuza jeszcze niejedne wakacje z wami będzie :) zobaczysz . Co do Tejki , to nie pisałam w sensie , ze amputować łapkę , tylko , ze Tejucha już też miała nie żyć , ona miała tą nóżkę jak balon :( , wycięte ma z nawiązką do miednicy , też myśleli , ze na chwilę ją tylko maja , a Tejucha 2 rok szaleje :) , w 2014 we wrzesniu , pojechali nad morze , bo Teja morza jeszcze nie widziała :) .U mnie też była , wdrapała sie na 4 piętro :). Zuzanka też da radę jeszcze długo :) Alu... to bardzo dobre wieści!! i pocieszające :) aż mi to dodało sił i wiary, że i Zuzia z tego wyjdzie ciągle oczywiście myślę realnie i wiem, co się może wydarzyć... ale mam też nadzieję, że pokona to dziadostwo i więcej to to nie wróci tak marzę, żeby jechać jeszcze ze słoniną nad morze... albo nad jeziorko jakieś... żeby mogła popływać, nacieszyć się plażą... :) Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
basia2202 Posted February 21, 2015 Author Share Posted February 21, 2015 Basiu trzymam kciuki! sercem z Wami! :* :* :* Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
basia2202 Posted February 21, 2015 Author Share Posted February 21, 2015 daj znać jak będą wyniki, trzymam kciuki. :* :* Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
basia2202 Posted February 21, 2015 Author Share Posted February 21, 2015 Basiu , czekam y na wieści . Po zabiegu nózia może puchnąć . Ludziom każe sie trzymać wyzej , z psiakiem tak sie nie da tak też myślałam Alu... ale ta opuchlizna była tak wielka i okropnie wyglądała, że mimo wszystko się zmartwiłam zresztą... teraz to już dmuchamy na zimne... sprawdzamy wszystko, co nas niepokoi, czy na pewno to jest ok. takie już nam chyba skrzywienie pozostanie...:| Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
justysiek Posted February 21, 2015 Share Posted February 21, 2015 przyznaję, że słodka jest nadal :) choć ma też fochy i pokazuje rogi czasem :D no... teraz po operacji to nie, ale przed a i owszem :) a pamiętam czasy, jak mieszkaliśmy jeszcze w Łodzi, mąż już pracował w Wawie i przyjeżdżał w piątki na weekend... to mała tak się cieszyła (a wtedy była małym srujdołkiem), że wieszała mu się zębami na dresach i tak wisiała... i on chodził tak z takim "pasożytem" przy nodze :) :lol: miałam gdzieś nawet zdjęcia, ale nie wiem gdzie są... trzeba by je odkopać :) dziękuję bardzo za kciuki! Zuzi przyda się każde wsparcie, zwłaszcza takie duchowe :) u nas z czasem jak widzisz podobnie... teraz z uwagi na Zuzię więcej pracuję w domu, dlatego też częściej jestem przy kompie i tak pewnie do końca lutego jeszcze będzie zobaczymy, czy uda mi się potem zaglądać w miarę regularnie a zdrowiem swoim to mnie bardzo zmartwiłaś, Kochana! :( strasznie źle się musiało dziać, skoro aż takie przejścia miałaś - przykro mi bardzo ale cieszę się, że jest lepiej jesteś pod stałą opieką lekarza, kontrolujesz to jakoś? jestem pod stałą kontrolą endokrynologa - teraz mam wizyte za 2 tyg. ciagle zazywam leki i różnie się po nich czuję... zazwyczaj gorzej niż lepiej, ale jakoś daję radę. po ciąży zrobiła mi się przepuklina pępkowa - niestety do operacji... odkladałam ja w czasie i teraz też muszę bo muszę wyjaśnić sprawę z Kubulkiem. a Zuzu niech się trzyma, Basiu jak znajdziesz chwilę to napisz mi na pw jaki jest koszt takiego zabiegu jaki Zuzka przechodziła. suka rodziców miała nowotwór sutka w wieku 12 lat dostała, ale w Kielcach nie bylo możliwości nawet spróbować chemii bo wtedy jej tu nie dawali ale to bylo 5 lat temu. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.