Boję się o mojego psa-ciągłe ucieczki

[szajkapsia]

Hej, może ktoś z Was mi pomoże.

Trzy lata temu znalazłam podczas grzybobrania psa wyrzuconego z samochodu, żył na wolności od trzech miesięcy (tak zeznawali mieszkańcy wsi). Zaraz po powrocie i upewnieniu się, że pies nie ma właściciela wykastrowałam go i miałam zacząć szukać mu DS.

Podczas pierwszych dni wyszła masa problemów: agresja do psów, niektórych ludzi, lęk separacyjny, ogromny pęd myśliwski i nieszczęsne ucieczki.

To zadecydowało, że piesek zostanie u mnie i będziemy pracować.

Z agresją do ludzi nie ma już żadnego problemu, do innych psów jest ale zdecydowanie mniejsza, nie ma lęku separacyjnego.

ALE NIESZCZĘSNE UCIECZKI...

Pracowaliśmy na lince a właściwie pracujemy dalej...ale nie przynosi to żadnego efektu. Na placu ćwiczeniowym i na spacerach wszystko robi pięknie...aport, waruj na odległość, zostań wpatrzony we mnie jak w obrazek..do momentu, kiedy zorientuje się, że ma właśnie moment żeby zwiać. Wtedy nagle leci jak petarda na oślep nic nie słyszy i znika z pola widzenia w sekundę.

Nagradzanie powrotu/ignorowanie po powrocie nic nie dają.

Spacery są długie, męczące przypięłam go nawet do bardzo małej opony na sledach żeby go domęczyć i nic...(niestety mimo, że jest mały jest w stanie w kilka sekund uciec z ogrodzonego wybiegu dla psów)

Ostatnio po powrocie z dwu godzinnego spaceru wydawał się wymęczony i psychicznie i fizycznie i z pod samych drzwi, kiedy przekraczaliśmy próg mieszkania zawrócił i zwiał na dół, gdzie ktoś zostawił uchylone drzwi na drugą stronę kamienicy.

Szukałam pół nocy po czym zadzwonili ze schroniska, że mają mojego psa...

Myślę już nad obrożą elektryczną...może ktoś ma jakiś pomysł, spotkał się z podobnym przypadkiem??

Dodam jeszcze, że instynkt myśliwski jest u niego bardzo mocno rozwinięty i są podejrzenia, choć nie wiem czy słuszne, że był psem myśliwego (odłamki śrutu w wielu miejscach) co wg. weterynarza najczęściej przytrafia się psom myśliwych