Masza4

Jeśli biorą na dożycie to można spróbować, odezwę się do nich, zapytam co i jak. Dzięki!

Chcę do niej pojechać w przyszłym tygodniu. Jeśli będzie wypuszczona na wybieg lub będę mogła zabrać ją na spacer, to jak najbardziej porobię jej inne fotki. Te są kiepskie, wiem, ale jedyne możliwe do zrobienia na tamtą chwilę

Dobrze byłoby żeby znaleźć dom docelowy. Z doświadczenia wiem, że stare psy mają marne szanse na adopcje nawet ze stowarzyszeń. Póki sunia jest w schronie, ma tam jako takie warunki, michę, ciepło, opiekę wet. wydaje mi się, że nie warto stresować ją przerzutem w inne, też nie stałe miejsce. Dzięki za podpowiedź, ale potrzebuję ogłoszeń na portalach w necie, żeby znaleźć dla niej kogoś na te ostatnie chwile życia.

Witaj Starociu

Czy mogłabym prosić Was o pomoc w ogłaszaniu suni? Niestety z powodu 2-miesięczniaka w domu i całej swołoczy czworonogów nie wyrabiam na zakrętach i doba trwa zdecydowanie za krótko. Pomożecie?

Obawiam się, że sunia padłaby w końcu z wyczerpania. Jak pisałam potykała się i upadała co kilka kroków. Gdy ją złapałam piła bez pamięci. Już samo to, że skusiłam ją czerstwą, zapomnianą drożdżówką świadczyć może jak długo głodowała. Aż żal serce ściska...

Dziękuję :)

Niestety jestem świadoma tego, że takie staruszki rzadko znajdują dom na 'dożycie'. Może faktycznie ogłoszę ją gdzieś jeszcze w necie. Ludzie jednak ze 'zwykłych' adopcyjnych portali szukają ładnego, młodego przyjaciela. Po co im siwe starocie, niedołężne i niesprawne w 100%? Nie wiedzą, że takie psy kochają najmocniej...

Tak, jest w schronie. Jak pisałam-kilka dni odsypiała. Była wycieńczona, głodna, spragniona. Teraz jest już trochę lepiej, zaaklimatyzowała się (jeśli w ogóle to możliwe) do warunków schroniskowych. Nie wykazuje żadnej agresji wobec ludzi i psów. Jest bardzo zmęczona życiem, należy jej się psia emerytura.

Nikogo? :(

Nikt z okolicznych mieszkańców nie zna suni. Pojawił się nawet pan, która ma dwa psy i chodzi z nimi wieczorami na długie spacery, niestety nigdy nie widział tego psa. Moim zdaniem jednak (i na to wskazuje podróż suni drogą w kierunku miasta) została wyrzucona z auta, może nawet ktoś się nie zatrzymał, bo jeden z boków miała obdarty i kulała na łapę. Schron przestrzega 14-dniowej kwarantanny, na wypadek gdyby właśnie właściciel się odnalazł. Ale szczerze wątpię...Tak, jest w Lublinie.

Jadąc do Lublina natrafiłam na to psie nieszczęście. Czarny szkielet, potykając się i przewracając szedł środkiem ulicy, po linii, głuchy na moje wołanie. Psina nie okazywała zainteresowania moją osobą, jak też mnóstwem samochodów, które z piskiem opon, trąbiąc mijały ją w ostatniej chwili. W końcu udało mi się ją zatrzymać. Zwabiłam ją starą, suchą drożdżówką, którą znalazłam w samochodzie. Sunia wpałaszowała ją w mgnieniu oka...Założyłam jej smycz, odciągnęłam na pobocze, gdzie sunia zasnęła na wiele chwil. Aż przyjechało schronisko...Włożyłyśmy sunię do auta, bo ta była tak słaba, że nie dała rady sama wejść. Oceniono ją na 8-10 lat. Nazwano Kreona. Byłam u niej dzień później. Dalej odsypiała ciężką i wyczerpującą podróż. Kupiłam jej trochę klamotów, typu ręczniki, koce, żarcie. Niestety sunia jest bardzo zaniedbana, wyeksploatowana, szkielet pokryty skórą, cały grzbiet wyjedzony przez pchły, mnóstwo wczepionych rzepów i innego badziewia. Tylko te zmęczone, piękne, mądre oczy... Błagające o pomoc i dziękujące. Może macie jakieś pomysły na tymczas, miejscówkę choćby w budzie lub cokolwiek, żeby wyrwać ją ze schrona, gdzie zapewne dokończy swojego żywota. [IMG]http://netix.lublin.pl/monika/kreona/1.jpg[/IMG] [IMG]http://netix.lublin.pl/monika/kreona/2.jpg[/IMG] [IMG]http://netix.lublin.pl/monika/kreona/3.jpg[/IMG] [IMG]http://netix.lublin.pl/monika/kreona/4.jpg[/IMG] [IMG]http://netix.lublin.pl/monika/kreona/5.jpeg[/IMG]

Podeślę symboliczne 30 zł, bo jestem pod krechą. Trzymam kciuki za Putina, jest cudny! Może spróbować z basenem?