Czy to patologiczna styrachliwość czy norma?

[madzialena5]

Mój pies jest rezolutnym zwierzakiem,podchodzi z pewnością siebie do większości psów,nawet gdy go odganiają robi to natrętnie.Jednak są trzy sytuacje w których dosłownie drży ze strachu (jak mniemam ze strachu,jeśli nie- poprawcie mnie):

1.Mój chłopak(którego widzi codziennie od ok. pół roku) mówi do niego ostrym tonem,takim tonem którym ja nie mam litości się do niego (psa,bo do chłopaka mam) litośc izwracać).

2.Przez pierwsze parę dni podczas spotkań w cztery,a właściwie sześć oczu przez klatkę z dwoma myszoskoczkami ( nota bene super zwierzątka-prawie same zalety,najważniejsza-miesiąc nie zmieniana ściółka i ani nie śmie zaśmierdzieć-naprawdę polecam)

3.-To mnie najbardziej dobiło i skłoniło do napisania tego wątku:moja mama nie życzy sobie by wchodził na jej łóżko,więc ja naprawdę łagodnym,(aż za łagodnym,ale tak pieska kocham że nie potrafię ostrzej,)tonem mówię "zejdź".Jego reakcja-wspomniane wyżej drgawki.

Jak myślicie czy to mieści się w normie czy trafił mi się psiak z wyjątkowo zwichrowaną psychiką?Jak Wasze psiaki reagują na takie sytuacje?Naprawdę się tą sprawą z łóżkiem dobiłam.W dodatku jak schodzi z łóżka chwalę go i przytulam (czyli "grzeeeczny piesek",bo zszedł sam na prośbę),bo tak mi go żal,on wciąż drży jak osika.Biedaczek,popłakałam się jak pomyślałam sobie,co takie biedactwo moje najdroższe w takich chwilach przeżywa.

A propos mojego biedactwa-to prawie roczny kundelek-Radarek,bo usiska ma co najmniej jak radary meteorologiczne lub netoperek.Jak pożyczę aparat zrobię fotkę mojego najdroższego Uszatka ze zbliżeniem na usiska.

Pozdrawiam Was witając się równocześnie z Wami jako nowa (no... wcześniej już raz pisałam o siusiakowym problemie-natręctwie nie przedstawiwszy się.