leonarda

Tak, Bożenko. Tylko, że ja już niczego nie jestem pewna, ani jak żył ani jak umarł:( Szkoda, że tyle kłamali, przecież nawet gdyby miał odejść szybko, to gdyby to stało się jakoś należycie, zrozumiałabym. Wszyscy by zrozumieli. A tak.. tylko przypuszczenia, nic więcej. A trudno, żeby one były dobre w tej sytuacji:( Bardzo chcę wierzyć, że umierał przynajmniej wolny, ale i tego też tak naprawde nie wiem:( Dlatego to takie trudne. I takie okrutne:(

Dane wysłałam. Obu facetów.

[IMG]http://images41.fotosik.pl/1352/5e5b306afc56f4e3.jpg[/IMG] Tak mało miał szczęścia w życiu. Tak długo i dzielnie wytrzymał w schronisku. Tak ufał ludziom. I po co to wszystko..

Teraz mi się przypomniało, że on coś mówił o sąsiedzie, z którym rozmawiał o śmierci Oskara. Czyli niby ktoś to widział, zresztą chyba musiał, jeśli go tam zakopywali.

[quote name='Klementynkaa']Nie dręcz się :( nie moglaś przewidzieć co będzie...[/QUOTE] Wyrzuty są mniej bolesne niż myśli o tym, co i jak się działo...:( Klementynkaa, zmienisz tytuł? Trudno teraz patrzeć na to "szczęście"...:(

[quote name='Katarzyna Starkiewicz']A może Oskar uciekł. Stąd te kłamstwa[/QUOTE] O tym też myślałam. Ale on raczej nie był typem uciekającym. Nie wiem, nic nie wiem:( Jeśli w poniedziałek go znajdę, będę miała pewność. Jeśli nie - wtedy się zastanowię co dalej.

Nie mogę zapomnieć, jak szedł za mną do furtki. Jak został... sam:(

[quote name='aisaK']Jak to był skręt zołądka to pies odchodził w potwornych cierpieniach! Niech ich szlag, tak kłamac i lawirować. Co za.... Dobrze byłoby znaleźć zwłoki i zrobic sekcje zwłok, dowiedzieć się na co tak na prawdę odszedł...[/QUOTE] Nie chcę sobie nawet tego wyobrażać. Ale i tak wyobrażam.. Dowiadywałam się dziś, podobno na sekcję już za późno, w sensie, że niewiele by mogła wykazać po takim czasie, myślałam o tym. Tak naprawdę, to gość i dziś na tyle ściemniał, że nie wiem, czy Oskar tam leży, gdzie pokazywał. Już nie mówiąc, że pokazał dwa miejsca obok siebie, mieszał i w ogóle. Nie wiem, co się naprawdę stało. Nie wiem, co i czy znajdę. A nie przekopię całego pola przecież.. Wiem tylko, że leżała ta obroża i smycz obok płotu, tam gdzie podobno umierał.. Nawet nie wiem, czy nie umarł przywiązany, bo skąd i po co tam smycz. I kto ściąga psu byle jaką obrożę po śmierci, przed pochowaniem - co to skarb.. I nawet tyle miesięcy jej nie podniesie?? Nie wykluczam, że on sobie wymyślił jakąś wersję na szybko, bo wcześniej rozmawiałam w jego domu z jego matką, chyba do niego zdążyła zadzwonić. Od razu w pierwszych słowach powiedział, że pies nie żyje. Nad resztą będę się zastanawiać, jak znajdę lub nie znajdę psa pod ziemią. Boję się też bardzo go zobaczyć:(:( To znaczy tego, co mogę zobaczyć:(