kamma13

Jest :)

Jaga tylko deszczu nie lubi. Tegoroczne upały nauczyły ją wchodzenia w miejskie mgiełki oraz wykładania się brzuchem we wszelkich kałużach i bajorach, również tych błotnistych.

I w dodatku z Wrocławia! No, okolic, też się liczy:)

Pani Kamila? Musi być dobrze ;) Trzymam kciuki!

Jaga na wakacjach : https://drive.google.com/file/d/1-2SqkS7TAAxjlC9HkJbrs86Z0a2CkSa2/view?usp=drivesdk I z koleżanką z wakacji : https://drive.google.com/file/d/1-E0fboOwZBzQa2_E91VjrkAKWMPRuIXP/view?usp=drivesdk Nad rzekę chodziłyśmy często, żeby się bida ochłodziła, bo w tych upalach była jak mucha w smole... Tyle, że prawie za każdym razem Jaga wypłaszała z chaszczy coraz większego zwierza: najpierw lisa, potem koziołka sarny, a na koniec dzika. Na szczęście wszystkie spotkania bezkontaktowe. A totalny szok mnie spotkał po powrocie, gdy rozpakowałam walizkę, a na dnie znalazłam kamyk Jagi ulubiony jeszcze z domu. Musiał tam być cały czas... Pytam dzieci, czy wrzuciły go do walizki - nie! Wygląda na to, że Jaga sama go sobie zapakowała... W końcu Pańcia kazała się pakować...

To tylko uziemienie ;) Jak jesteśmy na działce, to Jaga zazwyczaj powsinoga, gania po krzokach, wlezie do sąsiadów... A dzisiaj się dziewczyna wzięła ostro do roboty :) Bo wiadomo - Jaga zawsze chce być dobrą psinką.

https://drive.google.com/file/d/1e5gg_4YFfIVFdeajXPWcsSD2g0FHI75i/view?usp=drivesdk I kto jest najlepszą psinką? Jest robota, to się robi :)

Życie tej rodziny reżyseruje : Jaga Lisek

O, i jeszcze taka ciekawostka :Jaga reaguje na polecenie "wskakuj pod prysznic" :) Mimo że nie znosi być mokra, a gdy pada deszcz, to nosa na pole nie wyściubi. Czasem na spacerze się w czymś wytarza i wtedy już wie, co ją czeka. Nie broni się przed tym, bo przecież chce być dobrą psinką, więc jak Pan zarządzi prysznic, to sama wchodzi, daje się ładnie wyprać i nawet ogonek ma w górze :) Tylko potem dostaje świra, ale to już zupełnie inna historia...

Przejrzałam sobie stare strony wątku, z początkami Jagi u nas. Tyle się zmieniło, nie do wiary. Przede wszystkim Jaga bardzo się wyciszyła, nie jest już taka ruchliwa, nerwowa, napięta jak kiedyś. Oczywiście uwielbia biegać, więc bierzemy ją często na spacery w takie miejsca, gdzie można ją spuścić ze smyczy. Czuje się na tyle bezpiecznie, że czasem odbiega daleko, ale zawsze pozostaje w kontakcie i sprawdza, gdzie jesteśmy. Natomiast w nowych miejscach trzyma się blisko. Jest straszliwie łasa na pieszczoty, sama się ich domaga 100 razy dziennie. Spokojnie zostaje sama w domu, choć wykorzystuje okazję i łazi po szafkach szukając jedzenia. Jest urodzoną podróżniczką, zawsze pierwsza w aucie. Słowem - pasuje do nas idealnie. Nadal cierpi, jak się rozstajemy, ale godzi się z tym. Gdy widzi, że ktoś wyjeżdża, bardzo smutnieje. Popatrzcie, co robiła, jak pakowalam się na 3-dniową delegację (to mój szlafrok, aż mi się odechciało jechać ) :

Wiatr na jęzorze to jest to :)

Jagulinka pozdrawia z Czarnogóry :) Okazała się wzorową podróżniczką, zarówno w samochodzie, w miastach, jak i na pustkowiach. Nie oddala się za bardzo, niewiele szczeka, pilnuje stadka, bardzo ładnie chodzi zwiedzać. Szokiem jest dla niej postawa bałkanskich kotów - jak to, że nie uciekają?! Z kolei ludzie ją uwielbiają, co chwilę ktoś się rzuca do głaskania, już ma Jaga mętlik w głowie, nie wie, kto przynależy do stada. Czasem jak jesteśmy razem, to ona jeszcze kogoś szuka. Z tutejszymi psami też już się zapoznała, na szczęście są równie otwarte i przyjazne jak tutejsi ludzie. Psina na medal :)

Nie nie, ona manifestuje ogrom cierpienia, które ma uniemożliwić pańci wyjście do pracy. Czasem też rzuca mi się pod nogi, odsłania brzuch i każe się drapać, teraz natychmiast niezwłocznie, co również ma mnie odwieść od pomysłu opuszczenia psinki..

Podobno, jak pies leży na brzuchu, to jest to znak, że coś go boli. Ciekawe, czy dotyczy też bólu psiej duszyczki... Gdyż tak właśnie wygląda Jaga ZAWSZE, gdy szykuję się do pracy. I Nigdy w innych okolicznościach. Kocham tę jędzę ;)

Uśmiechnięty Fado!!!

Jak się dłużej psa nie widzi, to łatwiej zauważyć zmiany. A ja widzę u Fado ladniejszą, mniej matową sierść oraz pewniejszą postawę ciała. Wygląda dużo zdrowiej. Nie rozliczylam się jeszcze z wyjazdu... Postanowiłam jako swój wkład podarować opłaty za autostradę ;)

On też korzysta, może nawet bardziej, bo jemu się Jaga ciągle podlizuje, próbuje przypodobać. Ze mną czuje się tak bezpiecznie, że bez większej żenady włazi na stół w celach łupieżczych :)

To prawda. Choć do męża czuje wciąż lekki respekt. Jest wobec niego bardziej uniżona, czujniejsza, mniej ufna. Oczywiście i tak go uwielbia, ale...

Plecki nieważne, grunt że między nami :) To jest jej ulubione wieczorne polegiwanie. Wcisnęła się między nas i osiągnęła nirwanę ;)

Na dziś dwa paragrafy, w tym uszko, specjalnie dla b-b :)

Ten dołek z przodu to oczywiście jej dzieło :)

Za momencik mam wyjść do pracy, Jaga ma zostać na 2 godziny sama. Wyprowadzam ją jeszcze na szybkie sioo, a ona: "Ja się stąd nie ruszę. Ty też."

Informacja o kosztach przewozu: Wyszło 346 km. Zużycie paliwa zgodnie z przewidywaniem. Czyli 100 zł paliwo (6*3,46*4,87) i 40 zł autostrada.

Jedne z tych przepisanych kropel bierze mój tata. Ma też jeszcze inne, które pieką jeszcze bardziej. Stąd wiem. Jak zapisują takie okropnosci ludziom, to chyba inaczej się nie da. Te krople nie przywrócą Fado wzroku. Lekarz przed zapisaniem ich pytał, czy będziemy podawać. Zakładał więc opcję, że nie.

Brutalna prawda jest taka, że raczej nie ma szans. Same krople do oczu to podwójne cierpienie: stres przy podaniu oraz pieczenie. Te krople pieką. Serce mi pęka, że w ogóle myślę w ten sposób, ale trzeba tu być uczciwym. I realistą.