Agresywna tylko do mnie

[zmierzchnica]

Trzymam kciuki :razz:

[karjo2]

Cheyenne, fajnie, ze zaczelas postrzegac sunie przez pryzmat swoich poczynan pedagogicznych ;).
Jeszcze troche i sie okaze, ze bedziecie jednym z bardziej zgranych zespolow :evil_lol:. Licz sie tylko z tym, ze moze to potrwac sporo miesiecy...
PS. Czyzby jednak sunia zostawala ;)

[ewtos]

[quote name='***']

Wyobraź sobie, że na miesiąc wprowadza się do was wujek. Wujek tak strasznie Cię lubi, że czasem chce Cię ponosić na rączkach, potarmosić, zwłaszcza jak oglądasz telewizję. Jak zaczynasz tłumaczyć, że wolałabyś w spokoju pooglądać telewizję, wujek urządza Ci awanturę że jesteś pyskatą smarkulą. Oczywiście na rączki bierze i całuski daje kiedy ma ochotę bo co smarkula ma do gadania. Do tego wujek ma miły zwyczaj gmerania innym w talerzach, czasem zabiera Ci obiad[/quote]
I tak, by można ująć w skrócie cały ten wątek :evil_lol: , krótko, rzeczowo i rewelacyjnie przemawiające do wyobraźni, najpierw troche radziłam potem sie załamałam i milczę, no może ten behawiorysta jeszcze coś pomoże.

[Cheyenne]

[quote name='karjo2']Cheyenne, fajnie, ze zaczelas postrzegac sunie przez pryzmat swoich poczynan pedagogicznych ;).
Jeszcze troche i sie okaze, ze bedziecie jednym z bardziej zgranych zespolow :evil_lol:. Licz sie tylko z tym, ze moze to potrwac sporo miesiecy...
PS. Czyzby jednak sunia zostawala ;)[/quote]
A zostaje...bo gdyby nie ta agresja to całkiem fajna z niej babka ;)
Jezu..żebym wiedziała jaka ona się stanie to nad każdym krokiem bym się na drugi raz zastanawiała :shake:

Co do postu ***,nie gmeram jej w misce non stop,sprawdzałam tylko jak reaguje na rękę przy misce tudzież kości w pysku,tak dla zasady.
To lepiej gdyby nie dała się dotknąć kiedy jest zajęta jedzeniem?

Koło dwóch tygodni temu karmiłam ją z ręki na której miałam położone cążki,potem dotykałam cążkami jej łapy,a ona nic. Nie używam siły,nie ganiam z cążkami,nie krzyczę,nie biję,więc nie za bardzo pojmuję swoim ludzkim (nie psim) umysłem,dlaczego ona się do mnie nie przekonała choć [U]trochę[/U] przez tych kilka tygodni,skoro wie że nic jej nie zrobię,tylko nadal szczerzy kły i warczy nawet kiedy kucam i wyciągam do niej ręce...
Ale skoro tak jest to chyba nie muszę rozumieć.

Napisałam już do behawiorysty.

Wiem,że co niektórym ręce opadły,ale gdybym miała mieć ją od nowa,albo jakiegokolwiek innego psa,obchodziłabym się z nim jak z jajkiem w pewnych sytuacjach :cool1:

[karjo2]

Cheyenne, unikaj jakichkolwiek sytuacji prowokujacych sunke. Sprawdzajac reka kolo jedzenia zachowanie psa dla zasady upewniasz ja, ze nalezy Cie walic po lapach, bo z uporem maniaka stanowisz zagrozenie dla niej.
Poczytaj wczesniejsze posty, poczytaj Berka, p. Mrzewinska, wyciagnij wnioski i nic na sile, juz jej wystarczy chyba?

[WŁADCZYNI]

tu nie chodzi o obchodzenie się z psem jak z jajkiem, ale przewidywanie że nasze zachowanie tu i teraz może nam się czkawką odbić za jakiś czas.

Daj jej czas, łatwiej popsuć stosunki z psem niż je naprawić.

[Cheyenne]

[B]Karjo2[/B], słowo daję,że sprawdziłam tylko kilka razy i jak się przekonałam,to już nie mam po co sprawdzać.

Niedawno stało się coś ciekawego, zeszłam na piętro,ona niedługo za mną. Stanęła,przygląda się. Ja wtedy usiadłam na podłodze i zaczęłam ziewać (uspokajacz;)).Ziewnęłam kilka razy,parę razy się oblizałam,a ona podeszła do mnie,zaczęła merdać ogonem i zmusiła mnie do nachylenia się,żeby mnie polizać po policzku :loveu:.
Za jakiś czas weszłam na górę,sunia siedziała przy schodach. Przewaliła się brzuchem do góry (małe sprostowanie,u niej kładzenie się na plecach to nie objaw strachu,ona bardzo lubi drapanie po brzuchu i stąd to),minę miała spokojną. Ukucnęłam i drapię ją po tym brzuchu,nachyliłam się,a ta mnie po gębie wylizała jak szalona :eviltong: Dostała za to smakołyk,a ja odeszłam,żeby nie nadużywać ;)
Oby więcej takich sytuacji :loveu: I to mi dało w pewnym sensie nadzieję,że odrobina wytrwałości i uda nam się stworzyć zgrany duet :sweetCyb:

[zmierzchnica]

To super :loveu: Życzę dalszego powodzenia :cool3:

[Cheyenne]

[B]Karjo2[/B],również pozdrawiam :)


Od czasu mojego ostatniego postu (a za wiele dni nie minęło)może ze 3 razy wystawiła do mnie zęby,to widać coś jej się odkręciło i pojęła chyba,że do ognia jej nie będę wkładać. Nie oddam jej,bo rodzice ją lubią,to niech się cieszą. Za to widzę,że chociaż już nie kłapie na mnie szczęką,to mój kochany piesek,którego dostałam po wielu latach próśb i starań ewidentnie mnie nie lubi,przykładowo kładę się koło niej i chcę żeby mnie polizała (tatę jakby mogła to by połknęła tak go lubi) a ona głowę ode mnie odwraca :cool1: Może ona uważa że trzeba mnie uspokoić?:cool1:
Mówię "siad",a ona nic,no to mówię jeszcze raz i jeszcze siad,siad,siad siad,a ona udaje,że nie wie o co chodzi,tylko jak widzi że mam coś w ręku co ona chce zobaczyć albo coś jem to wtedy co siadania nie trzeba jej długo namawiać.Cwaniara.
Bawię się z nią,karmię z ręki itp.tak jak do tej pory,za to wszelkie czułości mocno ograniczyłam.

[karjo2]

Jak obrzydzilas siebie psu, to co sie dziwic :evil_lol:.
Trzeba czasu, czasu, czasu by odkrecic cale Twoje nerwy, ale bedzie dobrze. Jeszcze pare lat i powiesz, ze masz ukochanego psiaka, wpatrzonego w Ciebie jak w obrazek - o ile starczy cierpliwosci i checi pracy.
Albo i dozywotnio bedzie uwielbiala kogos, kto od poczatku dal jej wsparcie, to tak z nielubiana nauczycielka, nawet po metamorfozie niekoniecznie zaufasz jej do konca ;).
Powodzenia i zagladaj tu!
PS. Zreszta masz priva.

[zmierzchnica]

[quote name='Cheyenne'][B]Karjo2[/B],również pozdrawiam :)


Od czasu mojego ostatniego postu (a za wiele dni nie minęło)może ze 3 razy wystawiła do mnie zęby,to widać coś jej się odkręciło i pojęła chyba,że do ognia jej nie będę wkładać. Nie oddam jej,bo rodzice ją lubią,to niech się cieszą. Za to widzę,że chociaż już nie kłapie na mnie szczęką,to mój kochany piesek,którego dostałam po wielu latach próśb i starań ewidentnie mnie nie lubi,przykładowo kładę się koło niej i chcę żeby mnie polizała (tatę jakby mogła to by połknęła tak go lubi) a ona głowę ode mnie odwraca :cool1: Może ona uważa że trzeba mnie uspokoić?:cool1:
Mówię "siad",a ona nic,no to mówię jeszcze raz i jeszcze siad,siad,siad siad,a ona udaje,że nie wie o co chodzi,tylko jak widzi że mam coś w ręku co ona chce zobaczyć albo coś jem to wtedy co siadania nie trzeba jej długo namawiać.Cwaniara.
Bawię się z nią,karmię z ręki itp.tak jak do tej pory,za to wszelkie czułości mocno ograniczyłam.[/quote]

Cheyenne, nadszarpniętego zaufania nie odbudujesz w parę tygodni. Nawet w parę miesięcy. Trzeba czasu, czasu, czasu... Nic na siłę. I znów masz dowód, że ją niepokoisz - tak jak powiedziałaś, odwracanie głowy to sygnał uspokajający. I pies w zasadzie nie udaje, że nie wie o co chodzi, po co miałaby to robić? Widocznie źle uczysz ją siadania, albo nie ma tego aż tak opanowanego, by to robić bez zachęty. Najpierw pokazuj jej smakołyk i nagradzaj siadanie. Potem w tej samej sesji ćwiczeń smakołyk chowaj i używaj jedynie ruchu ręki, wyraźnie wydając komendę. Stopniowo, w kolejnych sesjach, usuwaj ruch ręki albo minimalizuj go tylko do drobnego gestu. Po jakimś czasie zacznie rozumieć, że nagradzane jest siadanie nawet, jeśli smakołykiem nikt jej przed nosem nie wymachuje. Moje psy do dziś lepiej reagują na gest, młodsza suka siada dopiero gdy słyszy komendę i mnie widzi przed sobą. Jak stoję za nią to nie reaguje, ale pracujemy nad tym. Naucz suczkę aportowania albo szukania zabawki schowanej w domu czy ogrodzie - to bardzo satysfakcjonująca zabawa i na pewno sprawi, że sunia będzie Cię bardziej lubiła - w końcu to Ty się z nią tak fajnie bawisz, a nie nikt inny. No i najlepiej nie powtarzaj komendy - jeśli nie zareaguje na siad powiedziane za pierwszym razem, to ją naprowadź ręką z smakołykiem tak, żeby usiadła, bez powtarzania. W przeciwnym razie komenda "siad" będzie dla niej wyglądała tak: "siad siad, no siadaj, usiądź w końcu" :evil_lol:

[an1a]

Psa trzeba motywować do pracy, nic za darmo ;) Ja do tej pory bardzo często stosuję smakołyki jako nagrody, a już na pewno [B]zawsze [/B]chwalę. Na samym początku za każdym razem nagradzałam smakołykiem.
W sumie to pchałam w niego jedzenie :evil_lol: Ale to było na potrzeby szkolenia.
Nie wymuszaj na niej kontaktu. Ogranicz do krótkich i przyjemnych sesji, żeby jej nie zniechęcać, a skojarzyć swoją osobę tylko z przyjemnością.

[Cheyenne]

[quote name='zmierzchnica']Cheyenne, nadszarpniętego zaufania nie odbudujesz w parę tygodni. Nawet w parę miesięcy. Trzeba czasu, czasu, czasu... Nic na siłę. I znów masz dowód, że ją niepokoisz - tak jak powiedziałaś, odwracanie głowy to sygnał uspokajający. I pies w zasadzie nie udaje, że nie wie o co chodzi, po co miałaby to robić? Widocznie źle uczysz ją siadania, albo nie ma tego aż tak opanowanego, by to robić bez zachęty. Najpierw pokazuj jej smakołyk i nagradzaj siadanie. Potem w tej samej sesji ćwiczeń smakołyk chowaj i używaj jedynie ruchu ręki, wyraźnie wydając komendę. Stopniowo, w kolejnych sesjach, usuwaj ruch ręki albo minimalizuj go tylko do drobnego gestu. Po jakimś czasie zacznie rozumieć, że nagradzane jest siadanie nawet, jeśli smakołykiem nikt jej przed nosem nie wymachuje. Moje psy do dziś lepiej reagują na gest, młodsza suka siada dopiero gdy słyszy komendę i mnie widzi przed sobą. Jak stoję za nią to nie reaguje, ale pracujemy nad tym. Naucz suczkę aportowania albo szukania zabawki schowanej w domu czy ogrodzie - to bardzo satysfakcjonująca zabawa i na pewno sprawi, że sunia będzie Cię bardziej lubiła - w końcu to Ty się z nią tak fajnie bawisz, a nie nikt inny. No i najlepiej nie powtarzaj komendy - jeśli nie zareaguje na siad powiedziane za pierwszym razem, to ją naprowadź ręką z smakołykiem tak, żeby usiadła, bez powtarzania. W przeciwnym razie komenda "siad" będzie dla niej wyglądała tak: "siad siad, no siadaj, usiądź w końcu" :evil_lol:[/quote]
Dokładnie tak ją uczyłam,jak widzi np.że coś jem albo mam w ręku jej zabawkę,to wystarczy drobny gest,a ona już siedzi,albo mówię do niej "Zjadłoby się smaczka,a siad to gdzie?",patrzę - a ona już siedzi :evil_lol:
Co jakiś czas każę jej siadać,ale nie daję nagrody,żeby nie siadała tylko za nagrodę,a tak ma zagadkę - usiądzie,ale nie wie czy tym razem będzie nagroda.
I tu właśnie zauważyłam,że jak nie jest głodna,to olewa moje "siad":mad:
Ale znów nie chcę w kółko maglować tego siadania,żeby jej nie obrzydzić.

[zmierzchnica]

[quote name='Cheyenne']Dokładnie tak ją uczyłam,jak widzi np.że coś jem albo mam w ręku jej zabawkę,to wystarczy drobny gest,a ona już siedzi,albo mówię do niej "Zjadłoby się smaczka,a siad to gdzie?",patrzę - a ona już siedzi :evil_lol:
Co jakiś czas każę jej siadać,ale nie daję nagrody,żeby nie siadała tylko za nagrodę,a tak ma zagadkę - usiądzie,ale nie wie czy tym razem będzie nagroda.
I tu właśnie zauważyłam,że jak nie jest głodna,to olewa moje "siad":mad:
Ale znów nie chcę w kółko maglować tego siadania,żeby jej nie obrzydzić.[/quote]

Sprytna psinka :cool3: Więc może pokazuj zabawkę, chowaj za plecy i mów siad dopiero wtedy? Żeby nie uznawała, że siad to tylko żarcie, ale też zabawa. Moje sucze siad wykonują tysiące razy dziennie :diabloti: Przed każdym rzuceniem zabawki, przed jedzeniem, przed wyjściem na dwór itp. Mają to tak opanowane, że siądą na komendę nawet jeśli przed nimi przechodzi kot (no, młodszej to ciężej idzie...:razz:).

[Cheyenne]

Tysiące razy dziennie mówisz..to ja swoją suczynę też muszę przemaglować :evil_lol: Spróbuję zwiększyć liczbę "siadów".
Przy takiej okoliczności jak mówisz siądzie natychmiast,wystarczy coś jej pokazać i schować a ona szczeka i po psiemu mówi "daj,pokaż";),wtedy tylko raz "siad" albo sam ruch ręką,a ona już grzecznie czeka.
Po prostu niekiedy ma takie wybryki,że próbuje być buntownicza :diabloti:

Wczoraj rzucałam jej na dworze zabawkę i doszło do tego,że nawet chętnie pozwalała,żebym wzięła ją z jej pyska,bo wiedziała,że jak odda to będzie rzut ;)

[zmierzchnica]

[quote name='Cheyenne']Tysiące razy dziennie mówisz..to ja swoją suczynę też muszę przemaglować :evil_lol: Spróbuję zwiększyć liczbę "siadów".
Przy takiej okoliczności jak mówisz siądzie natychmiast,wystarczy coś jej pokazać i schować a ona szczeka i po psiemu mówi "daj,pokaż";),wtedy tylko raz "siad" albo sam ruch ręką,a ona już grzecznie czeka.
Po prostu niekiedy ma takie wybryki,że próbuje być buntownicza :diabloti:

Wczoraj rzucałam jej na dworze zabawkę i doszło do tego,że nawet chętnie pozwalała,żebym wzięła ją z jej pyska,bo wiedziała,że jak odda to będzie rzut ;)[/quote]

Sądzę, że jak będziesz to ciągle powtarzać, to sunia szybko załapie, że siada się zawsze i wszędzie, bo przynosi to korzyści :cool3:

Super :) Możesz spróbować nauczyć ją podawania Ci tej zabawki ;) Ja swoje suczki nauczyłam poprzez uciekanie im, kiedy tylko złapały zabawkę. Wtedy pies biegł za mną z zabawką, ja zatrzymywałam się, sunia siłą rzeczy znajdowała się blisko mnie - wtedy wylewnie nagradzałam za "przyniesienie" mi zabawki :evil_lol: Ale skuteczniejsza podobno jest nauka "od tyłu" tj. najpierw nagradzanie psa za trzymanie zabawki w pysku itd., ale nie próbowałam tego.

[Cheyenne]

Może przedstawię wszystko w telegraficznym skrócie:
Suczka oddaje tacie kość bez niczego w zamian, wystarczy że ten ją poprosi. Ale kiedy mam na rękach królika i daję jej powąchać to nawet bez niczego tę kość mogę i ja jej odebrać. Nie mogę w jej obecności dotknąć mamy, bo suka się na mnie rzuca i szczypie mnie po rękach,jeśli ma zasięg, jeśli nie to tylko ujada.
Kiedy np.mama leży na kanapie,to suka włazi jej na plecy i stamtąd na mnie ujada.
Są momenty że wystaczy że coś do niej powiem,a ona już do mnie z warczeniem i zębami.
Leżała ze mną na kanapie (suczka, nie mama). Chciałam nakryć się kocem i przesunęłam delikatnie sukę,a ona na mnie od razu z mordą. W efekcie nie zeszła,a sfrunęła z tej kanapy.
I co ja mogę skoro ja do niej całym sercem ,a ona mnie nie cierpi?
Nigdy więcej nie chcę żądnego psa, będę je podziwiać tylko na obrazkach w książce, to nie na moje nerwy. Lepiej zacznę hodować patyczaki albo szarańczę.

[zmierzchnica]

Suka wyraźnie uznaje Cię za zagrożenie :shake: Najgorsze jest to, że Twoje gwałtowne reakcje utwierdzają ją w tym przekonaniu. Poza tym chyba jest trochę rozpuszczona? Skoro uważa, że musi bronić domowników...

Twoi rodzice nie widzą w tym problemu? Bo jeśli widzą, że coś jest nie tak i chcą coś z tym zrobić, to przydałby się kontakt z behawiorystą. I to taki "w realu". Trudno doradzać przez internet, kiedy nie zna się sytuacji, nie widziało psa i tak dalej :roll:

[Cheyenne]

[quote name='zmierzchnica']Suka wyraźnie uznaje Cię za zagrożenie :shake: Najgorsze jest to, że Twoje gwałtowne reakcje utwierdzają ją w tym przekonaniu. Poza tym chyba jest trochę rozpuszczona? Skoro uważa, że musi bronić domowników...

Twoi rodzice nie widzą w tym problemu? Bo jeśli widzą, że coś jest nie tak i chcą coś z tym zrobić, to przydałby się kontakt z behawiorystą. I to taki "w realu". Trudno doradzać przez internet, kiedy nie zna się sytuacji, nie widziało psa i tak dalej :roll:[/quote]
Jest rozpuszczona właśnie przez mamę, zawsze dostaje to co chce.
Ode mnie dostaje w zamian za coś- siad, waruj itp.
Chyba behawiorysta to jedyne wyjście, skoro korzystanie z innych rad nie zdaje rezultatu. Dwie osoby robią to samo - jedna zostaje przy tym zalizana, druga (ja) pokąsana. Tu jest coś nie halo.
Pozostaje mi odłożyć pieniądze, poszukać kogoś i umówić się po Świętach na wizytę.

[karjo2]

Cheyenne, zaczelas tak naprawde pracowac z sunia niedawno, miesiac-dwa temu. Wiekszosc z podpowiadajacych tu rozwiazania sugerowala, ze tak sie zapetlilyscie w sytuacji, ze odkrecanie moze potrwac miesiace, moze lata.
Skoro dla suni bylas od poczatku zagrozeniem, nie dziw sie jej nieufnosci. Po takiej zadymie, jaka zafundowalas szczeniorowi w czasie,kiedy przyswaja najwiecej, nie mozna oczekiwac pozytywow po kilku tygodniach.
Z tego, co piszesz, jest lepiej i tak powoli, po kroczku, moze kiedys zdobedziesz jej zaufanie, a moze nigdy.
Natomiast mocno mnie zastanawia pozycja reszty rodziny, wg nich wszystko jest w porzadku?

[WŁADCZYNI]

Spróbuj poważnej rozmowy z rodzicami, wspólne zasady, jeden front.
Takie rodem z superniani, ale bez tego pies też będzie zagubiony bo nie wie co ma robić jak Ty wymagasz jednego, Mama czegoś innego/wcale, a Tata jeszcze czegoś innego.
Jeżeli tak nie da rady to zaproś do domu dobrego szkoleniowca, może osoba która wystąpi z pozycji autorytetu sobie poradzi?

[Cheyenne]

[B]Karjo2[/B], reszta rodziny widzi oczywiście jak jest, suka zachowuje się nieadekwatnie do tego co jej robię (czy przesunięcie na kanapie musi oznaczać użycie do mnie zębów? Czy to,że mamę przytuliłam musi sprowadzać się do poszczypania mi rąk?)


[quote name='WŁADCZYNI']Spróbuj poważnej rozmowy z rodzicami, wspólne zasady, jeden front.
Takie rodem z superniani, ale bez tego pies też będzie zagubiony bo nie wie co ma robić jak Ty wymagasz jednego, Mama czegoś innego/wcale, a Tata jeszcze czegoś innego.
Jeżeli tak nie da rady to zaproś do domu dobrego szkoleniowca, może osoba która wystąpi z pozycji autorytetu sobie poradzi?[/quote]
Takich rozmów próbowałam wiele, wiele razy.
Tata niczego nie wymaga, bo on nie ma czasu na zajmowanie się psem.;)
Mama, tak jak pisałam. Jest za pobłażliwa, bo to takie malutkie,biedne stworzonko,a jak suka szczeka bo czegoś się dopomina to mama daje dla świętego spokoju,żeby była cicho :razz:

Jak przychodzę do domu, to suczka o mało mnie nie zaliże,tak się cieszy,a kiedys ledwo pomachała ogonem. Jest zazdrosna o koty, jak trzymam któregoś na kolanach to jest do rany przyłóż, żeby ją też wziąć :eviltong:
Kiedy trzymam coś w ręku wystarczy jedna komenda - siad, waruj i się słucha. (Gorzej jak nic nie mam, wtedy jej się nie chce :p)Nauczyła się nie biec do drzwi kiedy wychodzimy z domu, tylko czekać przy schodach. Pazurów nie próbowałam znowu obcinać, ale pozwala wziąć łapę i złapać palcami za pazura.
To z pozytywów.


Ona strasznie wszystkiego broni, czy Wasze psy też tak? Czy to normalne czy trzeba by coś z tym zrobić?
Złapie jakiś papier, kapcia, rekawiczkę ,kość,cokolwiek..ucieka i nie da odebrać, nawet zamienić nie da za najlepszy kąsek.
Natknęłam się na sprawozdanie "Mine" Donaldsona,ktoś podawał linka na innym wątku,wydrukowałam już i będę próbować podejść od tej strony.

Z ciekawostek zauważyłam,że zachowuje się najbardziej agresywnie (oprócz próby odebrania jej czegoś, miałam niedawno nie lada dylemat, odkręcałam Colę i spadła mi nakrętka, ona ją złapała i pod krzesło i weż tu człowieku bądź mądry i odbierz :roll:)
kiedy leży bądź siedzi oparta o szafkę np.a ja dotykam jej boku i próbuję ją podnieść/przesunąć jak na tej kanapie na przykład.

[zmierzchnica]

Jedna z moich suk ma tendencje do pilnowania rzeczy. I znajdowania różnych dziwnych. Wczoraj zgniłe szczątki zająca na siłę (niestety) musiałam jej z pyska wyciągać... Ale jak dała spokój to ją nagrodziłam. Dużo mi dało trzymanie jedzenie w rękach - karmienie z miski rękami, podawanie wędzonej kości do obgryzania, ale nie puszczanie jej... Takie pilnowanie normalne w ludzkim rozumieniu nie jest, ale czasem się zdarza niestety.

Nie czytałam tego sprawozdania... Może podasz linka? :)

A z agresją gdy jest oparta - może to też wynika z niepewności? Suka nie ma miejsca na ucieczkę, więc się broni... Widocznie takie przesuwanie jest dla niej nieprzyjemne. Ona była u was od szczeniaka? Skąd ją macie? Może pisałaś, ale nie pamiętam. Ja swoją młodszą sukę mam od 3 miesiąca jej życia, a już miała różne nawyki - warczenie przy próbie odebrania czegoś, obudzenie w nocy kończyło się darciem niemiłosiernym, dotyk w nocy warczeniem. Przeszło jej to, choć jeszcze niekiedy się zapomina - wygląda to wtedy tak, jakby nie wiedziała co się dzieje zaraz po przebudzeniu, a potem jest już normalnie. Ale ona miała ciężkie życie zanim do mnie trafiła...

[Cheyenne]

[quote name='zmierzchnica']Jedna z moich suk ma tendencje do pilnowania rzeczy. I znajdowania różnych dziwnych. Wczoraj zgniłe szczątki zająca na siłę (niestety) musiałam jej z pyska wyciągać... Ale jak dała spokój to ją nagrodziłam. Dużo mi dało trzymanie jedzenie w rękach - karmienie z miski rękami, podawanie wędzonej kości do obgryzania, ale nie puszczanie jej... Takie pilnowanie normalne w ludzkim rozumieniu nie jest, ale czasem się zdarza niestety.

Nie czytałam tego sprawozdania... Może podasz linka? :)

A z agresją gdy jest oparta - może to też wynika z niepewności? Suka nie ma miejsca na ucieczkę, więc się broni... Widocznie takie przesuwanie jest dla niej nieprzyjemne. Ona była u was od szczeniaka? Skąd ją macie? Może pisałaś, ale nie pamiętam. Ja swoją młodszą sukę mam od 3 miesiąca jej życia, a już miała różne nawyki - warczenie przy próbie odebrania czegoś, obudzenie w nocy kończyło się darciem niemiłosiernym, dotyk w nocy warczeniem. Przeszło jej to, choć jeszcze niekiedy się zapomina - wygląda to wtedy tak, jakby nie wiedziała co się dzieje zaraz po przebudzeniu, a potem jest już normalnie. Ale ona miała ciężkie życie zanim do mnie trafiła...[/quote]
Proszę [url=http://www.dogs.gd.pl/kliker/sprawozdania/mine.html]Mine! - Jean Donaldson[/url] :)

Była u nas odkąd skończyła 2 miesiące. Najpierw była w domu (tam się urodziła), gdzie czterolatka częstowała ją kijem, jej szczenną matkę kopała po brzuchu itp. :-( Nie wiem czy to na nią jakoś wpłynęło, bo ona nadal bardzo lubi dzieci.
Ona chyba jeszcze pamięta te łapanie na siłę do obcięcia pazurów i dlatego czasem tak się zachowuje :/
Ja też karmię ją z ręki i trzymam czasem jej kość,kiedy obgryza,ale jak tylko kość puszczę to już nie odda. Ale np. kiedy siedzimy na kanapie,ona obok mnie z kością pewna,że jej nie zabiorę, to mogę ją nawet pogłaskać po szyi i zachowuje się spokojnie.
Wiem wiem, trzeba czasu a i tak może nigdy tak całkiem się do mnie nie przekonać :shake:

[karjo2]

Cheyenne, naprawde trzeba czasu, Twojej cierpliwosci i wyrozumialosci.
Skoro broni roznych rzeczy, staraj sie odwolywac ja na smaka np. z lodowki.
Jak spadnie korek od butelki, od razu odwolal psa na cos dobrego. Wtedy ja zajmiesz, a sama podniesiesz korek.
Nie ma co prowokowac suni, dla niej prawdopodobnie jeszcze dlugo bedziesz zagrozeniem, wiec niestety wbijaj po dobroci zmienione relacje.
I tak niezle Wam idzie, naprawde trzymam mocno kciuki :thumbs: