ania14p

Zadzwonię do niej i sprawdzę jak się sprawy mają, mam nadzieję, że dobrze.

Ela załapała dość męczącą pracę i nie ma siły, ani czasu na powrót na forum, nie jestem pewna co z jej kompem, ale jak się odbije, to znowu będzie naszą Elą!

Smutno, nigdy nie można tak naprawdę przygotować się do tego dnia kiedy odejdzie ktoś kogo kochamy. Ściskamy Cię Elu.

Miłości nic nie pokona!!!!!!!!!!!!

Różnie to bywa, może postanowiła utworzyć nową rasę, mam nadzieję, że jest sterylizowana!

Za miesiąc będziesz zmieniała imię na Serdelcia:lol:.

Oczywiście, tam już kolejka jak do mięsnego przed ok. 30 laty.

[IMG]http://sphotos-e.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-ash3/s480x480/526375_477590595628922_924230178_n.jpg[/IMG] Dziękuję wszystkim i pozdrawiam Wielkanocnie:lol:.

Jak to cudnie mieć ludzi, którzy chcą pomagać, jestem zmęczona radzeniem sobie i każde dobre słowo mi pomaga, dziękuję.

Wszystkie cztery dziewczyny śliczne i jakoś dziwnie sklonowane parami:lol:.

Moja kawa jest święta!

Jak byś mu dała leciutko po tym nieudanym ogoku, to zrzumiał by, że nie robi się takich numerów!!!!!!!!!!!!1

Trzymam się i wszystkim życzę takich zwierzątek, kóre pomogą w najtrudniejszych chwilach życia!

Toż mówiłam, że Tato będzie Ojcem Malizny!

Obecnie, nie, ale Bezunia i Koksik szalały za elektroniką, literaturą z dolnych półek, okularami oraz za przysmakami z zamrażalnika. Kasztan i Gryzelda jakoś nie mają aż tak niszczycielskich zapędów.

Jak dobrze poszukam, to pewnie znajdę jakieś stare piloty, to mogę je scedować na Twoje psy, moje nie wiedzą, że to takie pyszne :evil_lol:.

To już do mnie nie przyjedziesz:-(?

Piękne butki!

Jestem lepiej zorganizowana niż zazwyczaj, naprawdę. Obowiązki trzymają mnie w pionie, dzięki temu nie rozklejam się.

Radzę sobie, bo muszę, zwierzyniec pomaga mi nie zgłupieć, zmusza do spacerków, sprzątania kuwety, czasem mnie rozśmieszają: psy przeciąganiem sznura, a Panterek sroimi "modlitwami", Kaktus jest tylko z boku. Dopiero w przyszłym tygodniu pogrzeb, bo jestem bardzo słabo mobilna, mam nogę skręconą w kolanie i ganiam wszędzie w ortezie, co nie jest nadmiernie wygodne, ale co nas nie zabije to nas wzmocni!

Dziękuję Wam dziewczyny, jeszcze jestem w szoku i tylko net mnie ratuje, bo nie muszę za dużo myśleć, a odciąga od złych myśli.

Przytulenie jest najlepszym co może mnie teraz spotkać, dziękuję.

Pięknie u Was, u mnie źle, dzisiaj umarł Paweł mąż, przyjaciel i welbiciel bokserów, zostałam sama z dwoma psami i dwoma kotami. Sądzę, że jest to chyba ratunek dla mnie.

U nas buractwo działa od wczoraj, już nawet wbiłam sobie w komórkę telefon do SM (mają gniazdo blisko naszego osiedla), ale po raz pierwszy od lat mam dwa psy, które nie boją się strzelania!!!

Panerek, czyli kocurek od Eli nie potrafi się od dwóch lat dogadać z moim Kaktusem, koty tak mają i trzeba się z tym pogodzić!