Jak powinien wyglądać kontakt z hodowcą?

[blanol]

Chciałabym sie dowiedzieć, jakie są ogólne zasady kontaktu przyszłego właściciela z hodowcą . Mam na mysli sytuację, kiedy szczenięta sie już urodziły i są jeszcze u hodowcy. Jak częsty powinien być kontakt, zdjęcia (jeśli dzieli nas spora odległość). nie mam doświadczenia i nie wiem czego powinnam oczekiwać od hodowcy:multi:

[blanol]

zaglądacie, zaglądacie i nic .... wspomóżcie dobrzy ludzie małą radą...

[Wiza]

Ja myśle że to wygląda różnie ;) Zależy od hodowcy. Np ja jak jeszcze moja sunia była u hodowcy to odwiedziłam ją 2 razy + trzeci raz jechaliśmy wybierać. Oczywiście nadal utrzymujemy kontakt i co pare miesięcy jedziemy na strzyżenie. Chyba raz bylismy tak o w odwiedziny.

[puli]

[quote name='blanol']Chciałabym sie dowiedzieć, jakie są ogólne zasady kontaktu przyszłego właściciela z hodowcą . Mam na mysli sytuację, kiedy szczenięta sie już urodziły i są jeszcze u hodowcy. Jak częsty powinien być kontakt, zdjęcia (jeśli dzieli nas spora odległość). nie mam doświadczenia i nie wiem czego powinnam oczekiwać od hodowcy:multi:[/quote]
To zalezy od Ciebie. Sądzę ze zaleznie od tego jakie wykazujesz zainteresowanie i chęc kontaktu, taki bedzie odzew hodowcy.

[blanol]

Ja staram się wykazywać zainteresowanie, ale ta chęć kontaktu jest tylko z mojej strony. Prawie dwa tygodnie temu hodowczyni obiecala mi fotki i nic, w między czasie oczywiście się kontaktowałam i zawszy słyszałam "jutro wyślę" no i nic. zaczynam się martwić. Bardzo mi zależy na informacjach, ale z drugiej strony nie chcę być "Namolną babą"!

[Toller]

Dużo zależy też od samego hodowcy. My z obecnym pieseczkiem mieliśmy tak: przez kilka miesięcy trwał kontakt emailowy, z częstotliwością 4-5 razy w tygodniu ;) zanim obie strony podjęły decyzję.

W tych mailach z mojej strony padały pytania o zdrowie linii, o samych rodziców (ich charakter, predyspozycje do pracy, wady i zalety), a to ile jest psów w hodowli, jak są socjalizowane, czy są wstępnie zapoznawane ze zwierzyną, jaka jest hierarchia w stadzie, co w danym miocie hodowca chce osiągnąć,itd.
Ze strony hodowcy wszystkie moje pytania otrzymywały wyczerpujące odpowiedzi i dochodziły jeszcze własne pytania hodowcy (dodam, że hod. wiedział że zajmuję sie tą rasą już jakiś czas, miałam psa tej rasy, itd). Pytania dotyczyły WSZYSTKIEGO - tzn jakie szkolenie przewidujemy, ile czasu możemy psu poświęcać, gdzie będzie spał, co jadł, co ogólnie uważam o takim a nie innym temperamencie danego psa, co uważam o wielu aspektach rasy, czy będę badać psiaka w przyszłości itd.

W końcu doszłyśmy obopólnie do wniosku że druga strona jest OK :D

Wtedy, gdy już pieseczki były na świecie, dostawałam co kilka dni maila z pełnym opisem co robią, jak sie zachowują, jakie robią postępy, + masa zdjęć. Została mi przesłana umowa kupna, żebym mogła w spokoju przeczytać (kontrakt 3 stronicowy :razz:,w którym między innymi, hodowca ma prawo odebrać mi psa jeśli chciałabym go komuś oddać/uśpić).
W końcu odebraliśmy malucha- zatrzymaliśmy się u nich jeszcze 2 dni przez zabraniem rudego stworka, bo trzeba było jeszcze pogadać na spokojnie, a poza tym oni chcieli nas też jeszcze obejrzeć dłużej niż tylko kilka godzin (nie daliśmy rady przyjechać wcześniej, obejrzeć maluchy, jak to się na ogół robi - do Szwecji jest trochę ;)

Teraz Fire ma 10 miesięcy - co kilka dni hodowca pyta co u nas, względnie ja sama piszę co u nas, dostałam kontakty do nie tylko wszystkich właścicieli miotowego rodzeństwa, ale wogóle do wszystkich właścicieli psów z jej hodowli, na bieżąco jest prowadzona podstrona Fajerka na jej stronie hodowli (statystyki miotu, ze zdjeciami [url]http://www.seawild.se/eng_start.html[/url]) hodowca radzi mi w każdej wątpliwości czy problemie, nawet najdrobniejszym. I to jest najważniejsze- ZAWSZE mogę na kobietę liczyć, nie tylko jeśli chodzi o psiaka, ale wogóle o wiedzę o rasie - jak nawet czegoś nie wie, to stanie na głowie i się dowie żeby mi pomóc. Gdyby cokolwiek sie stało, psiak zachorował czy miałabym z nim inne problemy- wiem że hod. wyjdzie z siebie i stanie obok, a pomoże:)
i to jest piękne.

Teraz, gdy byliśmy w Szwecji, czułam sie naprawdę jak w rodzinie, wśród innych właścicieli psiaków z tej hodowli. Imprezki na całego :evil_lol:, długie dyskusje o problemach i zaletach rasy - wieelka radość hodowcy z najdrobniejszego naszego sukcesiku szkoleniowego, podtrzymywanie na duchu jak coś nie wyjdzie- generalnie, mam z kogo brać, jako przyszły hodowca, przykład.

[blanol]

Strasznie Ci zazdroszczę. Ja niestety nie mogę na to liczyć. Ja oczywiście najchętniej dzwoniłabym codziennie, ale jak już wspominałam nie chcę być namolna. Dzwonię więc (zawsze ja) ok. 2 razy w tygodniu. Dzisiaj napisze tam jeszcze maila z pytaniem co z tymi fotkami - przecież hodowczyni sama zaproponowała, że je wyśle. Po prostu się martwię, że coś jest nie tak. A ja już pokochałam mojego tollerka. Prawie co noc śnią mi się te psiaki

Serdeczne dzięki Toller-Fox - jesteś moim światełkiem w tym rudym tollerkowym tunelu....

[Toller]

Zawsze pamiętaj o jednym - tutaj nie ma namolności. Wiesz ile ludzi dzwoni albo mailuje do nas, i pyta ciągle o to samo? Ale mają prawo wiedzieć, nawet jak dla mnie będzie to 100 pytanie o to samo. A w końcu my jesteśmy jedynie "serwisem" Tollerów, nie hodowcami.
KAŻDY ma prawo wiedzieć jak najwięcej, zanim się zdecyduje wziąć szczeniaka- tu nie chodzi o namolność, a o to żeby wiedzieć jak najwięcej o przyszłym szczenięciu i jego rodzicach, i nawiązać dobry kontakt z hodowcą- zarówno na dobre jak i gorsze chwile..
To właściciel bierze szczeniaka i to on będzie go miał na kilkanaście następnych lat- to jest poważna sprawa.
Masz prawo pytać, i pytaj jak najwięcej - To Twój psiak, Twoje pieniądze, i Twoja odpowiedzialność później.

A zazdrościć nie trzeba- wszędzie można znaleźć takich ludzi, naprawdę :)

[blanol]

Szkoda, że jeszcze nie masz hodowli - na pewno od Ciebie bardzo bym chciała psiaczka kupić, no chyba, że byś mnie zdyskwalifikowała:mad:

Już napisalam maila do hodowczyni i mam nadzieję, że jutro się w końcu czegoś dowiem:crazyeye:

[Toller]

Nikogo nie dyskwalifikuję tak od razu :cool3:, ale hodowlę dopiero za jakiś czas, i to dość odległy. :razz: Dużo jeszcze trzeba zobaczyć, sporo się nagadać z hodowcami- te kilka lat to jeszcze dla mnie za mało, tym bardziej że ja chciałabym pójść w kierunku użytkowości, a na to muszę dowiedzieć się o Tollerach w pracy dużo wiecej.

Dobrze robisz; spróbuj może jeszcze zadzwonić jutro bądź pojutrze. Pamiętaj że po kupnie też będziesz mieć sporo j pytań (a w zasadzie dopiero wtedy pytania sie zaczną :p), i wtedy dobry kontakt z hodowcą będzie niezbędny, wiec dobrze jest go ustalić zawczasu.

Zawsze, jakby coś było trzeba, pisz - pomogę w miarę możliwości, od tego jestem.

[Sonika]

[quote name='Toller-Fox']Nikogo nie dyskwalifikuję tak od razu :cool3:, ale hodowlę dopiero za jakiś czas, i to dość odległy. :razz: Dużo jeszcze trzeba zobaczyć, sporo się nagadać z hodowcami- te kilka lat to jeszcze dla mnie za mało, tym bardziej że ja chciałabym pójść w kierunku użytkowości, a na to muszę dowiedzieć się o Tollerach w pracy dużo wiecej.
[/quote]
Jeśli będziesz miała hodowle, jestem pierwsza chętna. :loveu: :cool3: Za ok. 8 lat wyjdę na swoje, wiec będzie akurat. :lol:

Nie miałaś żadnego problemu z językiem? Znasz biegnie angielski, hodowca i cała tollerowa rodzina również?
Niby głupie pytanie, bo angielski większosć zna, ale czy na tyle dobrze, aby rozumieć specjalistyczne psie słowa? ;)

[Toller]

Z moich dwóch podróży do Szwecji wnioskuję że tam prawie każdy zna język, nawet w najmniejszej mieścinie, starszy pan, płynnie wypowiada się w tym języku. Oboje hodowcy również, ja z meżem też (szczególnie mąż - mieszkał jakiś czas w Londynie)- tak że problemu nie było.