BarbieForever

W zeszły piątek odeszła moja ukochana Barbie,ukochany członek rodziny i rozpieszczany potworek. Nie poznałam nigdy tak wyjątkowego psa jak ona,cały czas nie mogę się otrząsnąć. Ostatnie chwile były najgorsze,przestała oddychać u mojej mamy na rękach po tym jak niosła ją na do weterynarza,bo pierwszy skur***l nie chciał jej przyjąć bo "jest póżno on jest po pracy i nie będzie wychodził do psa". Pękła jej zastawka.Nie wiedzieliśmy nawet,że była chora na serce, drugi wet stwierdził,że to stało by się na dniach,upały tylko przyspieszyły sprawę. Była w naszej rodzinie tylko 5 lat a nic nie jest takie samo odkąd odeszła. Wcześniej też miałam buldożkę Tequilę,dożyła 10 lat ale od 3 roku życia był ślepa na jedno oczko.I tak długo wytrzymała bo przywoziliśmy jej specjalną maść z niemiec. W domu jest pusto,nikt nie chrumka nikt nie uśmiecha się jak obśliniony szaleniec. Mama po wielu przepłakanych godzinach powiedziała,że nie chce już buldożka bo trzeci raz nie przeżyje straty. Są to chorowite pieski niestety,wet powiedział,że miał kilka przypadków gdy właściciele wychodzili do pracy,pies zdrowy,regularnie badany,wracali a tu piesek nie żyje ;((((((((((((( Nie wyobrażam sobie żebym mogła mieć innego pieska,ale boje się kupić buldożka,bo nie chce by znowu odszedł tak szybko. Jaka jest przeciętna żywotność buldożków? Wiem,że teraz Barbie lata jako księżniczka w psim niebie i patrzy na nas i jest jej przykro gdy widzi jacy jesteśmy nieszczęśliwi bez niej. Czasem jak patrzyłam na nią to ciężko było mi uwierzyć że jest psem,była strasznym cwaniakiem i miała niesamowitą zdolność empatii..Anioł nie pies