Bliźniaczki- Aza i Anu - znalazły wspaniałe, kochające domy! :)

[Lucyna]

i jak tam po zawodach ...:loveu:

[paulina122]

Aza zajęła 2 miejsce :D
[URL]https://fbcdn-sphotos-e-a.akamaihd.net/hphotos-ak-xpa1/t1.0-9/p417x417/10342504_706552599403689_5323284153889312431_n.jpg[/URL]

[Lucyna]

o to suuuuper, brawo :loveu:

[Poker]

[quote name='paulina122']Aza zajęła 2 miejsce :D
[URL]https://fbcdn-sphotos-e-a.akamaihd.net/hphotos-ak-xpa1/t1.0-9/p417x417/10342504_706552599403689_5323284153889312431_n.jpg[/URL][/QUOTE]

Rewelacja :multi:

[paulina122]

Dziś z ciekawości weszłam na stronę schroniska w Elblągu, przeglądam psiaki do adopcji, zatrzymałam się na jednym psie i czytam kilka razy imię psa bo aż nie uwieżyłam.
Jest prawie identyczna 5 letnia sunia o imieniu Anu tylko że ma jasną i ciemną łatkę na oku :)
[URL]http://www.schronisko.elblag.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=2505:anu&catid=51:psy-mae&Itemid=56[/URL]

[Lucyna]

Faktycznie podobna :p , zapewne przypominała im Twoją Anulkę.
Niech szybko znajdzie domek :glaszcze:

[paulina122]

Wczoraj Anu miała zabieg żeby wyjąć śrut, zabieg szybko minął i zrobiliśmy jeszcze prześwietlenie stawów. Łokcie bardzo ładnie wyglądają, lekko zmienione stawy biodrowe ale nic szczególnego się nie robi. Anu będzie brała tabletki żeby wzmocnić produkcję mazi oraz żeby na stare lata nie kulała bo może na jedną łapę. Mamy już nie szaleć tak bardzo, możemy biegać sobie w agility tak jak teraz czyli rzadko :)
W sierpniu na obóz później odpoczynek i za jakiś czas na zawody treningowe tyle że w mniejszej klasie niż tej co Anu biega.

[IMG]https://fbcdn-sphotos-c-a.akamaihd.net/hphotos-ak-xpf1/t1.0-9/10388569_902675879759659_3220030274127510675_n.jpg[/IMG]

[Lucyna]

Ojej, faktycznie musiała być postrzelona - gdzie ona to załapała? Już się nie dowiemy jaki był jej los, jak dobrze, że przeżyła i śrucik znalazł się w tym miejscu :shake:

[paulina122]

Miała to w lędźwiu, koleżanka mi napisała : [COLOR=#141823][FONT=Helvetica] [/FONT][/COLOR][COLOR=#141823][FONT=Helvetica]ten rodzaj śrutu: "przeznaczony do strzelania na większe odległości, najczęściej w otwartym terenie. Ostry czubek daje zwiększoną zdolność penetracji. Spisuje się nieźle w broni gładkolufowej, a szczególnie średniej mocy jak HW30 i HW50." -.-' ten człowiek doskonale wiedział co robi.[/FONT][/COLOR]

[Poker]

Całe szczęście ,że Anu nie doznała większych szkód.
Już koniec wakacji i pewnie wróciłyście do domciu.Fajnie było ?

[Lucyna]

Ja podglądam Olę i Anu na facebooku ...

[paulina122]

Na obozie było bardzo fajnie, Anu miała na obozie znów dzień nie biegania więc daliśmy jej spokój na drugi dzień biegała prawie swoim normalnym tempem :)

Filmiki : https://www.youtube.com/user/aleksandraleszek/videos

Teraz mamy inny problem z Anu do kilku tygodni zmieniła się jest wystraszona, zagubiona ciągle nadsłuchuje czy nie ma burzy, przy otwartym oknie cięzko jest jej zasnąć, a spacery to porażka w ogóle nie che chodzić na długie spacery bo się boi teraz zmieniłam jej trase spacerową i przez tydzień nie będziemy wchodzić do parku bo Anu tam panikuje. Zobaczymy czy to cos da i chcę pojechać z nią pobrać krew bo coś szybko schudła a miałam z tym problem żeby ważyła cały czas 15 kg a nie 16, a teraz waga stoi na 15 kg i nie jest tym radosnym pieskiem na spacerach.
Damy znać co i jak będzie coś wiadomo

[Lucyna]

ojej, a cóż mogło się stać? :lookarou:

Olu, trzymam kciuki za moją ulubienicę  :calus:

Anulko kochana, tak chciałabym Ci pomóc z tymi strachami ... :errrr:

[Poker]

Ojej, a co to za strachy? Jest jakaś konkretna przyczyna?

Jak się czuje Anu ?

[paulina122]

Miałam ją obserwować i gdy po tygodniu jej to nie przejdzie mieliśmy wysłać krew do badań. Ale odbyło się bez kucia, ćwiczyłam przez tydzień codziennie  z Anu, nie chodziłam do parku, omijałam znajomych i znajome psy. Codziennie kieszenie wypełnione parówkami najchętniej Anu je zjadała podczas strachu. Zmieniłam nasze trasy i chodziłyśmy gdzie indziej. I pomogło ćwiczenie z Anu przez tydzień :) Po 5 dniach Anu bardzo chciała do parku bo ciągnęła w strone do parku ale nie pozwalałam jej i chodziłyśmy obok parku. Po tygodniu poszłyśmy w miasto ćwiczyć i w ten sam dzień wieczorkiem poszłam z nią do parku i Anu piszczała gdy widziała psy i wyrywała się do nich. Gdy ją puszczałam do psów biegała i bawiła się z nimi ( nawet z psiakami które wcześniej omijała ) :)

[Lucyna]

Cieszę się Olu, że sobie poradziłyście ... :calus: mizianka dla Anulki ...

[Poker]

Dzielne dziewczyny, brawo. Głaski dla sunieczki.

[paulina122]

:)

[Lucyna]

:calus:   powodzenia w treningach    :laola:

[paulina122]

:)

[paulina122]

Dziś świętujemy Anuleczkowe 7 urodziny :D
Jak ten czas szybko leci  :laola:

[Lucyna]

O jejku ... :laugh2_2:  powodzenia dziewczyny i miłego dnia. Mizianki dla Anulki  :kiss_2:  i pozdrowienia dla reszty rodzinki :calus: 

:laola: :laola: :laola: :laola:

[Lucyna]

Tak kochane kibicujące dogomaniaczki, cieszę się, że szczęśliwe dziewczynki mogą teraz czekać na właściwy domek:loveu: :loveu::loveu:
Zmasowany atak trzeba przypuścić na ogłoszenia tak, aby pozostały razem. W schronisku podpisałam dwie umowy adopcyjne (na każdą z nich).
Zarówno my (ja z koleżanką) jak i Jamorki byliśmy miło zaskoczeni kondycją suczek po pobycie w schronisku. Zostały nam przekazane wysterylizowane, bialutkie, czyściutkie i zdrowe. Tak to wygląda na dzień dzisiejszy. Sunie z wielką ufnością przeszły w nasze ręce. Podziękowania dla wszystkich pracowników i wolontariuszy ze schroniska w Elblągu. :lol::lol: :lol:
W czasie drogi Aza i Anu były bardzo grzeczne, na początku drogi Aza troszkę wymiotowała, ale po podaniu tabletki wszystko przeszło i do końca drogi było wspaniale. Podróż trwała długo, gdyż często zatrzymywałyśmy się w zajazdach i złapał nas korek w okolicach Warszawy. Sunie nabrały do nas takiego zaufania, że w czasie przystanków ludzie nie mogli uwierzyć, iż znamy się z pieskami zaledwie kilka godzin. Na smyczkach zachowywały się poprawie, załatwiały wszystkie potrzeby i były bardzo grzeczne. W samochodzie musiałam przypiąć je smyczkami do uchwytów, gdyż cały czas przepychały się do przodu, aby polizać nam chociaż ręce. Jedno na nie spojrzenie i ogonki fruwały w powietrzu ze szczęścia.
Do Jamora dotarłyśmy około godziny 20, sunie wyskoczyły z auta i zwiedzały teren z zainteresowaniem.
Dzisiaj odwiedziłyśmy je przed wyjazdem do Wrocławia. Jamorki cudnie się nimi zajęły, był spacer w parku i czułe pożegnanie.
To jest relacja z podróży, o suniach napiszę jeszcze parę słów jutro.
Zapadły mi w serducho jeszcze bardziej ... :oops::oops: :oops: koleżanka z Niemiec, która towarzyszyła mi powiedziała, że jest to najpiękniejszy duet, jaki mogła sobie wyobrazić. Wiem, że z zaakceptowaniem nowego właściciela nie będą miały żadnego problemu, wystarczy dać im troszkę serca.

 

Czytam to przypominając sobie nasze pierwsze spotkanie i ani chwili nie żałowałam, że je rozdzieliłyśmy. Nie muszą rywalizować o serducho człowieka i obie szczęśliwe ...

Rodzinko Anulki ... takiego domku nawet nie mogłam sobie wymarzyć, a takiej przyjaciółki dla Anulki jak Ty Olu to tylko we śnie (który to stał się jawą). :loveu:

To samo tyczy się opiekunów Azuni ... :klacz: 

[Poker]

Życzę obu sunieczkom  DUUUUUUUUUUUŻO zdrówka i  radości na dalszej  wspólnej drodze życia :bigcool:

[paulina122]

Muszę pochwalić Anu bo zawsze uciekała od dzieci a szczególnie małych,odziwo nie boi się dziecka mojej siostry i chętnie przebywa leżąc sobie z małą na kanapie :)
A wczoraj Anu smakowała jesieni hahaha :D