Jump to content
Dogomania

Akita Amerykańska


bety

Recommended Posts

[CENTER][B][SIZE=4]AKITA AMERYKAŃSKA[/SIZE][/B]
[I][B][SIZE=3](dawniej Duży Japoński Pies)[/SIZE][/B][/I][/CENTER]

[B][COLOR=blue]POCHODZENIE:[/COLOR][/B] Japonia / USA
[LEFT][B][COLOR=blue]KLASYFIKACJA FCI:[/COLOR][/B] Grupa V – Szpice i psy ras pierwotnych;
Sekcja 5 – Szpice azjatyckie i rasy pokrewne[/LEFT]
[B][COLOR=blue]HISTORIA:[/COLOR][/B] Akita Amerykańska jest rasą wywodzącą się od Akity Japońskiej, z tego też względu historia obu ras jest wspólna (począwszy od XVII w.). Mniej więcej w połowie XX w. nastąpił wyraźny rozłam na dwa typy amerykański i japoński w obrębie rasy Akita Inu. Na ten stan rzeczy miało wpływ kilka wydarzeń z przeszłości. Pierwszym z nich było skrzyżowanie Matagi Akita (stary typ japońskich psów myśliwskich) z psami bojowymi Tosa i Mastiffami. Powstanie w Japonii takich mieszańców (zwanych Shin-Akita) było wynikiem zapotrzebowania na duże i agresywne psy do walk. Apogeum popularności tego “krwawego sportu” przypadło na Okres Meji (1868 – 1912 r.). Doprowadziło to do prawie całkowitego wyginięcia Akity w starym typie. Zapoczątkowano więc ruch na rzecz ochrony tego największego ze szpiców japońskich. Niestety przystąpienie Japonii do II Wojny Światowej prawie zaprzepaściło wszystkie te wysiłki. Zniszczenia wojenne, braki żywności, spowodowały wydanie rozporządzenia na mocy którego wszystkie psy (oprócz Owczarków Niem. wykorzystywanych w wojsku) miały zostać wyłapane i zabite. Hodowcy Akit chcąc ratować swoje psy krzyżowali je z ON. Po zakończeniu II WŚ ocalałe Akity reprezentowały trzy różne typy: Matagi Akita (bardzo rzadki), Akita do walk i Owczarko-Akita. Od tego miejsca historię Akit można podzielić na dwie drogi: pierwsza z nich to odradzanie się rasy w Japonii (aż do powstania dzisiejszych Akit Japońskich), druga to hodowla w USA (typu amerykańskiego). Na przełomie lat 40 i 50 XX w. w Japonii w trakcie odbudowy rasy użyto kilku linii hodowlanych w tym dwóch głównych: Ichinoseki (protoplasta dzisiejszych Akit Japońskich) oraz Dewa. Psy Dewa były większe od Ichinoseki, najczęściej o umaszczeniu pręgowanym lub czarnym z białymi znaczeniami. Początkowo były one bardzo popularne, później hodowcy japońscy odrzucili je. Psy Dewa to z kolei przodkowie dzisiejszych Akit Amerykańskich.
[COLOR=blue][B]POWSTANIE TYPU A[/B][B]MERYKAŃSKIEGO: [/B][/COLOR]Po wojnie amerykańscy żołnierze stacjonujący w okupowanej Japonii, wracając do ojczyzny jako pamiątki bardzo często zabierali ze sobą japońskie psy – w tym Akity. Ponieważ najbardziej liczne w tamtym czasie były Akity do walk i Owczarko-Akity, to właśnie początkowo te psy trafiały do USA. Później bardzo wiele Akit sprowadzanych do Stanów Zjednoczonych reprezentowało linię Dewa (odrzuconą przez Japończyków). Na tych głównie psach Amerykanie oparli swoją hodowlę Akit. Rasa stała się tam bardzo modna. Niestety brak porozumienia między JKC (Japan Kennel Club) i AKC (American Kennel Club) co do prowadzenia hodowli w jednym kierunku doprowadziło do powstania dwóch typów akit: amerykańskiego i japońskiego. Zamknięcie w 1973 r. amerykańskiej księgi rodowodowej dla importów z Japonii dodatkowo do tego się przyczyniło (otworzono ją dopiero w 1992 roku). Hodowcy amerykańscy nie mając możliwości importowania świeżej krwi z ojczyzny rasy, bazowali na psach sprowadzonych wcześniej i ich potomstwie. Co prawda w latach 60 do USA trafiło kilka psów z linii Ichinoseki, ale ich wpływ na rasę był niewielki. Zwyciężyły tu psy Dewa, w związku z tym Akity hodowane w Stanach Zjednoczonych w przeciwieństwie do tych z Japonii były większe, grubokościste o różnorakim umaszczeniu.
[B][COLOR=blue]PODZIAŁ:[/COLOR][/B] Akity w typie amerykańskim stały się bardzo popularne na całym świecie. Od takich właśnie psów w większości krajów europejskich (i nie tylko) rozpoczynała się hodowla Akit. Taka sytuacja nie przypadła do gustu hodowcom japońskim. Zaczęli więc protestować przeciwko uznawaniu typu amerykańskiego jako ich Akitę – do tego przychyliło się FCI. W wyniku tego “amerykańce” wystawiane w krajach należących do FCI były niżej oceniane od “japończyków”. Niektórzy hodowcy zaczęli więc krzyżować między sobą oba typy (powstał typ mieszany) inni rezygnowali całkowicie z amerykańskich psów na rzecz japońskich. Sympatycy i hodowcy typu amerykańskiego nie chcieli z kolei aby ich psy były dyskryminowane. Takie przepychanki trwały kilkanaście lat, aż ustalono, że rasę należy podzielić. Ostateczny podział został uchwalony na zjeździe FCI w Meksyku w 1999 roku. W efekcie od 2000 r. zaczęły istnieć dwie rasy Akita Inu (dawn. typ japoński) – Gr. V FCI, Sekcja 5 oraz Duży Japoński Pies (dawn. typ amerykański). DJP został przeniesiony do Gr. II FCI, Sekcja 4. Nie był to jednak koniec zmian dla DJP, gdyż od 1.I.2006 r. zmieniono mu nazwę na - Akita Amerykańska i przeniesiono do Gr. V FCI, Sekcja 5. W drugiej ojczyźnie rasy (USA) póki co nie dokonano podziału i tam na wystawach obie Akity są pokazywane razem pod szyldem Akita. To samo dotyczy stron internetowych – które to pod nazwą akita mogą kryć zarówno hodowlę akit amerykańskich jak i japońskich. Niestety niektórzy nie zaznaczają którą z akit prezentują, co bywa mylące dla laików.
[B][COLOR=blue]WYGLĄD OGÓLNY:[/COLOR][/B] Akity Amerykańskie to psy duże, grubokościste. Głowa szeroka w kształcie ściętego trójkąta, z głęboką kufą, małymi oczami i stojącymi, trójkątnymi uszami. Ogon noszony nad grzbietem, pojedynczo lub podwójnie skręcony.

[SIZE=1]SYLWETKA:[/SIZE]
[SIZE=2][IMG]http://img158.imageshack.us/img158/4627/sylwetkarn4.jpg[/IMG][/SIZE]

[SIZE=1][/SIZE]
[SIZE=1]GŁOWA:[/SIZE]
[SIZE=2][IMG]http://img49.imageshack.us/img49/3070/glowanb4.jpg[/IMG][/SIZE]

[B][COLOR=blue][/COLOR][/B]
[B][COLOR=blue]WZROST:[/COLOR][/B] [U]PSY[/U] 66 – 71 cm ; [U]SUKI[/U] 61 – 66 cm
[B][COLOR=blue]SZATA:[/COLOR][/B] Sierść krótka. Składa się z dwóch warstw: grubego, miękkiego i gęstego podszerstka i prostego nieco nastroszonego włosa okrywowego.

Obok krótkowłosych Akit Am. istnieją również długowłose. Ta cecha z kolei uznawana jest za błąd i niepożądana w rasie. W praktyce oznacza to, że psy długowłose z ringu wystawowego schodzą z obniżoną oceną. Ciekawostką jest, że w USA takie psy są rozmnażane w niektórych hodowlach, a ich szczeniaki otrzymują rodowody - co właściwie jest niemożliwe w krajach zrzeszonych w FCI (istnieją też wyjątki!). Psy długowłose są uważane za spokojniejsze i bardziej podporządkowane właścicielowi.

[SIZE=1]DŁUGOWŁOSA AKITA AMERYKAŃSKA:[/SIZE]
[B][SIZE=2][IMG]http://img129.imageshack.us/img129/5859/dlgwlff5.jpg[/IMG][/SIZE][/B]

[B][COLOR=blue][/COLOR][/B]
[B][COLOR=blue]UMASZCZENIE: [/COLOR][/B]Każde umaszczenie jest dopuszczalne jak: czarne, łaciate (pinto), szare, brązowe, rude, pręgowane i białe. Także czarna maska i białe znaczenia. Podszerstek może mieć inny kolor niż włos okrywowy.

[SIZE=1]PRZYKŁADOWE UMASZCZENIA:[/SIZE]
[SIZE=2][IMG]http://img72.imageshack.us/img72/2381/umaszczeniezr1.jpg[/IMG][/SIZE]

[B][COLOR=blue][/COLOR][/B]
[B][COLOR=blue]CHARAKTER:[/COLOR] [/B]Akity Am. to psy silne, odważne, inteligentne i niezależne, jednocześnie bardzo przywiązujące się do właściciela. Nie jest to jednak rasa dla każdego (nieodpowiednia dla ludzi bez doświadczenia), potrzebuje konsekwentnego prowadzenia, bez użycia siły. Nie są to psy hałaśliwe, przedkładają raczej czyny nad “słowa”. Reagują jedynie w momencie, kiedy uznają to za konieczność. Do ludzi nie wykazują agresji, problemy mogą pojawić się w kontaktach z innymi psami lub zwierzętami. Jednak przy odpowiednim wychowaniu (wczesna socjalizacja) nie powinno i w tym przypadku być kłopotów.

Link to comment
Share on other sites

[FONT=Times New Roman][SIZE=2][B][I]WYJAŚNIENIE[/I][/B][/SIZE][/FONT]
[FONT=Times New Roman][SIZE=2]C[/SIZE][SIZE=2]hciałabym wyjaśnić, że to co powyżej napisałam ma jedynie charakter [/SIZE][SIZE=2]informacyjny. Jest to jedynie szkic i to mocno uproszczony. Histor[/SIZE][SIZE=2]ia obu Akit jest bardzo długa[/SIZE][SIZE=2], [/SIZE][SIZE=2]dość skomplikowania i bardzo fascynująca. Napisanie wszystkiego zajęł[/SIZE][SIZE=2]oby tu [/SIZE][SIZE=2]zbyt dużo miejsca i nie sądzę aby komukolwiek chciało się przebrnąć przez dłuuuuuuuuuuugi tekst. [/SIZE][SIZE=2]Moim[/SIZE][SIZE=2] celem było [/SIZE][SIZE=2]tylko przedstawienie[/SIZE][SIZE=2] Akity Amerykańskiej, pokazanie jak wyglą[/SIZE][SIZE=2]da tak aby pomóc osobom s[/SIZE][SIZE=2]potykającym się z rasą po raz pierwszy odróżnić ją od jej krewniaka [/SIZE][SIZE=2]– Akity [/SIZE][SIZE=2]Japońskiej[/SIZE][SIZE=2].[/SIZE][/FONT]
[FONT=Times New Roman][SIZE=2]Osobom[/SIZE][SIZE=2] zainteresowanym większą wiedzą proponuję sięganie do literatury poświęconej rasie (w większości ang[/SIZE][SIZE=2]lo[/SIZE][SIZE=2]języczne[/SIZE][SIZE=2]j[/SIZE][SIZE=2]) i odwiedzanie stron internetowych z nazwą Akita Amerykańska (American Akita)[/SIZE][SIZE=2].[/SIZE][/FONT]
[FONT=Times New Roman][SIZE=2]Pozdrawiam[/SIZE][/FONT]

[FONT=Times New Roman][B][FONT=Times New Roman]Kilka książek wartych uwagi:[/FONT][/B]
[FONT=Times New Roman]1] [I][U]"THE WORLD OF THE AKITA"[/U][/I] Barbara J. Andrews ; T.F.H. Publications Inc., New Jersey (USA) 1996 r. /Twarda oprawa, 416 stron, kolorowe i czarno-białe zdjecia./[/FONT]

[SIZE=2][IMG]http://img231.imageshack.us/img231/7141/01okadka1jf9.jpg[/IMG][/SIZE]

[FONT=Times New Roman][FONT=Times New Roman][SIZE=2][SIZE=2][FONT=Times New Roman][SIZE=2]Autorka to znana amerykańska hodowczyni akit - Hodowla [I]"O'BJ".[/I] Opisuje m.in. historię akit zarówno w Japonii jak i USA. Przybliża sylwetki zasłużonych psów w hodowli jak i samych hodowców. Przedstawia ewolucję standardu rasy w USA. Możemy również znaleźć w tej książce m.in.[/SIZE][/FONT][FONT=Times New Roman][SIZE=2]porady dotyczące odchowu szczeniąt, prowadzenia hodowli, a także temat dotyczący zdrowia akit.[/SIZE][/FONT][/SIZE][/SIZE][/FONT][/FONT]


[FONT=Times New Roman]2] [I][U]"THE NEW COMPLETE AKITA"[/U][/I] J.M. Linderman & V.B. Funk ; Howell Book House, New York (USA) 1994 r. /Twarda oprawa, 260 stron, czarno-białe zdjecia./[/FONT]

[SIZE=2][IMG]http://img231.imageshack.us/img231/9505/05okadkati1.jpg[/IMG][/SIZE]

[FONT=Times New Roman][FONT=Times New Roman][SIZE=2]Właściwie poruszane są w niej te same tematy co w poprzedniej. Historia rasy w Japonii jest tu dość szczegółowo opisana, wraz z rodowodami i zdjęciami niektórych psów z lat 40 i 50 m.in. Kongo-Go i Dewa-Go[/SIZE][/FONT][SIZE=2]. [/SIZE][FONT=Times New Roman][SIZE=2]Przedstawione są standardy NIPPON-INU i AKIHO. Autorki [/SIZE][/FONT][FONT=Times New Roman][SIZE=2]opisują [/SIZE][/FONT][FONT=Times New Roman][SIZE=2]sędziowanie akit w USA i Japonii[/SIZE][/FONT][FONT=Times New Roman][SIZE=2], analizują wygląd akity na podstawie wzorca. [/SIZE][/FONT][FONT=Times New Roman][SIZE=2]Jeden rozdział poświęcono psom i sukom z tytułem ROM[/SIZE][/FONT][SIZE=2]. [/SIZE][FONT=Times New Roman][SIZE=2]Można tu[/SIZE][/FONT][SIZE=2] równie[/SIZE][FONT=Times New Roman][SIZE=2]ż poczytać o użytkowaniu akit np: jako przewodników niewidomych.[/SIZE][/FONT][/FONT]


[FONT=Times New Roman]3] [I][U]"THE BOOK OF THE AKITA"[/U][/I] Joan McDonald Brearley ; T.F.H. Publications Inc., New Jersey (USA) 1985 r. /Twarda oprawa, 272 strony, zdjęcia kolorowe i czarno-białe/[/FONT]

[FONT=Times New Roman][SIZE=2][IMG]http://img231.imageshack.us/img231/1447/02okadkarw9.jpg[/IMG][/SIZE][/FONT]

[FONT=Times New Roman][FONT=Times New Roman][SIZE=2]Książka dość stara, częściowo jej treść pokrywa się z opisanymi powyżej. Tu także zawarty jest opis rasy: wygląd, char[/SIZE][/FONT][FONT=Times New Roman][SIZE=2]akter, żywienie, aspekty hodowlane i weterynaryjne. Autorka oprócz historii rasy w USA, opisuje[/SIZE][/FONT][SIZE=2] ([/SIZE][FONT=Times New Roman][SIZE=2]pobieżnie) [/SIZE][/FONT][FONT=Times New Roman][SIZE=2]początki rasy w innych krajach i kontynentach. Można co prawda znaleźć tu kilka nieścisłości ale warto ją mieć choćby dla samych zdjęć "dawnych" akit - wyhodowanych w latach 70 i 80 (przede wszystkim w [/SIZE][/FONT][FONT=Times New Roman][SIZE=2]USA ale również kilka psów z Europy)[/SIZE][/FONT][SIZE=2].[/SIZE][/FONT]

[FONT=Times New Roman][SIZE=2][FONT=Times New Roman][SIZE=2]Trzy pierwsze książki w wielu fragmentach pokrywają się ze sobą. W każdej z nich można jednak [/SIZE][/FONT][FONT=Times New Roman][SIZE=2]znaleźć coś innego, nowego, czy [/SIZE][/FONT][FONT=Times New Roman][SIZE=2]zapoznać się z różnym punktem widzenia autorów na te same sprawy[/SIZE][/FONT][SIZE=2].[/SIZE][/SIZE][/FONT]


[FONT=Times New Roman]4] [I][U]"THE AKITA TODAY"[/U][/I] David & Jenny Killilea ; MacMillan Publishers (Wlk. Bryt.) 1999 r. /Twarda oprawa, 176 stron, kolorowe zdjęcia/[/FONT]

[FONT=Times New Roman][SIZE=2][IMG]http://img231.imageshack.us/img231/7260/03okadkafc1.jpg[/IMG][/SIZE][/FONT]

[FONT=Times New Roman][FONT=Times New Roman][SIZE=2]Autorzy to właściciele angielskiej hodowli akit am. [I]"Redwitch"[/I] - obecnie uznawanej za najlepszą na Wyspach Bryt. Treść tej książki skupia się właściwie na samych psach, ich [/SIZE][/FONT][FONT=Times New Roman][SIZE=2]charakterze, budowie, pielęgnacji, żywieniu. Opisane [/SIZE][/FONT][FONT=Times New Roman][SIZE=2]są również choroby akit, a także trochę genetyki. Przedstawione są tu też standardy FCI, AKC i brytyjski. Cie[/SIZE][/FONT][FONT=Times New Roman][SIZE=2]kawostką jest zilustrowanie zdjęciami piel[/SIZE][/FONT][FONT=Times New Roman][SIZE=2]ęgnacji i przygotowania akity do wystaw - od kąpieli, przycinania pazurów itp., poprzez prezentowanie psa. [/SIZE][/FONT][FONT=Times New Roman][SIZE=2]Również zamieszczono kilka zdjęć pokazujących niektóre wady budowy akit.[/SIZE][/FONT][/FONT]

[FONT=Times New Roman][FONT=Times New Roman]5] [I][U]"HISTORY OF THE JAPANESE AKITA IN THE UK"[/U][/I] Meg Purnell - Carpenter, (Wlk. Bryt.) 2001 r. /Twarda oprawa, ok. 200 stron, czarno-białe zdjecia/[/FONT][/FONT]

[FONT=Times New Roman][SIZE=2][FONT=Times New Roman][SIZE=2][URL="http://www.overhill.co.uk/book.htm"][SIZE=2][COLOR=#800080]http://www.overhill.co.uk/book.htm[/COLOR][/SIZE][/URL][/SIZE][/FONT][/SIZE]

[SIZE=2][FONT=Times New Roman][SIZE=2][FONT=Times New Roman][SIZE=2]Autorka tej książko to z kolei właścicielka angielskie hodowli [/SIZE][/FONT][I][SIZE=2]“Overhills”[/SIZE][/I][SIZE=2], [/SIZE][FONT=Times New Roman][SIZE=2]jedna z prekursorów hodowli akit w Wlk.Bryt. Ta książka jest inna niż pozostałe. [/SIZE][/FONT][SIZE=2]Króciutko opisana jest historia rasy na wyspach brytyjskich,[/SIZE][FONT=Times New Roman][SIZE=2] a cała książka składa się z rodowodów i zdjęć psów zasłużonych dla hodowli brytyjskiej.[/SIZE][/FONT][/SIZE][/FONT][/SIZE]
[/FONT][/FONT]

Link to comment
Share on other sites

Nareszcie Bety
forum o akitach amerykańskich:multi:.Sama może nie jestm przykładnym właścicielem ,który ma rasowego psa , ale pieska w typie rasy. Mój Aresik(bo tak ma na imię) jest moim wymarzonym przyjacielem, takiego psa zawsze chciałam mieć jest dumna z tego :p. Pozdrawaim serdecznie wszystkich wielbicieli i sympatyków rasy :loveu:.

Link to comment
Share on other sites

Guest
This topic is now closed to further replies.
×
×
  • Create New...