Znalazłam rudego psa (Sopot), nikt go nie szuka. JUŻ W DOMU !

[dinaluna]

We wtorek (28.08.) rano w Sopocie znalazłam małego, rudego psa. Sierść średniej długości, puszysty jasny ogon, biały krawat, klapnięte uszy z puszystą sierścią. Ma dwie obroże: czarną parcianą z plastikowym zapięciem i przeciwpchelną. Chłopak trochę wycofany, ale sympatyczny. Przyzwyczajony do spania na fotelu lub w łóżku :)
Ogłosiłam w internecie na różnych stronach, powiadomiłam schroniska. Cisza!
Nie mogę zatrzymać ze względu na temperament mojej suczy. [B]Potrzebny tymczas!
[/B]
[URL]http://www.dogomania.pl/ogloszenia/id/5577/[/URL]

Edited September 3, 2012 by dinaluna

[brazowa1]

Bez fotek nic nie poradzimy,mozliwe,ze znam psa lub ktos z moich znajomych,ale musze zobaczyc.
W miejscu,gdzie znalazłas,rozwies ogłoszenia-starsze osoby często nie korzystają z netu.

Jeżeli nie znajdziesz tymczasu wśród swoich znajomych,to tutaj na forum nie znajdziesz na pewno.

[dinaluna]

Mało pocieszające, ale dzięki. Wczoraj wydrukowałam zdjęcia i idę rozwieszać. To kolejny pies, którego znajduję w związku z poszukiwaniem Kreski [url]http://www.dogomania.pl/forum/threads/230749-SOPOT-Zagin%C4%99%C5%82a-malutka-KRESKA[/url]
Fotka Rudego na ogłoszeniu [URL]http://www.dogomania.pl/ogloszenia/id/5577/[/URL]

[brazowa1]

Niestety nie znam tego liska,u nas w schronisku tez go nie było. Wsatwie pieska na schroniskowy FB,tam dużo sopocian.
Kreskę mam na uwadze-nie ma jej w schronie,bacznie przygladam sie nowym psiakom.

[dinaluna]

Dzięki :))

[dinaluna]

Więcej o Rudym po kilku dniach pobytu u mnie. Gdyby go ktoś przygarnął na stałe to by miał:
spokojnego chłopaka, przyjaznego do wszystkiego co żywe, świetnie zachowującego się w samochodzie,

cierpliwie znoszącego zabiegi pielęgnacyjne i wszystko co mu życie przyniesie :lol:

[dinaluna]

Dzięki FB wczoraj wieczorem dowiedziałam się gdzie Rudy chodził z właścicielem na spacery, a dzięki papierowym ogłoszeniom zadzwoniła właścicielka i hurra rudy Maksio już jest w swoim domku:multi: Okazało się, że Maksio zwiał przed atakującym go psem w niedzielę. W pon. rano właściciele zgłosili że szukają do schroniska w Sopocie, ja we wtorek rano że znalazłam. Schronisko na to, że nikt nie szuka. O co tu cholerka chodzi? Pies tęsknił, właściciele tęsknili a ja przez tydzień wypisywałam w internecie, wisiałam na telefonie i biegałam z psem po Sopocie. To nie pierwsza taka historia z sopockim schroniskiem niestety, że o Promyku nie wspomnę :angryy:

[dinaluna]

Jak wyrzucić Rudego z ogłoszeń na dogo?

Edited September 3, 2012 by dinaluna

[martasekret]

[quote name='dinaluna']Dzięki FB wczoraj wieczorem dowiedziałam się gdzie Rudy chodził z właścicielem na spacery, a dzięki papierowym ogłoszeniom zadzwoniła właścicielka i hurra rudy Maksio już jest w swoim domku:multi: Okazało się, że Maksio zwiał przed atakującym go psem w niedzielę. W pon. rano właściciele zgłosili że szukają do schroniska w Sopocie, ja we wtorek rano że znalazłam. Schronisko na to, że nikt nie szuka. O co tu cholerka chodzi? Pies tęsknił, właściciele tęsknili a ja przez tydzień wypisywałam w internecie, wisiałam na telefonie i biegałam z psem po Sopocie. To nie pierwsza taka historia z sopockim schroniskiem niestety, że o Promyku nie wspomnę :angryy:[/QUOTE]

Pani Basiu, toć to standard w schroniskach........

[brazowa1]

ludzie zgłaszający psa opisuja go w bardzo rózny sposób niz właściciele. Dla jednych pies ma włos gładki,dla innych puszysty,dla jednych jest mały,dla drugich średni.Poza tym zwykle własciciel pytają,czy taki pies przyszedł. Odpowiedz brzmi:nie.
Uważam,ze można to zrobić lepiej, ale gdyby to miało być prowadzone rzetelenie,to od dopasowywania psów zagubionych i znalezionych przebywających u ludzi na podstawie opisów podawanych przez ludzi, potrzebny byłby osobny etat z rysownikiem kryminalnym.
A już od Promyka,to serio nie wymagajcie,zeby dopasowywali psy,które gdzies tam były widziane na ulicy,bo takich zgłoszeń jest tam kilkanaście dziennie i nie sposób tego ogarnąć,zwłaszcza,gdy połowa z nich jest czarna podpalana. Rozumiem,że Promyk ma wady,ale akurat moje osobiste doświadczenia z poszukiwaniem dzikiej Róży,byłby bardzo dobre-kilka razy był telefon z Promyka,żeby sprawdzić,czy to nie poszukiwany pies,byc może dlatego,że byłyśmy bardzo zaangażowane w poszukiwania i same aktywnie utrzymywałyśmy kontakt ze schroniskiem.

Obowiązkiem własciciela,jest zachipowac pieska lub załozyć adresatke. Uważam,ze oburzenie powinno pójśc w stronę właścicielki,która zatrzymała się w poszukiwaniach na telefonie do schroniska i olała sprawę. Bo to Ty Dialuno,stanełaś na głowie i szukałaś domu,a powinno byc odwrotnie-to właścicielka powinna plakatowac miejsce zaginięcia psa.

[martasekret]

wiolu, pozwolę sobie nie zgodzić się z tobą - Basia wysłała do schronisk zdjęcie psa (przynajmniej do Promyka, bo widziałam je leżące na biurku). Właściciele zapewne też opisywali go jako małego, rudego kundelka, w dwóch obrożach...przecież w ciągu kilku dni nie pojawiło się wiele psów, odpowiadających temu rysopisowi....niestety mam wrażenie, że pracownikom schronisk brakuje w takich sytuacjach zaangażowania oraz chęci doprowadzenia do happy endu. A to przecież często kwestia jednego-dwóch telefonów.
zgadzam się natomiast, że właścicielka niewiele zrobiła, by odnaleźć swojego psa.

[brazowa1]

Fakt-brakuje zaangażowania w takich sytuacjach,ja równiez już dawno temu przestalam przegladac zeszyt "znalezione-zgubione". Po pierwsze dlatego,że interesuje Ciebie to,co masz naokoło-te psy i koty,które już masz na miejscu i jest co przy nich robić.
Po drugie dlatego,że trudno zachowac ten sam poziom zaangażowania,kiedy po latach dzownienia po ludziach okazuje się,że wydatkowany czas i pieniądze są znikome do efektu. Właściciele z reguły byli niezainteresowani albo pies się dawno znalazł,tylko nie poinformowali
a zazwyczaj był nie ten.

teraz spogladam do zeszytu tylko,kiedy pies trafia do schroniska. Najlepiej,kiedy własciciel przynosi zdjęcie-wtedy widzę,ze wisi w biurze schronu.

Chociaz osobiscie jest mi oczywiście przykro,że tak sie stało,z uwagi na Dialunę,która tak mocno pomagała psu i traciła nerwy. A włascicielka psa mam nadzieje,ze wyciagnie wnioski i kupi psu ta adresatkę.

[dinaluna]

W Sopocie to chyba aż tylu zgłoszeń nie ma. Fakt, właściciele mogli dzwonić co dziennie. Ale skoro właściciel pomaszerował osobiście w poniedziałek, zostawił nr tel. i pokazał zdjęcie (czy zostawił nie wiem) i psa jeszcze opisał, a ja dzwoniłam rano we wtorek i słyszałam szelest kartek zeszytu zgłoszeń, to chyba wina nie tylko po stronie właściciela. Rudemu sama zrobiłam adresownik z imieniem i nr tel. właściciela i tak zaopatrzony pomaszerował do domu. Czy schroniska chipują psy które wydają do adopcji? Bo Rudy ze schronu był wzięty 2 lata temu niewykastrowany. Chyba był za młody. Co w takim razie ze sprawdzaniem umowy adopcyjnej?

[brazowa1]

Dwa lata temu nie bylo obowiązku kastrowania przez schroniska,ani sterylizacji,wiec kastrowano i sterylizowane psy w "pierwszej potrzebie" z uwagi na koszta-suka 250,pies 60 zł. Duże,agresywne wobec innych psów i suki,żeby móc łaczyc towarzystwo mieszane.
Obecnie od pół roku,musi byc wycięte w schroniskach wszystko,jak leci,oczywiscie z uwzględnieniem stanu zdrowia i wieku psa. Największy sukces nowej ustawy o ochronie zwierząt.

Szczeniąt w schroniskach nie kastruje i nie sterylizuje sie w ogóle,Gdynia i Sopot nie czipuja psów-taka decyzja Urzędu Miasta,że nie ma potrzeby.

A pieski po adopcji sprawdzam ja- tylko,jak ich wychodzi 250 rocznie, to nijak nie sprawdzę wszystkich-zatrzymuje się na tych, które muszę, bo jest jakaś niepewnośc względem ludzi albo pies jest trudny z charakteru lub zwyczajnie bardzo polubiłam psiaka.
Oczywiście mam podczas wizyt swiadomośc,ze sprawdzam tylko sytuacje na tu i teraz. Za pół roku, miesiąc lub 10 lat, może to wygladać zupełnie inaczej, wiec wizyta słuzy jedynie jakiemus tam krotkotrwałemu uspokojeniu mojego sumienia. Bardziej niż moja wizyta chroni psy zapis w umowie, że w psa od nas adoptowanego musza oddac do nas, w razie, gdyby im nie odpowiadał. Ludzie skwapliwie z tego korzystają, gdy tylko pies zaczyna im przeszkadzać. Ale w ten sposob pies nie ląduje w obcym, wielkim, przepełnionym schronisku czy na autostradzie, tylko tam, gdzie go znano.

[dinaluna]

W piątek byłam świadkiem tej skwapliwości w oddawaniu. Szkoda że miasto nie angażuje się choć trochę bardziej w los zwierzaków. Byłoby wszystkim łatwiej. Ale na nich nie można zarobić. Niestety.