Miałam ten sam problem z maltańczykiem 2 miesięcznym, który rzucał się na moje 5-letnie dziecko i nie była to zabawa. Piękny, zadbany szczeniak, milusi z wyglądu, całe osiedle się nim zachwycało. Niestety pies strasznie warczał na córkę i zmuszona byłam oddać psa właścicielowi. Nie mam czasu ani chęci na wychowywanie psa, tym bardziej, że nie miałam gwarancji, że się zmieni i tym bardziej bałam się, że zrobi krzywdę dziecku, do czego w żadnym razie nie mogłam dopuścić. To kwestia danego psa, bo czytaĸłam o spokojnej suczce tej rasy, ale o pogryzieniach przez psy tej rasy też czytałam. I nie kupię nigdy psa tej rasy ani nikomu nie polecam. Do tego to ciągłe czyszczenie oczu, brudzenie białych włosów po spacerze sprawia, że jest to pies bardzo wymagający czasowo.
Kiedyś miałam czarną pudlicę i byłam z niej bardzo zadowolona. Myślę, że każdy powinien sobie dobrać psa. Jeśli się okaże, że pies jest agresywny, niezależnie od rasy, to należy go oddać a nie ryzykować, że nam zrobi krzywdę. Czytałam te wszystkie mądre rady, jak szkolić agresywnego psa. Moim zdaniem to tylko uśpi jego agresję, ale jej nie wypleni, ale mogę się mylić. Bardzo lubię psy, ale zdrowie mojej rodziny jest dla mnie wartością zdecydowanie nadrzędną.
