dwbem

Współczxuję takiej wetki, nie macie tam jakiegoś innego lekarza? Ja miałam przez 34 lata super weta, takiego z powołania, lochał leczyć a najbardziej go cieszyło jak udało mu się wyleczyć jakiś ciężki przypadek, z którym inni nie dawali rady. Niestety niedawno mi nagle zmarł i jestem załamana bo gdzxie ja znajdę takiego drugiego zwłaszcza, żźe on przyjeżdżał do mnie do domu, do przychodni jeździłam tylko na operacje.

Przepraszam, nie chciałam cię obrazić, ale niestety wiele osób nie robi tego z konieczności jak ty ale z wygody, a potem często skarżą się na alergie. Rozumiem, że musisz karmić suchą karmą ale może dołóż do tego od czasu do czasu choć jakąś puszkę z dobrym mięsem, puszek nie musisz mrozić. Husse jest chyba ze zbożem więc nie warto, są lepsze niezbyt drogie karmy.

Śliczny maluch, oby szybko znalazł prawdziwy domek.

Rany gorzkie, współczuję takich rozmów, ja bym chyba nie wytrzymała i nawtykała głupim babom. Skoro nie mają ochoty wpuszczać psa do domu czy przejmować się psem to po co do diabła im pies. przepraszam za te slowa ale dla mnie to debilki do setnej potegi.

Ta agresja też jest ze strachu on nie zna innego życia, dobrego dotyku, dobrego jedzenia. Spróbuj go powoli oswajać ze sobą podrzucając smakołyki czy kawałki mięsa, podchodź coraz bliżej, powinien nabrać zauania jak zobaczy, że mu nie zagrażasz a częstujesz. Mow do niego łagodnie, spokojnie. Pies jak nie ma możliwości ucieczki to reaguje agresywnie ze strachu.

Niestety w tym ieku to się zdarza, moja sunia żyła tylko 14 i też już zaczynała mieć pewne objawy ale jeszcze prawie niewidoczne.

Tylko nie Baritus, całe życie szkoliłam swoje psy ale nawet jak miałam Baritusa naprzeciw domu wolalam jeździź do Pruszkowa do dobrej szkoły a nie chodzić do Baritusa. Reklamiować się potrafili, szkolić nie.

Weterynarze straszą bo chcą być mądrzy, większość wad zgryzu jest do przeżycia, te trudne zdarzają się rzadko. Hodowca zachował się przyzwoicie choc powinien wyraźnie powiedzieć o wadzie zgryzu no i cena powinna być o połowę niższa od ceny psa wystawowego. Byłam hodowczynią, wada zdarzyła mi się raz, piesek poszedł duzo taniej do kochania, żył długo i szczęśliwie, wada była niewielka i zupełnie mu nie przeszkadzała w życiu.

Przeczytałam tę historię i jestem przerażona jakim gatunkiem stał się człowiek i naprawdę im więcej poznaję ludzi tym bardziej kocham zwierzęta. Ludzie są nienormalni, tacy przepraszam debile powinni sobie kupować pluszaka w sklepie z zabawkami a nie adoptować psa. Ja adoptowalam psa, którego chciano uśpić podobno z powodu agresji, prawda pogryżl kobietę ale z bolu bo miał potwornie zapaprane uszy. Pies miał 5 lat, na forum była panika, że chcę go brać, wzięłam, mój wet wyleczył uszy, pies jest u mnie już 6 lat i jeszcze nie warknął, nawety z bólu bo raz skręcił sobie łapkę zeskakując z fotela i wył z bólu a mimo to mogłam mu tę łapkę rozmasować i jakoś nigdy nie chciałam go oddać. Ja wam dziewczyny bardzo współczuję, żemusicie mieć ciągle takie przygody z głupimi ludźmi i podziwiam za dobre serce i cierpliwość.

No to zrobić to w oddziale Związku, w którym pies jest zarejestrowany.

No pewnie, nie panikuj, mam psy 52 lata, przeważnie suki i nigdy nie zdarzyło mi się ropomacicze u szczeniaka. Jeżeli już to bliżej 10-go roku życia.

Cueny maluszek, wielki szacun dla ciebie za dobre serce.

To pięknie, że byłaś z nią do końca, ja też tak zawsze robiłam jak już nie było innego ratunku. Przeżyłam to w tym roku ale już nie cierpią i twoja i moja sunia.

To chyba ma bo psa kupuje się z metryczką i tam wpisuje się nabywcę.

Radzę porozumieć się z oddziałem Związku w Polsce, z ktorego pochodzi pies i rodowód, tam można zmienić własciciela w rodowodzie.