Kilka psów w domu-Wasze doświadczenia

[Sybel]

Ja tam lubiłam mieć 3-4 psy. Mi to sprawiało zawsze dziką frajde, tak samo wyjazd z moimi dwoma i dwoma mojego TZ na weekend na działkę. Jedyną wadą był fakt, że mamy tam 3 fotele i jeden pies był zawsze poszkodowany w kwestii spania :] Ale ganianki po terenie i spacery były super, a komentarze, jak np. stałam pod sklepem otoczona psami, a TZ robił zakupy, bywały różne, od "a co to schronisko?!" (z ust kobiety posiadającej trzy psy :P ) po "ja też uwielbiam psy, ale czemu ten jeden ma obrożę, jak inne mają szelki?" (bo u Fela nie było widać szelek w sierści i pan się zbulwersował, że mu zaszkodzi obroża).
Teraz jeździmy z trzema, najstarszy, Ami, został uśpiony w marcu z powodu raka, ale liczymy, ze uda się czasem zabrać na wyjazd Kaktusa mojej siostry i znów będzie mafia. O dziwo byłam w stanie sama ogarnąć karmienie czterech psów na raz, wystarczyło huknąć SIAD i czekały na swoją kolej. Także da się. Poza tym, że od dziadka mojego TZ usłyszałam, że po pierwsze jestem czarownicą, że psy mnie tak słuchają, a po drugie mój mąż ma przechlapane, skoro trafił na taka ostra babę :]

[2karma_pl]

Ja mam dwie suczki w domu. Jedna to 7-leni kundelek, druga 2-tleni pinczer miniaturka. Teraz w domu jest wesoło, choć początki były trudne. Jedzenie dostają w dwóch różnych pomieszczeniach. W ciągu dnia bawią się razem, wylizują sobie uczy, no po prostu wielka miłość, ale jeśli chodzi o jedzenie to tu miłość się kończy. Podobnie jest gdy jedna suczka przyjdzie się poprzytulać do mnie druga jest też już zaraz obok i praktycznie wchodzi mi na głowę żeby być tylko bliżej.

[pa-ttti]

u mnie 14 psów chihuahua, moich własnych 4, reszta mojej mamy, do tego 2 koty u dziadka, do tego hotel dla psów gdzie bywa i 8 psiaków na raz. wesoło mamy :)

nie wyobrażam sobie życia bez choćby 1 psa.

[sachma]

My teraz od kilku dni mamy trzy psy, dwa nasze i jeden tymczas i powiem szczerze - to dla mnie za dużo.
Odie jest u nas dopiero od września, jeszcze narwany, nie do końca wychowany, jeszcze z głupimi zwyczajami, nie do końca grzeczny i nadal bardzo nachalny..
Nasz tymczas jest lękliwy, szczekliwy, ale też bardzo lgnie do człowieka, a raczej do mnie, bo innych się boi.. i przy dwóch psach, które praktycznie non stop pchają się na kolana i próbują zwrócić na siebie uwagę, człowiek nie wyrabia, a przynajmniej ja nie wyrabiam.. Lenny stara się mnie bronić przed dwoma narwańcami i rozgania towarzystwo jak mi się nie udaje ;)
Mam kłopoty z wyprowadzaniem psów na smyczy - tylko Lenny ładnie chodzi, Odie i Białas ciągną.. każdy idzie w innym kierunku - coś dla mnie nie do opanowania :/
Psy między sobą, jak to psy, czasem się zczapią czasem na siebie nawarczą, ale u mnie w domu panują moje zasady i to ja decyduje kto z nami mieszka, dlatego moje jedno spojrzenie przerywa kłótnie, nawet jeśli to awantura przy misce (Lenny nie broni jedzenia, ale Odie broni misek przed Białym, co bardzo mnie denerwuje.. ale wystarczy jedno słowo i Odie odpuszcza i dopuszcza Białego do jedzenia)
Fajnie jest obserwować interakcje, to jak po 2dniach Biały stał się członkiem stada, którego trzeba bronić, jak Lenny godzi Odiego i Białasa i jak rozstawia ich po kątach jak za bardzo rozrabiają, to samo na spacerach trzymają się razem, biegają stadnie, zabawa całej trójki to szał ciał - na szczęście wszystkie trzy są podobnej wielkości, więc są małe szanse że sobie zrobią krzywdę nawet przy ostrej zabawie ;)

[rozi]

Jedyny minus to prowadzenie na smyczach - łatwiej prowadzić dwa, niż trzy.
Mając trzy psy opanowałam do perfekcji prowadzenie dwóch na flexi w prawej ręce, trzeci był w lewej i w porządku, ale czasem wolna ręka jest potrzebna do czegoś - trzech w jednej się nie da prowadzić tak, żeby się nie plątały. No chyba że idą przy nodze, ja mówię o normalnym spacerze w miejscach, gdzie nie można puścić luzem, a psy muszą i powęszyć, i załatwić sprawy.