Nelsonowa zamieszkała z przyjacielem ze schroniskowego boksu, Nelsonem!

[luka1]

spróbuję piąty raz napisać. - Nelsonowa już w drodze do domu. Kasia dziś przyjechała i psisko opuściło schronisko.

[luka1]

Nelsonowa już w domu. Psy poznały się, bardzo się cieszyły, a Nelson wylizał sunią po uszach i zębach.
To wspaniałe zakończenie pobytu w schronisku Nelsona i Nelki.
Jak ja się cieszę, Kasiu, jesteś boska. DZIĘKUJĘ.

[kasikitd]

Psy o sobie nie zapomniały, widać, że bardzo się lubią, jest między nimi jakaś czułość, porozumienie, to niesamowite. Nelsonik szczęśliwy, a jego dziewczyna jeszcze zagubiona, oszołomiona, ciągle wącha i sprawdza wszystkie kąty. Ma lekko skręconą główkę od wylewu i czasem jej tył nie nadąża za przodem tułowia, ale dla mnie to nie problem, poza tym mam nadzieję, że z czasem przy odpowiedniej dawce ruchu i Nelsoniku, to może się złagodzić. Jest jeden problem, załatwia się wyłącznie w domu, spacer zupełnie się jej nie kojarzy z załawianiem potrzeb. Wiem, że tyle lat w klatce i robienie pod siebie, to nawyk, który nie będzie łatwo zmienić, możecie coś poradzić?

[sharka]

ja na pocżatku wyprowadzałam psa bardzo często, w nocy też ze 2-3 razy, zwiększałam odstępy między spacerami, chwaliłam za sik na dworze, po kilku dniach mała "zaskoczyła" i ustało siusianie na dywan

Na tym wątku auraa ma podobny problem: [URL]http://www.dogomania.pl/forum/threads/233230-Tirówka-została-tam-sama-Bądź-człowiekiem-zajrzyj-poświęć-jej-minutę-dwadzieścia/page11[/URL]
"Trudno ogarnąć cieczkę, załatwianie się w domu i jeszcze piego adoratora.
Ja bym tam nie lala Jeśli mogę coś doradzić. Jeśli suka nie umie załatwiać się tylko na dworze to musisz ją tego nauczyć. Na początek sikanie w domu w jednym miejscu najlepiej na podkład np taki: [URL]http://www.aptekadomowa.com/senisoft...zt-p-1254.html[/URL]
Na początku ułóż podkłady w kilku miejscach w domu na szafkach (jeden w miejscu gdzie najczęściej zastajesz kałuże), tak żebyś w razie akcji zawsze zdążyła je jej podsunąć (jeśli będą za duże wielkościowo to poprostu je potnij w mniejsze).
Zrób wszystko żeby załapała, że podkład=siku, nawet jeśli załatwi się 5cm od niego to już sukces. Nagródź ją np. smakołykiem (miej zawsze coś w kieszeni) Jek będziesz wymnieniała podkład, nowy delikatnie zaznacz jej moczem niech skojarzy jak znów jej się zachce.
A poźniej jak już zacznie sikać na podkład, jak zauważysz, że się kręci, wynieś ją z tym podkładem nad dwór, nagródź za załatwienie się na dworze. Postępuj tak jak ze szczeniakiem i nauką czystości.
Mam nadzieję, że pomoże a jak nie to przynajmniej nie zaszkodzi"

"W takim razie wyjdź z nią na siku tuż przed swoim snem, a później w regularnych odstępach czasu w nocy. Po kilku dniach niech odstęp w wyjściach wydłuży się najpierw o 0,5h następnie 1h itd. Aż w końcu będzie wytrzymywała całą noc."

Edited November 18, 2012 by sharka

[kasikitd]

Dzięki, zobaczymy co da się zrobić. Problem w tym, że Nelson i Nela mieszkają z mężem na wsi, a ja pracuję w mieście i od czasu do czasu, na weekendy mogę tam podjeżdżać, a mój mąż nie radzi sobie zupełnie z tym problemem i nie jest w stanie suni poświęcić więcej czasu, za to szybko się denerwuje i traci cierpliwość. We wtorek biorę kilka dni wolnego, by pracować nad Nelą, ale potem wracam i obawiam się, że to co nawet ewentualnie wypracowałabym z nią, mąż może zaprzepaścić. On dba o zwierzęta, ale ścieranie sików i kupy to dla niego za dużo.On nigdy nie zmienił pieluchy, jak córka była mała.Taki to facet, jak większość zresztą. No, zobaczymy.

[sharka]

ci faceci :/ trzymam kciuki za powodzenie akcji :]

[luka1]

No tak, lata w boksie zrobiły swoje. Ciekawe czy załapie gdzie ma się załatwiać. Może sposób z kenelem by pomógł. Psy zwykle nie lubią paprać w swoje posłanie, więc ograniczenie przestrzeni zmusza je do trzymania odchodów.

[kasikitd]

Prawie całą robotę resocjalizacji wziął na siebie kochany, mądry Nelek,pokazuje Nelci gdzie się sika i gdzie można walić kupy. I Nelcia załapała! Cały czas suńka trzyma się blisko Nelsonika i robi to co on, tam, gdzie on tam i ona.Jeśli sobie oboje leżą, to razem, jak Nelson się podnosi i zamierza pochodzić po ogrodzie, Nelcia za nim. I tak oto mam nadzieję, że niedługo Nelson wyprowadzi swoją dziewczynę ze schroniskowych nawyków. Patrzeć na te dwa psiaki jak lubią być ze sobą to prawdziwa dla mnie przyjemność.Całe szczęście, że ktoś kiedyś włożył je do tego samego boksu, bo to był początek całej tej historii, smutnej na początku, pokrzepiającej na końcu.Napiszę za jakiś czas coś więcej, bo na razie boję się zapeszać.Pozdrawiam wszystkich, którzy trzymają kciuki za Nelcię.
o