emhokr

Witam po przerwie :) Jestem tu tylko na chwilkę, obiecuję, że następnym razem wrzucę już jakieś zdjęcia płaskonosych Trutni :) W mieszkanku jałopkom powodzi się nieźle. Balkon wiecznie otwarty, spacerki, ilość zapachów upajająca, jedyne, co Sashę przerasta to podeszczowe zbiorniki wodne bez taktycznego znaczenia (czyt: kałuże) - brzydzi sie olbrzymio. Powoli pieseczki tracą linię, ponieważ ich zycie składa się z ruchu kontrolowanego (czasem ruch niekontrolowany czyli wybieganie sie do woli, ale nadal trochę za mało dla nich), jedzenia, spania, przeszkadzania, wchodzenia pod nogi i chrapania na pół osiedla. I, oczywiście, picia wody. Czy to na pewno ma związek z pragnieniem - nie wiem. Mam wrażenie, że to bardziej zabawa - przoduje w tym Awiator przebrzydły, która stopień zdurnienia osiągnęła najwyższy. Po prostu udaje ćwoka regularnie. A że ma narzuconą dietę - znowu się czai jak partyzant w lesie ;] Rudy patrzy na nią z godnością i uważa, że takie zachowanie nie przystoi psu domowemu ;) A teraz siedze sobie u Rodziców, zasierściała dzięki kotu Bolkowi i pannie bokserce Zuzannie (dzis mnie uraczyła piłeczką, która składa się ze sliny chyba...), jutro mam badania rutynowe, więc w domu rządzi Tomasz i kundle :) Moje samopoczucie jest słabe, bo nie bardzo mogę wsiadać na konie i to mnie wybitnie boli i denerwuje. Koniom brzuchy rosną, ale mięsnie opadają. Poza tym gdyby nie niesmak w ustach, parcie na pęcherz, powolne niemieszczenie się w ubranka oraz zgaga - nie wiedziałabym, że jestem w ciąży :) Jestem w 19tc, dziecię ruchliwe i zdrowiutkie, bardzo niechętne pokazywać się w pełnej krasie na usg (chyba, że pani doktor na chwilę straci czujność to wtedy z nas kpi jak tylko może), płci jeszcze nie znanej. Zatem ciąża nie jest niczym przerażającym (o porodzie nie myślę, żeby nie oszaleć...wszak jestem córką położnej i takie historie, jakimi Mama mnie raczyła całe życie, nadają się na dobry horror... termin na 17 grudnia... po prostu obudźcie mnie po wszystkim i tyle ;) ) Fotki nadrobię, promissssse ;)

Witamy po przerwie. Czekam na koniec umowy z operatorem netu, bo szlag mnie trafia - mój modem umarł, a modem do mojego kompa to tylko 400zł. Wolę to wydać na co innego. Psiska rozwydrzone, Sashy odbiło już całkiem - jest psem wiejskim. Szczeka na wszystko i na wszystkich -samochód, pieszy, rower. Krzyczy czasem tak, że głowa człowieka boli. Awia wyzdrowiała całkiem, szaleje za kijem, znowu wiecznie głodna. A ja jestem w...11 tygodniu ciąży :) Z racji tego przeprowadzamy się do bloku, 3 ogromne piękne pokoje. Konie zmieniają stajnię, a tam będę z psami wyjeżdżać na wesołe weekendy z włóczeniem się po lasach, z wodą obok (co Awię ucieszy najbardziej!)... Tylko nie wiem, co zrobić z Parabelką i Małą. Nie jestem w stanie wziąć do bloku 4 psów, bo choć ci ludzie, co nam wynajmują mieszkanie są bardzo propsi, to jednak sąsiedzi nie bardzo - dwa jeszcze przełknęli. Czuję się nieźle, poza szeroko i daleko posuniętą hipochondrią (czyli norma ;p ). Ciąża nam idzie spokojnie, nie ma jakiś większych problemów. Psy zawsze rano robią mi piecyk, niestety, już mi przeszkadza siadanie mi na brzuchu ;p Parabelka i Mała potrzebują domów w bloku. Należą do psów włóczących się (dlatego też je uziemniłam w domu - jak jestem na dworku to nie uciekają, ale same idą się powłóczyć) - a bywa róznie. Nie są zbyt wymagające, zaczęły jeśc suchą karmę, edukacja czystościowa powoli postępuje do przodu. Nie muszą być w jednym domu, mogą iść w dwa miejsca niezależne od siebie. Mała jest malutka, ze 3 cm większa od owłosionej Parabelki. Proszę Was o pomoc w znalezieniu dobrego domu dla dziewczyn. Ja nie mam możliwości. Na krótki czas coś wymyślę, ale na dłuższą metę nie mam pomysłu.

Ukochany pies....odszedł szczęśliwy. Żył ze wspaniałym czlowiekiem. To najwazniejsze. Adamie - dzięki za wszystko!!!

Melduję, iż: - gorąco - psy na dworku tylko zieją w cieniu i stanowczo wolą siedzieć w chłodnym domu - Awia czuje się fantastycznie - bardzo gorąco ;)

Rzecz w tym, że fotki były, ale kupę postów dogo zjadło :| Dorzucę zaraz :) Awia wczoraj po raz pierwszy od choroby biegała za kijkiem i szalała :D Niestety, nadal nie chce jeść pokarmów chrupkowych - pucha, mięsko - jak najbardziej. Chrupersy psie mogę sobie zjeść sama. No i .... pluje się na widok ludźkiego żarcia jak wariatka :D

Jutro będzie 6 dzień,od kiedy Pipensik je :) Nadal jest blada, ale skoro je, załatwia się normalnie - to z górki :) Bladość może się utrzymać sporo czasu. Na dwór wyjść nie chciała dziś, jak zobaczyła pogodę. Sasha wyprół z domu na podwórko, deszcz go zmoczył i jeszcze szybciej zjawił się pod drzwiami. Z 3 koni tylko mój Siwy gardzi taką pogodą i ukrywa się pod daszkami i w drewutni, dwa pozostałe mają to w powarzaniu i nie zwracają uwagi na to, że kapie, a jako osobisty afront traktują próbę zapędzenia do stajni. Parabelka z Małą Helgą usiadły sobie w miejscu suchym i strategicznym, obserwując wszystko bacznie, ale - o ile Parabelka wychodzi poleżeć na deszczu, o tyle Mała nie opuszcza ciepłego i suchego miejsca. Owca z kozą mokną, również zainteresowane tylko żarciem, ale owca beczy na pół wsi nawołując jakiegoś kawalera - grzać się, cholera, zaczęła znowu...CHyba trzeba jej w końcu tego dźentelmena załatwić, bo lepiej nie będzie.

chyba już mamy babeszjozę za sobą. ufff!! co prawda nie jada suchej karmy, ale poza tym żebrze przy stole, apetycik ma, na podwórku zaczyna biegać. wskakuje do łóżka, kombinuje i znowu struga wariata, udając, że absolutnie nie wie, co się od niej chce. żadna nowość ;] ulżyło mi :)

Już pisałam, ale posty pokradło jakieś kradziejstwo :( Została, skoro nikt jej nie chciał, to co miałam zrobić...została, panikara cholerna. Przejść nad nią jak śpi - budzi się z piskiem jak skatowany szczeniak. Jak gdzieś wlezie (najczęściej do boksu, który zamykam nieświadoma jej buszowania w sianku) i nie może wyjść (z boksów wystarczy wyjść pod belką, nie drzwiami) to piszczy jakby ją ktoś bił. Jak czasami któryś z bokserów niechcący ją nadepnie - pisk taki, że jak nic kiedyś mi TOZ wlezie. Za to z Parabelką się niesamowicie świetnie bawi - ataki, gryzienie, mała uczy się życia, polowania i nie wiadomo czego jeszcze. Od Awii nauczyła się bawić patykami, a Sashy wylizuje fafle za każdym razem. Fajna jest, tylko czasem upierdliwa po całości. A najgorsza jest jej nieuważność - włazi pod nogi człowiekowi i koniom. Nauczyła się szczekać z Parabelką na konie albo próbować je atakować, jak się tarzają...Ale konie nie są głupie i atakują psy, nie pozwalają im podejść (Awia ze 2 miesiące temu się doigrała - chciała konia złapać za ogon i dostała w oko - na szczęście tylko lekko skórę jej zdarł nad okiem, nie stało się nic - teraz już do koni nie startuje z zębami).

NIe wsiadłam, ale Awia...zainteresowana kozą i owcą po staremu. Kontaktowa. Węszy za żarciem tradycyjnie. Chyba mamy najgorsze za sobą :)

Wczoraj się nie mogłam na dogo zalogować, dziś mi posty wyskakują nie w kolejności.... Awia bez porównania. Jest nadal blada i słaba, ale je (co prawda sucha karma jest niezjadliwa i hrabina życzy sobie mięsiwa lub puchy, ale należy się jej), pije, wczoraj wlazła do mnie na łóżko, więcej siedzi i przygląda się otoczeniu, nie śpi cały czas. Wychodzi na siusiu, zrobiła kupę, na podwórku nawet troszkę podbiega :) Macha ogonkiem, przychodzi, żeby ją pomiziać, na wołanie jak zawsze średnio, bo to stara cwaniara, co prawda nie jest jeszcze Awią w 100%, ale już z górki, proces ozdrowieńczy trwa :) Jedyne, co mnie martwi to to, że ma problemy ze wstawaniem. Stawy ją chyba trochę bolą. Boję się, że teraz zacznie być widoczny jej wiek :(

Dziś przeżyłam szok. Nad ranem Charlie wlazł do nas do pokoju i spał u nas, a nasze psy go olały - co prawda spały w naszym wyrku. A w niedzielę Charlie znowu wyskoczył i chciał pogryźć Awię i Sashę. On otwiera wszystkie drzwi. Ech. Charlie, Charlie. A ja mam grypę.

Chwilowo ograniczam dogomanię - ten wirus, który wyskakuje przy każdorazowym łączeniu mi się nie podoba ;/

Miałam do dziś 2 telefony :( Z Limanowej, ale państwo uznali, że za daleko, drugi telefon, pani z okolic Legionowa, jeszcze ma dzwonić. Ech, lipa.