U nas podobna sytuacja. Po kolędzie, pies był strasznie podjarany faktem kogoś nowego w domu, nie wytrzymał i postawił nagle klocka na korytarzu. Od dwóch dni słabo jadł, ogólnie ma zmienny apetyt. Wszytko było ok, pośmialiśmy się, że to wina księdza 😉
Wieczorem biegunka. Późnym wieczorem śmierdząca, smolista biegunka z przetrawioną krwią. Do tego wymioty z żywą krwią. 15 minut później krew dosłownie lała się z odbytu (nie wiedziałem, że york ma tyle krwi 😱). Szybko do weta 24/7. W trasie pies już się nie ruszał. Zajechaliśmy o 23, siedzieliśmy do 3:30. Wet wpompował w niego niesamowitą ilość płynów, masę zastrzyków, wyciskał go jak szmatę, żeby pobrać z żyły chociaż kilka kropel krwi na parwowirozę. Wynik negatywny. Kolejne zastrzyki, witaminy, leki na krzepnięcie, kolejna krew do badań... pies cały czas na podkładzie grzewczym z bardzo niską temperaturą ciała. W końcu przestało się z niego lać. Podejrzewał zatrucie, chociaż gdyby zjadł trutkę to nie dałoby się zatamować krwawienia. Pies trochę się obudził, podniósł łeb. Puścił nas do domu, jak przeżyje resztę nocy będzie dobrze. O 8 rano znów do weta na kontrolę. Pies zachowywał się normalnie, nawet osłabiony nie był. Szalony... Kroplówka, zastrzyk i do domu. Morfologia nie wykazała nic konkretnego (oprócz oczywistego braku krwi), tylko parametry nerek lekko nieprawidłowe. Koleje wizyty u "naszego" weta blisko domu. Kroplówki, zastrzyki przez tydzień. Wprowadzona mokra karma gastro po 3 dniach głodówki. Pies po kroplówkach nie pił. USG wykazało opuchnięte jelita, żadnych zmian. Nasza wet też stwierdziła, że po trutkę by nie przeżył tej pierwszej nocy. Stawiała na jakąś bakterie w puszcze psa (chociaż dla mnie to trochę dziwna diagnoza). Ponowna morfologia wykazała, że nerki jednak ok, tylko wątroba gorzej.
Pies jest teraz na tabletkach na wątrobę. Raz jeszcze zdarzyła się kupa z żywą krwią, jednorazowo. Wet, kroplówki, przeciwzapalne, USG - opuchnięte jelita, bez zmian chorobowych. Teraz spokój...
