Moja kochana jofa 30.10.2012 odeszła za tm

[nariin]

miała dopiero 6 lat całe życie przed sobą - niestety połknęła otrutą mysz - NIE UMIEM POGODZIĆ SIĘ Z JEJ ODEJŚCIEM ;-( mimo obecności innych psiaków w domu, jest potwornie pusto ;-(

[ma_ruda]

Miałam niestety okazję przekonać się, że rozstanie boli tak samo wtedy, gdy pies odchodzi nagle jak i wtedy, gdy jest czas, żeby sie na to przygotować. Trudno się z tym pogodzić niezależnie od tego czy ma kilka dni, miesięcy, kilkanaście lat. Ale przyznam, ze zawsze myślałam, ze łatwiej zapełnić chociaż pustkę, kiedy zostają z nami inne zwierzaki. tego jeszcze nie doświadczyłam. 4 października pożegnałam moją Fraszkę. Do dzisiaj jej posłanie, smycz, miski pozostają na swoim miejscu. Nie są już potrzebne Fraszce ale ja wciąż nie mogę w to uwierzyć. Tak samo jak nie potrafię się przyzwyczaić do tego, że po moim powrocie do domu, ona mnie już nigdy nie przywita w drzwiach; często wydaje mi się, że ją słyszę za drzwiami tak jak codziennie przez sześć lat.
Podobnie było po odejściu Puni. To Fraszka zapełniła tę pustkę w moim codziennym życiu bez Puni, Zal pozostał.

[nariin]

Jest ze mną jej syn i córka, jednak nie zapełniją pustki, to jest okropny ból -pocieszam się marzeniem, że wróci do mnie w innym psie, będę jej szukać ... czy znajdę ?

czas czasem zapomina zagoić ran ... a niektóre wcale się nie chcą goić

[ma_ruda]

[QUOTE][COLOR=#000000]-pocieszam się marzeniem, że wróci do mnie w innym psie, będę jej szukać ... czy znajdę [/COLOR][/QUOTE][COLOR=#000000]
[/COLOR]Po śmierci Puni prawie od razu zdecydowałam, ze chcę zaopiekować się psem, który będzie potrzebował pomocy. Chciałam, żeby następczyni Puni była do niej podobna. Fraszkę znalazłam po 3 miesiącach Nie przypominała Puni ani wyglądem ani charakterem ale miałam wrażenie, że Punia chyba kieruje jej zachowaniem. Z choroba Fraszki walczyłam z podwójna determinacją; czułam, że muszę nie tylko uratować Fraszkę ale też spłacić dług wobec Puni.

Edited November 4, 2012 by ma_ruda