Warczenie przy zabawie

[Chapi]

Nie wiem ale książkę czytać będę dalej jeden psot nic nie znaczy :roll::lol:

[lope]

[B]Chapi [/B]posłuchaj [B]karjo2, [/B]bo dobrze prawi[B] :thumbs:
[/B]Ja również polecam z całego sercaartykuły i bloga Zofii Mrzewińskiej [B]:ylsuper:
[/B]

[zmierzchnica]

[B]Iwona77[/B], mam wrażenie, że wszystko co pisze karjo2 negujesz. Jak jakaś zbuntowana trzpiotka: "nie posłucham ciebie, i tak zrobię to co chcę". No to rób co chcesz, po co piszesz tu na forum, skoro wiesz zawsze najlepiej?

[B]Chapi[/B], nigdy nie opiera się na jednej książce. Ja mam w małym palcu dwie książki Fishera i oba Zapomniane języki psów Fennelowej i w życiu nie stosowałam i nie mam zamiaru stosować metod w nich opisanych :diabloti: Przeczytaj ją do końca jeśli chcesz, ale sięgnij też po inną literaturę. Polecam Mrzewińską, Corena, książki o pozytywnym szkoleniu psów. Warto jest poznać wiele teorii żeby na podstawie zdobytej wiedzy dobrać właściwe metody do psa. Wierz mi, kiedy poznasz inne teorie niż ta dominacji, sama zobaczysz (sama? jesteś płci żeńskiej, bo po postach się nie zorientowałam? ;)), że inne są bardziej przekonujące. Szczerze mówiąc, kiedy zrozumiałam że TD (od Teoria Dominacji) opisana w tych książkach jest dość ograniczona i uproszczona, a pies wcale nie myśli dzień i noc o tym, żeby mnie zdominować, zupełnie inaczej zaczęłam postrzegać psy, no i bardziej się cieszę z ich towarzystwa - mam w nich partnerów, a nie zdominowanych osobników stada...

[karjo2]

Dziewczyny, niepotrzebnie sie wysilacie, i Chapi i Iwona wiedza wszystko, a tacy "teoretycy", jak wspomniana p. Mrzewinska czy pp Coppingerowie dlugo sie jeszcze powinni od nich uczyc ( bo wspolnie napisali az jeden PSOT) :diabloti::eviltong:.

[zmierzchnica]

Fakt, dyskusja z takimi osobami nie ma sensu ;) A życie zwykle samo pokazuje, jak bardzo się człowiek myli, więc cóż - długa droga przed nimi :cool3:

[Iwona77]

[quote name='zmierzchnica']Fakt, dyskusja z takimi osobami nie ma sensu ;) A życie zwykle samo pokazuje, jak bardzo się człowiek myli, więc cóż - długa droga przed nimi :cool3:[/quote]


Z takimi osobami? z jakimi?

a tak majestetycznie napisałaś na innym wątku i zaapelowałaś by zakończyć kłutnie bo cytuje: [B][I]"Życzę powodzenia w wychowywaniu Julka". I koniec OT, już dość jest kłótni na forum"[/I] [/B]a tu się okazuje, że wcale ci na tym nie zależy i wcale nie masz takiej "klasy" jaką chciałaś pokazać tym wpisem i o jaką cię przez chwilę podejrzewałam. Niektórzy nie rozumieją, że jest różnica między radą a nakazem połączonym z wymyślaniem, wyolbrzymianiem, niejednokrotnie ubliżaniem, dodawaniem i przekręceniem wypowiedzi. Ewentualnie rozumieją to doskonale ale lubią się kłucić.


Wyrażenia: [I][B]tacy ludzie jak ty, z takimi ludzmi, na litość, matko lub sprawdź ortografie, dziewczyny czy wy to widzicie! na boga![/B][/I] + do tego niejednokrotnie uszczypliwe docinki nie świadczą o dobrym wychowaniu piszącego, bo przecież kultura wymagałaby by pewne osobiste uwagi napisać na prywacie a nie specjalnie i z premedytacją dążyć do kompromitacji drugiego forumowicza a tym samym do awantury. I takie zwoływanie "wielbicieli - awanturników" ma na celu wywołanie kłutni więc nie udawaj, że zależy ci na tym by na forum nie było kłutni.


I nawet jak może książki, które polecacie są bardzo dobre i być może napisane nawet przez bardzo doświadczonego eksperta w danej dziedzinie to [COLOR=red][B]trudno przyjmuje się rady od ludzi, którzy sami siebie nie umieli wychować![/B][/COLOR] bo jak ktoś, kto sam nie ma za grosz kultury może potrafić wychować psa!

Chcesz kogoś przekonać do jakiegoś tematu, zdania czy książki. Daj cytat, porównanie, przykład! To jest sensowna dyskusja a nie:[I] [B]ja jestem mądra i moja książka jest mądra, a ty jesteś głupia i twoja książka też jest głupia![/B][/I]
[B][/B]
[B][/B]

[B][I]Długa droga przed Tobą i kario2! [/I][/B]

[Iwona77]

Właśnie przeczytałam polecany tutaj link: [URL="http://pies.onet.pl/13,7617,42,ekspert_artykul.html"]Agresywne zachowania u szczeniaka - Zofia Mrzewińska - Onet.pl Pies[/URL]

co mnie dziwi jest, że Pani Mrzewińska nie zadała pytania czy pies warczy jak się go chce zabrać z pola do domu. Miałam psiaka, który na początku też był noszony do domu, jak go chciałam brać na ręce wiedział, że koniec spaceru/przyjemności i warczał na mnie i próbował gryźć i uciekać wymuszając tym samym dłuży pobyt na spacerze. Mnie to wygląda na analogoczą sytaucje! Poprostu się buntuje i agresją próbuje wymusić od właścicieli pewne zachowania. Zakładam, że pewnie nie mogła zadać tego pytania po podważyła by swoją własną teorie:-) i potwierdziła by, że szczaniak może chcieć dominować i może mieć objawy agresji.


Wniosek, że może chwytali psa za łapki jest też dziwny bo przecież, kto tak robi, każdy obchodzi się z małym psiakiem jak z jajkiem.

Pozatym, chyba każdy potrafi odróżnić warczenie w zabawie a warczenie innego rodzaju. W zabawie piesek merda ogonkiem skacze itp.

No nie wiem, jak dla mnie są to bardzo ogólnikowe informacje i bardzo ogólna odpowiedz bez zagłębiania się głebiej w przyczyne zachowania pieska.


Trudno z tego wyciągnąć informacje odnośnie wychowania psów o odbiegających od norm zachowaniach.

[zmierzchnica]

Niesamowite, że nawet nie umiesz dobrze przeczytać nazwiska autorki tekstu. Nazywa się Mrzewińska, a nie Mierzwińska. I piszę co mam na myśli, niezbyt obchodzi mnie to, czy ty uważasz, że mam klasę czy nie. Na tym kończy się mój wkład w ten topik.

[Chapi]

Hey,Hey okey nie kłóćmy się na forum...
Jak nie mam racji to zwróćcie mi uwagę ale nie roztrząsajmy tego po całym forum to bez sensu....
Mnie i Iwonie jest przykro,że tak o nas powiedziałyście i koniec dalej w kłótnie się nie mieszam...;)

[Iwona77]

Dopisze tylko odnośnie mojego pieska, dosłownie niedawno narzekałam, że piesek się nie bawi na polu, a teraz mam dość tych jego zabaw:-) ciągnie smycz, łapie patyki, lata za piłką, biega jak pies wyścigowy. Wszystko przyszło samo, myśle, że poprostu był za młody lub z powodu przejść i chorób lekko opóźniony i warczeć sam się nauczył przy zabawie, co do wygrywania, raz on się poddaje raz ja:-) w zależności od tego komu się zabawa znudzi, przy jego energii niestety najczęściej ja:lol:

[Vectra]

[quote name='Chapi']:shake: właśnie w każdych zabawach musi wygrywać właściciel a nie pies!! W przeciwnym razie pies nabierze przekonania,że to on jest silniejszy i stoi wyżej od człowieka w hierarchii sfory....;)[/quote]
no to jest najlepszy sposób by zniechęcić psa do zabawy z człowiekiem :diabloti:
osobniki słabsze psychicznie , w cudowny sposób , zamienia się w nieśmiałe istotki .... co posikują na człowieka widok

a do założycielki tematu

czy wiesz do jakich celów została powołana na świat rasa YORK ? :cool3:

[anubias]

Oj wiem, wiem :) To mały morderca :D

Zwierzę wam się, że świeżemu posiadaczowi pieska łatwo robi się mętlik w głowie. Dostaje taką puchatą kulkę, na początku nie wie zupełnie jak się z tym obchodzić ale szybko zaczyna traktować stworzonko niemal jak własne dziecko, zastanawiając się nad każdą najmniejszą głupotką, czy aby na pewno to normalne, czy aby na pewno piesek się dobrze rozwija. A otoczenie bombarduje go całą masą przeróżnych teorii na temat tego, jak toto wychowywać. Jak się nad tym porządnie zastanowić, to co by człowiek nie zrobił, zawsze znajdzie się ktoś, kto powie, że jego zachowanie było nieprawidłowe. Myślę, że trzeba tutaj nałożyć odrobinę filtra zdroworozsądkowego. Weźmy taką zabawę w przeciąganie. Mój piesek to lubi. Jedni krzyczą, że to zła zabawa, inni, że dla yorka akurat dobra bo miewa problemy z gubieniem ząbków a to pomaga. Cóż, mój lubi, bawimy się zatem w ten sposób czasami. Ale bawimy się nie tylko tak, mamy dużo różnych zabaw. I teraz: dawać mu wygrywać czy nie? Zaraz słyszę gromy, że nie dawać wygrywać bo potem go nie ułożę. Hm. Z początku słuchałam potulnie, bo przecież się nie znam. Ale osobnik osobnikowi nierówny. Mój piesek jest bardzo nieśmiały i bojaźliwy. I wiecie co? Odkąd zaczęłam mu od czasu do czasu dawać wygrywać, nabrał trochę więcej pewności siebie. A zdecydowanie chętniej i weselej się bawi wiedząc, że nie zawsze jest na przegranej pozycji.

To mój pierwszy piesek. Pewnie popełnię błędy przy wychowaniu, tak jak i rodzice popełniają błędy przy wychowaniu pierwszego dziecka. Wszak nie ma jednolitego przepisu na wychowanie żywego organizmu. Tysiące teorii napływających zewsząd przyprawiają o zawrót głowy. A może warto czasem posłuchać pieska sercem?