Bokser szaleje w domu

[Kaaasia]

Mam prawie 2 letniego boksera, który jest do mnie bardzo silnie przywiązany. Od początku jak jest z nami zawsze ktoś był w domu i pies nie zostawał sam (no jakieś 15- 30 min). Niestety sytuacje uległa zmianie i musi zostawać sam- nie są to jakieś bardzo długie godziny, ok 1-2h od czasu do czasu. Nieraz jest tak, że sobie poszczeka i potem wygląda przez okno, ale częściej jest demolka w domu. Początkowo wskakiwał na meble aby dostać się do okna ale już wie z którego może wyglądać i z tym spokój. Natomiast dobiera się do drzwy wyjściowych- raz zamknął się od środka i tak drapie, że porozrywał je doszczętnie (a nie było mnie 1h).

Przy wychodzeniu nie ma pożegnań, a po powrocie nie witamy się. Jak dostanie konga albo jakąś kość to zajmie się na chwilę albo wcale nie ruszy.
Zastanawiałam się nad klatką ale to chyba nie jest dobre rozwiązanie na np. 10h jak pójdę do pracy.

Wiem jakie błędy popełniłam przy wychowaniu, które teraz muszę naprawiać. Proszę o pomoc jak go nauczyć pozostawania samemu lub jak go troszkę "odkleić" ode mnie, bo na prawdę gdzie ja tam i on.

[GAJOS]

Najsensowniejszym wyjściem z tej sytuacji byłoby wyprowadzanie psa, przed Twoim wyjściem z domu. Wydaje mi się, że wystarczy około 40 minut aktywnego spaceru. Możesz uczyć w tym czasie psa, węszenia, aportów. Staraj się też zmieniać miejsca w, które idziecie. Wtedy to będzie dla niego wyzwanie psychologiczne. A węszenie po prostu bardzo zmęczy psa. Zacznij od 5 – 10 minut węszenia , resztę z pakietu zostaw na ruch, aporty itd.

Jak wygląda "Dzień z życia Twojego psa" ? Karmisz go przed wyjściem?

[Incentivo.]

Naukę zostawania samemu w domu, pies powinien sobie przyswajać stopniowo. Na początku należy zacząć od zostawiania go samego na pare minut w pokoju, a ty w tym czasie znajdowałabyś się w innym pomieszczeniu. Następnie wchodzisz do pokoju i dajesz psu smakołyk, o ile dobrze się zachował. Jeśli nie, należy go ukarać (ważne jest, aby odrazu po uczynionej szkodzie). Stopniowo, w przeciągu kilku dni bądź tygodni (zależy jak szybko twój pies przyswaja sobie samotność) wydłużaj czas zostawania samego w pokoju, aż wreszcie zostaw go samego na kilka minut w domu, a gdy będzie grzeczny - ta sama zasada, daj mu smakołyka i pochwal psa. I również proces ten musi być wykonywany stopniowo, aż wreszcie przyzwyczaisz go, do zostawania samego w domu, na godzinę, bądź dwie.

[LadyS]

[quote name='Incentivo.']Naukę zostawania samemu w domu, pies powinien sobie przyswajać stopniowo. Na początku należy zacząć od zostawiania go samego na pare minut w pokoju, a ty w tym czasie znajdowałabyś się w innym pomieszczeniu. Następnie wchodzisz do pokoju i dajesz psu smakołyk, o ile dobrze się zachował. Jeśli nie, należy go ukarać (ważne jest, aby odrazu po uczynionej szkodzie). Stopniowo, w przeciągu kilku dni bądź tygodni (zależy jak szybko twój pies przyswaja sobie samotność) wydłużaj czas zostawania samego w pokoju, aż wreszcie zostaw go samego na kilka minut w domu, a gdy będzie grzeczny - ta sama zasada, daj mu smakołyka i pochwal psa. I również proces ten musi być wykonywany stopniowo, aż wreszcie przyzwyczaisz go, do zostawania samego w domu, na godzinę, bądź dwie.[/QUOTE]

Tak, to jest ok metoda, pod warunkiem, że pies nie nakręci się jeszcze bardziej na powroty właścicieli - jak np. w przypadku naszego psa było. U nas pomogło olewanie podczas wychodzenia i wracania, ale za to dawanie psu w trakcie naszej nieobecności odpowiednich warunków - w tym przypadku, gdy wychodzimy na dłużej, pies dostaje konga i jest zamykany w klatce kennelowej. Natomiast dobrą praktyką jest zostawianie najpierw na króciutko, potem na coraz dłużej - tylko trzeba dać psu w między czasie coś, co sprawi, że samotności będzie ciekawa i oczekiwana ;) No i zostawianie rzeczy do lizania i podgryzania pozwala psu rozładować stres.