kamma13

To jest właśnie niesamowite - Tigra była praktycznie dzikim psem, który od ludzi spodziewał się tylko złego. Anecik pokazała jej, że kawałeczek świata jest przyjazny i bezpieczny. Teraz po odważnej decyzji Gabi (również szacun!) Tigra ma szansę zgeneralizować to przekonanie, które zakiełkowało u Anecik. I sądząc po pierwszych wiadomościach - Tigra jest bardzo wzmocniona, zaczyna z dużo wyższego pułapu, skoro eksploruje otoczenie, wykazuje ciekawość i je mimo strachu.

Tigro, pręgusko, która skradła mi serce, trzymam kciuki za nowe życie. Anecik, wielki szacun dla Ciebie, kochana! Jesteś dla Tigry pierwszą bezpieczną przystanią, Tobie zawdzięcza to, że może i potrafi iść naprzód. To, co jej dałaś, czego ją nauczyłaś, jest solidnym fundamentem, zasobem, z którego może czerpać w tej niewątpliwie trudnej dla niej, nowej sytuacji. Wierzę, że musi być dobrze, i to w ogromnym stopniu dzięki Tobie! Ty zaklinaczko strachulców :)

Nie na darmo nosi imię Baba Jaga ;) Pieszczotliwie zwana Jędzą ;)

Ze swoim chłopakiem, po 3-godzinnym szaleństwie ;)

W jaki rejon przeprowadza się Tigra? Nie potrafię nic napisać w tym temacie, stresuję się razem z Wami Dziewczyny!

To prawda :) Jaga na początku, nawet gdy dostała zgodę na kanapę, zwijała się w kłębek w kąciku. Dopiero od niedawna przychodzi z zamiarem przytulenia się, choć i tak nie zawsze.

PS. Już mi kawa wystygła, ale jak tu się ruszyć...

Myślałam, że to nigdy nie nastąpi, a tu proszę :) Długo czekaliśmy na spanie-przytulanie, ale w końcu Jaga odkryła tę przyjemność!

Miziomanka ;)

Trzymam cię pańciu! Tylko spróbuj przestać miziać...

Mój mąż, jak zobaczył to pierwsze zdjęcie, w ogóle nie poznał, że to Jaga. Takie zmiany! Dzięki Gabi za to zestawienie. Ono dobitnie pokazuje, jak długą drogę przebyła nasza Kama-Jaga :)

Ninia ma dziś swoje święto :) Dziś mija rok, odkąd zaczęła nowe życie u Anecik!

Bo jak dalej będzie taka słodka, to w końcu ją schrupię ;)

Tolu, przyjemnej lektury :) Obejrzyj filmiki, są rozczulające... A dziś pytanie retoryczne : czy Jaga kiedykolwiek przestanie wyglądać jak szczeniaczek?

A teraz :

Też tak myślę.

Często tu zaglądam, choć nie piszę. Tigra skradła mi serce i bardzo żałuję, że nie mogę się nią zająć. Ale dopinguję Domek, przeczuwam coś dobrego.

Uzależniona od głasków.... Mogłaby tak bez końca...

Wykąpana, wyluzowana, wygłaskana :)

Tak, gdy biegnie, to języczek żyje własnym życiem :) Aczkolwiek najlepiej ucieka się z jakimś łupem w pysku, np. kamieniem czy choćby gruszką.

Była z wizytą u dziadków. Efekt łatwy do odgadnięcia - ponad kilo na plusie ;) I to mimo bardzo aktywnego trybu życia - spacerów, pływania w rzece, ganiania z dziećmi i z koleżanką, patrolowania ogromnego areału, polowania na nornice.

A ja i tak mam odczucie, że słowa nie oddają całej niesamowitości tych naszych relacji :) Jak Jaga stara się być dobrym pieskiem i odgadywać nasze potrzeby, jak zachciewa jej się pieszczot i opiera się czółkiem, jak się boi, gdy szykujemy się do wyjścia i jak wybucha euforią, gdy dociera do niej, że idzie z nami. Pociesza strapionych, gania odważnie po krzakach, ale zawsze wie, gdzie jesteśmy i co chwilę wraca. Przychodzi z kuchni oblizując się i już wiadomo, że nakradła ;) Burczy na obcych, ale obserwuje i naśladuje nasz do nich stosunek. Taka to jest ta nasza Jaginia :)

Stopniowo było coraz lepiej, a wczoraj wróciła ostatnia nieobecna, więc jest ok. A kilka dni temu byliśmy na spacerze (jeszcze bez córki), nagle minęła nas jakaś dziewczyna z rozpuszczonymi włosami... Jaga oszalała... Chciała za nią biec... Za to jak córka stanęła w drzwiach, to Jagę na moment zamurowało :) Był środek nocy, dodam na jej usprawiedliwienie. Potem witała niemrawo, a dziś co ją widzi, to wita. Wreszcie jej się wszystko zgadza ;)