Passja

Okej, sytuacja wygląda tak: Luna jest kotem zafascynowana i już go kocha. Czasem podejdzie do niego spokojnie (bardzo rzadko ) i kot tylko prycha ale da się lizac, bo mu futerko liże na potęgę. Ale zwykle wygląda to tak ze jest BARDZO nachalna (w zabawie ta nachalnosc wygląda u niej czasem jakby była agresywna a muchy by nie skrzywdziła) i jak kota zapędzi w róg to go tak samo liże i zauwazylismy ze ISKA i próbuje podnieść za kark, jak małego psiaka. Po ilości szram na nosie juz dawno bym się domyśliła ze trzeba podchodzic spokojnie ale widocznie ona ma z tym problem. Pozwoliła mu zjeść ze swojej miski ale przybliżyła do niego nos na 15cm i jak skończył to za nim pobiegła znowu...

Dziękuje, przyda sie, na pewno, bo czuje ze poza tym będę musiała z nią dużo pracowac

Raczej traktuje go jak zabawkę za która można pobiegac/która można się pobawić. Teraz trochę siedzialysmy i "patrzylysmy". Luna leżała zainteresowana kotem a kot leżał na brzegu łóżka i trochę się stroszyl trochę był zainteresowany, ale i tak musiała ja trzymać za szelki żeby mi na niego nie wystartowała i nie klapala. Przy okazji klapie zębami jak się chce bawić, ale TP żadne pocieszenie bo w zabawie jest nieobliczalna

Husky jest mojego narzeczonego, dobrowolnie bym nie wzięła tej rasy bo ich charakter jest chyba dla mnie zbyt dużym wyzwaniem :p (przynajmniej jak tak patrzę na Lunę). Ma 2lata. Wiem, ze kiedyś się zaprzyjaźniła z jakimś kotem, ale kot był dorosły i strzelam ze umiał sobie poradzić z psem lepiej niż mały kociak :p z tym, ze tam fruwaly klatki i firanki przez kilka dni. Ja potrzebuje tylko akceptacji i poradzenia sobie z jej chęcią polowania na młodego. Wczesniej ja wybiegalam zdrowo przez godzinę żeby zmeczyc, ale jak zobaczyła kota to w nią nowy duch wstąpił

Nigdy nie miałam tego problemu, bo psy były wprowadzane do domu jako szczeniaki i wszystko było dobrze. Teraz mam prawie 3miesiecznego kociaka i wprowadzamy huskyego. Teraz, czyli w tym momencie. Luna macha ogonem na widok kota ale później się na niego rzuca i klapie zębami (tak samo klapie przy zabawie, czego nienawidzę bo nawet człowieka może poranic niechcący zebem) i co ja teraz mam zrobić. Kot juz jej w pysk dal tyle razy ze nie zlicze ale boje się ze zrobi mu krzywdę. Stoję przy niej i nadzoruje, ciągne za szelki ale zaraz się chyba zabije. Chwilowo kota wrzucilam do sypialni a pies siedzi obok mnie.

Przy okazji - mamy 2.5miesiecznego kociaka w domu. Mam nadzieje, ze uda im się zaprzyjaźnić bo mam obawy twz

Ja dla psów mam zawsze dużo czasu, wiec to dla mnie nie problem :D jeszcze do niedawna miałam 3, teraz mam 2 i doszła Luna, zresztą spacer/wycieczka z psami to dla mnie sama frajda. generalnie sąsiedzi uwielbiają Lunę bo juz ja znają, ale i tak pies na tarasie to nigdy nie wiadomo co się stanie a musiałaby mieć otwarte drzwi balkonowe wiec dodatkowo wyzerka dla ludzi. Mi husky się podobały, ale wiedziałam, ze to nie pies dla mnie, nie spodziewalam się, ze kiedyś będę miała takiego pptworka dlatego się obawiam, ze sobie z nią nie poradze. Zawsze mnie zadziwia kiedy patrzy 20minut w ścianę a później niby spokojna nagle dostaje szału zabawy, skacze, piszczy, szczeka, nie wiem co jej tam w głowie siedzi.

Klaki91, dobry pomysl, dzieki :D No właśnie tak się zastanawiam, ze chyba juz wole ja zamknąć na te 8-9h w domu niż wypuszczać na taras :p w każdym razie nigdy wczesniej nie zdecydowalabym się na huskyego, mam nadzieje ze z czasem Luna zmieni moje podejście :)

Spacer z moimi psami to dużo ruchu, dużo biegania i dużo skakania, bawimy się zarówno wspólnie jak i one same między sobą. Narzeczony jeździ z Luną na rowerze, kompletnie nie mogę przyswoić nazwy tego psiego sportu, a poza tym towarzyszy mi w spacerach jak może. Bordera już nie mam od 3 miesięcy, jest za Tęczowym Mostem, ale mam po niej dwa temperamentne psiska; ) A pies teraz staje się nasz wspólny, mimo wszystko mi najmocniej zależy na tym, żeby zapewnić jej (i sobie) spokój i odpowiednie wybieganie. Nie rozumiem pytania co z weekendami :P dalej prosze o pomoc w zrozumeiniu huskych i ich

Niestety na więcej mnie nie stać. Przed praca godzinę biegam wiec będę zabierać ze sobą psa a wieczorem godzina-dwie z moimi dwoma psimi wariatami będzie musiała jej starczac. Dziękuje za link do tematu. Edit: widze, ze taka sama opinia o huskych jak o BC "szczęśliwy BC, to wybiegany BC" czy cos w tym stylu ;)

Luna jest slodziakiem ponad wszystko, ale jest ciężka :D Bierzemy ja z narzeczonym do domu w przyszłym tygodniu, na razie jest u teściów, a ja trochę się obawiam. Nigdy nie miałam do czynienia z huskym i jest to pierwszy husky jakiego znam - totalnie nieposkromiony wulkan energii, pies z takim ADHD ze nawet mój Border collie jej nie dorównywał :D z tym, ze Rita to byla inna bajka i inny charakter, który bez problemu ulozylam i była psem na medal. Luna ma dwa lata, nie spuszzam ja na spacerze ze smyczy bo jak zobaczy cos za czym można gonić - biegnie. Skacze, w skrajnych emocjach aż łapie za ubrania przez co je niszczy , kica (jak zając, dosłownie) . Nie znam jej, dotychczas spacerowalam z nią tylko z narzeconym i tylko kilka razy , ale widze, ze będę miała problem z "poskromieniem" jej. Psy które mam są zupełnie inne , muszę zostawić je w domu rodzinnym (ale tylko 2km dalej :D) i na wychowanie dostaje tego słodkiego potwprka. Będzie z nami w mieszkaniu i zapewnie jej dwa długie spacery dziennie, z czego jeden z moimi psami , dodatkowo będzie miała 50m taras do własnej dyspozycji jak będziemy w pracy ale jak widzę te mała szarancze to się obawiam. Dlatego prosilabym doświadczonych psiarzy, właścicieli husky itd o swoje opinie, pomoc w zrozumieniu tego co siedzi w głowie huskym i jakieś porady odnośnie poskromienia charakteru takiego psa. Niestety na szkolenie chwilowo mnie nie stać, bo właśnie skonczylismy remont, co było uszczerbkiem na naszych portfelach, wiec będę zmagać się z Liskiem sama.

Hej! Baaaaardzo długo nas tutaj nie było i dużo się pozmieniało. Przede wszystkim psiska mi wyrosły na duże, ukochane rozrabiaki, które niby są rozpieszczone ale wiedzą, że słowa pańci muszą być usłuchane :D Niestety stała się też tragedia, bo odeszła Rita, czyli mama Borysa i Tequili. Miała 8 lat. Zaatakował ją kleszcz i już nic nie dało się zrobić, tym bardziej, że choroba przebiegła strasznie szybko ze względu na choroby Rity i babeszioze, którą przechodziła rok wcześniej. My nie zdążyliśmy zareagować :( Przyzwyczajona do trzech psiaków, z którymi latałam na spacery i spędzałam czas i swojej ukochanej suczki, dalej nie mogę się odzwyczaić. Jest pusto i smutno. Na szczęście zostawiła po sobie dwa moje szkraby. Jeśli chodzi o dzieciaki - ciagle mamy walki (w zabawie!), jednak w hierarchii wyżej jest Tequila i mimo, że Borys daje jej popalić i w zabawach jest silniejszy ona jest jednak Samicą Alfa. I jest małą wyścigówką, jeszcze żaden pies jej nie przegonił :D Borys generalnie nie akceptuje innych psów i jest bardzo zazdrosny i obronny, mimo, że dla mnie ciapa pełniąca funkcje przytulanki i poduszki, to dla reszty świata już nie. Chyba, że ktoś się z nim zaprzyjaźni, co nie jest takie trudne :P

Dziewczyny! Tequila dzis dostala cieczke. Jak sobie radzicie z psami z cieczka w domu? Bo ja nie mam pomyslu. O majtkach jakichs slyszalam, ale ja znam tego malego diabła, to jej na tyłku nie posiedzi dluzej niz pol minuty. A nie wyobrazam sobie jej trzymac 2 tygodnie na dworze. I przy okazji - powinnam ja po cieczce od razu wysterylizowac? Bo przeciez Borys to chlopak...

Marta, one takie duze przy tej Ricie, ze podobienstwa wielkiego nie ma :P Wilczocha, Borysowi sie jeszcze robi namiastka kity puchata :P My spacerkujemy codziennie ze wszystkimi, Rita oczywiscie z nami i poza spacerami szaleje w ogrodzie z malymi a dalej tyje strasznie. Taka mala beczulka sie z niej zrobila a porcje jedzenia ledwo dziubie :o