Crys

Abra jeszcze nie ufa całkiem człowiekowi, choć bardzo się stara. Jest wylękniona, wymaga pracy, by przełamać swoje lęki. Już chętniej przyjmuje od naszych wolontariuszek pieszczoty i głaski, jednak bywają momenty, że dalej sprawia jej to dyskomfort. Wtedy trzeba się wycofać i dać jej czas. Chętnie wychodzi na spacery i przyjmuje smaczki . Napotkane psy i dzieci bardzo ją pobudzają, namierza “cel” (psa/dziecko) i stara się do niego dotrzeć, nawet jak już go miniemy. Szukamy dla Abry domu z ogrodem, bez małych dzieci i innych zwierząt. To piękne zdjęcie pochodzi z sesji do kalendarza na 2022 rok, wykonała je Kasia Fulas . Więcej o Abrze tutaj; https://rottka.pl/adoptuj/abra/ W sprawie adopcji lub domu tymczasowego dla Abry zapraszamy na pw.

Demon został adoptowany kilka lat temu, jednak jego pan odszedł wcześniej niż on sam . Trafił wówczas na ostatnie lata życia do Marty, która powiadomiła nas o jego śmierci. Biegaj Demonku za Tęczowym Mostem…

Serdecznie zapraszam na profil Fundacji na allegro, można znaleźć tam ciekawe rzeczy dla siebie i psiaków. Kupując pomagasz rottkom pod opieką Fundacji ❤️ https://allegro.pl/uzytkownik/fundacja_rottka

Helenka pojechała do nowego domu ❤️ Sunia odebrana z pseudohodowli, spędziła w hotelu ponad 1,5 roku. Teraz bardzo ważny czas i etap w jej życiu i jej nowej rodziny. Dziewczynka jest lękowa i potrzebuje sporo czasu i cierpliwości od swoich opiekunów. Może być bardzo ciężko, ale wierzymy że wszystko pójdzie dobrze.

Piękna sunia ❤️

Głównie fb, strona w budowie. Dużo amatorów jest ale nie każdy niestety się nadaje na dom dla konkretnego psa 😞

Ja mam trzy sunie 😄 Ta z Sosnowca ma teraz rocznikowo 10 lat. Dwie pozostałe to 9 i 6 lat.

I tutaj musze przyznać rację. Mało kto wgłębia się w charakter i specyfikę rasy. Uważają, że są śliczne, ładne i na pewno sobie radę dadzą.

Przez te parę lat grupa się zmieniała, przez jakiś czas zajmowaliśmy się molosami, owczarkami i psami myśliwskimi, potem po rozłamie grupy zostały molosy, owczarki i beagle. Ja odeszłam ze schroniska i czasami tylko pomagam właśnie przy psach w typie beagla lub rottków. Sama po stracie swojego psa adoptowałam z Sosnowca sunie w typie beagla, przez pół roku nikt nawet o nią nie zapytał 😞

Bardzo mi przykro z powodu straty 😞 My z mężem w tamtym roku straciliśmy naszego psa 😞 Przez tyle czasu miał być po nim rottek, a finalnie skończyło się na 3 suniach w typie beagla 😄

Megi jest bardziej żywiołowa, bardziej odważna, szybciej sobie radzi w nowym środowisku. Jest aktywna, wręcz nadpobudliwa, przez co dość szybko się rozprasza pracując z człowiekiem. Z pewnością nie jest to pies, który będzie leżał w miejscu i upajał się głaskaniem. Woli biegać, skakać, latać (upsss…. chyba nas poniosło. Ale w przypadku Megi, to latanie metr nad ziemią jest prawie realne ) Akceptuje starsze, nastoletnie dzieci, te mniejsze ją frustrują, pobudzają i staje się niedelikatna. Podobnie z psami. Tylko spokojne psy mają szansę dogadać się z Megi. Megi szuka domu, który zapewni jej odpowiednią ilość aktywności i zajęć, a jednocześnie będzie umiał zachować balans i skupić się na bardzo ważnym wyciszaniu jej nadaktywnego układu nerwowego. Megi to prawdziwe wyzwanie dla osób aktywnych. Ale mających też świadomość, że potrzebuje ona stabilizacji, rytualizacji, odpowiedniej ilości snu i wyciszenia. Czy ktoś, kto jest w stanie sprostać Megi nas ogląda? Albo może ogląda nas ktoś, kto zna kogoś takiego?

Wolontariat nadal działa i psy mają zapewnioną opiekę i pracowników i wolontariuszy. Brakuje mi trochę tych molosiaków i owczarków, ale różnie w życiu bywa 🙂 Ostatnio sama nawet byłam poznać jednego gagtka, ponieważ pomagałam przy jego adopcji 😄

Też lubiłam tą formę, zawsze wszystko było na miejscu, łatwe do znalezienia, każda informacja była zapisana w odpowiednim miejscu. No jednak czasami dla dobra psów trzeba iść z duchem czasów. Postaram się czasami tutaj zajrzeć i wrzucić jakie psy teraz są pod opieką Fundacji i szukają domów, może więcej ludzi tutaj jeszcze się będzie udzielać 🙂

Osoba, która prowadziła grupę odeszła z wolontariatu. Rottweilery w większości trafiają pod opiekę dziewczyn, które zajmują się psami w typie TTB. Inne psiaki albo do Fundacji lub pod opiekę innych wolontariuszy.