Alice89

Aż tak stanowcza mam być? W klatce byłby jeden wielki pisk... może to można zrobić jakoś stopniowo?

Cześć, od wczoraj mam trzymiesięcznego szczeniaka bolończyka :) Niestety mały jest bardzo "przyklejony" do ludzi, cały czas musi za kimś chodzić, nie potrafi zając się sobą. Tak jak w dzień można wytrzymać i starać się go ignorować, jeśli nie mamy ochoty na zabawy/branie go na ręce, tak w nocy problem robi się nieco większy;) Udało mi się przekonać go do zaśnięcia na własnym posłaniu, tylko dlatego, że odeszłam od niego jak już spał. Niestety w nocy obudził mnie piszczeniem i próbą wdrapania się na łóżko. Próbowałam wszystkiego i niestety skończyło się na tym, że pies zasnął pod łóżkiem, ale musiałam mieć spuszczoną rękę. Przy następnym przebudzeniu przesunęłam mu posłanie pod moje łóżko, bo sama ręka i podłoga nie wystarczały... . O wchodzeniu do łózka oczywiście nie ma mowy, ale czy sama zmiana miejsca posłania to nie za duże ustępstwo w stronę psa? Jak go "odkleić" od ludzi? Czy to normalne i akceptować to, że w tym wieku musi tak być, czy może reagować bardziej stanowczo? Aż boję się pomyśleć co będzie jak będzie musiał zostać sam w domu...

Hej;) Ja jestem z Gdańska, znam się na koniach, chętnie pomogę jakby była taka potrzeba ;) Planujesz przestawienie go do stajni z padokami?