Sowa

Kto dał to zdjęcie do ogłoszenia??? Proszę, zmieńcie to zaraz!!!! To jest fotografia rodowodowej suki ratowniczej - zdjęcie sprzed 9 lat, ale sunia jest znana w środowisku ratowników, rozpoznawalna!!! zaraz zaczną sie zdumione pytania do właścicielki!!!!

A czy Twoja wetka w razie potrzeby może zapisać euthyrox zamiast forthyronu? Działanie chyba takie samo, a tańszy.

Ale na starość nie ma lekarstwa. W przypadku suki, o której piszę, podawanie hormonów tarczycy prawdopodobnie przedłużyło jej życie o pół roku. Pewności nie mam.

Najpierw problemy z aparatem ruchu, zachwiania równowagi, potem paraliż tylnych łap. Sprawdzenie poziomu hormonów tarczycy pozwala wykluczyć zespół przedsionkowy.

Jeśli trafi do Krakowa, pomogę - oczywiście nieodpłatnie - w układaniu do życia w mieście.

https://www.google.com/search?q=owczarek+niemiecki+z+linii+użytkowej&tbm=isch&source=univ&client=firefox-b-d&sa=X&ved=2ahUKEwi4mM226ZfiAhWSwqYKHXy4AfQQsAR6BAgJEAE&biw=1280&bih=888

Psica jest absolutnie w typie owczarka niemieckiego z linii użytkowej. Jeszcze 40 lat temu mogłaby pokazywać się na wystawach. A i dziś, gdyby nie reakcje lękowe, znalazłaby robotę w policji.

Warto wszystkie psy już w szczenięctwie uczyć kagańca wkładając do środka smakole, aby pies sam je wybrał, sam wkładał pysk do środka. Z Fadem to raczej się już nie uda, ale nawet dorosłe psy, które nie boją się ludzkich rąk, można tak uczyć noszenia kagańca.

Na Węgrzech dr Miklosi prowadzi badania nad możliwościami naśladowania zachowań ludzi przez psy. I wychodzą zupełne niesamowitości z tych badań.

Świadome nieposłuszeństwo - np pies przewodnik niewidomego odmawia prowadzenia wyuczoną codzienną trasą, ponieważ na trasie jest przeszkoda zagrażająca niewidomemu, pies-ratownik w trakcie akcji nie reaguje na odwołanie, ponieważ jest w stożku zapachowym poszukiwanego, suka nauczona perfekcyjnego zostawania na brzegu jeziora, spontanicznie bez komendy płynie do słabnącego w wodzie właściciela i wiele innych przykładów. Sądząc z opisów zachowania, Laki też jest zdolny do spontanicznego przekazywania sygnałów człowiekowi - szkoda, że datą urodzenia nie pasuję do takiego psa.

Myśleć abstrakcyjnie po ludzku nie potrafią, ale z tą zemstą, to bym się posprzeczała. Mój pies nigdy nie zostawiał niewyrównanych rachunków. Do końca życia pamiętał, kto mu w szczenięctwie dokuczył i przy następnym spotkaniu dopiero po pięciu latach, gdy już był dorosły, potrafił podziękować za to. Świadomość trójstronna też jest u psowatych, inaczej żadne wilcze stado nie przetrwałoby. Jest także w pełni świadoma próba skłaniania człowieka do określonych zachowań - także przy pomocy starannie wybranych przedmiotów. A więc jest przewidywanie prawdopodobnych skutków określonego działania. Jest udawanie - gdy doskonale znany mi pies zostawiał na psiej łączce zabawkę, udawał, że zapomniał o tym. A tylko czekał, łypiąc ukradkiem, aby inny pies sięgnął po jego własność. Wtedy wreszcie miał uzasadniony powód do bezkrwawej, ale bardzo efektownej interwencji. Znajoma mi suka była nagradzana za szukanie i aportowanie piłeczki "gubionej" przez właścicielkę. Gdy właścicielka zapominała o takiej zabawie, suka celowo zostawiała coś w trawie, podbiegała do właścicielki i trącając nosem dopraszała się polecenia "szukaj". Tyle że takie skomplikowane zachowania można obserwować na psach, które od szczenięctwa miały możliwość ćwiczenia umysłu. I jest coś takiego, jak "świadome nieposłuszeństwo" - najwspanialsza cecha użytkowego psa.

Owczarki belgijskie potrzebują współpracy z człowiekiem. Jeśli jeszcze nigdy nie szkoliłeś psa, to już teraz poszukaj informacji, w jaki sposób należy układać psa od szczeniaka, aby było Wam dobrze razem - i psu i Tobie.

Powtarzam - ja nie wet. Nie chciałam narażać opiekunów Fado na dodatkowe wydatki, których sama nie pokryję. Wiem tylko, że u niektórych wetów badanie poziomu hormonów tarczycy jest zalecane dla starzejących się zwierzaków. A że na taki wyraz twarzy psiej i ruch głowy jestem wyjątkowo uczulona po leczeniu innego psa, to wolałam napisać o tym.

Depresja i niedowłady to tylko jeden z wielu problemów. Ja nie wet., wiem tylko od jakiegoś czasu, że u starych czy starzejących się psów powinno się to badać.

Coś w ruchu głowy, wiem, że on nie widzi, ale podobny ruch głową widziałam u psicy, u której weci za późno pomyśleli o zbadaniu akurat tego.

Coś mnie zaniepokoiło - przepraszam, nie doczytałam - czy Fado ma zbadany poziom hormonów tarczycy?

Dlatego proponuję plastikową. Nie będziesz się bała, a sygnał zostanie przekazany.

Jeszcze uwaga co do użycia korekty - wszystko jedno czy kolczatką czy obrożą - zachowujemy się tak, jakby smycz była z rozżarzonego żelaza. W razie potrzeby - krótkie podciągnięcie ze słowną informacją "nie", "e" czy "źle" - obojętne jakie hasło, byle pies je rozumiał. I natychmiastowe poluzowanie smyczy. Na siłę to z psem 40-kilogramowym nie ma co się równać, bo pies potrafi ciągnąć też na kolczatce. Mocniejszy dotyk kolczatki ma być błyskawiczną, krótkotrwałą informacją, sygnałem ostrzegawczym "zachowuj się inaczej". Skoro pies potrafi, gdy coś mu nie pasuje w zachowaniu innego psa czy człowieka, uderzyć zębami ostrzegawczo, bez kaleczenia, bez szarpania, bez zadraśnięcia skóry - to i potrafi zrozumieć takie ostrzeżenie. I trzeba psu zaraz przekazać informacje co ma robić, zamiast szarpać się na smyczy, choćby hasłem "idziemy" - jeśli już rozumie, że to hasło oznacza podążanie obok człowieka.

No i wspaniale, im więcej pies rozumie z naszych słów, tym więcej ma wolności w świecie ludzi.

Ręka ze smakolem przesuwa się nad psim nosem w tył w kierunku psich oczu. Najlepiej, aby pies stał przy ścianie, wtedy unosząc nos do góry siada. Ja bym spróbowała podać jako smakol kawałek bułki z masłem - ten pies jako szczeniak na pewno nie był karmiony luksusami. Zwykła bułka może być lepsza, bo zapamiętana ze szczenięctwa.

Figuniu, jeśli chcesz zobaczyć, jak wygląda szkolenie w zabawie, to zapraszam do Krakowa, na wspólny spacer. Jeśli pies sam z siebie siada przed Tobą, to dołóż wtedy słowa"siad, dobrze" a potem smakol z ruchem ręki podtrzymującej siedzenie. Smakol musi dostać w pozycji siedzącej. Po kilku takich sytuacjach spróbuj ręką ze smakolem naprowadzić w siad, hasło dodasz, jak będzie siedział. A potem pochwala, potem nagroda (nie za każdym razem) i jakiekolwiek słowo kończące zabawę w siadanie, oznaczające, że może robić co chce. Ja bym już temu zwierzakowi pokazywała zabawkę, odkładałabym za jakikolwiek mebel i zachęcałabym aby poszukał i przyniósł do mnie. Te dawne owczarki robiły to spontanicznie, ech, te modne obecnie wymagają nauki.

Albo zmienić pory karmienia. Warto byłoby, aby pani chodziła z Abi na smyczy też po działce, posiedziała na ławeczce z suką obok, podała tam smakol z dłoni - to Abi zacznie do niej podchodzić też na działce, będzie następny krok naprzód.

Słusznie, lepiej, aby na działce czuła się pewniej, na weta może być reakcja lękowa, to lepiej w gabinecie i powrót na bezpieczną działkę. Abi i u Joli zapierała się na początku - leciutkie pociągnięcie smyczą starczało, aby ruszyła z miejsca. Masaże najlepiej robić Abi na siedząco - to znaczy opiekun siedzi, a Abi leży. Przy pierwszym masażu u Joli suka też sztywniała i drżała, przy drugim była już wyraźnie odprężona. Kong z żarciem w środku byłby chyba dobrą zabawką dla Abi.

Figuniu, to byłaby dla Ciebie fantastyczna zabawa na każdym spacerze, słowo daję! Bylebyś raz zobaczyła jak to się robi. Byłoby dobrze, jakby pies trafił do DS, który lubi taką zabawę. ON-ki są najszczęśliwsze, gdy właściciel bawi się z nimi w szkolenie.

A to on powinien uważać, co Ty zamierzasz zrobić. Pilnować się Ciebie. Na tym polega nauka chodzenia na smyczy - pies nie musi zawsze iść jak na sportowych zawodach, idealnie przy nodze. Uczy się zwierzaka na dwa hasła - jedno hasło oznacza idealny marsz, taki sportowy, drugie hasło oznacza, że pies idzie swobodnie, na dłuższej smyczy czy 5-metrowej lince, ale nie napina linki, czyli ma swobodę jednocześnie tak pilnując ruchu właściciela, aby nie napiąć linki. Nauka chodzenia bardzo blisko polega na zrozumieniu przez psa, że ma usiąść przy nodze gdy właściciel sie zatrzyma, nauka swobodnego spaceru na długiej lince wymaga najpierw od właściciela częstych zmian kierunku, zwracania na siebie uwagi psa ZANIM zwierzak napnie linkę. Przy dużym silnym dorosłym psie, niczego nie nauczonym, atakującym inne psy, jednorazowe prawidłowe użycie kolczatki może rozwiązać problem. Ale prawidłowe - to ma być sygnał "nie zgadzam się na takie zachowanie" , a nie ciągniecie psa. Taki sygnał równie dobrze przekaże plastikowa kolczatka, tylko trener musi pokazać jak to zrobić.