StemCell

Witam serdecznie, od dłuższego czasu przyglądam się poruszonemu tutaj tematowi poświęconemu wykorzystaniu komórek macierzystych i zauważyłem, że wielu z Państwa boryka się z problemem w podjęciu decyzji o zastosowaniu terapii komórkowej dla swoich podopiecznych. Jako osoba z długoletnim doświadczeniem naukowo-badawczym w zakresie biologii molekularnej i hodowli komórkowej zauważyłem, że ten dylemat wynika głównie z braku rzetelnej informacji na temat stosowania terapii komórkowej, a przede wszystkim jej bezpieczeństwa Na wstępie z uwagi na dość duże zainteresowanie tematem komórek macierzystych w weterynaryjnej medycynie regeneracyjnej z całym szacunkiem do lekarzy weterynarii,jako praktyk uważam jednak, że przygotowaniem preparatu w postaci dawek terapeutycznych komórek macierzystych powinien zajmować się już wykwalifikowany personel z doświadczeniem w pracy laboratoryjnej, a przede wszystkim hodowli komórkowej To że w weterynarii nie obowiązują jeszcze rygorystyczne normy prawne w stosowaniu terapii komórkowej nie zwalnia nas od odpowiedzialności o o tym należy pamiętać. Czytając powyższe wpisy pojawia się wiele wątpliwości i niejasności w stosowaniu terapii komórkowej wśród właścicieli czworonogów. W kilku punktach chciałbym rozwiać kilka z nich. 1. Medycyna regeneracyjna oparta na wykorzystaniu komórek macierzystych jest prężnie rozwijającą się dziedziną nauki, ale należy pamiętać, że nie jest to złoty środek, który może być stosowany we wszystkich jednostkach chorobowych. Obecnie najpopularniejsze wykorzystanie komórek macierzystych dotyczy schorzeń narządu ruchu i tutaj terapia komórkowa charakteryzuje się wysoką skutecznością, ale należy pamiętać, że wspomniana skuteczność zależy od wielu czynników: Po pierwsze prawidłowa diagnostyka, którą przeprowadza odpowiednio wykwalifikowany personel medyczny (lekarz weterynarii), który decyduje na podstawie wyników badań, czy pacjent kwalifikuje się do takiej terapii. Niestety z tego co wyczytałem różnie u nas z tym bywa. Jeżeli pacjent zostanie źle zdiagnozowany to terapia komórkowa będzie zupełnie bezskuteczna i naciągnie właściciela zwierzęcia na niepotrzebne koszty. Zapewnianie, że ryzyko związane z brakiem rezultatów przy zastosowaniu terapii komórkowej wynosi jedynie 5% jest bzdurą, ponieważ jak wcześniej wspomniałem komórki macierzyste nie są złotym środkiem. Dodatkowo podawanie komórek macierzystych dożylnie w schorzeniach ortopedycznych mija się kompletnie z celem, ponieważ komórki z krwiobiegu poprzez naturalną barierę nie dotrą do miejsca docelowego w dawce terapeutycznej. Samo zastosowanie przeszczepów allogenicznych nie niesie już ze sobą tylu kontrowersji, ponieważ mezenchymalne komórki macierzyste nie mają na swojej powierzchni receptorów zgodności tkankowej (MHC), co niesie ze sobą mniejsze ryzyko odpowiedzi immunologicznej. W przypadku stosowania przeszczepów allogenicznych wymagana jest dodatkowa diagnostyka dawcy komórek pod względem obecności wirusów i bakterii. Taki certyfikat czystości wirusowej i mikrobiologicznej j powinien być Państwu przedstawiony. Natomiast stosowanie w iniekcjach dożylnych tzw frakcji zrębowej, która charakteryzuje się dużą heterogennością, ponieważ oprócz komórek macierzystych zawiera perycyty, komórki mięśni gładkich, sródbłonka, leukocyty, adipocyty jest moim zdaniem niewłaściwe. Poza tym w iniekcjach dożylnych nie same komórki odgrywają istotną rolę, a jedynie czynniki, które wydzielają, ale jest to temat na zupełnie inną dyskusję. Ja jestem zwolennikiem iniekcji homogennej frakcji złożonej jedynie z komórek macierzystych, co jednej strony wymusza wprowadzenie etapu hodowli i namnażania komórek i dodatkowo wydłuża czas od pobrania materiału do iniekcji. Dzięki tej technice mamy jednak lepszą kontrolę procesu i możemy przygotować preparat komórkowy w odpowiedniej dawce terapeutycznej. W przypadku stosowania frakcji zrębowej, czyli bez etapu hodowli i namnażania nie jesteśmy z stanie kontrolować ilości wyizolowanych komórek macierzystych, których ilość jest osobniczo specyficzna i zależna od ilości pobranego materiału. Nazywanie przez Pana Kemiliewa hodowli komórek manipulacją jest nadużyciem. Chciałbym poruszyć na koniec jeden z najważniejszych wątków w całej dyskusji, a mianowicie terapia komórkowa a ryzyko nowotworu. I w tym miejscu muszę się odnieść do wspomnianej wcześniej prawidłowej diagnostyki, ponieważ absolutnym przeciwwskazaniem do terapii komórkowej jest tocząca się choroba nowotowrowa. Mezenchymalne komórki macierzyste, a więc te izolowane z tkanki tłuszczowej mają ograniczone możliwości różnicowania w porównaniu z embrionalnymi komórkami macierzystymi, dlatego też są bezpieczne pod względem samoczynnej indukcji nowotworowej, ale w momencie kiedy znajdą się w środowisku, w którym toczy się choroba nowotworowa mogą znacznie przyspieszyć rozwój nowotworu, np poprzez indukcję angiogenezy. Same nie ulegają transformacji nowotworowej jeżeli utrzymywane są dość krótko w hodowli. Przepraszam za mój dość długi wpis, ale uważam, że macie Państwo prawo wiedzieć jak najwięcej przed podjęciem ostatecznej decyzji odnośnie terapii komórkowej. Zdaję sobie również sprawę, że nie wszystko jest nadal dla Państwa jasne i czytelne. Dlatego też jeśli macie Państwo jakieś dodatkowo pytania to zapraszam do dyskusji na forum lub proszę o informacje na maila [email protected]. Gdyby ktoś z Państwa chciałby się skontaktować ze mną telefonicznie to proszę o info na maila lub PW udostępnię swój numer. Taka moja konkluzja na koniec jestem jak najbardziej zwolennikiem stosowania terapii komórkowej, ale tak jak wspomniałem wcześniej jedynie prawidłowa diagnostyka i przygotowanie preparatu terapeutycznego zgodnie z najwyższymi standardami pracy laboratoryjnej przez doświadczony personel zapewni bezpieczeństwo i skuteczność tej metody. Jeśli te warunki zostaną spełnione z całą odpowiedzialnością mogę polecić tę formę terapii.