Jump to content
Dogomania

Duży problem z agresją u pogryzionej znajdy


Lena Perry

Recommended Posts

Mam problem z psem, którego znalazłam na majówce. Historia Daszy jest nieco mglista. Wiem tyle, że jest to młody pies - maks. 1,5 roku. Została pogryziona przez innego psa w trakcie cieczki. Przywiozłam ją do domu, zawiozłam do weta, który oczyścił i zszył ranę. Na początku pies był jak sparaliżowany. Teraz mam ją już prawie 2 miesiące, a Dasza panoszy się po domu. Jest bardzo zazdrosna o inne domowe czworonogi. Kiedy tylko zawołam kota, albo gadam do królika - pies od razu się melduje. Nie jest to aż taki problem, bo udalo nam się wyeliminować agresję do kota i chęć zabawy z niepełnosprawnym królikiem... Największym problemem jest agresja wobec innych psów, ale także wobec ludzi i dzieci.
Dasza jest psem ze wsi i nie umiała chodzić na smyczy, nie wiedziała co to spacer itd. itp. Teraz umie chodzić na smyczy, ale póki co kiepsko wychodzi jej "równanie", zwłaszcza kiedy na horyzoncie pojawia się jakiś pies, albo nawet tylko człowiek - np. menel z browarem. Nieodpowiedni, zbyt pewny ruch w jej stronę powoduje, że od razu reaguje agresywnie. Jak dla mnie jest to agresja na tle lękowym. Nie dość, że była pogryziona przez psa, to prawdopodobnie spotkały ją tez nieprzyjemności ze strony ludzi, dlatego na dozorcę z miotłą reaguje paniką - boi się przejść obok, kręci się nerwowo i trudno jej się przełamać. Na żula, czy psa - z daleka głośno szczeka, a kiedy podchodzimy bliżej najeża się i kładzie uszy po sobie. Potrafi ugryźć, chociaż nie są to żadne mordercze kąśnięcia, kłapie zębami, warczy. Na spacerze potrafi dobiec do takiego psa i się z nim kotłować, odwołanie jej jest często niemożliwe. Nie potrafię sobie z tym poradzić. Podobno błedem jest skracanie smyczy, bo pies wyczuwa wtedy zagrożenie, ale ciężko tego nie robić, kiedy muszę wyminąc kogoś z psem na chodniku o szerokości 1,5 metra... Co mogę zrobić, żeby pokazać jej, że psy nie są takie złe? Wykluczając behawiorystę i szkolenia. Co moge zrobić na własną rękę?

Link to comment
Share on other sites

[quote name='Lena Perry'] Co mogę zrobić, żeby pokazać jej, że psy nie są takie złe? Wykluczając behawiorystę i szkolenia. Co moge zrobić na własną rękę?[/QUOTE]
No nie wykluczać behawiorysty i szkolenia... Problem z takim psem polega na tym, że na własną rękę łatwo pogłębić niechęć do innych psów.
Do czasu konsultacji z trenerem zabezpieczaj psa kagańcem. Gryzienie jest po pierwsze zagrożeniem dla stworzeń, które nie są niczemu winne, po drugie jest niedobre dla Twojego psa, bo każdy taki incydent wzmacnia tego rodzaju reakcje psa.

Link to comment
Share on other sites

Znajomi maja jakies stabilnie psychiczni spokojne psy? Warto by bylo zaczac spacerowac z kim psy obok siebie ale Twoja w kagancu na poczatku :)
Nie kazdy pies musi palac miloscia do obcych psow ale warto nauczyc aby umial przejsc obojetnie obok innego czworonoga. Co do samej smyczy to chodzi o to ze ma byc skrocona tak aby pies szedl obok Ciebie ale zeby nie napinal smyczy bo nawet nie bedziesz mogla zrobic zadnej korekty ;)

Link to comment
Share on other sites

co do dzieci i ludzi
a pewne znajdzie się jakaś osoba znajoma która ci pomoże. Zadaniem jej będzie tylko stanie na klatce przed drzwiami. Ona puka ty otwierasz a pies siedzi i czeka. Za dobre zachowanie nagroda.Ale Uwaga! Nagrody nie będzie jak pies stanie, warknie czy szczeknie. Ona ma siedzieć i nic więcej. Ma zobaczyć że ludzie nie atakują. Innym sposobem na polepszenie jej relacji z człowiekiem jest spacer z osobą nie znajomą lub którą ugryzła. Osoba ta stoi (siedzi) w odległości 5 m od psa robi coś takiego : Woła psa (pies spojrzy, nie reaguje agresją) dostaje smakołyk. Najlepiej uda się to z klikerem. Osoba przybliża się każdego dnia coraz bliżej. To można wykorzystać także z dziećmi . Tylko nie można rzucać smakołyka od góry czy z wymachem, delikatnie od dołu. Wszystko robimy z kantarem aby pies mógł swobodnie otworzyć pysk i złapać przysmak

Link to comment
Share on other sites

Dzięki za zainteresowanie i cenne rady - na pewno skorzystam. Jednak po dzisiejszym spacerze czuję sie lekko zbita z pantałyku... Spotkałyśmy roczną sukę pitbulla. Psy spotkały się w zaroślach, więc obydwie się wystraszyły i zaczęły się kotłować. Właściciel suczki szybko zapiął ją na smycz, ja swoją też, ale widziałam, że obydwie po chwili nie były już najeżone i ogonki lekko merdały. Podpytałam jaki sunia ma charakter i czy możemy spuścić je ze smyczy, bo suczka zachęcała moją do zabawy. Facet się zgodzil i jak poszły w tango, to aż musieliśmy z tym gościem iść razem na spacer, bo psy tak się skumplowały. Widok rewelacja, serce rośnie! Pitbull poturbował Daszkę niesamowicie, ona nie pozostawała dłużna, zdarzało się powarczeć i pokazać zęby, kiedy tamta przeginała, ale wszystko raczej w charakterze wzajemnego ustawiania, niż realnej złości. Do teraz jestem w szoku i okazało się, że jednak moge zrobić coś sama. Zobaczymy co będzie z innymi psami, które np. do tej pory obszczekiwała. A co do psów przyjaznych - to mam goldena za ścianą - psa teściów, łagodny, że muchy nie skrzywdzi, ale Daszka walczy z nim o terytorium i zdarzyło się jemu, że też na nią fuknął.
Dzisiaj ćwiczyłam z nią też chodzenie na smyczy i chyba wiem co było problemem - za bardzo się wkurzałam, kiedy co kilkanaście sekund musiałam znowu powtarzać komendę, pies się stresowal i ciągnąl, bo chciał jak najszybciej być spuszczony, a ja swoje negatywne emocje przenosiłam na nią. Dzisiaj poszłam z nią dziarskim krokiem, ze smakami w ręce i spokojem na ustach i było o niebo lepiej! Ćwiczyłyśmy też aporty i kolejne razy były lepsze, chociaż miewała momenty, że się rozpraszała jakimś zapachem i z piłką w pysku łaziła po chaszczach i mnie miała w nosie. A co myślicie o kantarach? Zawsze wydawało mi się, że to lepsze niż kolczatka, ale wczoraj trochę o tym poczytałam i okazuje się, że jednak jest to jakaś nieprzyjemność dla psa, a wygoda dla właściciela. Czy powinnam zatem konsekwentnie ćwiczyć bez kantara, czy jednak po niego sięgnąć?

Link to comment
Share on other sites

Nie korzystałam jak dotąd z kantara, bo wszystkie psy umiały elegancko chodzić na luźnej smyczy, ale też nie ja ich tego nauczyłam... Sądzę, że z kantarem się uda, ale zastanawiam się czy już zawsze będe musiała go jej zakładać, czy jestem w stanie wypracować to tak, żebym po jakimś czasie mogła go całkowicie wyeliminować?

Link to comment
Share on other sites

naucz komendy "patrz na mnie"- ale najpierw w domu na spokojnie. Polega ona na tym żeby psiaknp. podczas zabawy czy leżenie na komendę patrzył w Ci w oczy ( nie koniecznie). W kantarze tego będziesz stosowała gdy idzie pies i wydajesz polecenie psu "SIAD" i chwilke za tym " Dasza patrz na mnie" jak wykona to dobrze dostaje smakołyk. Komende patrz na mnie możeszoczywiśćie przetrzymywać jak idzie jakieś pies.Jak się sunia spojrzy na psa delikatnie szrpnij do tyłu za kantar ale nie za obroże. najlepiej jak by smycz była podczepiona do tego i tego.
I później to samo bez kantara.

Link to comment
Share on other sites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Guest
Reply to this topic...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Your link has been automatically embedded.   Display as a link instead

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Create New...