Sowa

Proponuję wybrać się na jedno prawidłowo prowadzone szkolenie IPO. Grey nie poluje na człowieka, tylko na zdobycz. Prawidłowo szkolony pies IPO-wski nie poluje na człowieka, tylko na rękaw lub na określone miejsce na kostiumie. Czyli przy ogromnym popędzie na łup/piłeczkę/rękaw/sztucznego zająca pies nadal nie stanowi zagrożenia dla otoczenia. Kolejnych Twoich wypowiedzi nie będę komentować.

Konsekwencjo, jesteś wielką cnotą.

Opowieści o wilkach- ojcach zagryzających 3-tygodniowe szczeniaki wychodzące z gniazda na chwiejnych łapkach obowiązywały dobre 50 czy więcej lat temu. Wtedy, gdy zachowania wilków znano z obserwacji zachowań w ogrodach zoologicznych. To tak, jakby zachowanie subkultury więziennej przenosić na normalnie funkcjonującą rodzinę. W ogrodach zoologicznych drapieżniki czasem zagryzają swoje małe - nie za karę, ale albo z powodu choroby, albo nieustającego stresu. Z powodu przegęszczenia lub rozmnażania jednocześnie czy prawie jednocześnie dwóch samic w jednej grupie. A jeśli chodzi o sukcesy w szkoleniu IPO - wydaje mi się, że tylko kompletni laicy wierzą w to, że pies szkolony do IPO jest gryzącym monstrum, wypatrującym w kogo wsadzić zęby. To jeden z dwóch powodów, dla których sama nie lubię IPO - pierwszy, to fakt, że to szkolenie obciążające psa - uderzenie pyskiem z rozpędu w twardy rękaw, zwłaszcza przy mało szybkim pozorancie, powoduje mikrowstrząsy i może być powodem urazów u psa. Po drugie - zawsze wśród widzów zawodów sportowych znajdą się święci naiwni przerażeni rzekomą agresją lub podekscytowani tymże. Ludzi nie odróżniających popędu na łup od popędu walki stawiam na równi z tymi, którzy są przekonani, że psy szukające narkotyków pracują "na głodzie" narkotykowym. Suka matka lub pies samiec może skarcić szczeniaka - suka brutalniej niż pies. Ale nie za bezbolesne dla niej chwytanie za futro mlecznymi zębami. Wyjątkowo dokuczliwe szczenię może być skarcone warknięciem, ryknięciem, odtrąceniem, chwytem kagańcowym w ostateczności. Nie biciem po głowie. ZANIM w jakikolwiek sposób skarci się szczeniaka, trzeba go przekonać, że człowiek jest niejako rodzicem zastępczym - i wtedy problemu nie ma, ani ze szczeniakiem, ani później z dorosłym psem.

Gryzienie ludzkiej skóry do krwi, owszem, jest w porządku. Bo gdyby 6-7-tygodniowy szczeniak z podobną siłą chwycił ofutrzoną psią skórę braciszka czy dorosłego psa - to nie zostawiłby nawet śladu. Szczeniak nie wie i nie może wiedzieć instynktownie, że ludzka skóra jest delikatniejsza. Tego się uczy - ale nie dawaniem w łeb. Dawanie szczeniakowi w łeb za instynktowne zachowania to najlepsza droga do tego, aby dorosły pies był agresywny ze strachu. Agresywny ze strachu pies nie nadaje się ani na psa sportowego, ani na służbowego ani na niekłopotliwego domowego przytulaka.

Na tych fotkach biegający Reksio wygląda całkiem dobrze! Tylko czy w żuchwie po lewej stronie na wysokości łamacza nie utworzył się ropień? Jakoś tak wygląda jak żółtawa narośl lub opuchnięty ząb, jemu coś usuwano z pyszczka - może jednak coś jeszcze zostało i boli?

Żeby tak trafiła do kogoś baaardzo aktywnego....

Chodzi o takie ułożenie psich warg, aby szczeniak, próbując gryźć ręce, przygryzał własne wargi. Ale to tylko wtedy, jeśli nie zdąży się smakolem trzymanym w dłoni naprowadzać w siad lub zainteresować dużą zabawką na sznurku lub długą noszoną razem.

Czy można już mieć nadzieję, że kleszcze niczym jej nie zaraziły?

No to przynajmniej wiadomo, na jakie smaczki można go zwabiać. Mm nadzieje, że nie przekąsił plastikiem.

No to na sobie przekonałaś się, że ignorowanie niczego nie uczy. Poczułaś się zignorowana i nadal nie wiesz o co chodzi - podobnie jak Twój szczeniak. Także krzyki i wykrzykniki okazały się nieskuteczne - podobnie jak Twoje piski i okrzyki "nie" adresowane do szczeniaka. Izolacja też niczego nie uczy. Choćby ktoś zamknął Cię na pól godziny w łazience, dalej nie nauczysz się przez to wychowywania szczeniaka. Spokojnie i bez wykrzykników ucz szczeniaka co mu wolno gryźć, zanim dopadnie do Twoich rąk. Jeśli nie zdążysz - uniemożliwiaj gryzienie nasuwając fafle szczeniaka między własną dłoń a zęby żuchwy u szczeniaka. Skieruj głupawkę na walkę z 3-litrową butlą plastikową po wodzie mineralnej, poruszaną na sznurku, zanim szczeniak dopadnie Twoich rąk. Karmiąc z ręki ucz delikatności do rąk - tylko nie podawaj smakoli palcami, bo skutek będzie odwrotny. Jeśli i z tym sobie nie poradzisz, zaproś do domu nie behawiorystę, ale kogoś, kto już dobrze wychował szczeniaka o żywiołowym temperamencie - lub wybierz się do dobrej psiej szkółki.

Dałabym czas na sterylkę - po drugiej, a najlepiej po trzeciej cieczce. Za wczesna sterylka może utrudnić dorastanie emocjonalne. Nie sądzę, aby przyszli właściciele chcieli ją rozmnażać, a w domu jest psica, nie pies. Przy okazji - ktoś wie, czy i gdzie, oprócz Rzeszowa, robi się sterylki jednym bocznym cięciem? Nawet 25-kilogramowa suka wielkości prawie ON-ki ma po takiej sterylce 3-centymetrowy szew z boku, nie trzeba kaftaników, bo tam pyskiem nie dosięgnie, goi się błyskawicznie - mięśnie nie są przecięte. Tyle że to nie może być sterylka aborcyjna oczywiście.

Beza prawdopodobnie w schronie została boleśnie przez inne psy nauczona rezygnacji z własnego jedzenia. Być może dlatego boi się brać z ręki - jedzenie w bliskości innego stwora oznaczało atak tego innego. Jeśli cieszyła się na Twój widok, nawet z ogonem pod brzuchem, to ogromny krok naprzód. Jutro może znowu tylko bać się, ale ta radość wróci.

Na smaczkach z ręki też ją podpasiesz - może zjeść ich tyle, ile dostałaby w misce. Sądzę, że to szczekanie jest ze strachu - po wielu miesiącach bezdomności i klatki ona nie jest w stanie jeszcze przestać się bać całego świata. Jakoś nie mam zbyt dużego zaufania do behawiorystów po zaocznych kursach czy dziesięciu zjazdach też teoretycznych. Bardziej dla mnie wiarygodny jest trener, który wyszkolił dziesiątki psów do bezkonfliktowego życia w ludzkiej rodzinie.

Próbowałaś rybnych smaków? Wędzone sardynki lub suszone kawałki ryby firmy Fish4dogs? No i ograniczyć miskę - to okrutne można by sądzić, ale z głodnym zwierzątkiem rozmawia się łatwiej. Niemal na każdego psa też działały wątrobiane ciasteczka. A może ta labka będzie najlepszym nauczycielem.

No to może dodatkowo dojść pobudzenie zbliżającą się cieczką. Próbowałaś na smyczy chodzić z nią po mieszkaniu, wielokrotnie przechodząc przez drzwi, otwierając i zamykając?

Wet. nie miał żadnych zastrzeżeń do jej zdrowia? Ja zawsze boję się podłoża chorobowego przy nietypowych zachowaniach, ale to przecież dzikuska. Sąsiadka znajomej ma w mieszkaniu dwie znajdki - szczekają zawsze, gdy ktokolwiek piętro niżej otwiera bramę czy drzwi. Spróbuj, wchodząc do łazienki, zostawić drzwi otwarte. Może ona boi się odgłosu otwierania drzwi - a noc zawsze jest straszniejsza. Są psy, które boją się nocy - boją się ciemnego pomieszczenia, nie wejdą do piwnicy. Czy jest szansa, aby Beza na smyczy weszła do oświetlonej łazienki, poznała jako część domu? Bieganie po schodach może być próbą szukania wyjścia, ucieczki. Myślę, że największą szansą dla Bezy może być obserwowanie i naśladowanie zachowania labradorki, o ile zostanie zaakceptowana, oby. Acha, czy Beza jest wycięta? .

REVOLUTION, niezależnie od korekt, gdy coś już się dzieje - zobojętniaj psicy nietypowe zachowania. Zacznij nagle kuleć na ulicy. Przewróć się i zademonstruj pozorowany atak epilepsji. Podskakuj na jednej nodze z krzykiem, trzymając się za stopę. Gdy moja suka była szczeniakiem, biegałam na czworakach z garnkiem na głowie i biłam w ten garnek metalowa łyżką. Gdy po kilku latach, na ulicy, chory człowiek nagle padł na kolana przed moją psicą i krzycząc objął ją za szyję, ona polizała go po twarzy. Uważam to za mój największy sukces szkoleniowy - tym bardziej, że ta psica nie należała do ras powszechnie uznawanych za ufne.

A to odławianie konieczne, chociaż Grześ trzyma się ogrodu?

Jeśli pies siedzi na werandzie w nocy, to jednak coś go do domu ciągnie - to jest światełko nadziei. Zostawiałabym mu tam drugą miskę na noc. Przekona się, że nikt go nie goni, nie łapie, a jedzonko czeka - może popatrzy na ludzi mniej spode łba:-) Niczym pan na włościach mógłby na werandzie mieć drugie schowanko.

Tak myślę - czy ta Grzesiowa buda jest lekka, łatwo przestawna? Jeśli tak, to może stopniowo przysuwać ją do werandy? I potem miska też na werandzie? Zawsze do domu bliżej. Skoro pies już raz na werandzie podnosił alarm, to może to było nawoływanie do kontaktu? Jasne, że opiekunowie na miejscu widzą najlepiej, co dałoby się zrobić. Jedno jest pewne - Grzesiu bardzo dobrze wie, czego chce sam.

Przeczytać wszystko, co tu napisano o wychowaniu szczeniąt, a potem nauczyć czystości.

Nie, to nie czas na behawiorystę, ale najwyższy czas dla Ciebie - na przejrzenie tego właśnie wątku.

Jeśli spał na werandzie, to może sam wszedłby do domu???

Jeżeli nie będzie konfliktu z labką - zawierzyłabym tym ludziom. Nie wszystkie labki to anioły, oby ta akurat była życzliwa innym psicom. Tylko tego bym się bała. We Wrocławiu jest wiele psich szkółek, gdzie po jakimś czasie Beza mogłaby uczyć się zachowań między innymi ludźmi i psami. Sama baaardzo lubię wrocławską szkółkę Agility de Luks - niejeden raz widziałam ich pokazy szkolenia na wystawach, także w hali w Poznaniu, a w hali na wystawie to już naprawdę bardzo trudne warunki pracy dla psów. I niezłe świadectwo możliwości instruktorów. Acha, można też dać szmatkę, którą przetrze się Bezę do poznania zapachowego dla labki.

Sportowe szkolenie IPO (trzydzieści lat temu używało się określenia PO), niezależnie od stopnia, z założenia powinno być prowadzone w popędzie łowieckim. Szkolenie psów policyjnych wymaga pracy w popędzie walki. Chwytanie rękawa na pozorancie na placu przy prawidłowo prowadzonym szkoleniu IPO nie ma nic wspólnego z atakiem cywilnym poza placem. Zawsze może znaleźć się nieodpowiedzialny trener czy przewodnik nie rozróżniający psich popędów, tak jak zawsze może znaleźć się domorosły szkoleniowiec, który nie potrafi stosować korekty w odpowiedni sposób. I laik, który nie wie, co to jest korekta czy kontrola zachowań.. Na ile fachowcy potrafią zobojętnić psa na nieoczekiwane bodźce i na dziwacznie zachowujących się ludzi - polecam obejrzeć filmy z zawodów mondioringu.