strach przed MIASTEM??

[espeso]

jestem świerzą "posiadaczka" szczeniaka (5 miesięcy) co prawda to nie pierwszy pies w moim życiu ale z takim problemem się nie zetknęłam. Fakt że moze trochę tu panikuje ale wole spytac o rade niz cos przeoczyc- sunia przyzwyczajona do wsi i ciszy , przyjdzie jej spędzić zime w dużym mieście i okazało się ze z ledwością wychodzi na spacer zalatwić swoje potrzeby (i nie z kazdym) boi sie samochodów-przejscie przez ulice to meka!

Jak z nią postępować zeby dodatkowo jej nie stresowac. Tu dodam ze jest to duuzy pies z tendencją do rządzenia w domu -bo w domu czuje sie świetnie i zaczyna dokazywac :roll:

bede wdzieczna za rady

pozdrawiam

[kyane]

espeso, mysle, ze powinnas powolutku jej pokazywac, ze to, co wokol, wcale nie jest takie straszne 8) . Ma to kojarzyc z czyms przyjemnym - smakolyk, zabawka, cos, co baaardzo lubi. Przyzwyczajaj stopniowo do dziwnych halasow i tlumu ludzi. Nic na sile, sama wyczujesz, gdzie jest granica, ktorej akurat tego dnia nie przekroczy, ale...jest tez dzien nastepny :D . Nie uspokajaj jej, bo tylko utwierdzisz ja w przekonaniu, ze faktycznie jest sie czego bac. A i Ty sama nie stresuj sie cala sytuacja, bo psica z pewnoscia tez to wyczuwa.

Male kroczki, cierpliwe i wytrwale, mow do niej wtedy duzo i z usmiechem :D . Powodzenia :D

[espeso]

Dzięki za wsparcie, dzis rano było trochę lepiej-nie pewnie , wszystko dookola jest ciekawsze niż to co ja mam jej do powiedzenia ale wyszłyśmy na jakieś ...10 minut.

Martwie się natomiast faktem że za żadne skarby nie chce wyjść z synem. Może jej się chcieć nie wiem jak i czeka aż ja wróce z pracy...dla mnie to dziwne ale pewnie jest jakieś wytłumaczenie. Wogole najszczęśliwsza jest jak idzie z nią na spacer kilka osób..?

Pozdrawiam :Dog_run:

[kyane]

To moze zacznijcie od tego, zeby wychodzic z nia wspolnie, tzn. Ty i syn. I to on powinien trzymac smycz i dawac jej smakolyki, zeby byc bardziej atrakcyjnym od Ciebie. W domu tez niech poswieca jej sporo czasu.

Pies wybiera to, co mu sie oplaca i nie ma to nic wspolnego z przekupstwem (bo takie opinie tez sa, niestety :( ). A smaczki potrafia zdzialac cuda (szczegolnie te watrobkowe :wink: ).

[espeso]

tez myslę ze to dobry sposób , wypróbujemy i dam znać jak idzie.

Mam pytanie- co to za smakołyki wątróbkowe??

[kyane]

Mozna kupic w sklepie suszona watrobke i podziabac na mniejsze (ale nie wszystko sie da, twarde jak diabli :wink: ). Ja po prostu pieke ciasteczka albo susze sama watrobke 8) . Poszukaj na forum, przepis teoretycznie powinien byc gdzies w dziale "zywienie" pod haslem "ciaseczka" :D . A jak bedziesz miala klopoty, to moge Ci przeslac na pw:-)

Trzymam kciuki za powodzenie akcji i czekam na wiesci :D .

[espeso]

ojej jak to było dawno . Nie mam za duzo czasu zeby tu zagladac (nie tak często jak bym chciałą)

Z sunką są pewne sukcesy. Przyzwyczaiła sie w końcu do miasta chociarz oczywiście jest KOLOSALNA różnica jak jest na wsi czy na długim spacerku w lasku.Za to ....zaczeła nas olewać drania jedna. Jak się ją puszcza ze smyczy , tu w mieście na spacerku , to wszystko ja interesuje (co oczywiscie jest jak najbardziej normalne) ale....jak ma coś zeżrec albo kogoś obwąchać tudzież obszczekać niestety albo pokrzyczeć na innego psa....to ja się wogóle nie licze-przychodzi jak skończy :(

[KATE2904]

Po jakim czasie twój piesek przyzwyczaił się do miasta, tzn nie boi hałasu samochodów, ludzi przechodzących ulicą ??
ja mam podobny problem z psem

[tomcioh]

espeso!!

musze cie pocieszyc pomimo tego ze nasza kaja jest z wawy tez jak byla mala byla cala dzika a mieszkamy w troche mniejszym miescie. to tylko kwestia przyzwyczajenia psiaka tydzien i wszystko bedzie ok.
proponuje najpierw male skrzyżowania i sukcesywnie az dojsc do centrum potem zapomnisz ze byl taki problem

pozdrowionka :roll: :D

[espeso]

witam

dawno tu nie zaglądałam a jakos nie przychodziły do mnie informacje ze ktoś ma taki problem.
Z naszą sunią trwało to dość długo ale teraz tak sobie myślę ze to wyjatkowy charakterek poprostu-ona ma swoje pomysły na życie. teraz jest okropnie ciekawska i wszę dzie chce iść. Nie lubi w dalszym ciągu dużego ruchu, hałasu , tłumu ludzi ale nie jest wystraszona i nie panikuje. Najpierw chodziliśmy na krótkie spacery i w jak najspokojniejsze miejsca, stopniowo sie przyzwyczaiła. Ale ona generalnie nie nalerzy do zbyt posłusznych i widze ze "ccity" jej nie lezy. Co robic trza jakąś hawire psu wystawić i na wies sie wynieść :P

[tomcioh]

haha espeso nic innego ci nie pozostaje, na pocieszwenie tam i tak bedzie broic :lol:

[espeso]

:Dog_run: tam bedzie mogła się rozpędzić :D

[KATE2904]

no niestety tydzień to bardzo, bardzo optymistyczna myśl,
mam beagla od 3 tygodni teraz ma ponad 5 miesięcy i w jego oswajaniu się z miastem, ludźmi, hałasem nie widzę żadnych postępów, a nawet powiedziałabym, że jest coraz gorzej, boi się ludzi wsiadających do windy, samochodów, ludzi idących chodnikiem omija szerokim łukiem, a jak nie może odskoczyć to szarpie się na smyczy (rozciągana). Z domu nie chce wychodzić na dwór, trzeba go zawsze brać na ręce.
Do tej pory jeszcze nie spuściłam go ze smyczy, żeby swobodnie biegał, bo boję się, że ucieknie.
Natomiast w domu zachowuje się bez zarzutu wesoły szczeniak, lubiacy zabawę i podgryzanie wszystkiego co możliwe :wink:
Byłam z nim przez weekend na wsi i tam zupełnie inny pies, cały czas by siedział na dworzu.
Cz może mi ktoś coś poradzić, bo obawiam się , że on do miasta nigdy nie przyzwyczai się.

[espeso]

:wallbash: miała około 4 miesiące jak zamieszkała z nami i nie było siły . Wychodziła (i to nie z każdym) siku i do domu . Cholera mnie juz brałą. po około miesiącu mozna powiedziec było juz ok a teraz... jak tylko ktos się ubiera to ona juz jest pod drzwiami i ciekawska jak diabli , ciągle chce wracac do domu jakąś inną drogą :roll:
Niemartw się i przede wszystkim NIE TRAC CIERPLIWOŚCI małymi kroczkami , wygląda na to ze gorzej jak z dzieckiem...

[KATE2904]

wszelkie metody na smakołyki nie pomagają , ponieważ on nie chce nic jeść jak jest na dowrzu . tzn w tym momencie nic nie jest dla niego smakołykiem :-?

[espeso]

oj wiem wiem, z nami było dokładnie tak samo. Byłam juz kompletnie załamana, tym bardziej ze nie mam zadnego doświadczenia z piechami
miej je pod ręką (smakołyki ) po jakims czasie się nimi zainteresuje.
Wychodżcie na krótko , nie przejmuj się ze wszyscy mówią ze piech sie musi wybiegać , jak nie chce to nie. Ja rozwiązałam to tak: w poblizu domu tam gdzie niestety hałas i tłumy czego się da to na krótki i do domku a na dłużej jezdziliśmy w jakies zaciszne miejsca. Po jakimś czasie suka nabrała chyba po prostu do nas zaufania i stopniowo spacerki się wydłużały. np stałyśmy sobie tak w miejscu i obserwowałysmy to nowe "paskudne" (ruchliwe i głosne) otoczenie. no i jak tak misia postoi i się uspokoi to i smakołyczek zauważy :wink:

[doddy]

Ja także mam pytanie. Jak oduczylibyście agresji sukę bojącą się, która nie reaguje na zabawki, smakołyki ani właściciela?

[espeso]

w jakim jest wieku i czego się boi? czy zawsze tak miała i w jakich sytuacjach ?

[doddy]

Suka w wieku 9 miesiecy. Obawia się wszystkiego.
Jej reakcje są dziwne. Wpada z jednej opsesji w drugą.
Jednym razem atakuje pewna siebie przechodnia na ulicy, innym razem chowa się za własciciela. Boi się zamkniętych pomieszczeń. W domu bardzo pewna, broni.

Z moich obserwacji przede wszystkim suka bardzo strachliwa, bardzo przywiązana do całej rodziny. Całą rodzinę zagania do kupy. Nastepnie broni jej. W sytuacjach stresowych całkowicie się wyłącza i wpada w panikę.

I co tu zrobić, jak na nic nie reaguje.

[espeso]

nasza też miała dziwne zachowania trwało to bardzo długo i w zasadzie nic po za ogromną cierpliwością tu nie działa. Konsekwentnie nagradzać dobre jej zachowanie i nie krzyczeć czy bić. W koncu musi podziałać. Rzuca się tez ze strachu a w domu, na swoim terenie czuje sie pewnie .
może coś ciekawego znajdziesz tutaj
[url]www.kliker.pieski.eu.org/Teoria/spis.php[/url]

nawet jeśli nie stosuje się wszystkiego co tu pisze to jest tam wyjaśnionych sporo zachowań

[doddy]

OK nagradzać. Tylko jak? Smakołyki, pieszczoty, głos - na nic nie reaguje. Zresztą co dobrze nagradzać, skoro dobre zachowania nie występujuą. Suka atakuje, albo się chowa. A to nie jest dobre zachowanie!

[espeso]

O RANY NIE MAM AZ TAK DUZEGO DOŚWIADCZENIA....może niech się wypowie ktoś bardziej zaawansowany.
trzeba by przez jakis czas moze wybierac spokojne i odludne miejsca jeśli to tylko mozliwe, i wtedy sunia pomału nabierze zaufania do "przewodnika " bo to wygląda tak jakby ona was wszystkich pilnowała i czuje sie odpowiedzialna. Musisz ją zwolnić z tego obowiązku to sie wyluzuje. Ale ja nie mam pojęcia jak to sie robi

a ja myslałam ze z tą nasza to już gehenna... :roll: :-?

[coztego]

[quote name='espeso'] to wygląda tak jakby ona was wszystkich pilnowała i czuje sie odpowiedzialna. Musisz ją zwolnić z tego obowiązku to sie wyluzuje. [/quote]
Mnie się też tak wydaje, sunia czuje się odpowiedzialna za całą rodzinę i jest to zadanie ponad jej siły. Proponuję udać się psem do psychologa, albo przynajmniej do dobrego szkoleniowca, który będzie umiał wyprostować "stosunki rodzinne".

[M@d]

[quote name='doddy']Suka w wieku 9 miesiecy. Obawia się wszystkiego.
Jej reakcje są dziwne. Wpada z jednej opsesji w drugą.
Jednym razem atakuje pewna siebie przechodnia na ulicy, innym razem chowa się za własciciela. Boi się zamkniętych pomieszczeń. W domu bardzo pewna, broni.

Z moich obserwacji przede wszystkim suka bardzo strachliwa, bardzo przywiązana do całej rodziny. Całą rodzinę zagania do kupy. Nastepnie broni jej. W sytuacjach stresowych całkowicie się wyłącza i wpada w panikę.

I co tu zrobić, jak na nic nie reaguje.[/quote]

Idź do behawiorysty i to szybko!

Mój w tej chwili właśnie wychodzi (bardzo powoli) z tego stanu utrwalonego przez 3 lata ...
U mojego problemem było to, że z jednej strony płochliwa natura, a z drugiej strony nieustanna uwaga domowników i dopieszczanie psa zrodziły u niego poczucie "wodzostwa" i "misji".
Stworzyło to mieszankę wybuchowa, bo urodzony tchórz musiał udźwignąć brzemię przywództwa i obrony stada co owocowało histerycznymi "atakami prewencyjnymi" na wszystko co uważał za zagrożenie ( a prawie wszystko uważal za zagrożenie :wink: )
(włacznie z "samobójczymi" pozorowanymi atakami na Amstaffy, Pittbulle etc :lol: - a jak podzeszły blisko to ... "nie krzywdź mnie , jestem taki malutki" -> [url]http://www.idz.pl/sznaucer/slides/6.html[/url] )
Podobnie jak twoja intensywnie zajmował się "zaganianiem stada" i pilnowaniem jego członków....
Nie wiem jak jest z Twoja sunią, ale objawy sa podobne, więc radzę konsultację ze specjalistą - im wcześniej tym lepiej ....
Pozdrawiam

P.S. Podobnie jak Twoja był też w domu Lwem, a na zewnątrz Zającem ...

[doddy]

M@d a co Ci powiedział behawiorysta? Jak nie chcesz tu pisac, to napisz priva. Ciekawa jestem jakie metody Ci zalecił.