aisa7777

Nas rowniez sedziuje na Litwie :). A

[quote name='aisa7777'][IMG]http://i25.tinypic.com/25qaalg.jpg[/IMG][/QUOTE] Doksztalcilam sie na szybko..i chyba mi sie udalo ;). A

[IMG]http://i25.tinypic.com/25qaalg.jpg[/IMG]

[IMG]http://i25.tinypic.com/2vuwwg4.jpg[/IMG]

A tak sie sklada, ze mam zdjecia flatki :P...bo moja :)...zdjecie tez mam...ale nie potrafie tu wstawic :(. Moge przyslac na e-maila. Asia

A mozna wiecej informacji na jej temat? Zarowno tych zlych jak i dobrych:). Na co zwraca uwage? Jak sedziuje ? Z gory dziekuje :). A

[quote name='jovi']Jest to wystawa tak zwana promocyjna bo za 2xCACIB jest championat Węgier , w promocji też Junior Champion i Veteran ! Dla VIII gr jednak do championatu wymagaja dyplomu uzytkowosci...takze nie wsyztkie psiaki przy wygranej zostana od razu championami ;). A

Dzieki Asiaczek ;)...to juz przerobione..najblizej nocleg to ok 50 km od wystawy :/....ale coz chyba trzeba bedzie sie zdecydowac skoro nie ma nic blizej :(. A

Mamy przeogromna chec wyjazdu na europejska...niestety nigdzie nie mozemy znalezc noclegu...Pliss...moze ktos cos wie, gdzie mozna przenocowac z psami...w tej chwili juz cena i warunki nie sa istotne...prosze podeslijcie jakies namiary....Pozdrawiam Asia

I my rowniez szukamy...tak jak poprzedniczka 3 osoby + 3 psy na 3 noce...normalnie masakra..wszystko juz porezerwowane :(. Moze jednak ktos cos wie o jakichkolwiek noclegach? A

[quote name='Monia85']Proszę o namiary hoteli lub opieki całodobowej w okolicach Lęborka (woj. pomorskie) może być z trójmiasta lub bliskich okolic. Bardzo pilna sprawa!!![/QUOTE] Zapraszamy do nas :)..jeszcze sa wolne miejsca. Miescimy sie niedaleko (ok 9 km) do trojmiejskiej obwodnicy. Mozemy tez przyjechac po pieska. Nasz hotelik to "Psi Raj", zdjecia mozna zobaczyc tutaj :[url]http://picasaweb.google.pl/asiaboni/HotelDlaPsowPsiRaj#[/url] tel 604 34 39 35. Pozdrawiam Asia

My rowniez wybieramy sie na te wystawy....ale mamy problem z noclegami :(. Tylko 2 hotele chca przyjac z psami..a cena jest dosc wygorowana. Cyz ktos z Was moze polecic jakis nocleg tanszy niz 200 za dobe. Pozdrawiam i z gory dziekuje. A

My spimy tutaj : [URL]http://www.booking.com/hotel/de/selectartissuite.html?aid=311264[/URL] Atut to miejsce w poblizu wystawy. Sa jeszcze wolne miejsca :). Nie moge powiedziec nic wiecej, gdyz po raz pierwszy tam bedziemy nocowac...ale opinie sa ok...no i witaja lampka winka musujacego;). Pozdrawiam A

:) ooo jak fajnie przeczytac pozytywne recenzje na temat tego hotelu :)..my tam pierwszy raz, wiec nie wiedzialam czego mozemy sie spodziewac;)..teraz juz wiem :). Pozdrawiam A

Proponuje np.Rewe...to miejscowosc przy samej plazy :)duzo agro :)..a do Sopotu zawsze mozna podjechac, choc miezkajac w Sopocie uwazam to miasto za niezbyt przyjazne psom...niestety :(.Pozdrawiam A

Dziekuje za odpowiedz :)...szukalam wczesniej tego tematu...ale niestety ULEPSZONA strona dogo nic nie pokazywala w wynikach wyszukiwania :/...juz myslalam, ze to jakis kosmita;) i nikt o nim nic nie wie;). Pozdrawiam A

My spimy tutaj :[url]http://www.booking.com/hotel/lt/ecotel-vilnius.html?sid=bc41383cc259c88589c5a7f6c4d9b59f...niedaleko[/url] wystawy i w miare tanio ( sniadanie w cenie) :) i sa jeszcze wolne miejsca. Pozdrawiam Asia

Jak w temacie ..czy ktos kiedys byl oceniany u tego Pana? Na co zwraca szczegolna uwage? Pozdrawiam A

Bardzo dziekuje za namiary, zaraz bedziemy dzwonic :). Asia

Jak wykombinuje jakis dojazd :evil_lol:[/QUOTE] No przeciez jedziesz z Grazynka :)..miejsce jest, bo my wypadlysmy;).Pozdrawiam A

Witam i zapraszam do hotelu "Psi Raj". Jest to nowo otwarty hotel mieszczacy sie 15 km od Gdanska.Zapewniamy komfortowe, domowe warunki, zacisze z dala od zgielku miasta, kameralnosc miejsca, wybieg na ogrodzonych 2 ha, basen, tor agillity, oraz wlasne male jeziorko i indywidualne podejscie do kazdego psa.Wszystkie psiaki mieszkaja z nami w domu, nie ma klatek i kojców ..za to sa kanapy ;)Dla retrieverow specjalne znizki :).Przyjmujemy max 2-3 psy Zdjecia mozna zobaczyc tutaj : [URL]http://picasaweb.google.pl/asiaboni/HotelDlaPsowPsiRaj[/URL] a stronka to [URL="http://www.golden-flat.pl"]www.golden-flat.pl[/URL] i zakladka hotel .Tel 604 34 39 35

Witam! Jesli to mozliwe to bardzo prosilabym o podanie jakis namiarow na nocleg w Wilnie. Pozdrawiam Asia i psy

Beda rowniez mioty w Agnioli i w Dark Team :).A

[quote name='Ziunia']Nie wiem czy powinnam pisać, ale w końcu to info ogólnodostępne.. Siostra mamy szczeniaczków z Sopotu choruje na dysplazję :-( także nie wiem, czy można polecić.. Czasem niestety sympatyczny hodowca to nie wszystko..:-([/quote] Jako zainteresowana bezposrednio tematem pozwole sobie wkleic : [COLOR=blue]dr wet. Jan Siembieda Katedra i Klinika Chirurgii Wydziału Weterynaryjnego Akademii Rolniczej we Wrocławiu[/COLOR] [B]Dysplazja stawów biodrowych-[/B] ile genetyki, a ile zaniedbań właściciela psa Dysplazja stawów biodrowych jest schorzeniem ciągle wzbudzającym duże zainteresowanie hodowców nie tylko w Polsce, ale i na całym świecie. Jest ono chorobą genetycznie uwarunkowaną, to znaczy, że [B]Pies rodzi się z prawidłowymi stawami biodrowymi i dopiero zadziałanie czynników genetycznych i środowiskowych powoduje rozwój choroby.[/B] Budowa normalnego stawu biodrowego wymaga ścisłej zgodności główki kości udowej i panewki miednicy. Kiedy rozwija się dysplazja, to nie ma tej zgodności i w wyniku braku odpowiedniego nacisku panewka miednicy ulega spłyceniu, a główka kości udowej spłaszczeniu. Wcześniej zachodzą zmiany w tkankach miękkich stawu biodrowego: torebka stawowa ulega nadciągnięciu, a wiązadło obłe, przytrzymujące główkę kości udowej, przerostowi. Poza tym w stawie biodrowym obserwujesię zwiększoną objętość płynu miazgowego i ogniskowo zostaje zniszczona chrząstka na główce i panewce. Powyższe zmiany prowadzą do tzw. "Luźnego stawu", główka kości udowej przemieszcza się w kierunku górnej krawędzi panewki pozostając w pozycji nadwichnięcia. W ciężkich przypadkach dochodzi do zwichnięcia, stąd dawna nazwa choroby: [I]wrodzone zwichnięcie stawów biodrowych.[/I] Te nieprawidłowo wykształcone elementy stawów powodują niewłaściwe ich obciążenie, zmiany w postawie kończyn tylnych, a z czasem rozwijają się wtórne zmiany zwyrodnieniowe, które często prowadzą do zaburzenia narządu ruchu, objawiając się widoczną kulawizną. Wykrycie tej choroby powoduje wyeliminowanie psa z hodowli, co często wiąże się ze stratą cennego skądinąd zwierzęcia hodowlanego. [B]Jest to choroba dziedziczna i rozwojowa.[/B] Badania nad dziedzicznością dysplazji wykazały, że jest ona chorobą poligeniczną, a liczba genów warunkujących jej powstanie nie jest określona. Dysplazja występuje głównie u psów ras dużych, szybko rosnących i wcześnie osiągających dużą masę ciała. Rozwojowi schorzenia sprzyjają również słabo rozwinięte mięśnie miednicy, nadmiar estrogenów, nieprawidłowe ustawienie kości udowej do panewki, zmiany chorobowe mięśnia grzbieniowego. Rozwojowi dysplazji spzryja nadmiar ruchu i powtarzające się obciążenia tylnych kończyn psów w wieku do 9 miesięcy w okresie rozwoju i wzrostu kości długich. Niektórzy uważają, że bardzo częste występowanie dysplazji u owczarków niemieckich jest wynikiem zmiany typu konstrukyjnego z prostej linii kręgosłupa na opadającą i wybitnie zaznaczone ukątowanie kończyn tylnych, które w istotny sposób wpływa na zwiększenie ruchów główki kości udowej w panewce miedniczej. wprawdzie teza powyższa nie potwierdza się w pełni, gdyż dysplazja występuje również u psów innych ras, o budowie zbliżonej do kwadratowej, lecz nie ulega wątpliwości, że kierunek hodowlany owczarków niemieckich sprzyja łatwemu pogłębianiu się stopnia zaawansowania procesu w przypadku nawet nieznacznej dysplazji. Pierwsze objawy dysplazji obserwuje się u psów w wieku 5-8 miesięcy. Objawiają się one brakiem chęci poruszania się, zabawy, niechęcią do skoków, zmianami w sposobie biegania (galop lub krótkie skoki). Jest to związane z bólem w stawie biodrowym, będącym następstwem luźnego stawu. U dorosłych psów, powyżej jednego roku, ból powoduje wtórne zmiany zwyrodnieniowe prowadzące często do zaniku mięśni uda, szczególnie dobrze widoczne przy dysplazji obejmującej jeden staw biodrowy. Zdarza się i tak, że radiologicznie ciężka postać dysplazji nie daje objawów klinicznych, co często u hodowców wzbudza nieufność co do wyniku badania radiologicznego. Wielu autorów dowodzi, że tylko u okoko 20% psów z dysplazją występują kliniczne uchwytne, lecz różnopostaciowe objawy. Rozpoznanie dysplazji stawów biodrowych następuje po wykonaniu zdjęcia rentgenowskiego psa uspokojonego farmakologicznie w ułożeniu brzuszno-grzbietowym miednicy z wyciągniętymi równolegle ku tyłowi kończynami tylnymi. W polsce obowiązuje kwalifikacja ustalona na sesji naukowej, która odbyła się w grudniu 1986 roku w Gdańsku. Ustalono wówczas, że w momencie ostatecznej oceny psy muszą mieć ukończone 15 miesięcy życia, a klasyfikacja jest następująca: A1-normalne stawy biodrowe A2-prawie normalne stawy biodrowe B-podejrzenie dysplazji C1-dysplazja nieznaczna (lekka) C2-dysplazja umiarkowana (średnia) C3-dysplazja ciężka. W pracowni radiologicznej Katedry i Kliniki Chirurgii Wydziału Weterynaryjnego AR we Wrocławiu dzięki prężnosci wrocławskiego Oddziały ZKwP (sekcji owczarka niemieckiego) zaczęto po raz pierwszy w Polsce wykonywać badania w kierunku dysplazji biodrowej owczarków niemieckich w 1984r. Badania przeprowadzano grupowo (6 do 12 owczarków dziennie) wyłącznie na podstawie skierowania ze Związku kynologicznego. Wyniki tych badań opublikowałem w Medycynie Weterynaryjnej 1988r. pt. "Występowanie dysplazji biodrowej u owczarków niemieckich w południowo-zachodniej Polsce". Skoro przyjęto, że dysplazja uwarunkowana jest przynajmniej częściowo genetycznie, to logicznym tego skutkiem było podjęcie selekcji hodowlanej, która miałaby doprowadzić do wyeliminowania tej wady w poszczególnych rasach. Po raz pierwszy próba ta została podjęta w znanym ośrodku hodowli psów policyjnych i wojskowych w Szwecji (chyba w żadnym innym kraju nie ma jest ona oparta na tak solidnych podstawach naukowych - tradycja ta utrzymuje się do dzisiaj). Regularne prześwietlanie hodowanych tam owczarków niemieckich rozpoczęto tam już w końcu lat pięćdziesiątych. Stopniowe badania w kierunku dysplazji jako warunku zakwalifikowania do hodowli wprowadzone były i w innych krajach, zawsze najpierw dla owczarków niemieckich. A co ze skutecznościa selekcji? Pierwsze dane były nadzwyczaj optymistyczne. W ówczesnej NRD, gdzie selekcja była bardzo rygorystyczna podawano, że u owczarków niemieckich w latach 1968-1975 liczba psów z ciężką dysplazją zmalała z 13 do 2%, a wolnych od dysplazji wzrosła z 56 do 88%. Inne wyniki były jednak nieco skromniejsze. Tak na przykład zachodnioniemiecki Klub Hovowarta, po przeprowadzeniu w 1965r. zasady, że przynajmniej jedno z rodziców musi być wolne od dysplazji, uzyskał (do roku 1972) zmniejszenie liczby przypadków średniej i ciężkiej dysplazji z 26 do 16%. W Szwajcarii, mimo że Klub Owczarka Niemieckiego dopuszczał do hodowli tylko psy wolne od dysplazji i z wynikiem "podejrzane", to rezultaty tej polityki hodowlanej nie były imponujące. W okresie od 1965 do 1973 uzyskano spadek liczby psów o średniej i ciężkiej dysplazji z 43 do 30%. Piętnastoletnie obserwacjie w Szwecji doprowadziły autorów do wniosku, że istotną poprawę uzyskano tylko pod jednym warunkiem - zmniejszenia się liczby psów dotkniętych dysplazją w stopniu najcięższym. Wracając do skuteczności selekcji to wydaje się, że jest ona skuteczna tylko do pewnego stopnia. W pierwszym okresie po wprowadzeniu potrafi zmniejszyć się częstość występowania, zwłaszcza ciężkich przypadków. Jednak po osiągnięciu pewnej poprawy dalszy postęp jest, jeśli nie niemożliwy, to w każdym razie bardzo powolny. Trudno więc spodziewać się, że dysplazja biodrowa zostanie wyeliminowana. Co z tego wszystkiego wynika dla przeciętnego hodowcy? Z pewnością byłoby nierozsądne hodowanie z rodziców ze stwierdzoną ewidentną dysplazją. Istnieje wówczas spore ryzyko, że u szczeniąt rozwinąć się może ciężka dysplazja, która przysparza psu cierpień, nowym właścicielom zmartwień. Z drudiej strony nie można oczekiwać, że wykorzystywanie w hodowli zwierząt wolnych od dysplazji daje absolutną gwarancję, że szczenięta będą zdrowe. [B]A cała historia dysplazji poucza, że do prób korygowania natury nie nalęzy podchodzić z przeświadczeniem o szybkim i efektowny sukcesie.[/B] Na rozwój dysplazji mają również wpływ warunki mikro i makrośrodowiskowa, w tym sposób żywienia i użytkowania, głównie psów młodych w wieku do jednego roku życia i tu ma duże pole do działania hodowca. Reasumując należy powiedzieć, że właściciel, który nabył młodego, zdrowego 2-miesięcznego psa nie ma żadnego wpływu pod względem genetycznym na wystąpienie dysplazji biodrowej. [B]Natomiast ma duży wpływ na prawidłowe odżywianie psa zapewniając mu podstawowe składniki budulcowe jak białko, tłuszcz, węglowodany, makro i mikroelementy zawarte w karmach granulowanych. Prawidłowy ruch, tak aby nie przeforsować narządu ruchu i to do jednego roku życia, co ma istotny wpływ na prawidłową budowę stawów biodrowych.[/B] [COLOR=blue]Kwartalnik Klubu Rasy Owczarek Niemiecki jesień/zima 1996[/COLOR] PS. Artykuł ma już nieco lat i nastąpiły pewne zmiany w klasyfikacji stopnia dysplazji - teraz obowiązuje A, B i C. To, ze siostra Beti ma dysplazje, to absolutnie nie przesadza o tym iz maluchy tez beda obciazone. Matka i ojciec, babcia i dziadek i dalsze linie byly wolne od dysplazji...takze maluchy nie sa obciazone dziedzicznie.Pozdrawiam Asia