Jump to content
Dogomania

Szczenięta znalezione w lesie - Bulimka i Emilka mają dom, zostają z nami


_Dunaj_

Recommended Posts

Troche jestem zaganiana ostatnio, maleńka rośnie i rozrabia, właściwie to chyba powinna nazywać się Alfa, bo takie cechy wykazuje, chyba w sobotę podjadę z nią do weta, bo niepokoi mnie jej podrapywanie się zwłaszcza po uszkach, zaglądałam i nic nie widzę, ale wet zoabczy albo da coś innego do czyszczenia, mam teraz OTICHEM. Mogą się u niej teraz ujawniać ewentualne pasozyty złapane we wczesnym szczenięctwie jak jeszcze w domu była np. grzybki, ponoć to nie zawsze się ujawnia natychmiast, a po kilku tygodniach może. Wczoraj coś Leon z Cormaciem chciały wygrzebać z kałuży, jaka się zrobiła w zapadlinie lodowo-śniegowej, malutka też oczywiście musiała sprawdzić co to. Tak zaglądała, że głową wylądowała w kałuży, ale nic jej nie było.

  • Upvote 1
Link to comment
Share on other sites

18 godzin temu, Gusiaczek napisał:

Qrcze, kiepsko :(

To tylko i aż achalazja, w sumie mogło byc gorzej, a tak jest szansa że z tego wyrośnie i będzie się zmniejszało, muszę być dobrej myśli. Poza tym malutka zdrowa i bryka jak koziołek i była na spotakniu z dziećmi w przedszkolu, może będzie z niej pies do dogoterapii 

Link to comment
Share on other sites

Godzinę temu, _Dunaj_ napisał:

To tylko i aż achalazja, w sumie mogło byc gorzej, a tak jest szansa że z tego wyrośnie i będzie się zmniejszało, muszę być dobrej myśli. Poza tym malutka zdrowa i bryka jak koziołek i była na spotakniu z dziećmi w przedszkolu, może będzie z niej pies do dogoterapii 

Mam nadzieję, że wyrośnie, czego z całego serca życzę :)

Link to comment
Share on other sites

A to opis z czym się może wiązać ta przypadłość, jakie są rokowania i sosoby leczenia oraz diagnozowania. Mam nadzieję, że to ta pierwsza wersja i choć nas wtedy czeka 7-9 miesięcy leczenia, ale najabrdziej bezinwazyjnego, znam też nazwę leku, który znajomej kot dostawł ptzy tekiej przypadłości, zapytam weta czy warto byłoby spróbować

 

Achalazja przełyku

1. Idiopatyczna achalazja przełyku.

Jest to schorzenie występujące u szczeniąt. Kliniczne objawy ujawniają się po odsadzeniu od suki i zapoczątkowaniu żywienia pokarmami stałymi. 
Choroba ta ma podłoże dziedziczne i najczęściej występuje u foksterierów gładkowłosych, chartów afgańskich, rzadziej u dogów i owczarków niemieckich. Dużo rzadziej wada ta występuje u innych ras psów. 
Podstawowym objawem klinicznym idiopatycznej achalazji przełyku jest ulewanie, które właściciel mylnie określa jako wymioty. Niekiedy dominującym objawem klinicznym jest zachłystowe zapalenie płuc, bardzo częste powikłanie w tej jednostce chorobowej. 
Zaburzenie warunkujące powstawanie idiopatycznej achalazji przełyku mają charakter nerwowo-mięśniowy i polegają na braku fali perystaltycznej przełyku oraz na zaburzeniach synchronizacji w odruchowym rozkurczu wpustu do żołądka. Stan taki sprawia, że pokarm dostaje się do przełyku za sprawą świadomego aktu połykania, lecz nie zostaje przesunięty dalej i nie może przejść do żołądka. Dochodzi do gromadzenia się pokarmu w przełyku, co powoduje widoczne wysklepienie lewej części szyi. Zwierzę z objawami idiopatycznej achalazji przełyku jest żywe, czujne u wykazuje przez cały czas wzmożony apetyt. Zdarza się, że zwrócony pokarm jest natychmiast zjadany powtórnie. Mimo to, widoczne jest postępujące wychudzenie zwierzęcia. 
Rozpoznanie stawia się na podstawie typowych objawów klinicznych występujących w określonym wieku zwierzęcia oraz kontrastowego badania rentgenologicznego przewodu pokarmowego. Niekiedy cenną wskazówką jest występowanie podobnych objawów u innych osobników z tego samego miotu. Leczenie idiopatycznej achalazji przełyku jest długotrwałe i wymaga wielu poświęceń ze strony właściciela. Podstawową sprawą jest żelazna konsekwencja w postępowaniu, która z reguły pomyślnie wpływa na zlikwidowanie schorzenia. Zwierzę musi być karmione małymi porcjami płynnych, półpłynnych lub papkowatych (w późniejszym okresie) pokarmów, pozostając podczas jedzenia i przez 15-30 min po nim w pozycji pionowej na tylnych kończynach. Takie postępowanie ma na calu wykształcenie odruchu rozkurczu wpustu. Większość zwierząt (ok. 75%) udaje się w ten sposób wyleczyć. Postępowanie takie jest długotrwałe, przy czym jego zakończenie pomyślne następuje w 12-14 miesiącu życia. 
Najpoważniejszym powikłaniem idiopatycznej achalazji przełyku jest zachłystowe zapalenie płuc, które stanowi główną przyczynę niepomyślnego zejścia choroby.

2. Nabyta achalazja przełyku.

Nabyta achalazja przełyku stanowi z punktu widzenia patogenetycznego taki sam proces, jak achalazja idiopatyczna, lecz dotyczy zwierząt starszych przy braku predylekcji rasowych. Z reguły jest to pierwszy epizod chorobowy, a w wywiadzie brak jest informacji na temat przebytych chorób przełyku. Etiologia schorzenia nie jest jeszcze poznana. 
Objawy kliniczne polegają na występowaniu ulewań, prze zachowanym lub wzmożonym apetycie. Zwierzę chudnie i staje się apatyczne. Niekiedy mogą wystąpić objawy niektórych chorób niedoborowych (niedokrwistość). Zachłystowe zapalenie płuc stanowi często powikłanie maskujące podstawową sprawę chorobową. 
Leczenie nabytej achalazji przełyku jest identyczne, jak w przypadku procesu idiopatycznego. Specyficzne żywienie zwierzęcia przeprowadza się przez okres ok. 6 tygodni. Wspomagająco podaje się witaminy z grupy B oraz leki antycholinergiczne (np. atropina). Jeżeli po 6 tygodniach postępowania zachowawczego brak jest jakichkolwiek oznak cofania się choroby, to istnieje wskazanie do przeprowadzenia zabiegu chirurgicznego. Należy jednak podkreślić, iż w przeciwieństwie do idiopatycznej achalazji przełyku, rokowanie w postaci nabytej powinno być zawsze ostrożne.

3. Przetrwały prawy łuk aorty

Przetrwały prawy łuk aorty, schorzenie wrodzone, występuje najczęściej u owczarków niemieckich. Uciskając na przełyk, powoduje jego rozszerzenie w części przedsercowej. Sprawia to, iż pokarm natrafia na mechaniczną przeszkodę, nie pozwalającą na przejście kęsów do żołądka. 
Objawy kliniczne ujawniają się z chwilą odstawienia szczeniąt od suki i rozpoczęcia karmienia pokarmami stałymi. Pies zwraca praktycznie wszystkie pokarmy stałe, a także płyny, jeżeli ich jednorazowo przyjęta objętość jest zbyt duża. Rozpoznanie stawia się na podstawie objawów klinicznych, wieku psa oraz kontrastowego badania radiologicznego przewodu pokarmowego. 
Postępowanie terapeutyczne polega na operacyjnej korekcie tej wady. Po zabiegu przez 6 tygodni zwierzę powinno być karmione identycznie, jak w przypadku idiopatycznej achalazji przełyku, pokarmami płynnymi lub półpłynnymi, ze stopniowym włączaniem (począwszy od 4-5 tygodnia) pokarmów stałych w bardzo małych ilościach. Takie ostrożne postępowanie po zabiegu jest konieczne, gdyż przetrwały łuk aorty oraz idiopatyczna achalazja przełyku niekiedy występują równolegle jako dwie niezależne jednostki chorobowe.

Link to comment
Share on other sites

Albo ja źle coś rozumiem, albo niektórym osobom się w głowach przewraca. Każdego zainteresowanego Bulimką uczciwie informuję o jej stanie zdrowia i możlwiych konsekwencjach. Wydaje mi się, że jak ktos jest bardzo zdecydowany na adopcję to bierze psa na dobre i na złe. Tymczasem w odpowiedzi otrzytmuje informację, że trzymają kciuki niech wyzdrowieje, a jak będzie zdrowa to ją chętnie wezmą. Druga grupa to pytający o rasę, bo jest zbyt ładna na kundelka, jak odpowiadam, ze to mieszaniec to traci nagle na urodzie. Wydaje im się, że skoro je wziłeiśmy do domu to muszą być rasowe bo kundelki się do schroniska oddaje. Normalnie brak mi słów

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Create New...