Kyynel

Chętnie pomogę :) Jak zresztą wszystkim, którzy mają ochotę zakładać schroniskowe strony.

Mam trzy dorowe zdzisie :) Byliśmy na działce, szaleliśmy :> [img]http://i55.photobucket.com/albums/g127/niewidzialne_ogony/dorki/th_4d7c0dc7.jpg[/img] [url]http://i55.photobucket.com/albums/g127/niewidzialne_ogony/dorki/4d7c0dc7.jpg[/url] [img]http://i55.photobucket.com/albums/g127/niewidzialne_ogony/dorki/th_69a5f7cd.jpg[/img] [url]http://i55.photobucket.com/albums/g127/niewidzialne_ogony/dorki/69a5f7cd.jpg[/url] [img]http://i55.photobucket.com/albums/g127/niewidzialne_ogony/dorki/th_889717a2.jpg[/img] [url]http://i55.photobucket.com/albums/g127/niewidzialne_ogony/dorki/889717a2.jpg[/url] Chyba założę Dorlandii miejsce w galerii :lol:

Moja Dorka: [img]http://i55.photobucket.com/albums/g127/niewidzialne_ogony/dorki/Obraz032.jpg[/img] Nos: [img]http://i55.photobucket.com/albums/g127/niewidzialne_ogony/dorki/Obraz010.jpg[/img] Kły: [img]http://i55.photobucket.com/albums/g127/niewidzialne_ogony/dorki/Obraz006.jpg[/img] Z pozdrowieniami :)

[url]http://i55.photobucket.com/albums/g127/niewidzialne_ogony/dorki/570c13d1.jpg[/url] Spacerek :)

Ja również gratuluję powiększenia rodzinki. Czekam z niecierpliwością na zdjęcia. Moja Dorka kończy trzy latka w marcu, czyli są w podobnym wieku. Bardzo lubię jamniki - sama miałam Filipa o brązowej sierści. Jamniki to wspaniałe pieski.

Patkant - też mam gordonicę i także boi się moich szczurków... A po rodziacach polujących ;-) Innych rzeczy wcale się nie boi, ale szczurki są dość... Odważne i jeśli zgraja biegnie na nią to w sumie czemu ma się nie bać. Powiem tak. Zastanawiałam się nad seterami wybierając gordona - wybór nie padł przypadkowo. Doszłam do wniosku, że seter szkocki to rasa dla mnie i choć - fakt faktem podobają mi się np. dogi niemieckie czy jamniki szorstkowłose to nie wyobrażam sobie życia z innym psem niż gordon. Dora zawładnęła moim sercem i umysłem ;-) Ale to kwestia wyboru każdego z nas - jednym podobają się bardziej irlandy, a innym angliki, a jeszcze innym yorki. Psa trzeba sobie dopasować. Jeśli chodzi o moją miłość do seterów: 1. szkot 2. anglik 3. irland A poznałam wszystkie te rasy i szkockie najbardziej zapadły mi w pamięci. Dora jest łagodna, kochana, rozumna, ale zarazem aktywna i... śliczna :)

Nie pomogę, bo mam gordonkę, ale dam Ci kilka rad. 1. Zanim zdecydujesz się na szczeniaczka z danej hodowli jedź do niej (nawet, jeśli nie mają jeszcze szczeniąt) i sprawdź warunki. Ja byłam trzy razy przed narodzinami. Raz, bo poprosiłam hodowczynię o kontakt z gordonami, bo słabo je znałam, drugi "przy okazji" :wink: a trzeci już jak Georginia była w ciąży. Dobrze poznałam rodziców mojej Piccoli (która u nas została Dorą) a nawet babcię. 2. Sprawdź, jaki staż ma dana hodowla. Jeśli istnieje już ileś lat to nie sądzę, aby hodowlą zajmowali się nie doświadczeni ludzie idący za modą. Polecam stare hodowle z tradycją. 3. Szukaj, wertuj, porównuj i zadawaj pytania. Jeśli jedziesz do hodowli i coś Cię zastanawia to nie bój się o to zapytać. Możesz wymagać! 4. Zapoznaj się ze szczeniakami, zobacz jakie mają warunki, jak im się podoba w hodowli. Kiedy ja pojechałam i do bramy przybiegła zgraja rozmerdanych, zadbanych gordonów (miot miał 11 szczeniaków) od razu miałam dobre pierwsze wrażenie o hodowli. Do tego mamusia razem z maluchami biegała po ogrodzie i bawła się z maluchami. A maluchy co robiły? We trójkę nosiły wielki patyk i każdy szedł w swoją stronę :) Dobrze, jeśli zobaczysz także jak karmione są pieski. 5. Daj sobie możliwość wyboru szczeniaka, ale poradź się hodowcy. Ja wybrałam najmniejszą suczkę, bo... jakoś tak wyszło... Kiedy mnie zobaczyła nie dobiegła, ale zaliczyła glebę zeskakując z murku :) Wpadła mi w oko, była wesoła, sprytna i bardzo łagodna. Ależ wspomnienia... Życzę powodzenia i pozytywnego rozwoju sprawy. Co do aukcji z allegro... Typowe "rasowe, nierodowodowe"... Tragedia... Biedne, małe, smutne pieski... :( Nie szukaj piesków na allegro... Dobre hodowle nie mają potrzeby szukania tam opiekunów dla piesków...

To zdjęcie: [url]http://www.braque-d-auvergne.pl/alb1/pages/aa7_jpg_jpg.htm[/url] Jest kapitalne :o

Wparuję tutaj z seterem szkockim- mam nadzieję, że mnie nie wyrzucicie... :oops: Dorka jest dość podobna w swom zachowaniu do seterów irlandzkich- z tego co opisujecie. Najpierw kilka zdjęć ze spacerków :) 1. Robienie zdjęć na spacerze jest trudne, mimo, że Dora lubi pozować, ale czasem coś się stanie takiego, że mamy zryw :) [url]http://kyynel.w.interia.pl/spacery/01.jpg[/url] 2. Wspaniała postawa do zdjęcia też jest wskazana. Należy znaleźć jakiś punkt do zabawy- ptak, reklamówka latająca na wietrze... [url]http://kyynel.w.interia.pl/spacery/03.jpg[/url] 3. Dora nie ma też nic przeciwko bieganiu- długie maratońskie trasy to dla niej nic. Jeśli km dalej jest coś do zobaczenia to warto to sprawdzić: [url]http://kyynel.w.interia.pl/spacery/02.jpg[/url] 4. Śnieg nie jest absolutnie przeszkodą. Zima to chyba jej ulubiona pora roku. [url]http://kyynel.w.interia.pl/spacery/04.jpg[/url] 5. Trzeba też znaleźć czas na kopanie. Długie, szczudłowate nogi raczej temu nie służą, ale Dora to ambitny typ :wink: [url]http://kyynel.w.interia.pl/spacery/05.jpg[/url] 6. Spacerki nad rzeką też są wesołe... [url]http://kyynel.w.interia.pl/spacery/5,5.jpg[/url] 7. ... ale zwykle kończą się tak: [url]http://kyynel.w.interia.pl/spacery/5,6.jpg[/url] 8. No i jak jesteśmy już bardzo zmęczone to czas na zasłużony odpoczynek- oczywiście w warunkach polowych- na sofie w salonie efekt jest zupełnie inny :lol: [url]http://kyynel.w.interia.pl/spacery/06.jpg[/url] To tyle jeśli chodzi o spacery. Co do chodzenia na smyczy to miałam z tym WIELKI problem. Bunt, a ciągnięcie jej do nogi powodowało jeszcze większy bunt i szczekanie na mnie :roll: Jakiś respekt musiałam w końcu w niej wzbudzić tym bardziej, że ja mam Dorę pod opieką i nie odstępuje mnie na krok, ale krzyczenie na mnie nie robiło jej problemu... Teraz już jest po kłopocie. Wprawdzie na początku moje sposoby były jak syzyfowa praca, ale stopniowo znalazłam sposób na diabełka... Dora ciągła się od początku, wyrywała ręce znajomym i reszcie rodziny... Pies szatan, ale i tak wszyscy ją kochali... Nikt nie jest idealny, ale ona ma być :fadein: Tak więc wzięłam się za metodę klikierową- trochę odgapiłam, a trochę dodałam sama. Po prostu kiedy Dora zaczyna ciągnąć zatrzymuję się i mówię siad. Nie pójdziemy dalej, dopóki ona nie usiądzie, a jeśli ciągnie dalej to ja znowu staję. Na początku musiało to wyglądać komicznie, ale stopniowo się nauczyła, że szybciej dojdzie np. na łąkę jeśli będzie szła grzecznie- ot tyle. Teraz chodzi ładnie wszędzie, a jesli zapomni to jej przypominam i znowu stajemy :wink:

Heh... Współwłaściciele... A czy jeśli oni idą na podwórko i np. zwichną nogę to więcej nie wychodzą? Nasz rekord z Dorą (gordonka) to maraton 2dniowy i to w górach. Wspaniałe przeżycie. Wytłumacz rodzicom, że setery to psy aktywne... Szkoda, żeby Mira marnowała się w domu :(

Wszak to seter powiedz mamie! Pies myśliwski musi się wybiegać i kropka. 1,5 to nie tak strasznie dużo. :wink:

Moja Dorka jest czesana raz na dwa-trzy dni. Jest jeszcze bardzo młoda [1,5 roku] i sierść jest bardzo krótka, ale widać, że staje się coraz gęstrza i dłuższa.

[quote name='Labradorka']2) Czy nadają się do mieszkania w bloku (ok.70 m2)?? [/quote] To czy się nadaje czy nie to pojęcie względne. Ja mam szkotkę, a na osiedlu mamy panią "hodowczynię" która mnoży setery irlandzkie [bez rodowodu] i sprzedaje ludziom wmawając im nowe rzeczy na temat tej rasy. Jej psy są: obronne, nadają się do maleńkiego mieszkania, są mało wymagające, są spokojne i wiele innych kłamstw, a przecież wszyscy wiemy, że seter to pies żywiołowy który ma takie dni, że w miejscu usiedzieć nie potrafi. My mieszkamy w bloku, ale codziennie mamy długi, długi spacer w terenie i moim zdaniem jeśli ktoś mieszka w samym centrum i planuje jedynie spacery po betonowych uliczkach to niech kupi sobie yorka albo shi-tzu, bo seter się do tego nie nadaje. Owszem, od czasu do czasu i my wychodzimy na krótkie spacery, ale setery to psy nie do siedzenia na fotelu [choć to także lubią, ale z umiarem :wink: ]. Jeśli ktoś jest w stanie zapewnić seterzastej odpowiednio dużo ruchu to nie ważne czy mieszka w mieszkaniu, ale jeśli nie to bierze na siebie tylko kolejny obowiązek który okaże się zmartwieniem i no właśnie- obowiązkiem a nie przyjemnością. Wracając do tematu wpspaniałej "hodowczyni" wcisnęła ona seterka takiej pani w średnim wieku małego pieska. Piesek urósł, pani jest przerażona ILE ON JE, JAK CIĄGNIE NA SMYCZY, JAK SIĘ NIE SŁUCHA, ona boi się go spuścić ze smyczy, bo mówi, że to jakby nie jej pies. Żali mi się, błaga o pomoc. Poprosiła mnie żebym się nim zajmowała dwa razy w tygodniu, a ona mi to wynagrodzi. Pies jest młody i nawet mniej ciapowaty niż moja Dora bo ona to już wogóle wariatka śniegowa :lol: A tatmen, przestraszony, kuli się ciągle... A właściciele nie mają wogóle ręki do niego. Wyje im w domu bo siedzi sam przez 8 godzin dziennie... Już chciała go oddać, ale jakoś z nią porozmawiałam. Ona uważa, że moja Dora to wzór grzeczności, bystrości i inteligencji, a prawda jest taka, że mój piesek zwykle jest grzeczny, a na śniegu [w którym zwinnie nurkuje] wyrywa mi rękę no ale jak dla kogo. :lol:

Ja też miałam kiedyś jamniczka. Nazywał się Filip. Jeśli chodzi o łakomstwo to miał ogromny refleks- nigdy żaden smakołyk w kuchni który choćby komuś upadł... nie dotknął ziemi. :wink:

Teraz będą Dorki :) [img]http://dorek_pomidorek.w.interia.pl/df.jpg[/img] [img]http://dorek_pomidorek.w.interia.pl/ah.jpg[/img] i coś śniegowego: [url]http://mycha101.w.interia.pl/snieg1.jpg[/url] [url]http://mycha101.w.interia.pl/snieg2.jpg[/url] Ostatnie artystyczne :wink: